Ik ken Annie Wijma al langer dan 25 jaren en het volgende jaar zijn wij 25 jaren getrouwd. Dit zijn de gelukkigste jaren van mijn leven geweest. Bij mijn eerste huwelijk telde het aantal keren dat je de kerk bezocht. Al was de vrouw zo dom als een ezel braaf moest zij zijn, maar ook de jongen moest braaf zijn. Telkens dat geloop naar de kerk. Ik weet nog dat je een keer per week haar bezoeken mocht en dan altijd met iemand erbij. In de vastentijd mocht je haar 40 dagen niet zien en overigens elke keer naar de kerk om de rozenkrans te bidden. Het eerste huwelijk was een grote vergissing en gelukkig ben ik van haar af. Maar dan ook helemaal omdat ik niets van mijn pensioen aan haar hoef af te dragen.
