Het aftellen is begonnen, aan het einde van de week gaat Henri dan eindelijk weg uit het RCA . Dik 8 maanden heeft hij dan doorgebracht op de Overtoom. Henri heeft hier enorm veel weer geleerd. Henri kon toen hij in het RCA binnen kwam niet lopen, niet zelfstandig naar het toilet,moeizaam zelfstandig eten,niet zelf in en uit bed, niet zelf douchen enz.enz. Nu kan Henri heel veel van deze dingen wel, ook al gaan sommige dingen nog moeizaam maar met een beetje hulp,goeie wil en positieve inzet komt hij er wel. En wij zijn er tenslotte toch allemaal om ,m te helpen en ondersteunen waar nodig............Toch??..................................................................
Even een update over Henri. Het aftellen is begonnen, einde van de maand april mag Henri weg uit het RCA !! Eindelijk, het duurt Henri allemaal veel ste lang.Het lopen met 4-poot gaat telkens een stukje beter. Vorige week heb ik met Henri een hele dag mee gelopen tijdens de verschillende therapieen. Dat is best heftig om te zien. De dingen waar een "normaal" mens niet eens bij nadenkt kosten Henri enorm veel moeite of lukken helemaal niet. Zeker tijdens zwemtherapie was het best pittig. Henri een enorm watermens die zie je dan oefeningen doen en "zwemmen" met 1 arm en 1 been. Op dit moment kost het Henri heel veel moeite om te accepteren dat heel veel dingen gewoon niet meer kunnen. Anderzijds zijn er ook heel veel momenten waar hij ontzettend van geniet. Zoals de uitstapjes van de laaste tijd, die zijn erg vermoeiend maar geven ,m ook erg veel energie............. .............................................
Tijdje geleden dat ik wat geschreven heb maar heel veel viel er dan ook niet te melden. Henri is momenteel ontzettend naar het verlaten van het RCA toe aan het werken.Henri mag naar huis als hij een aantal uur alleen kan zijn en bepaalde dingen zonder hulp van anderen kan doen. Zoals zelfstandig in en uit bed, alleen douchen en aankleden en voor zich zelf een maaltijd kan klaar maken enz.enz. Dus deze dingen daar wordt tijden de diverse therapieeen veel aandacht aan geschonken. Verder is Henri momenteel erg emotioneel, hij kan soms heel onverwachts in huilen uitbarsten. Maar dat blijkt ook 1 van de symtonen te zijn van een herseninfarct. Gistermiddag zat Henri erbij dat 1 van de medebewoners een beroerte kreeg( Mevr. Lies zij zou overmorgen naar huis gaan..)Dat hakt er behoorlijk in, Henri was/is er flink van overstuur en terecht. Ondanks dat het heftig is momenteel tussen ons met pittige momenten van ups en downs blijft Henri - the love off my life-.................................
Een uur na dat ik dit schreef belde Henri mij op om te zeggen dat Mevr. Lies afgelopen nacht is overleden..
Langzaam heel langzaam komen er kleine vooruitgangetjes. Het lopen bij Henri gaat dagelijks een stukje beter, iedere dag een klein stukje verder. Dit is ook een kwestie van balans/kracht en weer wat conditie opbouwen. Dus opdeze manier wordt het ook gemakelijker om ergens naar toe te gaan. Wat de laaste tijd ook regelmatig gebeurt. Dit zijn voor Henri positieve dingen, toch heeft hij regelmatig moeilijke momenten. Laatst vertelde hij me dat het leven momenteel net een "gevangenis" is. Het RCA voelt als een gevangenis maar hij heeft ook het gevoel dat z,n lijf in de gevangenis zit. Je wilt van alles doen ,met je hooft kan je het allemaal bedenken maar je lijf werkt niet mee. Verder lukt het Henri gelukkig nog om behoorlijk positief te blijven.................
