Sinds kort voel ik me echt een Peruviaanse. Het Spaans begint stilaan te komen, ik begrijp al veel maar nog lang niet alles aangezien ze hier alles afratelen, praten gaat iets minder vlot. Mijn zus geeft bijna elke dag een paar uur bijles aan 2 buurmeisjes dus mijn ideale kans om mijn Spaans wat bij te schaven, en dat gaat vrij vlot. Ik kan ondertussen ook al min of meer alleen op de bus en een motorcartaxi nemen van school naar huis lukt ook al goed. Ik begin de weg hier zowat te kennen. Hier zijn heel veel gezellige pleintjes waar in het weekend vaak vanalles te doen is. Dit weekend was er een avond waarop mensen typische Peruviaanse dansen dansten. Natuurlijk heb ik op zo´n momenten mijn kodak niet bij dus daar heb ik geen foto´s van. Maar het was wel heel gezellig. Daarna zijn we met een paar vrienden iets gaan drinken in een soort rockcafe met typische Peruviaanse drank. Heel lekker!
Ik studeer dus verpleegkunde. Ik heb een aantal vakken naar keuze mogen kiezen: antropologie, psychologie, theologie en chirurgie. Voor de lessen chirurgie moet ik naar het hospital regional de Loreto om zieke mensen spuitjes te geven en te observeren. We hebben in deze les ook het verpleegsterlied dat we regelmatig zingen. ´Enfermera elevada conciencia que se expresa en sagrada mision...´ Mijn medestudenten zijn heel vriendelijk en lief voor mij. Ze proberen zo goed mogelijk Engels te praten en mij Spaans te leren aangezien geen enkele leerkracht, buiten de leerkracht Engels maar die moet ik zelf af en toe verbeteren, Engels kan. De uren van les zijn hier echt vreemd. Mijn zus heeft les van 6 tot 11 en ik heb soms les tot middernacht. Na school wacht ik soms op mijn jongste zus haar school en gaan we samen naar van die typische Peruviaanse winkeltjes. Das daar heel gezellig met ´authentieke´ mensen van Peru en zelfs apen!!!!!! (+ lieve kleine pluizige BABYPOEZEN die op straat liggen en geknuffeld willen worden)
Mijn familie is erg gelovig dus zondag wordt volledig overgeven aan de kerk. Zondagvoormiddag brengt papa Adolfo ons naar een klein dorpje-gemeenschapje waar mijn mama Mari-Bel samen met mijn zussen, Maria en Nathaly, en nog andere vrijwilligers kleine kinderen leert over God. Het dorpje is heel gezellig, allemaal paalwoningen, zandweggetjes, dieren op straat en veel natuur. Ge kunt zo in het regenwoud kijken dus ik kom hier heel graag. Zondagavond gaan we naar de mis van 7 tot half 9. De mis is hier heel anders dan bij ons. Er wordt gezongen en geklapt, de priester gaat soms ook solo en komt al zingend de kerk binnen, er is zelfs een kerkbandje met drum en gitaar. Dus de zondagen zien er hier wel leuk uit!
Door de week ga ik vaak met mijn zus naar de ´winkel´ in de voormiddag voor boodschappen te doen. Toen ze de eerste keer zei dat we naar de winkel gingen dacht ik aan winkels zoals bij ons maar de winkel hier is zo groot als Meeuwen. Straten vol mensen die hun spullen buiten hebben uitgestald onder parasolletjes. Iedereen probeert u dingen aan te smeren en lopen rond te schreeuwen wat ze te koop hebben, bussen en motorkars rijden hier de wilde weg, er is dus heel veel chaos. Bijna elk kraampje dat eten verkoopt, verkoopt vlees. Vooral kip. Heel veel kip. Ge kunt u kip, levend of dood, hier uitkiezen en die terplaatse laten slachten of in stukken laten snijden. Er zijn dan ook heel veel kippenrestaurants. (jij geeft geld, zij geven kip haha) Er is in de ´winkel´ ook een overdekt marktje waar ze bijna alleen vlees verkopen. Ze eten hier echt alles: poten, maag, hart, ballen, schildpadpoten... van sommige dingen weet ik niet eens wat het is. De koppen en ingewanden van dode beesten liggen gewoon langs het vlees te stinken of het wordt op de grond gegooid. Een lekkere geur gecombineerd met veeeeeel zwerfdieren. Das dus uitkijken waar ge loopt. Soms gebeurt het ook dat we iets vergeten mee te nemen zijn van de winkel maar dan zijn er gelukkig nog honderden winkeltjes in elke straat die vanalles verkopen.
Een groot probleem hier voor mij zijn de muggen. Die zijn hier best prominent en steken heel veel. Dus mijn gastgezin is muggenspray gaan halen voor mij en voor alle opengekreste beten hebben ze hier een heel goed trucje: pure alcohol voor te ontsmetten. Dapiekt enorm maar het helpt wel. Mijn gastouders zijn heel bezorgd. Altijd als ik krets is het: ´spray y alcohol´ haha dus ik kom hier niks te kort. Integendeel zelfs. Het eten is hier heel lekker en naast wa suiker kijken ze hier ook niet. Dus dat wil zeggen dat er veel kilo´s ga bijkomen en ook al bijgekomen ben denk ik.
Het is hier ook heel warm, van smorgens tot savonds kunt ge hier in een short rondlopen. Soms kan het hier wel eens regenen, daar kunt ge onder gaan staan om te douchen, zo hard. Ma da doet wel deugt.
Ook het ´Peruviaans uur´ spreek natuurlijk boekdelen. Als de les begint om 4 uur, begint die eigenlijk om half 5. Als ik mij moet gaan inschrijven op donderdag 10 uur is da dus vrijdag 10 uur, dus eigenlijk om 5 uur. Ook mijn paspoort zou 4 dagen geleden terug moeten gebracht worden, da is dus morgen. (mama: niet gestolen, gewoon geleend voor praktisch nut, geen paniek)
Dat is zowat het leven hier! Groetjes uit Iquitos Heleen
Reacties op bericht (3)
06-09-2013
Hallo, hier vake en moeke!
Hier is vake. Wij, vake en moeke, zijn tevreden dat jij je zo goed amuseert en zo weinig heimwee hebt ;). Doe zo verder!!!
06-09-2013 om 20:45
geschreven door vake
05-09-2013
zonnige groeten uit Mieve
Fijn dat je het er helemaal naar je zin hebt en dat je spreekt van je Spaans een beetje bijschaven (want dan is het grove werk al achter de rug). Jammer dat ik zo nergens lees dat je je peter wat mist. Maar dat zal voor volgend bericht zijn misschien. Doe dat daar nog goed, sloeberke!
05-09-2013 om 23:01
geschreven door Johan
WOW
Wow het klinkt daar zo supermegafantastisch... Ben stiekem toch wel heel jaloers ;)
Kusjes Charlotte en de rest van de Gielkens-clan :)
