Het is bijna herfst.Het regent en het wordt kouder, maar nog te vroeg om de verwarming aan te leggen.Het is weer tijd om het gezellig te maken binnen.Soep maken, thee zetten, koekjes bakken en zo
van die dingen.Een leuk muziekje op de
achtergrond, genieten van het prachtige kleurenpallet die de herfst ons
biedt.Een herfstwandeling met daarna
een lekkere warme chocomelk.Wintergroenten
zoals pompoen, spruitjes, witloof, prei, mmmmmmm, ovenschotels, stoofpotjes
jaaaaaa!Een warm bad, kersenpitkussens,
wollen truien, warme wintersloefen, de haard die knettert, kaarsjes branden en
nog veel meer.Laat maar komen die
herfst!
Dit is het begin van een soort dagboek/blog. Het is de bedoeling om hier mijn ei kwijt te kunnen. Ik volg hierbij het voorbeeld van de vader van een vriendin van me. De man is vorige week totaal onverwacht gestorven. Vanmorgen gingen we naar de afscheidsplechtigheid. Het was een mooie dienst.
"You never know how strong you are until being strong is the only choice you have."
Deze tekst staat op het santje. Het is waar.
Zoals Shakespeare het zo mooi schreef: Eet, drink en wees vrolijk. Het kan je laatste dag zijn!
