Onze reis zit erop. Het kon niet blijven duren natuurlijk. We hebben alles netjes afgerond met een bezoekje aan Legoland op de weg terug. Een aanrader! Iedereen bedankt om ons blog te volgen en voor de leuke berichtjes tussendoor.
Na de geslaagde elandenritjes, reden we door naar de hoge kusten langs de Botnische golf. Dit wordt hier de zweedse riviera genoemd. Het is inderdaad wel een beetje riviera, dus hebben we hier een dagje kust gedaan. We zochten en vonden een mooi zandstrand dat uiteraard ook door veel zweden gekend was. Niettemin was het zeer geslaagd. Wij zaten natuurlijk als enigen in een schaduwrijk plekje (die toeristen alweer zullen die zweden gedacht hebben).
Dan zijn we doorgereden tot Orsa, waar zich maar liefst 2 parken op rijafstand van elkaar bevonden, namelijk tomteland (ofte santaworld) en orsa bear park. De kindjes mochten kiezen wat we eerst gingen doen en dus won het kerstmanpark natuurlijk ! Er waren overal affiches van Meet the elves and the trolls, maar wat bleek ? Het ging om 1 elfje, en precies 1 trol. Er was eigenlijk geen park zoals wij dat voor ogen hadden. Het was meer 1 (zweeds) kindertoneeltje dat in 4 stukken gedeeld was van telkens een half uurtje. De acts waren telkens op een iets verdere plaats, daartussen bevonden zich een trolhuisje, het huis van de kerstman, en de workshop voor alle kerstcadeautjes. Het trolhuisje was gewoon een huis waarin spullen stonden die eventueel door een trol gebruikt zouden kunnen worden, maar de trol was zelf niet thuis. Het huis van de kerstman dito, en de workshop was de souvenierwinkel, niet meer dan dat. Voorts werd het park opgevuld met een restaurant, een pastahuisje, 1 klein springkasteel, en 1 klauterparcours In ons ogen vrij zielig, en we raden dit niemand aan. Royan wou het toneeltje wel volgen maar moest constant aan ons vragen :wat zeggen ze nu? dus we zijn eind 3de act doorgegaan.
De volgende dag was het berenpark aan de beurt. Dit beloofde toch beter te worden. We hebben een zestal van de 9 beren gezien. We waren ook net op tijd voor de siberische tijgershow, maar de tijger was niet thuis. Het park ging behoorlijk in relief op en neer, dus heel goed voor onze conditie. Er waren ook 2 ijsberen, en een heel leerrijk museum. Er waren ook 2 speeltuinen, en godzijdank een ijsjesverkoper want het was snikheet die dag !
Ook de volgende 2 dagen hebben we gepuft in de hitte. Onverwachts in Rattvik een fantastisch zandstrand gevonden langs het siljanmeer dus daar ook een dagje strand meegepikt. Werkelijk fenomenaal zand, roodkleurig en je moest een half uur wandelen eer je navel in het water zat. Bovendien zaten er veel vissen in dus ons Erin maar scheppen.
Omdat we toch een wandelingetje wilden doen in de omgeving iets verder ons tentje neergedropt en een avondwandeling van 1,3 km langs een natuurleerpad gaan doen. We zijn al voldoende gezakt dat ook de zon zakt in de zee dus ook mooie avondfotos.
De iets langer geplande wandeling de volgende dag kon uiteindelijk niet doorgaan. We stonden op in een hittegolf en op de middag was het een echte wolkbreuk om een half uur erna terug in hittegolf te veranderen !!! :-/
Dus beetje verder gereden (met airco!) en naar het Tiveden nationale park. Dit lag ook aan een meertje met badmogelijkheid en uitstekende wandelpaden. Opnieuw was het snikheet maar dit nationale park is volledig bosgebied dus dat was heerlijk koel wandelen om daarna met een frisse duik de dag af te sluiten.
