Ik ben Fanny
Ik ben een vrouw en woon in Dendermonde (België) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 25/03/1972 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Carnaval vieren en tijd spenderen met mijn vrienden..
Deze blog gaat over mij en ook een beetje over mijn vriend Jef, die een café heeft...
Leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog! Hier mag je altijd een groet en/of je mening achter laten...
Het leven zoals ik het leef
01-04-2021
Allemaal om te lachen!
Aaaah, het kan zo deugd doen... prachtig weer, de zon op je gezicht en alles is om te lachen want hey, het is wel 1 april!
De uitgelezen dag om te grappen en te grollen!
Zo las ik deze ochtend nog maar eens in de krant over de lotgevallen van Sihame-ke El Kaouakibi, een giller van jewelste want nu wordt het toch wel hoog tijd dat wij, simpele dagbladlezers eens beginnen beseffen dat heel dat verhaal over het versluizen van duizenden euro's overheidsgeld en subsidies naar haar eigen vennootschappen en privérekeningen niet zo ernstig mag genomen worden... maar nee, het is zo onvoorstelbaar dat zulke dingen mogelijk zijn, daar is niet persé kwaad opzet mee gemoeid! Dat was maar om te lachen... Groen weliswaar en dat in een blauwe partij! Geen wonder dat Egbert Lachaert (op een dag als 1 april is zijn naam zeer toepasselijk) haar uit zijn entourage wil zetten... ik ben al benieuwd naar het vervolg... blijft ze in het parlement of niet? Dat zou pas echt een mop zijn!
Wat ook zeer grappig was, was het nepfestival in Terkamerenbos... Fantastisch om te zien in het journaal hoe al die getormenteerde jeugd zo uit de bol ging! Serieus?
Je moet echt wel meer dan een mislukte lolbroek zijn om het ten eerste in je hoofd te halen om zoiets als evenement op het wereldwijde smoelenboek te gooien en ten tweede moet je al helemaal van de pot gerukt zijn om er dan nog in mee te gaan ook! Hoe plezant was dat zeg... met duizenden, zonder mondmaskers, opeen geplakt daar wat amok gaan maken... tof, dat is nog eens een geinige manier om je dag te passeren! Nu mag je nog sceptisch staan tegenover alle maatregelen en je mag dan nog niet geloven in de pandemie... dit doe je niet! Maar ach, het was ludiek bedoeld... ik kreeg er bijna scheurbuik van en de zieken en hulpverleners lagen waarschijnlijk ook plat van het lachen bij het aanschouwen van zoveel humor!
Ik vind deze toestanden bijna net zo geinig als de brief die ik meekreeg van mijn gynaecoloog waarin hij mij, na een hysterectomie, een coïtus-verbod heeft opgelegd van zes weken! "Geen leute voor de preute" en dat is nu eens niet OM TE LACHEN... zucht!
Vannacht rond twee uur, ik was nog even aan het zappen, hoorde ik plots de sirenes van enkele brandweerwagens. Aan het volume kon ik horen dat er heel dicht in de buurt iets aan de hand moest zijn. Nieuwsgierig keek ik dus uit het raam. Meteen zag ik een enorme rookpluim die ergens vanop de steenweg kwam. Ik trok mijn schoenen en jas aan om een kijkje te gaan nemen...
Eens daar aangekomen liepen de koude rillingen over mijn rug. Het doet een mens iets wanneer je de vlammen metershoog uit het dak van een woning ziet komen! Het zal je maar gebeuren, heel je hebben en houden gaat in rook op en je kan er niets tegen beginnen... Je kan niet, nog eventjes je dierbaarste spullen binnen weghalen, je kan niet snel je parkiet, papegaai, kat, hond of welk dierbaar beest dan ook gaan redden... Geen kleren meer, geen belangrijke papieren, geen fotootjes... Alles weg!
Na zo'n 10 minuten vanop afstand te hebben staan kijken naar die vuurzee begon het me op te vallen hoeveel mensen er met hun gsm in de aanslag stonden om foto's te trekken. Ze probeerden zo kort mogelijk bij de plaats van het onheil te komen, zelfs zo dichtbij dat ze de mensen van de brandweer hinderden, om toch maar "de beste kiekjes" te hebben van de miserie van de mensen wier huis af brandde om die dan vervolgens op facebook te kunnen gooien!
