vrolijke vrienden , en gezegend door de rechtse typ
op bezoek bij een familie in kattaqorghan
samarkand
24-06-2008 om 00:00
geschreven door helder
turkmenistan
beestje op hotel
monument ter meerdere eer en glorie van de president van turkmenistan
foto vanaf dat monument (eigenlijk verboden te fotograferen maar toch geprobeerd dus)
het lege turkmenistan
vogelnestje in de kamer (dat doet me aan een collega denken)
turkmeense wegcontrole
join the caravan
pontonbrug over de oxus
24-06-2008 om 00:00
geschreven door helder
iran
bij de warme bakker
voetjes in de kaspische zee
zonsondergang bij dezelfde zee
afscheid van de schrijnwerker in bahnemir
geschoren in minu dasht
de leraar van wie ik de farsicursus kreeg
mijn gastheer in minu dasht
iraanse wielertoeristen
oase
24-06-2008 om 00:00
geschreven door helder
iran
in abhar
de moerbei
mausoleum in
oponthoud voor teheran , de man met de vredesoproep
moderne toegangspoort van teheran
in gilavand
bij iraanse documentaireploeg
blik op de damavand
24-06-2008 om 00:00
geschreven door helder
gilavand - minu dasht
dinsdag 20/5 gilavand
bij het uitrijden van teheran onderweg gestopt om nog wat inkopen te doen en van het een komt het ander , ik stop bij een bakkerij en er komt een man gedag zeggen die 2 winkeltjes verder werkt , ik word daar uitgenodigd op ... goed geraden : thee , hij is rij-instructeur (vreemd beroep , aan de rijstijl van de doorsnee iranees zou je niet merken dat ze ooit rijles gevolgd hebben) , spreekt goed engels en we gaan in het bureautje van zijn baas zitten , hij vertelt over zijn vorige carriere , helicopterpiloot (cobra - gevechtshelicopter) met de nodige praktische ervaring in de oorlog tegen irak , toont fotos van zijn crash tijdens die oorlog die hij ' insj allah ' overleefd heeft , als mijn reis ter sprake komt en mijn doel voor vandaag - ik zeg gewoon dat ik richting damavand ga rijden want een echt doel heb ik niet - komt zijn baas tussenbeide : hij kent iemand die in gilavand woont een stad voor damavand , hij geeft me het nummer van zijn vriend en die moet ik maar bellen want ofwel kan ik bij hem terecht of toont hij me daar dan wel de weg , met deze informatie op zak ga ik op weg ,
zoals op veel plekken in iran kom ik serieuze wegenwerken tegen , vandaag eentje waarbij ik niet direct zie hoe ik eromheen moet en de juiste weg weer vinden , ik vraag om uitleg , krijg die en als toemaatje een kneepje in de wang
het is warm , voor teheran was het nog draaglijk maar nu wordt het precies heet , zonder verdere evenementen onderweg naar gilavand , het staat niet op mijn kaart en als ik denk er bijna te zijn maar nog niets zie opdagen vraag ik het voor de zekerheid nog maar eens , ditmaal aan 2 mannen die aan de kant van de weg met hun auto staan , ik ben nog op de goede weg blijkt , nog een 10tal km
bij aankomst in het centrum haal ik mijn kaartje van deze morgen boven maar zelf hoef ik niet te bellen , een wagen stopt , en een man die de broer blijkt te zijn van 1 van de 2 die ik daarvoor was tegengekomen neemt het kaartje van me over en belt zelf , de contactpersoon blijkt nog in teheran te zitten geen probleem zegt de man , dan kom je gewoon met mij mee , ik woon hier niet ver
zo gezegd zo gedaan en ik rij achter hem aan naar zijn huis waar de gebruikelijke thee wordt geoffreerd , ditmaal met frisse watermeloen erbij en ik ben weer onderdak geraakt , hij is tapijthandelaar ( maar niet van het opdringerige soort ) , is bereisd , en met hem spreek ik afwisselend engels en duits (hij woonde er enkele jaren ) en ook hij is niet mals met zijn kritiek op het beleid ,
de gastvrijheid gaat hier nog een stapje verder , niet alleen krijg ik een heerlijke maaltijd maar hij dringt er op aan om ook mijn kleren te geven voor de was , is allemaal geen probleem !