Noorwegen zit er op, nu is Zweden aan de beurt. Op de Lofoten is het nog een paar dagen prachtig weer gebleven dus hebben we ons nog geweldig geamuseerd op prachtige verlaten strandjes met pootjebaden, zandkastelen bouwen, (proberen te) vissen, krabbetjes, kwallen etc kijken. De laatste dag in Noorwegen werd gespendeerd aan de Polar Zoo. Een kleinere zoo met enkel de grote zoogdieren van Noorwegen (beren, wolven, lynxen, poolvossen, veelvraten, elanden, rendieren, muskusossen) maar weer een leuke afwisseling zo tussendoor. Deze dieren krijgen hier een meer dan behoorlijke oppervlakte met heel veel bomen en heuvels om hun natuurlijke habitat na te bootsen. Heel leuk voor die dieren, minder leuk voor de bezoekers uiteraard. Maar toch hebben we ze buiten de veelvraat allemaal gezien !
28 juli staken we dus de grens over en onze eerste stop was het Abisko nationale park. We bleven hier 2 nachtjes om een volledige dag in het park te kunnen gaan wandelen. Donderdag 30 juli was het dan, na Hans en Royan, Mariannes beurt om te verjaren tijdens onze reis. Hans had 2 elanden ingehuurd om in de loop van de dag langs de kant van de weg te verschijnen net op het ogenblik dat wij er voorbij kwamen. Heel Noorwegen had ze tevergeefs afgespeurd om die beesten te zien. 2 Dagen in Zweden en bingo! met als toemaatje een rendier. Ondertussen zijn dat er al 43. Die laten zich iets gemakkelijker zien.
We zijn al een heel eind opgeschoten en zijn alweer de poolcirkel overgestoken. Op licht en donker heeft dit echter nog niet veel effect.. Het vissen laten we een paar dagen achterwege tot we bij de Botnische golf zijn.
In het stora sjofallet nationale park hebben we de kinderen laten amuseren met dennenappels in het kampvuur gooien en brood roosteren boven de vlammetjes. Voor hun een héél geslaagde avond J
Daarna doorgereden naar Jokkmokk waar we het Sami museum bezochten. Terwijl ze normaal veel geld vragen voor weinig museum, was het hier een meer dan prachtig museum en weinig inkom (kinderen zelfs gratis). Er waren brochures met uitleg in alle talen (ook in het nederlands!) waarmee we alles van het museum konden begrijpen. En de displays en opgezette scenes waren echt magnifiek ! Voor de kinderen was er een aparte speelzaal dus ik dacht met wat blokjes of zo, maar neen hoor ! Een echt huisje compleet met houten interieur en soeppotten enzovoorts. Een houten kraampje met werktuigen. Een namaakmeertje met pluchen vissen en hengels, een sami tent met huiden, een houten koe om te melken, en schapen om te schommelen Echt geweldig ! Dit is zeker een aanrader voor wie Zweden bezoekt : heel informatief zonder langdradig of saai te zijn.
De steden in Zweden zijn duidelijk groter dan die in Noorwegen en minder leuk. We wisselen grote lange rechte banen af met de kleinere, maar in tegenstelling tot Noorwegen, heeft dit geen effect op onze snelheid. Om onze kinderen en onszelf ook een beetje te amuseren, zijn we naar het Älgens hus geweest (= het elanden huis dus). Naast een klein museumtje, was er ook een slideshow en uitleg in engels. Tenslotte gingen we , samen met zon 30-tal zweedse toeristen (we hebben de Nederlanders afgeschud), naar de echte elanden. En dat overtrof toch onze verwachtingen. Die beesten stonden heel majestueus tussen ons, en iedereen bleef met ontzag op een afstandje. Ze lieten het aaien wel toe en er hebben zich geen incidenten voorgedaan, maar met zon grote beesten denk je wel na alvorens je ze ambeteert. Royan en Erin mochten wel even op zon beest zijn rug, en daar waren ze toch wel van onder de indruk.
Na de muskusossen alweer een paar nieuwe primeurs. Om te beginnen zijn we op onze nationale feestdag de poolcirkel overgevaren. Het voelde echter aan als de evenaar want het was 25°C. Een dag later was het 12°C, iets normaler voor deze regio denken we.