Ik ben van mening dat ieder mens wel een nieuwsgierig trekje heeft en als er zoiets ergs gebeurd als een brand of een (verkeers)-ongeval, dan heeft iedereen wel eens de neiging om te gaan kijken wat er precies aan de hand is maar daar dan entertainment van maken vind ik er over! Nee, plezier scheppen in andermans miserie... niet voor mij.
Een kwartier later dan toen ik vertrok was ik terug thuis. Dankbaar dat ik in mijn warme bed kon kruipen maar met de gedachte aan de mensen die de nacht minder fortuinlijk moesten doorbrengen. Ik ga morgen nog eens tot daar, misschien kan ik helpen met iets... Een paar dekens, kledij, een paar potten en pannen? We zien wel...
Op (bijna) elke facebookpagina worden foto's gepost van de net geplaatste kerstboom. Het is waar, zoiets brengt enorm veel sfeer in huis. Bij mij echter staat er nog geen! Ik zie me op de moeite want geef toe, er kruipt wel wat tijd in als je dat lelijke groene ding wil omtoveren in een decoratief hoogstandje!
Om te beginnen moeten al die dozen met slingers, lichtjes, posturen van k...erstmannetjes en (hun) kerstballetjes van de zolder gehaald worden. Wanneer je zoals ik geen vaste trap hebt maar een gammel smal laddertje én een heel klein zoldergat, dan is het niet verwonderlijk dat dit al gepaard gaat met het nodige gesakker om al die ballen heel naar beneden te krijgen!
De volgende fase is het openen van de dozen en uitpakken van al dat blinkend goed. En ook al herinner ik mij dat ik de vorige editie van dit feestgebeuren alles zeer goed heb ingepakt alvorens weg te zetten, de duurste en mooiste kerstboombal komt sowieso gebroken tevoorschijn!
Ikzelf verkies het om een kunstmatige boom te zetten omdat het anders ieder jaar opnieuw toch een zoektocht is als je een echte wil. Hij moet groot genoeg zijn maar ook niet te groot, de takken moeten mooi gevormd zijn en liefst één die zijn naalden niet verliest... (het zou niet de eerste keer zijn dat er zo'n dennennaald in mijn voeten prikt of erger nog, in mijn gat doordat ze op de ene of andere manier in mijn zetel geraken!)
Ook lijkt het alsof, eens de dozen geopend zijn, het engelenhaar al overal ligt nog voor je ook maar iets hebt aangeraakt. Je sukkelt met het uiteen halen van die honderden lichtjes. En daarna is het altijd een belevenis om die dingen in die godverdomse boom te krijgen zonder op één van hen te trappen!
Dan nog de slingers, de ballen en de andere ornamenten, grote vazen vullen met kerstgedoe, posturen zetten op de kasten... er is voor elke plek wel iets van decoratie voorzien. En als eindelijk alles staat, heb je niet meteen de kans om van al dat moois te genieten want het hele huis ligt vol naalden van die boom (ook al is het een valse), glitters, krantenpapier én lege dozen die weer langs dat klotetrapje naar de zolder moeten geraken!
Nee, ik denk niet dat ik een boom ga zetten... Of toch misschien? Het is zo gezellig he... Alee ja dan. In de loop van de week... en dan post ik een foto van MIJN NET GEPLAATSTE KERSTBOOM...
Na enige twijfeling zijn we zaterdagavond dan maar eens tot op de kerstmarkt geweest. Je zegt wat je wilt maar het is toch altijd wel gezelligheid troef! Mensen lopen hand in hand met hun geliefde langs de vele kraampjes met kerstgerief, leuke hebbedingetjes, gekke mutsen en sjaals die er zo zalig warm uitzien dat je ze nooit meer zou uitdoen...
Verhongeren of verdorsten kan je er... ook al niet. Zoveel standjes met lekkers... Hamburgers, verse soep, wafels, kaas- en garnaalkroketjes,... kortom, genoeg om je nu al een indigestie te vreten! Qua drank, moet je niet sukkelen. Glühwein (met of zonder Amaretto), cava, wijn en mijn favoriete kerstmarktdrankje: jenever! Die is er in alle kleuren en smaken. Het probleem is wel dat ik ze allemaal wil proeven... ik begin met de "A" van appel, "B" van banaan, "C" van citroen... om uiteindelijk te eindigen bij de "W" van watermeloen.
