Ik heb heel weinig van mezelf laten horen de laatste tijd, waarvoor sorry, ma da betekent alleen maar dat ik het hier heel goed heb!
Vorige keer ben ik gestopt midden in de carnavalperiode, die ik beschreef als 'een groot feest' waar er 'gedanst en gedronken' werd en waar ge 'nat gemaakt kon worden'. daar lach ik nu is mee. ik vond da allemaal al geweldig, ook al zeiden ze mij dat het beste nog komen moest. carnaval duurt hier een maand en ik heb de eerste 3 weken beschreven. de laatste 4 dagen waren gewoon locaaaaasoo!! heel bom ook dat leander en matthijs (en nog een paar bomme duitsers) die dagen afgekomen zijn, die zullen daar ook wel geen spijt van gehad hebben denk ik. water werd omgeruild voor verf, drinken en dansen werd carnavalzoapen en de aap uithangen en as ik 'een groot feest' zeg, blijf ik heel bescheiden. wat ik allemaal gezien en gedaan heb in die 4dagen overtreft alle feestgelegenheden waar ik ooit deel van heb uitgemaakt denk ik (en das een straffe uitspraak)! echt waar, die onnozele costuumkes en confetti van bij ons is ni meer als een plezante aanstellerij. hier zijn ze (terecht!) fier, trots op 'hun' feest, hun carnaval!
Behalve een tegen alle verwachtingen in fijn weekend met afs in tumbes, waar we, moeste ze nouwe al vergeten zijn, nog is laten zien hebben wa dat Belgen zijn (geen belleketrek, geen spellekes...) heb ik voor de rest geen reisjes meer gemaakt. ik zit hier nl heel goed in Cajamarca. ik hang veel rond met kameraden, wa shotte, wa chille, pintje drinken, de dingen die ik graag doe dus! in mijn familie hier is ook nog alles heel goed. die mensen zijn echt keihel, daar zijn geen andere woorden voor! die hebbe mij een heel jaar gratis opgevangen, eten en een bed gegeven en altijd heel goed voor mij geweest, waarvoor ne dikke gracias! en het zijn ook nog is heel fijne mensen!
Dan zullen de meesten ook al wel iets hebben gehoord over een grote reis. vanaf de 28ste mei ga ik uit afs stappen en een temenese reis maken! ik had daar al een heel blogbericht over geschreven, maar da is blijkbaar niet opgeslagen... dus ga ik het nu wa korter houden. de reis zal ongeveer 5weken duren:
28 mei komen we (leander, matthijs en ik) samen in trujillo. Daar blijven we 2 dagen, waarna we afzakken naar chiclayo om daarna 9u de bus op te stappen richting chachapoyas en tarapoto (2steden in de jungle). as we het dan nog ni te warm hebbe, zullen we met een boot 2 of 3dagen over de Rio Amazonas en zijn zijrivieren varen tot in Iquitos. de 8ste juni (mijn feestdag) zal op die boot worden doorgebracht! vandaaruit zullen we met een gids enkele dagen de jungle ingaan. als we dan nog niet opgegeten zijn door de muggen keren we, in vliegtuig, van iquitos terug naar lima. vanaf lima zal onze kameraad thomas ons vergezellen voor het vervolg van onze reis. we dalen af naar het zuiden van peru waar we Ica, Pisco, Nazca, Arequipa en Puno (Titicacameer) zullen doen (misschien niet alles als we niet genoeg dagen hebben). dan steken we de grens over naar Bolivia, waar La Paz, Potosi en de Salar de Uyuni (een zoutvlakte van 12.500km2, ongeveer 1/3 van belgië) op ons wachten! Als alles goed verlopen is zouden we na Bolivia nog Cuzco doen met onder andere Machu Picchu natuurlijk. dit met de zus van leander en nog een vriendin. Dan zitten de 5 weken er op, en moeten we jammer genoeg al terug richting lima (busritje van om en bij de 20-22uur). voor de mensen die zich hierin interesseren, ge moogt al die namen gerust is opzoeken op het wereldwijdeweb, want ik kan me voorstellen dat de doorsnee belg van de 10 bovenstaande zinnen weinig tot niks begrijpt! hopelijk verloopt alles vlot, ma als thomas ni met ijsberen is gaan chillen, matthijs zen teennagels bijhoudt en leander vranken ni 3 keer met zen kop tegen dezelfde lamp loopt, zie ik het helemaal zitten!