woensdag 21/5 kelerd
's morgens krijg ik nog aanwijzingen van mijn gatheer over de te volgen route , maak voor vertrek foto van de familie en vertrek , het is al goed warm (en dan is het nog geen zomer) en het gaat bergop , ik zie de pas die ik over moet van ver liggen maar moet er eerst parallel onderheen langs (nog mee ?) naar de hoofdweg , de '77' , waarna de eigenlijke klim begint met op het eind een lange tunnel , op de pas staat een moskee gewijdt aan imam hoessein en terwijl ik daar nog wat inkopen doe wordt ik gefotografeerd door een cameraploeg van de iraanse tv die een documentaire draait over die imam (als ik moet geloven wat ik de afgelopen dagen heb gehoord en gezien dan zullen deze mensen weinig kijkers hebben , nationale tv is niet populair ) , op de top nog niet veel km gedaan maar het is al middag , tijdens de afdaling stoppen bij een honigverkoper voor extra zoetigheid op mijn boterham (als er toevallig iemand nog in die buurt moet zijn , ik heb nog een potje leeggoed terug te brengen) , geen pechstrook op de weg naar beneden en de rand van de weg wordt afgebakend door plastieken vierkanten doppen (voor autowielen zijn die geen probleem , voor fietswielen daarentegen ), om die te omzeilen en niet steeds te moeten slalommen moet ik op de weg zelf rijden , dat staat een agent niet aan en die houdt me tegen , ik vergeet de 'steeds lachen'-stelregel en maak me kwaad , hij laat me enkele minuten staan en dan kan ik weer vertrekken , ondertussen is het tijd geworden om overnachting te vinden en het wordt nog eens kamperen , wat gras tussen bomen in de nabijheid van een plekje dat de volgende ochtend kelerd blijkt te heten ,
donderdag 22/5 bahnemir
op met de zon en snel vertrekken , eerst nog een stukje dalen en pls besef je dat je niet meer in de bergen zit , vlak rijden rechtdoor naar de kaspische zee , daar aangekomen dacht ik erlangsheen te kunnen rijden zoals bij ons langs de dijk , maar hele stukken zijn enkel bereikbaar via bewaakte toegang , private stranden dus , dan maar verder parallel rijden , onderweg even stoppen bij een bakkerij voor een ijsje , ik eet die binnen op en de bakker nodigt me uit in de bakkerij zelf waar ik als toemaatje nog taartjes gepresenteerd krijg , 'zoveel als je maar wil' ! , wat verder sla ik een weg in die niet afgesloten blijkt en kan uiteindelijk een eerste blik werpen op de kasp zee , daarna weer terug naar de hoofdweg
ik denk weer te zulen moeten kamperen maar een wagen stopt voor me , een man (met baard) stapt uit , 'salaam' en drie kussen erbovenop , hij wil dat ik met hem meega , hij fietst ook gebaart hij , ik probeer hem duidelijk te maken dat ik best wel meewil maar dat ik het al fietsend wil doen , de boodschap komt niet over , ik moet en zal mee met de auto , de fiets wordt ontmanteld en we rijden naar zijn huis een 10tal km verderop in bahnemir , daar krijg ik thee en wat te eten , daarna is er verwarring over de eigenlijke bedoeling van zijn uitnodiging , uiteindelijk gaat hij op zoek naar iemand die engels kent , achterop met hem op een brommer , hij stopt eerst bij een aantal jonge gasten maar geen ervan spreekt engels , vervolgens belt hij aan bij een huis , daar woont zijn broer en die kan het wel (waarom hij niet direct naar zijn broer reed?) , daar wordt zijn bedoeling duidelijk , ik mag er de nacht blijven , er komt nog een andere broer bij , dat zijn 2 leken , de broer waarbij ik verblijf is gelovig , in zijn huis hangt een foto van khomeini en in de auto speelde religieuze muziek ,
de volgende uren worden gespendeerd met rondrijden door de stad , bezoek aan familie en vrienden om de gast aan voor te stellen , terug naar zijn huis rijden waar ik een geschenk krijg , een aandenken aan mijn bezoek , de mens is schrijnwerker dus krijg ik een houten plank met daarop geschreven 'allah de barmhartige ... enz ' , met dit geschenk terug naar de winkel van de eerste broer die een vertaling van de tekst op de achterkant moet schrijven , hij vraagt me wat ik nog wil doen (nog eens naar de kasp zee) en wat ik graag eet (kip rijst yoghurt ...) , daarna terug naar huis want ondertussen weet mijn gastheer dat ik programmeur ben , hij legt zijn pc aan die niet meer werkt , ik pruts wat aan de booting-instellingen maar veel ken ik daar ook niet van , pc wordt ingeladen in auto en daarmee naar een computerwinkel , waar nota bene zijn neef werkt , dan op weg naar de zee , hier een mooier uitzicht dan het stukje dat ik zelf gevonden had , net voor zonsondergang terug naar de stad , naar de moskee , het is een gelovige mens en ik mag mee , de reisgidsen zeggen steeds een moskee niet te bezoeken tijdens het gebed maar nu krijg ik de kans dit toch te doen , enkele 10tallen mannen zitten er , de imam zegt het gebed voor , een jonge man herhaalt dit door een microfoon waarna de groep mannen dit ook nog eens doet , hoop en al duurt het een kwartier , dit voor 2 gebeden want sjiieten gaan maar 3 keer ter moskee ipv 5 keer zoals soennis , en nemen s morgens en s avonds 2 gebeden na elkaar , zo komen ze ook aan 5
