... de "Sibeliustrein" richting St-Petersburg! Met een visum en heel wat informatie op zak hoop ik woensdag terug in Finland te zijn en een verslag te kunnen geven over het (of één van de?) Venetië ('s) van het Noorden. Mijn examen donderdag was open boek, onder algemeen gemor werd er afgegeven toen onze tijd verstreken was, het was echt een race tegen de tijd, dus ik ben benieuwd. Daarnet konden we hier in Pasila weer met enkelen genieten van een 'privé concert' van Deik en één van zijn bandleden die op bezoek is, het was erg gezellig, toffe muziek, maar ook wat tristig, omdat het bij sommige mensen nu écht de laatste keer was dat k ze hier zou zien vooraleer ze vertrekken. Nu nog wat inpakken en twijfelen of nog verder uitgaan met Luise en Katrin wijs zou zijn als we morgenvroeg vertrekken.. liefs, nmooie zondag & een heel goede week, (wat temperaturen betreft spannen jullie de -koude- kroon, want hier is het al enkele dagen een paar graden warmer dan in België.. dat was nu ook weer niet de bedoeling van naar het noorden te trekken ) X sarah
De voorbije week stond in het teken van mijn voorlaatste examen op dinsdag (dat hopelijk goed genoeg ging), een nieuwe stand van zaken doorsturen naar de prof voor mijn thesis op donderdag ('enthousiast en al goed ingewerkt' was het antwoord) en nog erg intens genieten van de momenten met de andere erasmussers. Vanaf volgende week keren er al velen huiswaarts voor de kerstperiode of op trip omdat het semester hier ten einde loopt.
Woensdagavond had ik de mensen waar ik het meest mee heb opgetrokken hier uitgenodigd en iedereen had wat meegebracht om te drinken of eten. Het was zo gezellig, kdenk dat iedereen toffe gesprekken had en wat later op de avond ging Deik zijn gitaar nog halen en haalde Lucas nog een 'goede' fles wijn uit zijn tas. Donderdagavond was er een afscheidsfeestje bij Simon, waar een erg toffe sfeer heerste, maar aangezien het openbaar vervoer richting het centrum terug niet zo vlot ging, zijn we al vrij vroeg teruggekomen. De trein vanuit het centrum naar Pasila hier bleek pas na een dik half uur te rijden, dus besloten we terug te wandelen. Het was n erg sfeervolle wandeling, met het Toölo-meer waar je langswandelt -met aan de overkant het knap verlichte opera house en de Finlandia Hall- en een paar indrukwekkende houten finse huizen, weerom mooi verlicht.
Gisteren zijn we met velen mee opgestapt in de 'Torch Parade' van studenten, voor de Onafhankelijkheid van Finland die werd gevierd. Bij het startpunt kregen we fakkels en na een gegeven sein, kwam van vanvoor een 'ontstekingsmechanisme' (lighting one candle from another...)op gang.. al gauw verspreidde het vuur zich doorheen de lange rij studenten. Het was een indrukwekkende en gezellige optocht: honderden studenten met brandende fakkels wandelden vanuit de rand van Helsinki, soms zingend, via het presidentieel balkon vanwaarop de Presidente, mevr. Tarja Halonen, ons toe zwaaide, om te eindigen op het Senate's plein voor de imposante witte Kathedraal van Helsinki (als het ware een Witte Koningin van de Nacht hoe ze er 's avonds en 's nachts zo statig bij ligt). Op de trappen voor de Kathedraal vond nog een hele ceremonie plaats, met alle vlaggen van in de parade keurig opgesteld en lange speeches in het Fins en het Zweeds(=minderheidstaal hier). Misschien 'schenen' deze speeches enkel lang omdat het zo koud aanvoelde na een paar uur buiten (het vriest hier weer goed), maar zoveel studenten samen op het plein, met brandende, schijnende fakkels waren indrukwekkend genoeg om naar te kijken en de tijd te doen verstrijken. Zo'n tocht geeft licht, want om kwart over drie was het hier gisteren al donker en tot voor gisteren hadden we al een lange tijd geen zon meer gezien. Veel finnen zijn in de winter erg moe vertelde een fin me, in de zomer daarentegen kunnen ze op slechts een paar uur slaap met gemak leven.