Ondanks dat ik hier heeel hard naar uit kijk (hoe kunt ge anders?), zit ik toch met een dubbel gevoel. ik ga een dikke maand eerder afscheid moeten nemen van alle geweldige mensen en dingen (familie, vrienden, de vrouw die mij hamburgers voor 50cent verkoopt...) en da doe ik met veel spijt in het hart! ik kijk er nu al naar uit om op een dag terug te komen naar mijn cajamarca en iedereen terug te zien!!
Langs de andere kant begint het ook stillekes aan tijd te worden om mijne kop nog is in helchteren te laten zien. naar het schijnt wordt daar het woordje swaaa nimeer gebruikt, is renee dik geworden, staat er ne biljaar in de zool en ben ik volledig de draad kwijt in thuis (jana is zwanger, wie is courtois?, is simonneke al uit haar coma?, is Cois nog ni terug?...). da wordt veel rondhangen in de zool en grote thuismaratons als ik terugben denk ik! ik kijk er al naar uit!
Ik wil nog ne hele hoop schrijven ma die vrouw van het intercafé begint redelijk lestig te worden, heel veel groeten en tot de volgende!!
een tijdje geleden al dat ik nog eens iets degelijks heb laten weten dus ik ga er nog is werk van maken. het is geleden van begin december dat ik nog aan mijn blog gedacht heb eigenlijk, dus dat is alleen maar een goed teken denk ik. maar beginnen doet ge int begin:
begin december ben ik voor een week naar Iquitos (jungle) gegaan, de grootste stad op aarde die alleen met het vliegtuig bereikbaar is. da was een ervaring die ik nooit zal vergeten. ik heb fijne dagen gehad in de stad zelf en heb ook 3 dagen puur in de jungle geleefd. vooral die 3 dagen waren heel speciaal: ik heb rare planten en beesten gezien, naar alligators gaan zoeke snachts, op piranha's gevist en nog veel meer... overnachten deden we in een 'communidad': een soort minidorpje van een stuk of 80 mensen die daar ook altijd leven, en geen flauw besef hebben van wat er nog meer omgaat in de wereld. er was wel een schooltje, maar daar leerden ze alleen tellen en quechua, de oorspronkelijke taal van peru. zo naar de jungle gaan is een dikke aanrader, eigenlijk zou iedereen da is gedaan moeten hebben, zie gewoon dat ge het ni te toeristisch doet want dan hebt ge daar niks aan :)
Verder ben
ik nu toch al bijna 5maanden in peru en ik heb toch al wa gezien: gebergte,
jungle en kuststeden. En ik moet zeggen dat ik blij ben met mijn stad. Ondanks dat
peru lang niet meer is zoals het vroeger was, en zoals het beeld dat veel
europeanen (waaronder ik voor dit jaar) nog altijd hebben van peru, is er nog
altijd een groot verschil tussen deze 3 delen van peru. Kuststeden zijn
ontwikkelder als het gebergte, en zeker dan de jungle. Daarom ben ik blij dat
ik in Cajamarca zit, waar ge nog meer tradities, typischere dingen terug kunt
vinden. Maar ik heb nog veel te leren en te ontdekken.
na Iquitos kwam
er een beetje een zwart gat voor mij: ik was terug in Cajamarca en ik verveelde
mij, ook omdat iedereen exames had en ik moest die ni maken, wat ik ook niet heb
gedaan. Ma da viel allemaal goed mee en voor ik het wist was de maand weer om
en was het opeens nieuwjaar. Nieuwjaar gevierd in chimbote met leander, Thomas en
nog ne hele hoop mensen van Chimbote. Nog nooit heb ik zoveel zotte dingen
meegemaakt op 1 avond denk ik. Beste nieuwjaar van men leven. Dan 2 weken in Cajamarca
geweest, da was fijn omdat mijn vrienden van de universiteit nu wel vakantie
hadden. Slechts 2 weken, want daarna heb ik weer een week gereisd met de 4
belgen (thomas, matthijs en leander) naar het noorden van peru. Ben sinds deze ochtend terug en echt waar, daar
kan ik een heel blogbericht over volschrijven, maar da ga ik ni doen. ik weet wel dat ik er 2 dikke vrienden bijheb! Veel gezien,
veel gechilt en veel gefeest. Van chille met de krokodille tot modderbaden in u
blote billen. Ge kent da, zo van die dingen. fotos volgen!