Om bij die poolcirkel te geraken, hebben we de laatste dagen redelijk wat moeten rijden. Vanuit Dombas eerst 200km tot Trondheim, een vrij leuke stad waar we een dagje in rondliepen. Daarna 500km tot Mo I Rana. 500km die we bewust oversloegen om zeker tot bij de Lofoten te geraken. Onderweg overal bordjes met opgelet overstekende elanden maar geen enkel gespot. We zijn daar dan na een tijdje maar mee gestopt en overgeschakeld op trampolines. Veel gemakkelijker te spotten die dingen.
Vanaf Mo I Rana was het dan nog 300km langs de kust tot Bodo waar we 23 juli de ferry namen naar de Lofoten. Het was langs die kustweg dat we met een andere ferry over de poolcirkel vaarden. Hier net onder Bodo hebben we ook het evenement van de maalstorm (saltstraumen) kunnen meemaken. TWas net of het water kookte ! draaikolken, botsende stromingen, water dat echt omhoog borrelt.
De volgende primeur volgde de dag daarna (tromgeroffel alom) met de vislijn die we van onze vrienden in Leikanger gekregen hadden, strikte Marianne haar eerste vis, een aardig uit de kluiten gewassen kabeljauw. We hebben hem netjes teruggezet.
Ondertussen zitten we op de Lofoten, in een oud vissershuisje (een rorbu) in het dorpje Sorvagen. Verder van huis dan dit zullen we op onze reis niet zijn. De eerste dag verkenden we de 2 meest westelijke eilanden, Moskenesoy en Flakstadoy, ook meteen de meest spectaculaire met grillige bergen die steil uit de zee tevoorschijn lijken te komen. Overal rode vissershutjes, rekken waar ze in het voorjaar de vis te drogen hangen, kronkelende wegjes en veel vis in de zee, zelfs Hans is er in geslaagd iets te vangen, een koolvis. We hebben hem netjes opgegeten. Het enige aan deze eilandjes is wel dat je tegen vislucht moet kunnen. Er hangt helemaal niets meer aan die droogrekken maar toch stinkt het hier uren in de wind naar vis ! Maar hier wel een hele mooie wandeling gemaakt van Nesland naar Nusfjord. En dat apedorp van 3 huizen groot, vraagt entreeprijs van 30 NKR !! Dus gewoon teruggedraaid.
Het volgende eiland van de Lofoten, Vestvagoy, hebben we maar half gezien want de bergen zaten verstopt achter een dik pak wolken waaruit vrij veel regen viel. In de namiddag was het gelukkig over zodat we toch nog een bezoekje konden brengen aan het viking museum en de tent droog konden opstellen. Het vikingmuseum was tevens een wandelroute van 1,5km met een echte vikingboot en vikinghoofdgebouw. Vandaag wilden ze niet bijten.
Momenteel zitten we in Austvagoy. De dag begon fantastisch met een superwarme 25 graden. We zijn doorgereden naar Eggum waar we gestopt zijn op parelwitte stranden met hemelsblauwe lucht en azuurblauwe zee met vanalles in waar onze kindjes konden naar zien: grote krabben, heremietkreeftjes, zeesterren, anemonen, garnalen, zee egels, kokkels, enzovoorts. En de stranden zijn hier zo goed als van ons alleen ! Doorgereden naar Svolvaer, superdruk, dus nu staan we op een zomercamping. Dit is een schoolgebouw (internaat precies) dat ze dus in de zomer als youth hostel gebruiken en waar je ook een tent kan opzetten.
Royan is trouwens ook ijverig aant vissen , ze heeft een kleine vislijn (met echte haakjes) en daar gooit ze al aardig ver mee. Héél vervelend als ze dan vastzit Erin zit volop in de waarom fase en dat kan héél lang aanhouden.
Na 4 dagen in het Jostedal tussen de gletsjers en de kayaks was het zaterdag 11 juli tijd om ons nog eens een stukje te verplaatsen. Met de ferryboot staken we de Lustrafjord over van Solvorn naar Urnes waar we voor de kindjes een bezoekje brachten aan Urnes gard, een boerderij met een zeventigtal herten die ze mochten voederen en aaien. Nadien reden we verder langs de Lustrafjord tot we bij de Sognefjellet weg kwamen. Via meerdere haarspeldbochten klimt deze weg spectaculair omhoog tot 1400m en rij je in adembenemend landschap met overal om je heen pieken van boven de 2000m waaronder ook de hoogste berg van Noorwegen, Galdhoppigen. Op deze hoogte is het bijzonder frisjes zodat we nog eens een keertje kozen om in een bed te slapen ipv in onze tent.