Raar trouwens hoe de gesprekken evolueren op zo een avond! Wanneer je aan de "A" bezig bent en je ziet mensen die je kent dan gaat het van: "Hallo! Alles goed?" "Hoe is het nog met...?" "Alee, salukes he we gaan nog eens verder." Wanneer je aan de "M" (van meloen) zit klinkt het al eens van: "Hela, awel? Hoe ist? Kom enen drinken kom!" En wanneer je dan uiteindelijk aan de "V" van vanille bent gekomen dan is het enkel nog geklets en gezwam. (Hopelijk heb ik het weer niet te bont gemaakt?)
Na een bezoekje te hebben gebracht aan enkele plaatselijke horecazaken keren we om kwart na vier 's nachts weer huiswaarts (Niet slecht wanneer je weet dat we bij het vertrekken zeiden dat we niet lang gingen weg blijven!) en kruipen in ons bed. En behalve het feit dat ik me lig af te vragen hoe het in godsnaam komt dat de kamer rond draait, bedenk ik me dat ik toch weer heel veel mensen gezien heb die ik graag eens tegenkom! En dat maakt dat ik gelukzalig in slaap dommel
Ik ga toch eens iets moeten doen aan mijn slapeloosheid zenne! Het is weer eens kwart na twee en ik lig hier te koekeloeren in het donker! Ok, ik zou één van die pilletjes kunnen innemen die de dokter me voorschreef maar dat heb ik vorige week al eens geprobeerd. Het resultaat was dat ik mij oversliep en het leek wel of ik daarna de hele dag op zombiemodus stond! Voor diegenen die nie...t goed weten wat ze zich moeten voorstellen bij dat woord, even een beetje verduidelijking...
-Je strompelt naar beneden en stoot je teen tegen de deurstijl... -Je wil toast maken maar ipv in de toaster, beland je brood in de microgolfoven... -Je wil je tanden poetsen maar in plaats van tandpasta, knijp je douchegel op je tandenborstel en op de koop toe merk je wanneer je in de spiegel kijkt, dat je er zelfs uitziet als een zombie. Dus nee, ik laat het pilletje voor wat het is...
Ik zou ook schaapjes kunnen tellen. Één schaap, twee schapen, drie schapen, vier... Man, man, man, hoe eentonig is dat! En helpen doet het ook al niet! Na een tijd neemt mijn fantasie een loopje met mij en zie ik schapen in alle mogelijke kleuren, een rood met een paarse hoed, een groen met een gele rok... waarschijnlijk doordat ik overdag een overdosis "baby-tv" krijg waar ze zulke figuurtjes, tot groot jolijt van Tjo en tot enige verveeldheid van mij, overvloedig naar je kop slingeren!
Wat zijn zo nog de mogelijkheden? Oja, ogen sluiten en dromen van mijn prins op zijn wit paard in een of ander idyllisch tafereel... Hihihi, moesten mensen me nu zien, dan lieten ze me weg steken! Op je eentje in het donker liggen lachen... Waarom? Omdat ik in gedachten mijne Jef achter zijn toog zie staan met op de achtergrond een poster van een ondergaande zon, gekleed in een maillot en een barret met een weelderige pluim op zijn hoofd. Voor de deur staat zijn witte camionette, waarop een groot paard is getekend... Hehe, ik word er giechelig van maar slapen is er nog steeds niet bij!
Wat zou ik nog zoal kunnen doen om de slaap te bevorderen? En dan plots schiet het me te binnen... Deze week nog op tv, stelde men de vraag wat bij vrouwen zoal de redenen zijn om te masturberen... De top vijf-antwoorden waren:
1 Uit verveling... 2 Te kort aan sex... 3 Opwindende film gezien... 4 Om te ontspannen... 5 Om in slaap te geraken!
Gisteren werd er bij mij thuis gebeld door iemand met een pakje voor de overburen, die blijkbaar niet thuis waren, met de vraag of hij het bij mij mocht achter laten... "Geen probleem, ik bezorg het hen wel"... Na daar drie keer aan de deur te zijn geweest werd er uiteindelijk open gedaan door de buurman.. Ik zei goeie avond en vertelde dat ik voor hen een pakje had aangenomen. Diene gestampten b...oer pakt zonder iets te zeggen dat pak aan en doet de deur dicht! Gene merci, gene goeiendag, geen lachske, niks!!! Wat is er gebeurd met de "elementaire beleefdheid"? Als ze zo nog eens iets komen afgeven zal mijn antwoord "NEE" zijn! (Tenzij het voor diezelfde buur is, dan kan ik het door zijn strot gaan rammen!)
