Zeven uur, Sanne haar wekker gaat af. Ik schrik recht. "Rustig: zegt ze. We moeten om acht uur aan het ontbijt zijn. We kleden ons aan. Ze geeft me een Animatie-T-shirt van haar. Ik trek het over men hoofd, ga met een borstel door men haren en doe het in een staart.
Sanne staart naar me en zegt: "Zo ga jij niet de deur uit meid". Ze knoopt men T-shirt zo dat men navel ontbloot en neemt haar mascara. "Waterproof" lees ik. Komt helemaal goed denk ik bij mezelf en daar sta ik weer onwennig.
Sanne neemt me bij de arm en neemt me mee naar het restaurant. Daar zit het al lekker vol met toeristen Ik neem wat cornflakes en eet deze samen op met Amin. Hij legt me uit dat ik vanmorgen mee mag met Sanne voor de morning gym en de aqua gym.
Zo gezegd zo gedaan. Na en halve dag was ik al moe. Wat een energie heeft die meid! Echt niet normaal meer. Na de gym zet ik me samen met Sanne bij een paar hotelgasten. We praten wat over waar ze van daan komen en gaan mee met hen middag eten.
Over het algemeen zijn er vooral oudere koppels hier. Sanne heeft me wel verzekerd dat dit nog gaat keren. "Vanaf eind juni loopt het hier vol lekkere gozers" zegt ze en geeft me een knipoog.
In de namiddag mocht ik met Amin mee. Hij leerde me de clubdans. Ik had als kind naar de dansschool geweest en kon van mezelf zeggen dat ik er best wel goed in was. Vond het een leuk liedje vertelde ik aan Amin. Die verzekerde me dat ik tegen het eind van het seizoen er helemaal anders over dacht. Nu maakte me dat echt gelukkig en dat was voor mij telde.
Ik kreeg een smsje van Tatiana om te vragen of ik haar al vergeten was. Ik stuurde haar terug dat het hier erg leuk was en dat ik een vriendin als zij nooit zal kunnen vergeten. We smsten even over en weer.
Die avond danste ik onze clubdans mee. Ik nam een paar hotelgasten mee met men enthousiasme en het voelde echt heerlijk!
Ik belde nog even naar men ouders voor ik ging slapen. Ze vertelde me dat het thuis erg stil was zonder mij. "We missen ons zonnetje" zei men ma. Ik verzekerde haar dat ik hier alleen maar de maan zag. Lachend sloten we ons gesprek en ging ik naar dromenland.
Palma... een vrij groot vliegveld. Het bloed stroomde door mijn aders, mijn hart klopte in mijn keel. Zou er iemand op mij staan wachten om me op te pikken? Daar stond ik dan in een vreemd land, zonder de taal te kennen...
Toen liep er een jonge man naar me toe, jij bent zeker Cherry zei hij in gebroken engels. Ik knikte en kreeg geen woord door men keel. Welkom! zei hij met ogen die straalden. Ik ben Claudio, ik werk ook in La Luna samen met enkel anderen die ik je zal voorstellen vormen we het animatieteam. Ondertussen liepen we het vliegveld uit. Hij vertelde me dat het nog vrij rustig was in het hotel en ze alles nog aan het voorbereiden waren voor het hoogseizoen.
Toen we aan een oud (zonder te zeggen vervallen) busje kwamen stapten we in en reden we naar het hotel. Daar aangekomen liet hij men kamer zien. Die ik met iemand deelde. Zo ver was duidelijk. Een rommelige kamer, overal kledij. Al een geluk meisjeskledij. Claudio zei me dat als ik uitgepakt was hij me zou zien aan de DJ stand. Wist ik waar dat was maar ik knikte. Hij verdween.
Ik begon in de kast die nog leeg was men spullen uit te pakken en trok iets fris aan. Het was er al zo'n 23 graden ondertussen. Toen ik klaar was ging ik op verkenning. Langs mooie palmbomen, heerlijk ruikende struiken volgde ik het pad naar de DJ stand. Daar glimlachte Claudio naar me. "Wat ben jij snel zeg": zei hij heel bescheiden...
Toen kwam Uki aangelopen. Een jonge kerel. Beetje speels, ongeschoren en met een leuke t-shirt met als tekst Animation team en op de rug La Luna in fel rode kleuren. Dacht meteen moet ik ook niet zo'n ding aan Uki sprak ook Engels tegen me. Hij vroeg van waar ik kwam en of ik het hele seizoen bleef. Hij werkte hier al langer.