Deze ochtend scheen de zon (dat licht voel je zelfs van in je bed van achter het gordijn!) dus naar buiten gegaan om te lopen, daarna de was gedaan en verder aan het lezen geslagen voor het laatste (open boek) examen donderdag. Vanavond is er een kerstconcert van internationale studenten in de Sibeliusacademie hier om zes uur en een folk optreden in de 'rock church' (een uiterst indrukwekkende 'kerk' onder rotsen, gebouwd in de jaren 70) die bekend staat voor haar geweldige akoestiek om 8 uur, we gaan beiden proberen te beluisteren. Maar nu nog even lezen, terwijl het buiten alweer donker wordt...
Liefs & nmooie zondag!
"lighting one candle from another - winternight" (Buson)
ode karige, doch knappe, koude openingsceremonie voor Kerstmis vorige zondag om in een ware sneeuwstorm en met een temperatuur een stuk onder nul weer naar ons gebouw te keren
ohet mooie, dikke en zachte sneeuwtapijt dat alles nog zoveel indrukwekkender deed over komen
ode interessante nieuwe vakken met aangename proffen: van een vrouwelijke Peruaanse vrouw en.. een hollander (de vliegende denk ik, aangezien hij door de cursus raast) (voor de examens de komende weken zal het wat minder thanks zijn)
ohet ultieme sneeuwballengevecht maandagavond tussen de 2 gebouwen vol studenten hier in Pasila, met zo'n kleine honderd studenten
ode gezellige momenten met andere studenten de voorbije dagen, bv. de avond met de 2 belgische meisjes uit Oulu die hier de laatste nacht kwamen doorbrengen alvorens het vliegtuig weer naar België te nemen en we lasagna maakten voor de groep die mee was naar Riga om daarna nog lang te babbelen over erasmus, ze hadden zon gemengde gevoelens door hier niet weg te willen, maar ook graag iedereen te willen terug zien in België
oerasmus te mogen ervaren
oandere belangrijke erasmus-ervaring-inzichten
ode zon die deze ochtend ineens weer door de wolken kwam stralen (met zo'n 7° nu ineens weer en dus smeltende sneeuw alom)
ohet uiterst gezellige thanksgiving dinner gisterenavond bij Ali in haar appartement, een heel tof meisje uit New York
ohet geluk te hebben alle familie en vrienden te mogen kennen die dit lezen
-je kwam nog maar net een indrukwekkende kerk buiten of om de hoek bood een volgende parel van een kerk zich weer aan
-vuurwerk alom voor de Nationale Feestdag op 18 november
-indrukwekkend museum over de bezetting van Riga
-veelvuldige ijzige windvlagen, maar 'froid aux mains, chaud au coeur' volgens Angelique *
-opeenvolgende toffe en interessante gesprekken met al die nationaliteiten in de jeugdherberg
-vele kilometers afgelegd
-lange parade vol pracht en praal van metaal en staal
NOTA: minder riant waren ze op de Belgische ambassade: enkel de Waalse vlag hing er te wapperen! Dus hebben we met 4 Belgische meisjes (waarvan één Waals meisje) aangebeld, werden we vriendelijk in het nederlands onthaald en gingen we na een weinig zinnige ietwat doorzichtige diplomatische- uitleg weer naar buiten, met een prachtig (franstalig!) boek in de hand over Riga and Jugendstill.
Rigoureus Riga:
-ietwat streng en koud uitziende mensen (maar misschien was hun gelaatsuitdrukking enkel onderhevig aan de koude wind) om in zon prachtige stad te leven
-veel strenge politie & militairen (voor de parade voor de nationale feestdag) op straat
Onze vlucht terug van Riga naar Tampere met Ryan air (voor onze beiden vluchten betaalden we in het totaal, taksen inbegrepen, 2 euro) verliep wat minder vlot. Bij aankomst in Finland werden we verzocht nog meer dan 45 minuten in de lucht te blijven cirkelen aangezien de landingsbaan besneeuwd en icy was Na een erg lange maar veilige landing, taxiede het vliegtuig richting de aankomsthal, waar we voorbij de douane moesten. Ik werd als enige uit de rij gehaald om achter een gordijn door een wel erg parmantigekleine douaneman aan een vragenvuur te worden onderworpen waarop ik snel moest antwoorden. We haalden nog net onze bus naar het centrum van Tampere om van daaruit via een anderhalf uur durende treinrit door een nachtelijk besneeuwd landschap richting Helsinki te glijden.
De volgende voormiddag had ik 4 uur les, in de namiddag kwam Angelique aan op de luchthaven. We hadden enkele gezellige, koude dagen met bezoeken, les volgen, walking and talking. Deze morgen vroeg heeft ze het vliegtuig terug genomen richting Brussels. Wat klinkt dat zo vertrouwd!