daarna wordt het iets bangelijker , hij neemt me mee naar een andere plek , een gebouw te velde met veel volk in en rond , enkel mannen , in het gebouw zit vooraan een imam een voordracht te houden die regelmatig wordt onderbroken door geroep en reacties van de mannen uit de zaal , op het eind gaat de doos met papieren zakdoekjes rond die de huilende mannen gretig gebruiken , ik vermoed een sessie te hebben bijgewoond waar de marteldood van imam houssein wordt geevoceerd , en de zaak wordt opgenomen op video met ook ondergetekende waarschijnlijk erop , daarna gaan de lichten in de zaal uit en neemt iemand anders het woord , ik heb ondertussen duidelijk proberen te maken dat ik doodmoe ben en we vertrekken , terug bij hem thuis kan er nog niet direct geslapen worden , het is 11 uur en het avondmaal wordt geserveerd : rijst en kip en yoghurt , dus de vragen van daarnet waren eigenlijk bedoeld om me uit te horen en te weten te komen wat ze moesten klaarmaken voor mij
na het avondmaal haalt hij enkele dekens te voorschijn die hij uitspreid in de kamer , 1 voor hem en 1 voor mij , dat wordt dus samen slapen , de gast wordt nooit alleen gelaten
vrijdag 23/5 beshahr
bij het vertrek deze morgen rijdt mijn gastheer me voorop , na enkele 100den meters stopt hij echter , bij een bakkerij waar hij me nog wat voorraad koopt : drank , koekjes , nootjes en alsof dat nog niet genoeg is geeft hij me zelfs nog geld , dat weiger ik , ik wuif mijn handen heen en weer , neen dat kan ik absoluut niet aanvaarden , maar hij propt het me in de handen ,
hij rijdt me verder voor naar het laatste ronde punt dat het einde/begin van de steden in iran kenmerkt , stopt een laatste maal , 3 kussen tot afscheid van deze zeeer bijzondere man en ervaring
het blijft mooi weer en warm , over vlakke wegen naar beshahr , zonder verdere gebeurtenissen , het kan niet altijd zijn zoals gisteren
zaterdag 24/5 fasel abad (?)
doel van de dag is gorgan , net voor ik er aankom rij ik lek , doe navraag in de stad naar hotel maar het is me te duur en er gaat niets van de prijs af dus rij ik verder zonder te weten waar ik uit ga komen , uiteindelijk kom ik bij een park dat er uitnodigen uitziet , rij naar de ingang en informeer of ik er mijn tent kan zetten en dat mag
nu kort intermezzo : een dagje uit voor een iraanse familie ziet er als volgt uit : ga naar een park , zet er tent op , eet drink slaap en vertrek 's avonds weer einde intermezzo
dus , als het donker begint te worden vragen ze me om te vertrekken , maar waar kan ik dan overnachten ? niet in het park wordt me duidelijk gemaakt , waar dan wel ? , in het park staat een huisje waar de parkwachters overnachten en daar mag ik mij bij installeren , het is al snel duidelijk dat deze mensen ook tot de hardere lijn behoren , khomeini aan de muur en op tv , tegen usa vk frankrijk en duitsland , pro hezbollah maar tegen al qaeida , het vk is slecht maar man u is ok , chelsae dan weer niet want die hebben een joodse trainer , allemaal zeer verwarrend , ze vragen of de chador een goed gebruik is , en 1 van de parkwachters trekt vervolgens zijn t-shirt omhoog , 'lopen de vrouwen bij jullie zo rond ?' , qua verkeerde beeldvorming kan dat wel tellen , op hun moeilijkste vragen maak ik me ervan af door mijn schouders wat te verheffen , ze worden zelf moe van hun gevraag en dan kan ik alsnog naar dromenland
zondag 25/5 minu dasht
opstaan met de komst van de ochtendploeg van het park , wordt aan iedereen voorgesteld en kan dan vertrekken
in aliabad nogmaals lek gereden , weer de achterband , die heeft het dan ook het hardst te verduren , opnieuw onderweg , zon , warm lichtjes heuvelend , enkele km voor bestemming stopt nogmaals een wagen , ditmaal is het een schoolhoofd , ik rij achter hem aan naar zijn school , een internaat voor jongens tussen 7 en 9 , en daar krijg ik eten aangeboden , hij laat me daar achter want hij moet nog naar de unief , hij geeft daar ook nog les , bij terugkomst vraagt hij naar mijn verdere plannen , wel er is een hotel in minu dasht , dus daar wou ik naar toe dat kan zegt hij , maar je kan ook meekomen naar mijn huis , na enkele keren weigeren en opnieuw aanbieden (dat hoort wel zo) ga ik met hem mee , hij rijdt me voor naar zijn huis , wat watermeloen eten , douchen ,
daarna rijdt ook hij me rond door de stad en omgeving , eerst naar de 'jungle' van golestan daarna terug naar de stad en tonen waar familie en vrienden wonen en werken , 1 van die vrienden is kapper en ik ben al enkele dagen ongeschoren , dus vraagt hij ... en krijg ik een knip en scheerbeurt , nu kan ik weer op straat : mijn frou-frou is terug in orde , finaal naar een restaurant (moeder de vrouw had geen goesting om te koken voor de gast?) en dan naar huis waar nog een andere vriend , ook leraar , ons opwacht , hij fietst geregeld en wil mijn verhaal horen , dat mondt uit in een intervieuw opgenomen op zijn gsm
24-06-2008 om 00:00
geschreven door helder
29-05-2008
abhar - teheran
maandag 12/5 abhar