Goed uitgerust, reden we naar Spiterstulen (in het nationale park Jotunheimen) voor een volgende wandeling maar tegen dat we daar aankwamen, was Erin toch alweer in dromenland zodat we besloten om dan maar verder te rijden naar Geiranger. Toen we daar aankwamen dachten we pff alweer een fjord en vooral amai zoveel volk. We liepen vanaf de Vesteras boerderij even tot bij de waterval vesterfossen. Deze is bijzonder leuk want hier kan je namelijk achterdoor lopen. De rest van de drukte vermeden we door, i.p.v. 2 dagen hier te blijven, verder te rijden en het stadje Alesund in onze reisroute op te nemen en een dagje te gaan birdwatchen op het eiland Runde.
Alesund is met zn 15000 inwoners een klein gezellig havenstadje waar we wat rondkeuvelden en ook hier brachten we een bezoekje aan het aquarium. Nadien reden we nog verder tot Runde zonder dat de kindjes er ook maar iets van merkten. Zij droomden ondertussen over platvissen, krabbetjes en zeewolven. Goed uitgerust, was het geen enkel probleem om hen na het avondeten nog mee te nemen om papegaaiduikers te gaan kijken.
Dinsdag 14 juli: papegaaiduiker, alk, zeekoet, zwarte zeekoet, zeearend, noordse stormvogel, jan-van-gent, grote jager, drieteenmeeuw, grote mantelmeeuw, kleine mantelmeeuw, zilvermeeuw, kuifaalscholver, vanop een klein bootje dobberend rond Runde.
15-16-17 juli was Dombas onze uitvalsbasis (200km ten zuiden van Trondheim). Op het programma het Fokstumyra natuurreservaat, Royans verjaardag en het nationale park Dovrefjell. In het natuurreservaat waren de meeste vogels gaan vliegen maar het is er wel prachtig wandelen. Hans spotte er de volgende ochtend 2 elanden maar toen we s avonds met zn allen nog een keertje teruggingen, lieten die beesten zich niet meer zien.
Voor Royans verjaardag trokken we naar de plaatselijke speelgoedwinkel, probeerden we alle speeltuintjes uit die we konden vinden en aten we natuurlijk ijsjes. In de supermarkt mocht Royan het menu samenstellen en fier als een gieter liep ze de hele dag met haar kroon op rond.
De volgende ochtend reden we verder in de richting van Trondheim. Onderweg deden we een zeer geslaagde tocht door het Dovrefjell NP. Het doel hier was muskusossen te zien en uiteindelijk werden het er 11. Ze hadden zich goed verstopt aan de andere kant van de berg maar na enig klimwerk stonden we er plotseling behoorlijk dicht bij. Serieuze beestjes die ossen.
De eerste maand zit erop. Sinds we laatst iets van ons lieten horen, hebben we ons reistempo serieus laten zakken want het was gewoon veel te warm om iets te doen. Buiten een zwemmeke hier en een ijsje daar natuurlijk.
Vorige week vrijdag (26/6) zijn we een dagje naar Bergen geweest. De vismarkt was een leuke plek om mee te beginnen. Voor de kindjes om naar de grote krabben te kijken, voor ons om wat zalm en garnalen naar binnen te spelen. Daarna slenterden we verder langs Bryggen, het oudste gedeelte van de stad, en langs de haven. Rond de middag besloten we om met de floibanen, een tandradtreintje omhoog te rijden voor een zicht over de stad. De namiddag werd in het aquarium doorgebracht tussen de pinguins, krokodillen en vissen. Misschien komt het omdat we al een maand in prachtige natuur vertoeven en de drukte van een grote stad niet meer gewoon zijn maar op ons maakte Bergen geen overweldigende indruk.
