Toon ik voor het eerst te horen kreeg dat we gingen leren djembé te spelen was ik meteen enthousiast. Vroeger speelde ik zelf djembé, maar nu gebruik ik hem enkel nog als decoratie, toch keek ik er zeker en vast naar uit, want djembé spelen heb ik altijd al zeer tof gevonden! Ik verwachte van de les een toffe les, waarin we leerden spelen, maar niet echt volledige stukken. Wanneer we begonnen aan de les bleek dit toch het geval te zijn. We kregen eerst een hele uitleg te horen over de afkomst van de djembé. Dit is natuurlijk wel interessant maar het was zeer langdradig uitgelegt! Ook de lesgever was alles behalve vriendelijk. Wanneer iemand het niet goed kon bekeek hij je van 'wat doe jij nu!?'. Al bij al was de les interessant en geslaagd, al zou het toffer geweest zijn met een andere lesgever! ♥ Yentl
Om Afrika echt te leren kennen moet je toch zeker een gerechtje van daar geproeft hebben, dus tijdens onze vrije ruimte kwam mama Cécile langs. Haar geboorteland is Congo, maar woont reeds 20 jaar in ons mooie België. Toen we binnenkwamen voelden we meteen de Afrikaanse sfeer. Mama Cécile was aan het zingen en dansen, en maande ons meteen aan om mee te dansen. Koken in Afrika was namelijk één groot feest! Ze gaf ons nog wat verdere uitleg en daarna gingen we aan het koken. We gingen een gerechtje bereiden met banaan, manjok, rijst, pindakaas en kip. Tijdens het koken was de Afrikaanse sfeer ook zeker aanwezig. Mama Cécile kwam geregeld langs om te kijken hoe alles eraan toe ging en we merkten meteen op dat ze zéér bazig is. Ze zei ook altijd wat ze dacht en was zeer goed gezind. Wanneer het eten klaas was gingen we met z'n allen aan tafel. We zongen samen nog een liedje en danstten op dit ritme voor we begonnen te eten. Het eten was zeer lekker, beter dan ik had verwacht. Ik vond het een zeer leerrijke les en zou dit gerechtje zeker nog eens willen eten! Danku mama Cécile
We keken allemaal uit naar het bezoek van mevrouw Fonck en haar 'zwartje'. We hadden het dan ook volledig voorbereid door een vragenlijst op te stellen. (in het Engels! ) Deze vragenlijst werd overhandigd aan mevrouw Fonck, zodat zij en haar vriend zichzelf voldoende konden voorbereiden, want vooral haar vriend was heel zenuwachtig. Toen ze onze klas binnenkwamen was, droeg ze de klederdracht van Afrika. Deze kleren draagt ze ook tijdens haar verblijf daar. Om ons meer te kunnen informeren brachten ze ook nog twee andere mensen mee. Dit waren haar broer met zijn vriendin, ook een Afrikaantje. We begonnen met foto's te bekijken en terwijl kregen we uitleg. Deze uitleg was vooral over de taal en het land zelf. Na een tijdje werd dit eerder saai en altijd hetzelfde. Ik heb veel bijgeleerd door het bezoek van hen, zo weten we meer over de cultuur, klederdracht en taal. Voor herhaling vatbaar!
Om onze eerste les te beginnen mochten we al onze verwachtingen en wensen opschrijven. Ik vond het zeer leuk dat we onze meningen mochten geven, omdat we zo al wisten dat er rekening gehouden zou worden met onze wensen. Ik vind dat een vrije ruimte niet te veel mag lijken op les. Dit zou dus ook niet het geval zijn. We bekeken enkele foto's van Afrika en zagen meteen de grote cultuursverschillen. Die verschillen zaten natuurlijk ook in de kleding, hiervan had mevrouw Vanderbiest dan ook enkele voorbeelden van mee. Zo had ze een typisch Afrikaans masker en kleed mee, Robin en Tatiana trokken dit aan, en de eerste foto van onze vrije ruimte was een feit. Het was een zeer leuke les om mee te beginnen!
) Deze vragenlijst werd overhandigd aan mevrouw Fonck, zodat zij en haar vriend zichzelf voldoende konden voorbereiden, want vooral haar vriend was heel zenuwachtig. Toen ze onze klas binnenkwamen was, droeg ze de klederdracht van Afrika. Deze kleren draagt ze ook tijdens haar verblijf daar. Om ons meer te kunnen informeren brachten ze ook nog twee andere mensen mee. Dit waren haar broer met zijn vriendin, ook een Afrikaantje. 
We begonnen met foto's te bekijken en terwijl kregen we uitleg. Deze uitleg was vooral over de taal en het land zelf. Na een tijdje werd dit eerder saai en altijd hetzelfde. Ik heb veel bijgeleerd door het bezoek van hen, zo weten we meer over de cultuur, klederdracht en taal. 