vandaag de test : wat houdt de uitnodiging van enkele dagen geleden precies in ? mooi weer onderweg met wat wind , en de weg gaat zachtjes op en neer , in soltaniyeh een tussenstop om een mongools mausoleum te bezoeken waar ook 2 duitse touristen zijn , op 25 km van abhar lekke achterband , dat hoort er ook bij nietwaar ,
bij aankomst in abhar de proef op de som , ik bel nummer dat ik gekregen heb en er wordt opgenomen , ik krijg instructies om naar het centrum te rijden en daar nog eens te bellen waarna hij me komt ophalen , ik rij achter hem aan naar een bouwwerf , hij is architect-projectontwikkelaar en hij en zijn partner zijn een blok van 70 appartementen aan het zetten , na het einde van de werkdag ga ik met hem mee naar zijn huis in de stad , de fiets blijft op de werf in zijn bureau ,
thuis draagt zijn vrouw geen sluier meer , op de werf gaf ze me ook een hand , een indicatie dat ze niet zo opgezet zijn met de regeltjes die hier opgelegd worden , de medevennoot gaat binnenkort zelfs emigreren naar amerika , er volgt een stevige maaltijd , hapjes vooraf , soep , dessert , alles erop en eraan dus , ben met mijn gat in de boter gevallen hier ,
dinsdag 13/5 qazvin
mn gastheer vertrekt om 8 uur naar de werf en ik mee , daar wordt er nog ontbeten maar daarvoor krijg ik een rondleiding door de werf (iemand geinteresseerd in een appartement in abhar ? , ik kan jullie altijd het telefoonmr bezorgen !) , als ik wil vertrekken zegt hij me dat ik gerust nog kan blijven , een week of een jaar als het moet , ik bedank voor de uitnodiging en de gastvrijheid maar ik moet helaas vertrekken ,
het is mooi weer en een goede weg , zachtjes naar beneden , onderweg stoppen om wat te eten langs de weg en de politie stopt even om te informeren wat ik doe en waarheen ik ga , ik kom vroeg aan in qazvin en heb nog de tijd om de stad te bezoeken , enkele mausolea die in tegenstelling tot de mongoolse van de vorige dag nog bezocht worden door pelgrims , bezoek een medresse , op het binnenplein ervan staan enkele bomen en mensen slaan er de vruchten van af , het zijn kleine witte bessen , geen idee hoe ze heten maar ze smaken fris en zoet ,
woensdag 14/5 karaj
wat laat vertrokken want eerst nog geld gaan wisselen , door de economische sancties die aan iran worden opgelegd is er geen internationaal bankverkeer mogelijk (of slechts heel moeilijk en traag) en geld afhalen met de bankkaart is onmogelijk , als ik uit de bank kom staat een fietser de mijne te bekijken , het gebruikelijke gesprek volgt , ik zeg hem waar ik vandaag heen wil - zo'n 100 km verder - en hij nodigt me uit om bij hem nog te gaan eten , ' dan kun je vanmiddag om 1 of 2 uur vertrekken ' , dat is een beetje een onrealistische inschatting van hem , ik weet ondertussen hoelang het duurt om mijn dagelijkse afstand af te leggen , dus kan ik niet ingaan op zijn uitnodiging ,
onderweg doe ik het evenwel toch , een auto stopt voor me en de bestuurder vraagt of ik thee wil , we zijn net gestopt voor de plek waar hij werkt , een palettenfabriek , een 4tal mannen plus mezelf zitten vervolgens in de keet thee te drinken en een meloen te eten , ze vragen of ik naar afghanistan ga en dit met een specifieke reden , er loopt namelijk nog een 5de man rond en dat is een afghaan die er als laatste bij komt zitten , hij wordt wat neerbuigend behandeld , als wij gedaan hebben met het eten van de meloen , neemt hij de schillen en lepelt de restjes van de binnenkant ervan af ...
donderdag 15/5 teheran
korte etappe naar teheran , onderweg doet nog eens iemand me stoppen , hij vraagt me wat ik van iran en de iranezen vind , en vertelt me over het verschil tussen de regering en de gewone iranees , de eerste geeft iran een slechte naam in de wereld , de tweede wil gewoon vrede en is het niet eens met het beleid dat de regering voert , ik vertel hem over deze blog en hij vraag me dit er zo op te zetten , bij deze dus ( het is een verhaal dat ik nog vele keren hoor , met maar een enkeling die pro-regering is )
16-17-18-19 / 5 , 4 rustdagen in teheran
dat is veel , eigenlijk te veel , enkele musea bezocht , en geprobeerd om mijn ' letter of invitation ' voor turkmenistan om te zetten in een visum , dat is niet gelukt : bij de eerste poging bleek de ambassade verhuist , bij de tweede poging te laat (heerlijk verkeer in teheran) , de derde keer bleek de goede maar ik zou nog eens 5 dagen moeten wachten , dat was me te veel van het goede , dan maar geinformeerd of het ook aan de grens kon en dat 'zou' geen probleem mogen zijn (dat hoop ik toch)
wat is er nog gebeurd in die dagen , wel perspolis is voetbalkampioen van iran geworden , op zaterdag was de beslissende match , daarna veel volk op straat natuurlijk , en wat later werd het te veel volk , de politie probeerde de kruispunten vrij te maken en dat gebeurt hier als volgt : niet met honden maar met de motor wat rondjes draaien in het volk , mooie foto-gelegenheid natuurlijk maar dat duurde niet lang want mijn camara werd uit mijn handen getrokken door een agent , fotos verwijderen ! gelukkig is het nu digitaal en heb je wel je camera terug
29-05-2008 om 19:51
geschreven door helder
18-05-2008
saray - zanjan
zondag 4/5 : van saray naar iran ?