Daarstraks bij Jef in de kroeg, lang geleden dat ik nog eens een uitspraak hoorde die nieuw was voor mij: Klant: "Ik denk dat onze kinderen het verstand van hun moeder hebben... want ik heb dat van mij nog"
Ik móet het gewoon zeggen... IK HEB EEN FANTASTISCH LIEF! Voor dag en dauw was hij al weg, nog vlug een jobke doen... Toen hij een uur of twee later weer thuis was kroop hij terug bij mij in bed. Ik: "Brrr bieke zo koud!" Jef: "Sorry loeken, ik wou je niet wekken, ik wou je alleen maar de kans geven om na een drukke week eens in mijn armen wakker te worden." Na elkaar duidelijk te hebben gemaakt dat we mekaar nog heel graag zien stond ik op... Beneden vond ik een gedekte tafel, vers brood, sandwiches, koffiekoeken... alles op en aan! Geef toe, hoe zalig is da! XXX
Iedereen is hier al naar bed. 't Is te zeggen, iedereen behalve ik! Eindeloos zap ik van het ene kanaal naar het andere maar ik vind niets dat mij boeit.. Astrid in "fucking amazing" Wonderland kan me al evenmin bekoren als de vleesgeworden, (halfzacht)gekookte Ham Otto-Jan in De Ideale Wereld... De bladerdeegpizza met geitenkaas en witloof van Jeroen Meus maakt me ook niet echt opgewekt ...en blij! Geef me dan maar de gebakken patatjes met worst en zelfgemaakte appelmoes die ik at als avondeten!
De tv gaat uit en ik surf wat op het wereldwijde web... van de audities voor American Idol (waar één of andere gek (flatulist) met zijn kont in de lucht scheten laat op de maat van een liedje!!) naar eventuele mogelijke recepten voor ons kerstdiner naar de domme blondine die geen koffie kan zetten (en ik moet eerlijk bekennen dat ik ondanks het feit dat ik het filmpje op ieders facebookpagina gezien heb, toch nog maar eens kijk).
Ik overweeg om een boek te lezen maar de enige ongelezen exemplaren die op de boekenplank staan zijn een boek van Harry Potter en de "Erotica Universalis"... Nu moet je je bij het laatste niet al teveel voorstellen! Het boek is een opsomming van hoe erothiek door de eeuwen heen werd tentoon gespreid door middel van heel veel tekst en met plaatjes van opgegraven kruiken waarop nog heel vaag een copulerend koppel te zien is en prenten van muurschilderingen die blote mannen en vrouwen voorstellen... Dus nee, ook niet echt geschikt om mijn avond een beetje op te smukken.
Dan maar even een duik nemen in de frigo. Kaas, salami, uitjes, mosterd... alles is aanwezig om me een heuse bierplank in elkaar te boksen maar wat moet je met een bierplank als je geen bier in huis hebt en het gezelschap het ook laat afweten?! En het meest doorslaggevende argument om er niet aan te beginnen is dat ik gewoon te tam ben begot! Ik trek de snoepkast open, breek een stuk van een speculaasmannetje, prop het in mijn mond en spuw het even snel terug uit! Bwah, mals geworden koek, door een slecht gesloten verpakking. Geef me dan toch maar de bladerdeegpizza van de Jeroen!
Ik leg me in de zetel, neem mijn tablet en schrijf dit stukje... en plots overvalt het mij, wat kan het eigenlijk ook wel zalig zijn! Zo in je dooie eentje even genieten van de stilte.... geen jengelende kindjes, geen praatjes over de werkdag van manlief, geen tv, geen voorbijrazende auto's, geen enkel geluid te horen... gewoon stil!
Nu Sint Maarten achter de rug is (wij vieren geen Sinterklaas) begint stilaan het besef te komen dat Kerst in aantocht is... Nog minder dan een maand te gaan! Na enkele jaren bij andere mensen te gaan vieren is het nu onze beurt om iedereen te voorzien van spijs en drank... Ongeveer 25 mensen die bij ons hun kerstavond komen spenderen... Niet simpel; menu samenstellen, entertainment voorzien, uitnodigingen, drank, aankleding van de feestplek... Ik zal mijn beste beentje voor moeten zetten!
