Tijd vliegt, maar dat weet iedereen al wel ondertussen. En nog steeds zitten we te wachten op een beetje regen. Maar er is volgens de weerberichten een klein beetje hoop op eind volgende week als er ondertussen niks verandert. Anyway. Vorig weekend hadden we Bill en Vicky als gasten. Jullie kennen die waarschijnlijk niet maar ik wil toch even meegeven dat we van Bill een heel mooi gedicht hebben gekregen dat hij voor ons schreef. Ik heb het eveneens op onze facebookpagina gezet. Voor diegenen die die nog niet kennen : www.facebook.com/casalosdos Daar staan meer nieuwtjes op dan op de blog en ook foto's. Dus voor al diegenen die het nog niet kenden, klikken maar.
En hier toch nog even het wondermooie gedicht :
A Los Dos
The sound of silence echoes through the valley, loud,
The sea blue sky devoid of rain or foaming cloud,
The milky sea embraced by gentle rolling mists,
On tranquil shady terrace attend the smiling hosts.
A home from home, with finest style, adorned by natures best,
Where mind and body reunite and spirit finds its rest,
This idyll of a haven brings expressive powers to loss,
This peaceful corner of the world that is Casa Los Dos.
ONS SPAANS AVONTUUR