In het weekend stond onze tent bij een prachtige waterval (Tvindefossen) net ten noorden van Voss. We moesten iets luider praten dan gewoonlijk en we zitten nu met een aanhoudend geruis in onze oren maar het was er leuk toeven. Er was een leuke plas in de buurt die net warm genoeg was om in te gaan afkoelen en in Voss was er een openluchtzwembad. Daar was net een extreme sports-festival bezig, dus liep er redelijk veel jong (raar) volk rond.Base jumpers, sky divers, paragliders, elke 10min viel er wel iets uit de lucht.Voor de kindjes leuk natuurlijk, en ook even op de festivalweide rondgelopen.Om toch nog een beetje echte beweging te hebben, wandelden we een keertje naar de top van onze waterval.
Maandag reden we verder naar Aurland. Onderweg in Flam wilden we met een oud toeristisch treintje gaan rijden maar 40euro per persoon vonden we net iets te veel. In Gudvangen bezochten we grotten om niet te vergeten hoe het voelt om in het donker rond te lopen.Leuk maar veel te veel special light effects en muziek.Je vergeet dat je in een grot rondloopt en moest de muziek wat meer trommels hebben, zaten we net zo goed in een discotheek.Maar de kindjes konden leuk met hun pillampen zwaaien dus tja.
Dinsdag was het extreem warme weer achter de rug en gingen we terug wandelen. We reden naar Ovrebo in het fantastische Aurlanddal om opnieuw de beentjes te strekken.Daar hebben we toch ook weer 4 uurtjes gewandeld (met stops ertussen he).En natuurlijk zag ons Erin weer fantastisch veel mieren en bijen maar iets anders?Njet.Kan ook moeilijk want met Erin is het precies alsof we een radio bijhebben.
Woensdag reden we van Aurland naar Laerdal en weer terug. Heen via de enkel in de zomer berijdbare snovegen, dwars over de bergen. Boven was het superwarm en toch midden in sneeuwlandschap.En raar maar waar- zaten er toch wel beestjes in de gesmolten sneeuw.Kevertjes en larven, en ons kindjes hadden weer speelmateriaal..Daar kwamen we trouwens ook weer belgen tegen.Terug via de langste tunnel van de wereld (24,5km), dwars door de bergen. Ook daar zaten light effects in.Nadien gingen we ook nog even langs in Undredal, een dorp met 87 inwoners en 500 geiten, bekend om haar geitenkaas en kleinste staafkerkje van Noorwegen.Alle 87 inwoners hebben we gespot maar geen enkele geit !!En net nadat we de kindjes hadden gezegd om miljoenen geiten te zien
Toch een stukje kaas geproefd, betaald en meegenomen.
Dan onze tent in Gudvangen opgezet want morgen gaan we met de ferry verder.
Donderdag met de toeristenferry door de Naerojfjord en de Aurlandfjord gevaren tot Kaupanger en vervolgens direkt tot Leikanger. Hier zijn we op bezoek bij Elin (oude bekende van een vorige reis in Australië), haar man Bjarne en hun kindjes die even oud zijn als de onze. Zij wonen direkt aan de Sognefjord en kunnen letterlijk van in hun tuin in de fjord duiken. Dat hebben we vrijdag dan ook gedaan want het is opnieuw superheet. Een stukje zalm op de barbecue en genieten. Blijkbaar zijn hier in juni alle temperatuurrecords gesneuveld. De kindjes komen bijzonder goed overeen al kunnen ze geen woord met mekaar wisselen.
Zaterdag met zn allen gaan wandelen naar Fjaerlandseter, een alm hoog in de bergen en zelfs daar was het water al warm genoeg om een verfrissende duik in te nemen en nadien van een stukje versgevangen en op traditionele noorse wijze klaargemaakte forel te genieten.
Vandaag zondag zouden we gaan vissen in de fjord maar er staat net iets teveel wind momenteel.
