Ik ben nico hennion
Ik ben een man en woon in Beveren-Leie (België) en mijn beroep is Vertegenwoordiger.
Ik ben geboren op 21/01/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Portugal, voetbal, muziek, genieten met mijn vrouwke.
Mijn vrouwke Petra en ikzelf hebben sinds 14 jaar een grote voorliefde voor Portugal en de mensen daar. Ik zal u prober
Zoals beloofd komen hier de eerste foto's. Een zicht vanop het terrasje van onze hotelkamer in ons favoriete plaatsje Manteigas. Ofte Manteigas bij zon en bij maan.(zie foto's) Ik moet je trouwens nog alles vertellen over 'Albegaria Berne', want dat is de naam van de 'herberg' waar wij dit jaar al voor de tiende keer verbleven. 'Berne' komt van de Zwitserse stad Bern, omdat er door de aders van de eigenaars nog sporen van Zwitsers bloed stromen.
Het hotelletje is 17 kamers klein. Komt daarbij dat er in Juli veelal maar 4 of 5 bezet zijn. Gezien de weinige toeristen in het Sterrengebergte enkel op doortocht zijn en dus maximaal 1 dagje ter plaatse blijven, is het er overdag hemels rustig. De kamers aan de voorzijde hebben een balkonnetje met zicht op het dorp. Kamers aan de achterkant kijken uit op het zwembad. Wij verkiezen een aantal fikse wandeldagen ter plaatse met heel wat hoogtemeters. Direkt na het ontbijt vertrekken wij voor wandelingen van 4 à 6 uur. Zo zijn wij meestal nog voor het warmste deel van de namiddag terug op de kamer. Tijd voor een hapje eten en een brokje rust. Daarna zoeken we het zwembad op - meestal voor ons twee alleen - om onze gezwollen kuiten (hoogtemeters !!!) wat ontspanning te bieden in het verfrissende water. Dobberend in het water kijk je op naar de omringende bergtoppen. Tot 1400 meter hoogte. Er zijn misschien wel mooiere zwembaden in de wereld, maar geloof me, niet veel. De foto laat u toe zélf te oordelen. Prachtig hotel met restaurant met streekgerechten.
Prijs voor één nachtje met ontbijt in een tweepersoonskamer in Juli ? Hoeveel denk je ? Wedden dat je er ferm naast zit. Wie 45 euro had geschat had het juist... Maar Sscht niet te veel rondvertellen, hé. Kwestie van er volgend jaar ook nog van die hemelse rust te kunnen genieten.
Alvorens ik verder over Portugal vertel, toch nog even dit : Ooit al nagedacht hoe een pasgeboren kuikentje zich moet voelen in zijn nestje, dicht bij mama's warme pluimenvacht ? Tot voor enkele dagen had ik dat ook nog niet gedaan. Waarmee moet je dat gevoel in godsnaam vergelijken ? Ik heb het voor mezelf ontdekt. En als je al eens een reis voor meerdere nachten hebt gemaakt, dan ken je het gevoel ook. Waar je ook ging, hoe prachtig het er ook was, hoe weinig of hoeveel sterren je hotel ook had, ... thuiskomen én opnieuw die eerste nacht in je eigen bedje, je zachte hoofdkussen en jouw kuiltje in je matras : nest.
Zoals voor vele mensen is het nu ook voor ons vakantie. We trekken er binnenkort enkele dagen op uit. U mag uiteraard zelf raden waarheen. Ongelooflijk ! In één keer juist. Mocht het dus de komende tijd op de blog wat kalmer worden, wanhoop niet ! We komen terug (we'll be back !) : met flessen porto en vaten nieuwe inspiratie. Ondertussen wens ik u een prettig verlof, waar u ook heen trekt, of waar u ook thuisblijft. Tot binnenkort...
"Ok, Ok, maar Portugal ligt niet aan de achterdeur, hé !" hoor ik u al denken. Wel, een voorsmaakje van de sfeer van Portugal kan je vinden in de Brusselse Flageywijk.
In Brussel wonen ongeveer 18.000 Portugezen. Velen vestigden zich er al decennia geleden. Vele Portugese winkels, cafés en restaurants liggen in de Flageywijk. Je vindt er oa mini-mercados (kleine supermarktjes) zoals Nova Primaveira en Os Sabores de Portugal (de smaken van Portugal). Daar kan je uiteraard typiche voedingswaren kopen.