's morgens kan ik mijn adem zien bij het ontwaken , geen electriciteit , geen water , geen verwarming ontbijt in de omakamer , deze keer met oma erbij , de broer van nurullah komt mee ontbijten en van hem krijg ik ook de wangbegroeting , bij het afscheid bied ik nurullah mijn woordenboekje aan , het is toch mn laatste dag in turkije maar het weigert herhaaldelijk het aanbod , ik geef de kinderen dan maar wat snoepjes en dat mag gelukkig wel
op stap , nog een 30tal km naar de grens , het zijn lastige km door een wijds landschap tot ik een rangeerstation zie opdoemen , hier wappert al een iraanse vlag , rij verder want dit is niet de grensovergang voor mij en even later verschijnt er een groep gebouwen , maar : geen verkeer en de weg loopt ten einde op een gesloten poort , ernaast is een deur waar ik door ga en ik sta op een leeg plein , verlaten gebouwen en een doodse stilte , wat verderop is een post van de jandarma , ik ga daarheen en krijg de ontnuchterende mededeling dat dit geen grenspost (meer) is , er zit niets anders op dan terug te keren , nochthans had ik het verschillende keren gevraagd , gisteravond nog en telkens kreeg ik de boodschap dat deze grenspost open was ...
de weg terug is precies nog lastiger , het zijn nu net allemaal hellingen , rij saray weer voorbij op weg naar ozalp waar volgens de jandarme een bus vertrekt naar van , even voor ozalp stopt een vrachtwagen die me meeneemt naar ozalp en daar vind ik effectief en gelukkig een bus
op de terugweg stoppen voor een controle van de jandarma , waar ik met de fiets normaal niet hoef te stoppen , de koffer gaat open , er wordt even in de bus geloerd en gezocht naar verdacht uitziende sujetten , mijn buurman fluistert - 'problem problem' - problem vanwege de pkk ? fluister ik terug - neenee de pkk is hier geen problem - de jandarma is het probleem ? - evet , de jandarma is het probleem
en dan vertelt hij me iets dat ik tot beider veiligheid hier niet kan verklappen (spannend he !)
terug in van waar ik 2 dgen geleden vertrek en op zoek naar een mogelijheid om de grens noordelijker over te steken , heb echter geen zin om dit stuk nog te fietsen , samen met de receptionist van het hotel zoeken we transport voor de volgende dag
maandag 5/5 van - maku
tegen de middag aankomst in gurbulak aan de turks-iraanse grens dus niet met de fiets maar met de auto erheen gevoerd de formaliteiten aan de turkse grens zijn snel afgehandeld , een 'uit'-stempel in het paspoort en dan naar de eigenlijke grens , en ditmaal is het een echte : 2 metalen poorten achter elkaar , de turkse poort wordt op een kier gezet zodat ik erdoor kan en dan is het wachten op de iraanse grenswacht , die neemt mijn paspoort in ontvangst en even later wordt ook de iraanse poort op een kier gezet zodat enkel ik erdoorheen kan , met mijn hele hebben en houden naar het transitgebouw , ik hoef niet aan te schuiven tussen de auto's en moto's , de moto's zijn van een groep duitsers op reis naar india , zij zitten ook te wachten in transit en zij zitten daar al behoorlijk lang , ik heb meer geluk want er zijn geen aparte formulieren of verzekering nodig voor de fiets (wat voor hen wel nodig is) , in hoop en al 3 kwartier is het zaakje voor mij afgehandeld , de beambte neemt mij nog eens mee naar de verantwoordelijke van de touristische dienst , de enige die er engels spreekt om te vragen wat mijn reisplannen zijn , als dat vertaalt is geeft hij mij mijn paspoort terug , blijkbaar was deze vraag pro forma want de nodige stempels stonden er al in
voila , dat was het dan , ik zit in 1 van de assen van het kwaad , en dat viel hier althans reuze mee , zelfs mijn bagage werd niet gecontroleerd
de eerste etappe in iran is een korte , naar maku , op een 30tal km van de grens , het is warm weer en het begint wat te spetteren maar slechts aan 1 kant van de weg , de ene helft van de hemel is donkerbewolkt , de andere is zonneklaar
dinsdag 6/5 ev oghli
het eigenlijke doel van de dag ben ik overschoten , het woord centrum in farsi ken ik nog niet en vooraleer ik besef dat ik erover ben rij ik maar door , nabij ev oghli komt een motorrijder me vragen waarheen ik ga , ik vraag hem of ik daar kan overnachten en hij zegt van ja , maar eenmaal ter plaatse blijkt dat niet het geval te zijn , na wat aandringen blijkt er toch een 'kamertje' te zijn waar ik kan blijven , maar dat is dan ook alles ...