Ik moet wel
zeggen dat hoe langer ik hier ben, hoe meer ik dingen begin te missen en hoe
vaker ik mezelf er op betrap dat ik aan belgië denk, wat geen schande is
natuurlijk. Langs de andere kant: hoe langer ik hier ben, hoe vreemder belgië
voor mij wordt. Een land zo klein dat papa martin eerst zijn bril in de keuken
moet gaan halen voor ik em kan laten zien waar belgië precies ligt. No te creo
zei em. Een land zonder veel verassingen ook: in vergelijking met peru weet ge
in belgië echt exact wat er gebeuren zal, waar ge u aan kunt verwachten. Tenzij
ge een simon pinxten kent. Maaar natuurlijk heeft belgie ook zijn charmes.
Helchteren bijvoorbeeld. Da dorp is keihell. Geld zou ik geven om een bel
pilske, desnoods met confetti, te mogen drinken op een chirofuifke, of om nog is
te shotten op de pleinen van helson, of gewoon een groot plein van gras. Of om
nog is van een la chouffeke te mogen drinken in de zool, en daarna heel gulzig
en zonder schaamte een durum dubbel mayonaise dubbel looksaus zonder tomaten bij
kapa naar binnen te spelen. Al heb ik hier zeker niet te klagen met hamburgers
voor minder dan ne euro!
Nu ben ik
terug in Cajamarca, mijn stad waar ik mij eigenlijk best thuis voel, waar ik
men eigen leventje heb opgebouwd en waaraan ik mij heb aangepast. Na 5 maanden,
de helft dus al, kan ik het nog altijd goed vinden met mijn familie, heb ik
vrienden gemaakt hier en is mijn spaans degelijk. het is hier ook carnaval, das in een woord samengevat: feest!!! overdag kunt ge elk moment nat gemaakt worden door waterballonen, of soms ook gewoon emmers water en s'avonds (vooral in het weekend) is er feest in de plaza de armas. die watertaferelen zijn ni altijd even praktisch, ma wel lachen. zeker als ge het zelf kunt doen hehe. en savonds worden er typische carnavalschijven gespeeld en wordt er gedronken en gedanst, allemaal zeker de moeite waard!!
Genoeg geschreven
nu, ik ben er stikkapot van geworden, ma da mocht wel is J
België haddog, dan doen ich da oo! ;)
bijna 3 maanden ver al, onvoorstelbaar hoe snel dit gaat! met mij gaat alles heel goed, net een matchke geshot en vastgesteld dat mijn fysiek al betere tijden heeft gekend, maar het kan ook liggen aan de 2700m hoogte. ik heb een aantal reisjes gemaakt en er is veel veranderd in cajamarca, heel wa te vertellen dus!
om te beginnen ben ik vorige maand met mijn oudste zus indira een verlengd weekend naar trujillo gegaan, waarvan ik 2 dagen in chimbote bij leander heb doorgebracht. da was heel leuk natuurlijk om nog is iemand bekend terug te zien, en dan ook nog mene beste kameraad! da moete we dringend nog is doen! dezelfde humor, muziek, hetzelfde denken en een pintje drinken int zonneke met een uitzicht waar veel belgen alleen maar van kunnen dromen... het kon ni op, wa wilt ge nog meer? ik vond het jammer dat ik terugmoest naar cajamarca en heb mij in de dagen nadien af en toe verveeld. geen slechte zaak denk ik, want da heeft mij doen beseffen dat mijn tijd hier echt maar kort is. ik heb ne knop omgedraaid en ben zonder schaamte tegen iedereen kapotte spaans beginnen praten, ook tegen mensen die engels kunnen. gewoon al het feit dat ge moeite doet om spaans te praten, appreciëren de mensen al. vervelen doe ik mij trouwens nooit meer! ik heb nu enkele peruaanse vrienden, vrienden waar ik naar kan sturen: 'wa make?' haha :D
volgend tripke was naar Jaen (een klein stadje dicht bij de jungle waar het heel warm is) naar het huis van mijn ouders, daar valt iets minder over te vertellen want da was redelijk saai. ik ben ook 18 geworden daar en heb mijn volwassenheid gevierd in een schrale discotheek met indira en haar vriendinnen. oh ironie, de naam van die discotheek was '321'. verder bedankt aan mijn familie voor het pakketje en mijn vriende voor de filmkes, was heel leuk! over 2 weken ga ik voor een weekske naar Iquitos (een stad in de jungle) en daar kijk ik ook naar uit!