Vanmiddag is er in het centrum van Helsinki de grote Kerstopening. Met elfen, rendieren, kerstmannen en lichtspektakel alom zou de grote kerstboom op het Senate's Square worden ingehuldigd. Aangezien het hier om 4uur tegenwoordig al écht donker is, is die weelderige kerstverlichting wel welkom!
Een warm, wit en gezellig weekend nog daar en ... hou het Chaud au Coeur tijdens een mooie volgende week!
Na een overtocht met 2 russische en een chinees meisje op het enorme Viking Lines schip, vaarden we s ochtends Stockholm binnen. Deze statige havenstad was overweldigend: van indrukwekkende grootse/grote gebouwen en kerken, het water oversteken naar het statige Royal Palace met daarachter the Old Town, een wirwar van nauwe, al met kerstverlichting versierde, charmante straatjes die alleen al door de winkels met uitgestalde winterse attributen wat warmte uitstraalden. Indrukwekkende musea, van het Vasa museum (gewijd aan het oorlogsschip Vasa dat in de 17de eeuw in de haven van Stockholm verging maar voor zon 95 % bewaard is gebleven en indrukwekkend versierd is met honderden houten beelden) over viking schatten, voertuigen en kledij van de Koninklijke familie over het minder geslaagde Nordic museum over de Zweedse levensstijl. Na een dag van wandelen door de stad en musea bezichtigen was het Heerlijk vertoeven in één van de Oergezellige warme cafeetjes in the Old Town.
Een duizelingwekkende nachtelijke overtocht later, met erg veel wind op zee, zag ik s morgens bij aankomst in Helsinki mijn ouders staan.. wat was het geweldig hen écht weer te zien! Al gauw de gehuurde auto in om richting het meest zuidelijke punt van Finland, Hanko, te trekken. Een mooi kuststadje, waar jaarlijks heel wat vogels samentroepen alvorens aan de grote trek te beginnen, met Russische huizen (of beter: the Old Ladies), prachtige huizen statig op rotsen direct langs de zee.. Door de regen reden we terug naar Helsinki, met op de Finse radio in de wagen pakkende love songs van de jaren 80.. de finnen weten hoe te raken op druilerige dagen! J
s Avonds in Helsinki zag ik eerst het hotel van mijn ouders, waarna ze even mee kwamen kijken naar mijn kamer. Ons papa dacht nu eindelijk te weten hoe de gevangenis in Leuven er van binnenuit moest uitzien, ons mama zag gelukkig dat het erg meevalt mits wat aangename verlichting, groot en helder. Daarna gingen we heel gezellig op de lappen: een restaurant met gerechten uit Lapland.
De volgende ochtend al vroeg met de wagen richting het 2de oudste stadje van Finland, Porvoo, nog via een paar uitkijkposten voor vogels om daarna ons papa naar het vliegveld te brengen. Daar nog even gezellig gezeten, om vervolgens met enige zin voor dramatiek (er is een glazen wand tussen de vertrekhal en de inkomhal) afscheid te nemen.
Daarna met mama terug richting Helsinki om de kathedraal aan een nader onderzoek te onderwerpen en ook de rock church te bewonderen, om vervolgen via een winkelstraat (voor rubberlaarzen tegen de regenJ) naar een traditionele Finse overdekte markt te wandelen om daarna wat warms te drinken. s Avonds erg gezellig wat gegeten om na een goede nachtrust s morgens te gaan wandelen op het eiland Suomenlinna, waar mama tov de militaire school toch even verplicht was de kanonnen aan een nader onderzoek te onderwerpen, daarna langs enkele antiekwinkeltjes in een rustige buurt in Helsinki om in de namiddag in te pakken en naar de luchthaven te trekken, wat was het weer een mooie dag geweest! Daarna alleen terug op de bus richting Pasila, maar het feit dat ouders hier waren geweest maakte toch dat het met een wat heimlicher gevoel was.
Een Heerlijk week dus!
Donderdag en vrijdag was het weer les geblazen, WTO and regional integration, met een erg aangename zuid Amerikaanse vrouwelijke prof van tegen de 60 die erg boeiend vertelt. Vrijdagavond was er een erg vroeg!- kerstfeest van de faculteit geografie waar de duitsers studeren.