woensdag 7/5 marand
een rustige etappe , meerendeels bergaf , kom vroeg in marand aan en ga op zoek naar een fietsenwinkel om dat xdehands voorwiel te vervangen , er is inderdaad wel een winkel van een beter allooi dan dat van bingol maar die hebben mijn maat niet maar ik krijg wel een adres van een winkel in tabriz , koop nog de 'iran news' voor wat plaatselijk nieuws , eet een lekker ijsje en rust wat uit
donderdag 8/5 tabriz
vroeg op , een lange harde klim om de dag te beginnen en daarna geleidelijk aan dalen tot in tabriz , een afwisselend en mooi landschap , rond tazekhand staat een chauffeur langs de weg , hij doet me teken te stoppen ( met de hand op en neer zwaaien ter hoogte van de heup ) , als hij hoort waarheen ik op weg ben geeft hij me zijn telefoonnummer en de boodschap 'als je in mijn stad ben bel dan maar' , is dit een uitnodiging ? , ik veronderstel van wel maar ga er niet van uit
kom vroeg aan in tabriz , in deze stad zou wat te bezichtigen moeten zijn maar mn eerste werk is het vinden van die fietswinkel , het is idd een goed adres , er komt een 100% nieuwe band op te liggen , dat is al een opluchting , nu kan ik de stad bezoeken , ga eerst naar het infopunt waar de verantwoordelijke vraagt welke reisgids ik heb , hij bekijkt het en het is volgens hem geen goede gids , even later komen 4 zwitsers binnen en ook aan hen vraagt hij welke gids ze hebben , zij hebben blijkbaar wel een goed exemplaar mee , het verschil met mijn gids ? in de hunne wordt de verantwoordelijke met naam genoemd ...
de zwitsers hebben wel nog een speciale mededeling , enkele dagen geleden hebben ze een chinees ontmoet die ook met de fiets onderweg is , al 14 jaar onderweg ! hij heeft ondertussen 6 keer de wereld rondgereden , das andere koek nietwaar
bezoek het laatste restant van de stadspoort , de blauwe moskee en het museum en daarmee is zowat alles gezien , loop nog even door de bazaar maar als je er eentje gezien hebt dan heb je ze eigenlijk allemaal gezien , turkse of iraanse bazaars , veel verschil is er niet
vrijdag 9/5 bostanabad
een korte etappe , maar een lastige , berop en forse wind tegen , in bostanabad vraag ik of ik ergens mag kamperen en dat mag in het park
communicatie in iran : -aan de camionchauffeur die me helpt in bostanabad vraag ik waarom hij vandaag werkt , vrijdag zijnde had ik het rustigerverwacht op de iraanse wegen maar dat is niet het geval , antwoord : het is een mercedes gemaakt in duitsland in 1977 - vanmorgen bij het ontbijt vraag ik de vertegenwoordiger die bij me aan tafel zit wat de toestand is tussen china en tibet , want ik heb al enige tijd geen nieuws kunnen bekijken , antwoord : er ligt een woestijn tussen china en tibet
ligt het aan mijn vragen of mijn engels ? ik weet het niet , maar eigenlijk is het wel grappig
zaterdag 10/5 miyaneh
een beetje regen vannacht , maar tegen de ochtend is alles opgedroogd en kan de tent direct weggestoken worden zonder extra werk de klim van gisteren wordt vandaag verdergezet tot halverwege de etappe dan gaat het gestaag naar beneden en dan kan ik wat van de omgeving genieten
nog eens een supporter langs de weg , hij staat naast zijn auto en eenmaal ik ben gestopt stapt ook zijn vrouw uit om goeiedag te zeggen en daarna nog 2 vrouwen (relatie onbekend) , ik krij achtereenvolgens een zakje dadels , een plastic bloem een balpen en tenslotte een bidsnoer : 'welkom in iran ! '
wat verderop wordt ik ingehaald door een kolonne kampingcars , voornamelijk uit duitsland maar ook een enkeling uit denemarken frankrijk en nederland , ze zijn ook op weg naar china , althans dat leidt ik af uit de stickers die op elke cc staat 'in de voetsporen van marco polo'
in miyaneh zelf gaat het iets anders , ik zoek de weg naar het hotel , een man spreekt mij aan en wijst me de weg , 'en krijg ik nu een euro van je' , overal kom je van alle soorten mensen tegen zeker ?