als ik terugdenk aan belgie denk ik vooral aan de afgelopen zomer, de beste zomer die ik ooit gehad heb denk ik. vooral de laatste week was voor mij heel speciaal: het ene moment ni kunnen wachten om te vertrekken, het andere ni weten of ge er wel klaar voor zijt. vooral het feit dat er de laatste dagen na mijn afscheidfeestje constant wel iemand bij ons thuis was deed mij veel plezier haha, iets wat ik ni verwacht had ma wel goeie herinneringen aan overhoud!!! mijn beste vrienden die meerijden tot in zaventem, familie die langskwam, kameraden die na school efkes afkomen, afscheid nemen en er de volgende dag 's avonds doodleuk opnieuw staan haha! da heb ik enorm geapprecieerd en da heeft er voor gezorgd dat ik belgie met een goed gevoel heb achtergelaten. langs de andere kant val ik in herhaling als ik zeg dat ik mijn beslissing nog geen moment heb betreurd ;)
het wordt alleen maar fijner en fijner, zeker met de vakantie van eind december tot maart in het vooruitzicht! ik vergeet waarschijnlijk duzend dingen te vertellen, maar die zijn voor volgende keer dan.
bij mijn vorig blogbericht wist ik niet wat ik moest schrijven, nu weet ik ni waar ik moet beginnen. ge wordt in een volledig andere wereld gedropt en dat brengt natuurlijk avontuur en verhaal met zich mee. een andere taal, een andere cultuur, het is een hele aanpassing die vaak veel inspanning van mij vraagt. tot ieders jolijt kan ik wel meedelen dat deze aanpassing super vlot verloopt!! mijn familie is echt heel goed, lief, vriendelijk voor mij, ik zou me er geen betere kunnen wensen! mijn zus Eli is zowat mijn beste vriend op dit moment, ze neemt mij vaak mee naar haar vrienden, helpt mij met mijn spaans en vandaag heeft ze me zelfs een beetje leren drummen. verder begin ik hier en daar ook zelf wat vrienden te maken, iets wat belangrijk is voor mij! op school, bij het uitgaan... leer ik altijd wel wat nieuwe mensen kennen, hoewel dat meestal (tot nu toe) redelijk oppervlakkig blijft. er zijn ook veel mensen die met mij beginnen te praten omdat ik de 'gringo' ben natuurlijk. Praten, dat moet hier bijna altijd in het spaans gebeuren want de meesten kennen geen engels. met mijn spaans gaat het nog niet zo goed, al is het wel hard aan het beteren de laatste tijd. toch moet ik nog altijd 'Que?' zeggen als ze mij iets vragen.
nu ik een maand in Peru ben, begint ook hier het leven zijn gewone gangetje te gaan. ik ga hier naar de universiteit, waar ik communicatie 'studeer' en doe ondertussen ook wat aan sport, ik ga namelijk naar de fitness haha. nooit gedacht dat ik da ooit zou doen, maar bij gebrek aan andere mogelijkheden is het da geworden. binnekort een foto van mijn keske! een beetje routine brengt natuurlijk ook soms verveling met zich mee, hoewel dit niet zo vaak voorkomt in mijn geval. en verveling noem ik dat niet, ik zou eerder rust zeggen. ik neem de tijd om eens te gaan wandelen of gewoon effe rustig op mijn bed te liggen, een boek te lezen... dingen die in belgie vaak onmogelijk zijn omdat er altijd gepresteerd, iets nuttigs gedaan moet worden met de tijd die ge hebt. daarom geniet ik daar hier eens zo veel van.
verder ben ik met mijn zussen al een weekendje naar chiclayo geweest, waar ik de costa van peru heb kunnen bewonderen en heb ik al een wandeling gemaakt in de bergen. op mijn weg zag ik hoe mensen leven rondom de stad en in de bergen, een heel groot contrast met het stadsleven! die mensen zijn straatarm en leven van landbouw en liefde (in de bergen toch). ondanks dat ze arm zijn, zijn ze wel heel vriendelijk. zo kwam ik onderweg een man tegen die vroeg of ik even wou uitrusten bij zijn thuis, een huis helemaal alleen midden op een berg. ik heb daar met 2 mannen in de mate van het mogelijke een praatje gemaakt, een plaatselijk drankje gedronken en geholpen met het eten klaar te maken. hoewel ze zelf amper iets hadden inviteerden ze me toch voor mee te eten, maar ik ben vertrokken. de bergen zijn prachtig, zie foto's facebook! ik kan niet wachten om nog meer van peru te zien.