Zondag 21/6 was een dag voor de kindjes. In Kinsarvik gingen we naar het Hardangertun familiepark. Ze amuseerden er zich rot op de graafkranen, peddalo-eendjes, botsbootjes, trampolines, zwembad met glijbanen, ..enz .. Er waren 4 plonsbadjes (van 80cm tot 1m) met kleine glijbanen en daar hebben ze zich echt kapot aan gegleden !De mama moest in het begin ook haar badpak aanschieten en de acrobaten opvangen aan het eind van de glijbaan.Maar gauw moest mama aan de kant en gingen ze heel gezellig lachend onder water.En Royan liet zefs even haar bandjes achterwege.Erin liet zich trouwens niet doen door de andere veel grotere kindjes hoor !die moesten maar wachten !
Erin vergat zowaar haar middagdutje te doen en zat vol energie tot tien uur s avonds. Al kan dit ook te maken hebben met het feit dat het hier niet echt donker wordt. Onze pillampen hadden we gerust thuis kunnen laten want zelfs om 2 of 3 uur s nachts zie je perfect waar je loopt.
Maandag werd er opnieuw gewandeld. Vanuit Kinsarvik reden we het Husadal in en wandelden dan verder langs de rivier het dal omhoog. We gingen tot waterval 2, wat toch wel weer een vrij steile klim was hoor !Als je verderloopt, kom je er nog 2 tegen alvorens de Hardangervidda te bereiken, een hoogplateau waar je dagen op kan rondlopen van hut naar hut: later als de kindjes groter zijn. s Namiddags reden we tot Ovre Eidfjord, opnieuw achternagezeten door een heerlijk zonnetje. Dinsdag beloven ze 22, woensdag 25 en dan een hele week 27 graden
Intermezzo: Marianne heeft prachtige kunstwerkjes vervaardigd door met ons plastieken bestek in de spaghetti te roeren maar praktisch om mee te eten, is het niet meer.
Dinsdag eerst een bezoekje gebracht aan het Hardangervidda natuurcenter. Als we niet op het plateau geraken dan maar naar de exhibities en een prachtige film over het gebied kijken. Erin was in haar nopjes door de film.Continu zat ze erdoor te praten en ik geloof niet dat we een schaap gemist hebben Gesterkt door een lunch van vissoep en rendier gingen we er in de namiddag nog 3 uurtjes tegenaan in het Hjolmodal en weer stapte Royan flink mee. Erin opteerde deze keer meestal voor de draagzak.Wel echt superbewonderenswaardig dat Royan al zo lang meestapt, en wil ze dan eens gepakt worden, is het gelukkig nooit voor lang.Want volgens mij komen de kilos er hier serieus bij !!
s Avonds was er ons nog een optocht beloofd door de straten van Eidfjord ter ere van midzomerdag maar dat was niet veel soeps.De plaatselijke school had twee kindjes in nationale klederdracht opgetut om te trouwen waarna er een grote barbecue ging zijn.Maar dat moet toch een beetje raar geweest zijn voor de lokale mensen.In een dorp (niet meer dan dat) waar iedereen iedereen kent, zouden we in België ook raar opkijken als er ineens chinezen op het schoolfeest opduiken he..We zijn hier trouwens ook nog andere Belgen tegengekomen !Ineens lijkt dit dorp vergeven van de belgen !Raar.
Woensdag: Ovre Eidfjord is nog steeds onze uitvalsbasis. In de voormiddag een stukje oostwaarts gereden en omhoog het Isdal in. Daar een stuk gewandeld in de richting van de Hardangerjokul (één van de grotere ijsvelden van Noorwegen) langs een niet gemarkeerde route. Dat betekende dat er geen andere toeristen in de buurt waren en we de bergen voor ons alleen hadden. Naar goede gewoonte direkt het spoor bijster, liepen we dan maar verder door ons te oriënteren op riviertjes en hoogtelijnen. De kindjes amuseerden zich in de sneeuw (wij ook hoor).
De rest van de dag passeerden we nog langs de Voringfoss (één van de mindere watervallen tot nu toe) en langs de Sysendam, met 1,1km lengte en 3,6 miljoen m³ stenen één van de grootste uit rotsblokken opgebouwde dammen van Noorwegen. Van op de dam had je ook een prachtig zicht op de Hardangerjokul.Vandaag was het trouwens serieus warm, en dan zeker als er geen schaduwplekjes voorhanden zijn..