zondag 11/5 zanjan
omgekeerd scenario van gisteren , eerst dalen door nauw gebergte met enkele tunnels onderweg , een mooi landschap met kloven en dalen over een goede weg , darna spreidt het landschap zich weer open en stop even bij een oude brug , daarna trekt het landschap zich weer open richting zanjan , het wordt warmer en het gaat weer omhoog richting zanjan , bij het binnenrijden van de stad stopt een chauffeur me nog een soort brood toe , iets voor morgen onderweg denk ik
in het hotel vraag ik naar een internetcafee , ergens in de stad is er een krijg ik als antwoord , - is het ver van hier ? - zo'n 5 km ik trek een gezicht 'zo ver ?' - neen , zo'n 3 km als het zo gemakkelijk is dan hoef ik maar een paar gekke bekken trekken en volgende week zit ik in peking , maar het is denk ik eerder een voorbeeld van de houding van iraniers zowel als turken , ze zijn niet graag de boodschapper van slecht nieuws ( achterlicht weggooien ipv gewoon te zeggen dat ze iets gebroken hebben ? , niet durven zeggen dat een grensovergang gesloten is ? )
ga op stap en vermoed dat de bestemming idd eerder 5 dan 3 km ver ligt , de kwaliteit van de verbinding is echter bedroevend en er is geen skype , later lees ik dat internetbellen beperkt wordt omdat de concurrentie ervan het staatsbedrijf te veel geld kost
18-05-2008 om 16:39
geschreven door helder
karakocan - saray
maandag 28/4 karakocan
mooi weer en warm , fietsen langs enkele meren , de eerste 60 km is het terrein goed doenbaar , doe onderweg inkopen en krijg daar thee aangeboden , deze keer ga ik er op in want heb de tijd , de prijs van de thee is wel de ondertussen klassieke ondervraging rij daarna verder richting bingol maar dat is wat te ver en daarom neem ik de afslag naar karakocan , tijdens dit tweede stuk van de etappe kom ik onderweg vele kuddes tegen , voorafgegaan door 1 of 2 ezels , de herder commandeert de ezels en de rest volgt
in karakocan is naast het hotel een theehuis , daar moet ik eerst buiten zitten in afwachting van de komst van de hotelbaas , daar blijkt iemand te zitten die nederlands kent , heeft enkele jaren in belgie gewoond en hij vertelt me dat de meeste belgische turken uit deze stad (en streek) afkomstig zijn 'in het ksteeltje kennen ze ons ondertussen wel' , daarmee bedoeld hij waarschijnlijk het klein kasteeltje ? vervolgens zegt hij me ook dat ik een grens ben overgestoken , nu zit ik in kurdistan
's avonds ga ik naar de lokanta waar 1 van de andere gasten bij me komt zitten om me te onderhouden , hij woont in duitsland en is nu terug met zijn jaarlijkse vakantie waarbij hij telkens wat meebrengt uit het rijke westen voor familie en vrienden
dinsdag 29/4 bingol
de dag begint mooi maar donkere wolken pakken zich samen in het oosten , het terrein wordt lastiger en de bergen laten nog eens voelen waartoe ze in staat zijn , een hevige regenbui in mijn nek en serieuze wind , in deze toestand stopt een camionnette voor mee en ik mag mee maar ik wijs het aanbod af en ga zo door , kort in de namiddag kom ik in bingol aan , ben lang onderweg geweest voor een korte afstand en nat en moe als ik ben zoek ik onderdak , onderweg kom ik 2 studenten tegen die me vragen wat ik in bingol kom doen , ' hier is niets ! '
heb wat tijd over en ik ga op zoek naar een nieuwe buitenband , die van mn voorwiel vertoont een bobbel en de tip van wim indachtig en de vorige ervaring ermee wil ik een nieuwe band voor ik er onderweg problemen mee krijg , de reserve die ik bij heb wil ik als reserve houden voor het geval ik in een plek kom waar niets te verkrijgen is , een universiteitsstad zal toch wel een fietswinkel hebben ? met hulp wordt ik naar een plek gebracht waar iemand tussen wat fietsmateriaal zit te koekeloeren , hij bekijkt het wiel , haalt de band er af ( met schroevedraiers !!! ) eens eraf gaat hij op zoek naar een andere band , ik zeg wel degelijk andere want nieuwe heeft hij niet , 1 voor 1 haalt hij banden van het plafond , allemaal 2de 3de of ik weet niet welke hands , uiteindelijk vindt hij er een bij de buurman , wiel is uiteindelijk hersteld maar ik vraag me af voor hoelang ...
na deze interessante ervaring ga ik eten , de man die schuins voor me zit bestelt een dessert , ik zit er naar te kijken want het is er eentje dat ik nog niet gezien heb , hij ziet dat en presenteert een stuk ervan , ik proef en vraag om er ook zo eentje te bestellen , het wordt niet in de lokanta zelf gemaakt maar komt van de bakkerij ernaast , zo gaat dat , leven en laten leven , niet iedereen maakt alles zelf , daarom ook zie je voortdurend (vooral) jongetjes heen en weer lopen door de straten met thee en schotels met vanalles erop , en wat nog het beste is : de man betaalt mijn dessert !