VEELGESTELDE VRAGEN
'en hoe ist daar?': daar kan ik een boek over schrijven, maar ik hou het meestal op goed er wordt mij ook gevraagd achter het uitgangsleven. dat is superplezant, vooral de plaatselijke cafékes is mijn ding. zoape is hier (nog) gezelliger dan in belgië omdat dat echt een sociale activiteit is: glas vullen, leegdrinken en doorgeven! alleen het dansen is een ramp, ik probeer me altijd een beetje te verstoppen zodat ze mij niet mee de dansvloer opsleuren haha. mensen vragen mij ook vaak of ik al straffe verhalen heb meegemaakt: nee nog niet, maar ik ben ook nog maar een goeie maand hier natuurlijk. het straffe zit em vooral in de kleine dingen, zoals u ogen iedere keer weer opentrekken als ge een of andere peruaan weer iets raar ziet doen. in mijn ogen lomp, voor hun normaal. 'mist ge belgïe niet?´: natuurlijk mis ik soms dingen, dat is ni meer dan logisch denk ik. soms denk ik wel is aan familie, aan vrienden, soms mis ik ook andere dingen zoals voetbal of gewoon is een warme douche kunnen pakke. maar het valt allemaal heel goed mee, ik heb allesbehalve te klagen. het gaat me voor de wind!
Mijn eerste maand is voorbij gevlogen, een maand waarin ik al veel heb bijgeleerd, en vooral, van genoten heb! met mij gaat het dus goed, heel goed zelfs. tot de volgende!
Na al het afscheidnemen en de vlucht naar lima is het nu tijd voor een nieuw begin!
Eerst heb ik 3 dagen een soort AFS kamp gehad in lima, de hoofdstad van peru. hier kwamen we samen met alle afsers vd wereld die naar peru gaan dit jaar. we waren met 19 belgen wat blijkbaar heel veel is want alleen de duitsers waren even voltallig. voor de rest nog 4 grappige Taïen, enkele Fransen en hier en daar nog een zweed, een deen... Het was fijn om kennis te maken met deze mensen (de ene al wa interessanter dan de andere) en wat meer te leren over hun landen. van de belgen zijn er 5 jongens: 5heel fijne kerels (waaronder leander natuurlijk) waar ik zoieso nog veel ga afspreken en wie weet samen mee ga reizen. aja en dan is er nog Pablo, ook een belg, die er in slaagde zijn vlucht te missen naar Madrid (hij dacht dat we 7september vertrokken) maar uiteindelijk toch in lima geraakte, waar hij het weer bijna voor elkaar kreeg om zijn vervoer naar Iquitos (stad in jungle) te missen haha! Maar het leek wel ne toffe.
Maaar voor ik deze mensen allemaal ga terugzien verblijf ik natuurlijk eerst een hele tijd in mijn gastgezin waar ik gisterenochtend ben aangekomen. Na een busreis van 14uur van lima naar Cajamarca (mijn stad) in de meest luxueuze bus ooit (niet sarcastisch) werd ik opgewacht door mijn zus Elizabeth en neef David. eens thuis heb ik kennis gemaakt met de familie, een rondleiding door het huis gehad en mee ontbeten. het is heel vreemd om zomaar bij een op dit momento nog vreemd gezin aan tafel te schuiven, maar het was wel lekker. aan de samenstellling van mijn gezin kan nog niet helemaal uit maar ik denk dat het zo zit: 2zussen, een neef, een nonkel en oma en opa. mijn ouders en nog een zus leven in een ander deel van de provincie voor hun werk. het is blijkbaar 12uur reizen naar dat ander deel van de provincie haha dus die zal ik nog niet meteen zien.
Vanop het dakterras heb ik hier een heel mooi uitzicht op de stad, omring door bergen bergen en nog eens bergen, echt prachtig! als ik eens fatsoenlijk uitgeslapen ben ga ik hier zoieso is naar de zonsopgang kijken! Ik heb hier internet en een laptop (wel van Elizabeth) ter beschikking, maar internet werkt de helft van de tijd niet en de laptop kan ik ook niet altijd krijgen. fotos volgen zo snel mogelijk
In mijn stad zitten nog 5 afsers (allemaal meisjes). 2 Duitse vrijwilligers van een jaar ouder die lijken mij wel vriendelijk, 1 amerikaanse die er nu nog niet is maar ik vrees dat ik daar niet zo veel aan ga hebben, een duitse van 15 waar ik nog minder aan ga hebben EN gelukkig nog een Belgische waar ik wel goed mee kan opschieten!
Verder nieuws volgt als ik echt iets te vertellen heb, adios!
in mijn familie hier is ook nog alles heel goed. die mensen zijn echt keihel, daar zijn geen andere woorden voor! die hebbe mij een heel jaar gratis opgevangen, eten en een bed gegeven en altijd heel goed voor mij geweest, waarvoor ne dikke gracias! en het zijn ook nog is heel fijne mensen!
dus ga ik het nu wa korter houden. de reis zal ongeveer 5weken duren:
