Het regent. Goed voor Starbucks want we blijven gewoon wat langer hangen en de regen houdt zowaar op ! Terug de bus op voor Ground Zero. Het bezoek is online gereserveerd (we zaten toch lang genoeg bij Starbucks) en we zijn ruim op tijd. Eerst even langs het voorlopige museum en dat laat me niet onberoerd. Op 9/11 zaten wij, met een kleine Lennert in mijn buik, in California. Zeggen dat we het meegemaakt hebben, is zever want we zaten zowat even ver als de thuisblijvers. Maar de impact was gigantisch : onze terugvlucht werd geannuleerd en we moesten langer in de VS blijven dan voorzien. Normaal gezien zou ik daarvoor tekenen maar onder zulke omstandigheden waarbij de wereld letterlijk even stil staat en zeven maanden zwanger zijnde, had ik alles gegeven om naar huis te kunnen. De paniek bij de Amerikanen, de onmacht omdat hun onaantastbare land plots zo werd aangevallen, het ongeloof en de angst kan ik nog zo oproepen. Dus ja, dit doet me wat. De beelden van de twin towers, de getuigenissen van de overlevenden, de restanten van een brandweerhelm, ... om kippenvel van te krijgen. We lopen ook even langs het kerkje rechtover het vroegere WTC dat als bij wonder de aanslag heeft overleefd en waarvan het ijzeren hek onuitwisbaar in ieders geheugen gegrift staat als muur waar foto's, opsporingsverzoeken, brieven ... werden achtergelaten.
Voor het 9/11 Memorial moet je uiteraard ook door security .. Het blijft de VS nietwaar. Een concentratie aan agenten, security mensen en vrijwilligers loodsen ons overal door, we moeten zo'n vijf keer ons ticket laten controleren (iedereen, dus het is niet omdat wij er onbetrouwbaar uit zien), pa oefent vlot zijn zinnetje 'I have new hips' en plots staan we er. Op de site, aan de Memorial pools met 3000 namen van slachtoffers van 9/11. De bouw van de Freedom tower gaat vooruit maar er is nog heel wat werk te verrichten.
New York is duidelijk getekend door de aanslagen en blijft alert. Voor mij blijft het onbegrijpelijk ... Hoe krijg je iemand zover dat hij een vliegtuig kaapt en er bovendien mee in een wolkenkrabber vliegt ?
Pa besluit dat we rond zijn en de hoogtepunten hebben gezien. De boottocht slaan we over wegens teveel water, Seaport (winkeltjes !) blijkt heel gezellig te zijn en de United Nations en The Waldorf Astoria doen we op Japanse wijze : we nemen er een foto van. De bus brengt ons naar Times Square en ik stuur pa nog even naar ToySaurus ... De meest fantastische speelgoedwinkel ter wereld, de droom van ieder klein (en groot kind), met een levende (hm) T'rex, Spiderman en de Empire State Building in Lego. Dan nog even langs de obligate souvenirwinkeltjes met louche Indische uitbaters (van het kaliber 'hoe verder je gaat, hoe goedkoper de t-shirts') en dan even pauzeren voor onze laatste avond in The Big Apple !