Zaterdag zijn we met zessen het stadje Hämeenlinna gaan bezoeken. De combinatie van een erg indrukwekkend kasteel, nmooie kerk en wandelen rond een uitgestrekt meer in de regen om nipt onze trein terug te halen maakten het n heel toffe dag.
Vandaag thesisdag en morgenavond trekken we voor 2 dagen richting Riga! oh, er wordt sneeuw voorspeld voor volgende week, maar we durven nog niet verder hopen dan wat miezerige sneeuwvlokjes.. ik hou jullie op de hoogte! (hoewel de kans bestaat dat jullie nog voor ons sneeuw hebben, als hier uberhaupt al sneeuw gaat te zien zijn voor het einde van het jaar..)
Na een avond die vroeg viel -maar met een prachtige zonsondergang, post ik nog even een berichtje hier. Met een paar dagen van babbelen, organiseren, lopen, wandelen en lezen en opzoeken voor thesis achter de rug, licht ik morgen met de ferry van Viking Lines het anker naar het -naar het schijnt erg knappe- Stockholm. Peter komt daar ook naartoe met een bus vanuit België en Ali, het meisje uit de verenigde staten vertoeft die dagen ook in Stockholm bij familie van haar, dus dat wordt wel tof haar daar ook te zien. Het ziet er naar uit dat het weer erg mooi gaat zijn de komende dagen koud en zonnig- en hopelijk blijft dat ook zo wanneer mijn ouders maandagochtend in Helsinki aankomen vanuit Talinn! Ik kijk er ontzettend naar uit! Een update volgt daarna J
Nu kruip ik maar onder zeil, want op het schip morgen is het naar het schijnt maar niets om de nacht door te brengen.
Met hopelijk een mooie week voor de boeg voor iedereen groet ik jullie! SHIP AHOI!!
Net terug van een paar uur op café.. op café linguaJ Een café lingua avond staat gelijk aan een avond in een rustig café, waar aan verschillende tafels verschillende talen worden gesproken. Na aan de engelse, spaanse en duitse tafel te hebben vertoeft, voelde ik even de drang wat in het nederlands te typenJ Het was erg gezellig. Spaans was slechts een experiment: een kwartier aan de tafel geluisterd, vaak viel het wat te volgen, maar wanneer de Spanjaarden er even in op gingen.. ging ik de mist in, samen met nog een paar gelukkig, lachend om de passie en intonatie waarmee ze zelfs precies banale dingen vertellen! Bij de duitse tafel heb ik me eerst beperkt tot het hoogst nodige, maar na een half uurtje ging dat toch wat vlotter. Er waren veel Duits lerende finnen, er zouden immers velen naar Duitsland op vakantie gaan vanuit Finland en Zweden. Het was wel erg tof om zo hun kant van leven in Finland te horen, over hun summercottages die worden bezocht met familie, over het feit dat ze in de zomer opvallend minder uren slapen maar de winter toch wel lastig vinden, ..
Vandaag voor de rest wat dingen in orde gebracht, gelezen en slecht gelopen maar in een stralende zon.
Net opgefrist van het lopen in een strakke koude wind vandaag en de was opgehangen, om nu even hier bij te typen.. klinkt als een spannende zaterdagavond!
Het lopen was zo tof als het vermoeiend was! We hadden afgesproken om 16u en waren met zn zessen, 3 meisjes en 3 jongens. De eerste drie kwartier babbelde iedereen er zodanig op los, dat we maar bleven doorlopen: na even door het bos hier in de buurt, richting centrum waar je erg knap kan lopen rond de Töölönlahti bay. Hierlangs liggen ook de Finlandia Hall en de Opera. Nog velen leken daar een tour nog voor de avond valt (ttz. Om 17u is het hier donker) met de kinderen, de hond (énorme berg/herdershonden die traag voorbij schrijden!). Alvorens de schemering helemaal viel, viel er zon gloed over het water en de ramen van enkele typisch Finse- grote huizen aan de overkant, werden helemaal opgelicht door de ondergaande zon. Na de 2de tour rond het meer liepen we rustig -na een kleine twee uur- in het donker terug richting Pasila.