Pastelaria Garcia in de Kroonlaan 75 is al sinds 1990 een begrip in Brussel : Rui Manuel Garcia en zijn vrouw Emília bakken en verkopen er de lekkerste zaken. Van heinde en ver komen de Portugezen én Belgen hier brood en gebak kopen. In de prachtige gelagzaal, salão de chá (ll : theezaal) kun je bij een een kopje Delta café genieten van een typisch gebakje zoals pasteis de nata, bolos, ...
De pasteis de nata kan ik je zeker en vast aanbevelen, want vorige week bracht Petra, die in Brussel werkt, er 2 voor mij mee. Smulleeeen !!! In één van de volgende stukjes geef ik eens de receptuur voor die pasteis de nata, voor wie het zelf proberen wil .
Wie 's middags of 's avonds ook nog iets wil eten kan oa terecht in restaurant O Elvas, in de Werystraat. Een gezellige drukte, Portugese dames met dampende schotels, azulejos (typsich blauw-witte tegeltjes) aan de muur : een beetje Portugal dichtbij !
Hoe we er voor het eerst beland zijn weet ik eigenlijk niet meer zo goed. Ik vraag het later wel even aan Petra en dan vertel ik je het nog wel. In elk geval, we zijn er beland ! En hoe ! Manteigas : een klein bergdorpje, temidden het Sterrengebergte. Gelegen aan de mond van een enorme geelgroen begroeide kloof. (zie foto) Het lijkt wel of de ijstijdgletsjer dit dorpje heeft uitgespuwd, als vergelding voor het smelten van zijn ijs. Samen met de duizenden gigantische stenen die deze streek zijn maanlandschap-aanblik bezorgen. Prachtig groene natuur, een ideale plaats voor wandelaars die niet bang zijn voor wat hoogtemeters. Het dorpje zelf : Steile, smalle straatjes, met kleine witte huizen. De bakker heeft geen zestien soorten brood, maar het smaakt nog wel naar brood. Een vrouw runt een kleine kruidenierszaak, haar man verkoopt zijn vis, in een apart hoekje in diezelfde winkel. De mensen kennen ons al en begroeten ons elke dag opnieuw met een welgemeend "Bom Dia", "Goeiedag" dus. Hier lijkt de tijd stil te blijven staan. De eerste stad ligt een uur autorijden weg. Al veertien jaar komen we hier, en al veertien jaar garandeert de onherbergzame ligging van Manteigas ons het dorpje in telkens dezelfde staat terug te vinden.
Manteigas : het hart van het authentieke Portugal. Hoe je er komt, wat er te doen is, waar je logeert, ... het komt nog ruim aan bod.
Ziezo, de blog is er ! Nu nog beginnen : hoe doe je dat ? Wat is je eerste schrijfsel op je blog ? Een klein woordje uitleg over de titel van deze blog lijkt me wel gepast. "Heróis do mar" zijn de eerste woorden van het Portugese volkslied. Vandaar ... de naam van mijn blog. En tevens een prachtig voorbeeld van de trots van het volk : het volkslied wordt er vaak nog op school geleerd en iedereen kent het. De eigenlijke naam van het volkslied is "A Portuguesa". Het werd in 1910 als nationaal volkslied erkend. Hieronder vind je de eerste strofe én het refrein (in het Portugees én het Nederlands), zodat je bij een volgende wedstrijd van de Portugese nationale ploeg, a selecção, uit volle borst kan meezingen. Voor wie alvast wat wil oefenen, in de kolom hiernaast bij "mijn favorieten" staat een link waar je het lied kan beluisteren.
Heróis do mar, nobre povo, naçáo valente, imortal, levantai hoje de novo o esplendor de Portugal entre as brumas da memória. ó Pátria sente-se a voz dos teus egrégios avós que há-de guiar-te à vitória.
às armas ! às armas ! Sobre a terra, sobre o mar ! às armas ! às armas ! pela Pátria lutar ! contra os canhões marchar, marchar !
Helden van de zee, nobel volk, dappere en onsterfelijke natie, laat vandaag de pracht van Portugal herrijzen tussen de mist der herinnering. Oh vaderland, wij horen de stemmen van je edele voorouders die je naar de overwinning zullen leiden
Te wapen ! Te wapen ! Ter land en ter zee ! Te wapen ! Te wapen ! vechten voor het vaderland ! tegen de kanonnen marcheren, marcheren !
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
foto van Manteigas bij maan
Hét zwembad uit Hemelse rust