Een beetje verder stond Sanne. Oef dacht ik een Belgisch meisje! Eindelijk kan ik men eigen taal spreken. Toen ik haar aansprak kwam ik erop uit dat ze van Nederland kwam. Ze deed vooral de sportievere dingen in het team. Zij was het meisje met wie ik op de kamer lag kwam ik later te weten.Ze was groot blond en heel slank. Toen ze gedaan had met de aqua gym ging ze met me op pad. Ze liet me het restaurant zien en stelde me voor aan de kok en enkele andere mensen in de keuken. Een beetje verder gingen we wat drank halen aan de bar en vroeg ze me of ik al ervaring had. Toen ik haar vertelde dat het men eerste job was zei ze: "dan zal je nog veel leren".
De avond viel. We gingen met zen allen eten in het restaurant. Vanavond is het Cuba night vertelde ze me. Er wordt op zo'n nacht leuke muziek gedraait en wij moeten na dat de show is geweest mensen proberen mee te krijgen naar de disco. Die lag over het hotel. Dans gewoon maar wat mee zei de hoofdanimtor Amin. Hij was een grote kerel, iets ouder als mij met donker haar en hel blauwe ogen. Hij was ook erg gespiert. Zo gezegd zo gedaan. Ik mocht uiteindelijk na de show stoppen. Het was een lange dag geweest. Toen ik in mij bed lag overliep ik nog eens men dagje. Stuurde een smsje naar men moeder en Tatiana om te laten weten dat alles ok was en dat ik het hier naar men zin had en sliep als een roosje ....
Mijn naam is Alicia maar iedereen noemt me Cherry. Dat komt omdat ik van kersjes hou en van roze. Ik was net afgestudeerd in de richting kantoor. Omdat ik mezelf niet direct op een bureau zag zitten ben ik opzoek gegaan naar een leuke job. Na mijn studie ging ik op vakantie naar Spanje. Ik vond het er zo leuk dat ik ben gaan zoeken of er daar voor mij geen job was. Eerst dacht ik aan receptioniste in zo'n hotel. Maar toen ik de animatie leerde kennen daar vond ik dat zo leuk dat ik het direct wist. Dit wordt mijn nieuwe job!!
Ik ben direct begonnen met zoeken naar een hotel dat ik leuk vond. Toen ik "La Luna" tegen kwam heb ik gesolliciteerd. Ik kreeg direct een reactie van de manager dat ik het voor 1 seizoen mocht proberen. Zo gelukkig als een klein kind was ik. Eindelijk kon ik beginnen met papieren in orde maken. Mijn vrienden verklaarde me gek. Zo lang van thuis weg.
Mijn beste vriendin Tatiana vond dit veel minder leuk. Toen ik het haar vertelde had ze verschrikkelijk veel vragen. Kwam ik nog terug? Was ik verliefd op een jongen van daar en wist ze er niets van? Wanneer zag ze me weer? Kwam ik in die 6 maanden nog overhuis? Mocht ze op bezoek komen?... Zo ging ze nog wel een tijdje door. Toen ik haar gerust had gesteld was ze heel gelukkig voor me. Ze wist al lang dat ik van reizen hielt en dat ik België een beetje saai vond.
Thuis hadden ze het er niet zo moeilijk mee. Ik had nog een broer en een zusje en ik was de middelste. Mijn broer woonde al niet meer thuis en men zusje was de favo thuis. Je kent dat wel de kleinste... Ach ja.
Toen al men papieren in orde waren en ik een visum had kon ik vertrekken. Tatiana had voor mij nog onverwacht een afscheidsfeestje georganiseerd. Zo fijn was dat! Iedereen nog een laatste keer te zien voor dat ik mijn stapjes in het duister zette. De laatste week voor ik vertrok heb ik niet veel meer geslapen. Zo zenuwachtig was ik. En ook een beetje schrik. Wat als ik het niet fijn vond? Wat als ik ziek werd? Wat als er thuis iets gebeurde? Zou ik dan terug kunnen komen? Zo veel vragen!
Ik pakte mijn koffers (die maar 35kg mochten wegen) en mijn ouders voerden me naar het vliegveld waar ik incheckte. Nog een lange knuffel gaf ik hen pinkte een traantje weg en vertrok....
Ik neem wat cornflakes en eet deze samen op met Amin. Hij legt me uit dat ik vanmorgen mee mag met Sanne voor de morning gym en de aqua gym. 
de kleinste... Ach ja. 