Gisteren heb ik het voorlopig laatste examen afgelegd. Het waren lastige vragen. Elk van de 6 proffen die we hadden voor dit vak had zn eigen unieke pareltje van een vraag opgesteld om een essay antwoord op te geven. De hoofdprof van het vak deelde, na eerst gebromd te hebben over het feit dat bijna iedereen twee woordenboeken (om in beide richtingen te kunnen vertalen..) mee had en er maar één was toegestaan, lege papieren uit en riep toen dat we die onmiddellijk in twee moesten scheuren. Een chinees meisje vroeg hem om een iets specifiekere omschrijving, waarop ze werd afgeblaft. We keken elkaar even fronsend aan om dan maar met een glimlach ons terug op ons papier te richten, het was immers vrijdagavond voor iedereen
Na ons door het examen te hebben geworsteld, trotseerden we al babbelend het gure miezerige weer richting het station. In Pasila aangekomen was er geen ontkomen aan Halloween alom! Helen, een buurmeisje, zei dat het een zacht feestje ging worden en vroeg om zeker op tijd te komen én verkleed. Met n groepje maakten we ons klaar hier op kot, de jongens klaagden dat ze geen inspiratie hadden eerst, maar al gauw werden er van overal attributen tevoorschijn gehaald. Simon als Finse stapper (akelig zag dit er alleszins niet uitJ), Katrin en Diane met een kroontje, Luise met een masker, Manuel met een kabel rond zijn nek waar hij steeds nogal eigenaardig houdingen mee uitprobeerde, Deik met zonnebril en bordje: last flight to Casablanca, en Lukas, met een dartspijl tegen zijn hoofd geplakt, had nog wat nodig om meer bloedeffect op zijn gezicht te hebben Het was n heel geslaagd feest met veel toffe ontmoetingen (je wist wel niet steeds zeker met wie bij sommige goed verkleedde mensen ..) tot de politie kwam: de muziek moest stiller en er mag niet gerookt worden in het gebouw (dat blijven er veel doen hier in de gang en er zijn er zoveel die hier roken precies!). Wij zaten toen gelukkig alweer in ons appartement met een paar apart nog te babbelen om ff uit de rook en het lawaai te zijn.
Vandaag, op Allerheiligen, zag Helsinki er wat uitgestorven uit. Rond de middag ging ik met het Poolse meisje Emilia wat wandelen door de stad en er n beetje buiten ook, waar we - U raadt het werkelijk nooit J- op een bruisende flea market stootten!Het was aangenaam ff tussen veel mensen tussen de standjes te wandelen, maar er was toch niets dat ons echt kon boeien, dus wandelen we via een mooie straat terug naar het centrum, waar we een tas thee dronken uit de thermos op een bankje.
Terug op kot heb ik wat met Diane gebabbeld, ze gaat 28 november al weer terug naar huis, met haar vader gaat het wat beter, evenals met haar stiefmama. Haar vader zal wel nog veel revalidatie nodig hebben.
Vanavond geeft Ali, een tof meisje uit de States, een drink, maar ik weet nog niet of ik ga. Het was nogal laat de voorbije dagen en dat lopen in de kou in combinatie met nu terug ergens warm te zitten, maken dat ik misschien een film ga kijken met karen, een meisje uit de blok, of wat ga proberen lezen voor thesis en op tijd gaan slapen.
Nheel mooie avond daar en n warm weekend ondanks het gure weer,
over in de wind geslagen paraplu's, examen- en verkiezingskoorts...
Omgeslagen paraplu's Maandagochtend in Helsinki: een strakke wind en op zovele plaatsen achtergelaten, omgeslagen paraplu's.. of nog net in een vuilnisbak gepropt : het resultaat van een weekend met heel wat regen en wind. Een weekend ook van het bijwonen van het gezellig verjaardagsfeestje van een russisch meisje Olga (alle russische gebruiken bij zo'n gelegenheid incluis), lopen in de wind, lezen voor het volgende examen, film kijken op kot, tof babbelen met Koko die langskwam na haar zoveelste -geslaagde- Flea market slag, het besef dat de boom hier voor het gebouw nu écht kaal is, proeven van zelfgemaakte cake van de duitsers, de weekends thuis tussendoor wat missen, n vroeg kaars-kerstcadeau'tje van Katrin, regen tegen de ruit horen tikken, toffe skypegesprekken en wat georganiseer voor een roadtrip misschien naar het Lake district in de tweede helft van november met een paar uit het gebouw. Examenkoorts De examens en het weer hebben veel studenten zwaar verkouden of ziek gemaakt. Ik denk dat ik eraan ontsnapt ben met enkel wat oorpijn vorige week. Het was een week van les volgen en studeren voor een examen vrijdag, deze week heb ik weer een examen vrijdag maar gelukkig geen les meer. Daarna is het even rustiger, dan kunnen Finland en omstreken weer wat meer verkend worden, met om te beginnen Stockholm. Tot nu toe ben ik voor alle vakken geslaagd en heb ik al meer dan de helft van de studiepunten verzameld voor dit semester. Het is maar raar nu al 'blok' te hebben, soms gecombineerd met nog lessen. Maar misschien wel voordelig rond kerstmis!