Terug op de camping gingen we nog een uurtje roeien zodat Royan haar hengel een eerste keer kon proberen. Het enigste wat ze echter tot nu toe kon vangen, is de papa. Best wel scherp zon vishaakjes.
donderdag : we waren de woensdagavond in de regen nog gesukkeld tot in de Prekestohlcamping (superduur !! 260NKR per nacht). Tussen haakjes, we rekenen aan 1 EUR = 8,5 NKR. Omdat het nog aant zeverregenen was in de ochtend, hadden we besloten om op ons gemak naar de Prekestohl te gaan want Hans wou de tocht doen. Dit is eigenlijk een geweldig groot vierkant plafform bij de Lysefjord met geweldig zicht. De tocht zelf zou zo'n 2u heen en dito terug duren, maar - stoefstoef - den hans deed er slechts 1u05 over in het heengaan ! Omdat gezegd werd dat de wandeling toch net iets te zwaar ging zijn voor de kindjes (rollende stenen) had ik besloten met de kindjes gewoon tot aan het meertje eronder even te gaan wandelen. Die snotters hebben daar dus staan springen en dansen, alle trollen moeten weggekropen zijn van het lawaai ! Dan zijn we doorgereden tot Sauda, waar we een supergoedkope lunch hebben genoten EN zeker waar voor ons geld. Dit werd trouwens voorgesteld als HET winkelcentrum maar we hebben hard moeten zoeken om kledingwinkels te vinden hoor. Ferm overdreven !!! Eigenlijk vind ik niet dat noorwegen zo duur is, het zijn gewoon enkele producten die toch iets kostelijker zijn, maar daartegen staat dat de vis heel lekker en goedkoper is. Na Sauda wouden we de zinkmijnen gaan bezichtigen maar die waren helaas nog gesloten. dus maar verder tot in Sand, waar we in de tuin van een oude noorse moe mochten staan. Heel propertjes.
vrijdag : doorgereden tot de zalm studio. Iedereen kent wel de zalm en de forel die stroom inwaarts opspringen om rustig te paren. Wel , hier hadden ze dus vensters onder de rivier gemaakt zodat we het "springproces" konden bezien. Er zat natuurlijk een monster van een zalm in, echt geweldig groot ! Vandaar naar Roldag voor een jaarmarkt. Wel groots aangepakt maar we waren hoogst verbaasd toen er een hollander achter het kaaskraam stond... But then again.... langs enkele supermooie watervallen naar Odda, een geweldig mooie plaats, ook groot. Hier de tent opgezet, en ja hoor, een nederlander aan de receptie.
zaterdag :: Eerst een wandeling naar een gletsjer gemaakt, nou ja eerder een klauterpartij maar de kindjes vonden het superfijn !! Royan is een echte berggeit, gaat in vierde versnelling langs steile rotsen en heeft geweldige balans ! Erin liet haar ook niet kennen hoor en liep lustig mee tot de stenen evengroot waren en ze er ECHT niet meer over kon. Supertrots zijn we ! Den hans is hier trouwens met de plantjes zijn hartje aan het ophalen hoor. En na de wandeling zijn we nu in Kinsarvik beland, waar we morgen (of overmorgen) weer een pretpark kunnen bezoeken. voor wat hoort wat he. Dit is trouwens de eerste camping waar de mobilhomes echt bewoond zijn. Hoofdzakelijk noren zelf, nederlands en duitsers. maar wij zijn hier toch al een tiental belgen tegengekomen, wel allemaal met een mobilhome. De Noren zelf vind ik minder hartelijk dan gedacht. Ze beginnen allemaal met iets waarschijnlijks heel liefs over de kindjes, maar dan moeten wij bekennen geen noors te spreken en is de temperatuur direct een paar graden gedaald. De lonely planet is soms ook niet echt correct: over de streek van Hovden en Odda staat er bijna niets tot zeer weinig in, en dit vind ik nu toch wel al een van de mooiere streken. allez, ons royan wil nu een filmke zien, dus tot schrijfs !