Henri is op dit moment erg druk met revalideren en dat gaat langzaam telkens een stukje beter. Weekelijks zijn er kleine vooruitgangentjes. Het lopen met de 4poot gaat steeds beter. Ook is hij traplopen aan het oefenen, dat gaat nog moeizaam maar oefening baart kunst. Buiten deze vooruitgangen komt Henri er ook dagenlijks achter welke dingen hij niet kan en "waarschijnlijk" ook nooit zal kunnen. En dat zijn telkens heftige/verdrietige momenten. Er zijn ook positieve momenten, zoals de laptop waar Henri nooit interesse inhad gaat hij steeds leuker vinden. Dus jullie kunnen Henri nu ook mailen. Verwacht niet direkt een reactie terug maar het is voor hem wel heel leuk om mail te ontvangen. Dus hier zijn mailadres: henri@irq.org Kaartjes zijn ook nog steeds van harte welkom............................
We zitten inmiddels in 2009, het is nu ruim 5 maanden geleden dat Henri overvallen werd met een herseninfarct. In die 5 maanden is er veel gebeurd. Heel veel UPS en ook heel veel DOWNS. Nu in 2009 gaan we alleen nog maar voor de UPS!! Henri is enorm fanatiek aan het revalideren en dat resulteerd in goede vooruitgang. Henri kan nu met behulp van een 4-poot al een flink stuk zelfstandig lopen. Dat maakt ,m een behoorlijk stuk minder afhangkelijk. Sinds gisteren kan hij ook zelfstandig naar het toilet. Wij wensen voor jullie veel UPS in 2009, liefs Henri & Marc..
Gisteren was het dan zover, het optreden van Henri met het RCA-Kerstkoor. De kantine in het RCA zat bomvol. (Daar had Henri hoofdzakelijk zelf voor gezorgd..) Het was een doorslaand succes. Henri genoot met volle teuge van het zingen en vooral ook van alle aandacht. Daarna zoals het bij een goed concert hoort flink naborrelen. Lieve mensen enorm bedankt voor al jullie medeleven van de afgelopen maanden, geniet van de kerstdagen, dat gaan wij ook doen................
Dinsdag 16 december ,08 ............Uitnodiging...............
..Hai Luitjes,
Bijdeze de uitnodiging voor het eerste optreden van Henri (en de rest van de revalidanten..) met het RCA Kerstkoor. A.s. dinsdag 23 december treedt het Kerstkoor op in de kantine van het RCA (tegenover het cafe`..) Wie er zin heeft is van harte welkom, wie weet tot dan, groet Henri en Marc......... ps Het begint om 20:00 uur!!!!!!!!!!!! --------------------------------------
Afgelopen donderdag was het precies 4 maanden geleden dat Henri het herseninfarct kreeg. In de afgelopen maanden is er heel veel gebeurd.Veel ups en downs. 1 ding is zeker het heeft enorm veel inpact op ons. En natuurlijk ook op de mensen om ons heen. Gisteren zei Henri dat hij constant wordt geconfronteerd met dingen die hij niet kan (en waarschijnlijk ook nooit meer zal kunnen doen..) zoals fietsen/autorijden/zwemmen enz. Anderzijds vind ik Henri een enorme kanjer, ondanks al de dingen die hij niet kan en tegen slagen lukt het hem om behoorlijk positief te blijven.Henri gaat nu regelmatig mee naar huis en dat gaat elke keer een stukje beter. Gisteren heeft hij met behulp van een stok(vierpoot..) een stuk gelopen.
We houden moet, wie weet bestaan er echt nog kleine wondertjes.............
Henri was dit weekend voor het eerst een heel weekend thuis inclusief overnachten (weekendarangementje..) Dat lijkt leuk en dat is het ook , ..maar ook heel zwaar en super intensief en vermoeiend. We hadden een rollen spel. Henri speelde lastige hulpbehoevende patient en ik speelde de hulpverleenende altijd vriendelijke, nooit geduld verliezende verpleegster. Grappig toch, alleen in dit geval was het echt!!! en dan is het soms niet meer grappig, soms HELEMAAL niet meer grappig! Henri is er op dit moment behoorlijk klaar mee. Hij ziet weinig vooruitgang en het kost ,m op sommige momenten behoorlijk veel moeite om nog positief te blijven. En dat is bij mij regelmatig het zelfde geval. .............................. Maar we gaan door. Met vallen en opstaan hebben we allemaal leren lopen. Dus in dit geval gaat het ook lukken. Het duurt mischien wat langer maar onze vriend lukt het ook........................