Verkiezingskoorts Geen wind of regen kan hen tegenhouden! Dapper blijven ze folders uitdelen en borden opzetten met de wind van voren... hopelijk hebben de kandidaten voor de opkomende verkiezingen hier in helsinki binnenkort dan wél de wind in de zeilen. Een fin vertelde me op de trein dat er veel commentaar is op de affiches hier: té veel kleine fotootjes van zovele kandidaten..
Deze week is Diane's nonkel overleden, hij had annorexia en kreeg een hartaanval. Van deze slag kreeg ook haar vader een hartaanval, hij ligt nu in het ziekenhuis én vorige week werd ook haar stiefmoeder aan kanker geopereerd. Haar vader en stiefmoeder zijn nu wel weer 'stabiel'. We hebben veel gebabbeld en hopelijk worden ze snel veel beter.
Tot zover deze ietwat koortsig geschreven update tussen het gerommel aan mijn bureau.. een blik naar buiten doet me denken dat de zon onderweg is: in de verte zie ik een streepje blauw aan de hemel liefs en een erg mooie week toegewenst!
Na een week van studeren, veel les volgen en een examen: een rustig maar ietwat tristig weekend. Vrijdagavond verzamelden we hier op kot met een paar om naar het verjaardagsfeest te gaan van een belgische jongen, Thomas Leterme (Ik heb hem nog steeds niet gevraagd: 'familie van?'). Hij zit op dezelfde gang als ik op kot. Mia, het toffe en lieve duitse meisje dat hier nog maar 2 weken was, vertelde me echter in het begin van de avond dat ze zondagochtend terug naar huis zou gaan, definitief. Haar broer heeft een ernstige zelfmoordpoging ondernomen en ze zei dat het niet meer goed zou komen. Ze wou wel absoluut nog feesten die avond en liet zich wat gaan. Er waren wel veel toffe mensen op het feestje, veel gebabbeld, maar zat toch erg in met Mia. Gisteren gingen we in de late namiddag weer naar het eiland Suomenlinna voor nog een avondwandeling. Naar de haven wandelend om de ferry naar daar te nemen, kochten we een cadeau'tje (een mooie finse tas en een kaartje) voor Mia. We misten net een ferry en moesten 40 minuten wachten dus gingen we op de rode vuurtorenboot die voor de winter in the hoofd haven ligt aangemeerd en als gezellig café is ingericht aan democratische prijs even wat drinken. Op de ferry waren we bij de enigen aan boord die buiten stonden op het dek, maar de felle koude wind deed deugd. We wandelden nog helemaal rond het eiland (= zo'n uurtje) met n erg mooie zonsondergang en knappe uitzichten. De vuurtorens die je rond en op het eiland ziet, waren nu in werking en gaven het beste van zichzelf om enkele enorme schepen moeiteloos te laten passeren. Terug in Pasila aangekomen at iedereen wat apart en later op de avond schreven we wat op het kaartje en gingen we richting Mia's kamer. Ze deed pas na een tijdje open en zag er zo tristig uit en er was niet zo veel dat we konden doen. Haar helpen inpakken, gezelschap houden, begeleiden naar vliegveld deze ochtend vroeg, .. wou ze niet. Misschien te begrijpen. We zaten hier ietwat verslagen met nog wat thee de rest van de avond. Vandaag heb ik wat langer geslapen, gaan lopen in de regen en boeken wat in orde gebracht voor het studeren voor het examen van volgende vrijdag. Gebabbeld op msn en skype tussendoor, om onder andere te weten te komen dat de Reinette Clochard Heerlijk rijp is, de paarden goed kunnen galopperen, dat er mannen met baarden zijn, het studenten-patientenverslag vordert en dat June van 8 jaar wel de zon zal zijn in helsinki als het hier regent (hetgeen het geval is vandaag) en zonet heb ik zo'n hartverwarmend mailtje gelezen van mijn grootouders. Veel liefs, nmooie week en een vriendelijke, vrolijke, verrassende en verfrissende regendruppel vanuit Helsinki, X
)