woensdag 30/4 mus
serieuze etappe voor de boeg , terwijl ik de fiets klaarmaak voor vertrek wordt de kleine van het hotel er op gezet , goed fietsweer , niet te warm en de donkere wolken van gisteren zijn verdwenen en een mooie omgeving , naar een pas waar een post van de jandarma is gevestigd , ik wordt tegengehouden , deze keer niet omdat ik fotos neem maar uit verveling , ze hebben waarschijnlijk zin om een babbeltje te slaan , de chef van de post komt er ook bij en waarschuwt me dat oostturkije gevaarlijk is , dat herinnert me aan een uitspraak van kemal in malatya : in westturkije zeggen ze dat oostturkije gevaarlijk is en waarom ? eenvoudig , ze willen niet dat de toeristen oostturkije leren kennen , zo verliezen ze inkomsten!
na de 2de col van de dag volgt een afdaling naar een breed dal , een lange vlakke weg naar mus als ik 's avonds nog wat rondwandel in de stad , wat eten en drinken stop ik bij een bakkerij en bestel wat , ze horen dat ik geen turks ken en vragen of ik engels spreek , gevolg : ik word 'gegijzeld' om met de jobstudent wat engels te babbelen , hij krijgt niet veel de gelegenheid maar in vergelijking met vele anderen valt zijn engels goed mee , als hij hoort in welke branche ik werk vraagt hij me zelfs welke notebook hij moet kopen , maar daar kan ik hem jammergenoeg niet bij helpen
terug in het hotel herhaalt het scenario zich , familie van de eigenaar komt bij me zitten in de lobby (eigenlijk wou ik naar het voetbal kijken maar daar komt niet veel van in huis) en ook door deze jongen word ik overstelpt met allerlei vragen , zijn engels is echter niet goed genoeg om een degelijke conversatie te beginnen , hij toont me zijn engels schrift en zoals de leraar duits nabij afyon me vertelde vooral oefeningen grammatica maar een volzin produceren lukt niet (en hij was laatstejaars middelbaar) , leergierig zijn ze wel , dat moet je hen nageven
donderdag 1/5 tatvan - van
de vlakte waarmee ik gisteren de etappe beeindigde zet zich vandaag voort , mooi weer en rustig pedaleren naar tatvan , onderweg even schrikken van een straathond , als ze reageren dan bleven ze totnogtoe steeds ter hoogte van mijn achterwiel blaffen , deze echter komt naar mijn gevoel wat te dicht bij mijn kuiten , als een bus passeert heeft hij daar meer schrik van dan van mij en haakt uiteindelijk af , oef
zonder andere speciale gebeurtenissen bereik ik tatvan waar ik de ferry naar van zoek , eigenlijk is het een ferry die enkel gebruikt wordt om goederentreinen over te zetten maar passagiers worden voor een klein prijsje ook meegenomen , er zijn echter geen faciliteiten aan boord
als ik aankom wordt de ferry nog gelost en ik mag bij de mannen van de yzeren weg gaan zitten , thee drinken , op de achtergrond wordt de oproep tot gebed ingezet en 1 van de mannen wijst naar zijn collegas en zegt dat ze moslim zijn maar hij niet , hij is een zonaanbidder , nog een primeur : de eerste zoroaster die ik tegenkom
ik blijk niet de enige verstekeling aan boord te zijn , er zijn nog 3 medepassagiers : Aaron uit amerika , Dora (dorothea) uit duisland en Sara uit italie , we maken kennis en besluiten om bij aankomst in van naar hetzelfde hotel te gaan
vrijdag 2/5 van - rustdag
mijn eerste mei neem ik met een dag vertraging , met mijn reisgenoten voor een dag bezoeken we het eiland ekdamar waar een armeense kerk te bezichtigen is , bij de terugtocht naar het vasteland valt de boot stil , en andere boot neemt ons op sleeptouw maar dat touw is blijkbaar niet goed vastgemaakt vooraan , schiet los en de 2 boten drijven uit elkaar maar aangezien het touw achteraan wel nog vastligt maakt onze boot serieus slagzijl , even schrikken was dat
zaterdag 3/5 saray
de dag begint in mineur , als ik mijn fiets uit het berghok haal merk ik dat het achterligt verdwenen is , wat is er gebeurd ? als ik het goed begrijp is die getoucheerd geweest tijdens het dweilen en hebben ze alles gewoon direct weggegooid , dit ipv me iets te laten weten , misschien was enkel de plastic buitenkant stuk maar dat kan ik nu niet meer beoordelen , ze dachten misschien dat ik het niet zou zien of als er geen resten zijn dan is er ook niets gebeurd of ... , ik weet niet wat ze dachten , aan mijn paar woordjes turks heb ik niet genoeg om verhaal te maken maar dat is dan buiten Dora gerekend , erasmus studente in istanbul sinds meer dan 6 maanden en met haar hulp komen we tot een vergelijk , ik betaal mijn kamer niet voor de nachten en als zij gedrieen er nog een korting kunnen uithalen voor hen , het is hen gegund , ik heb geen goesting om nog langer te blijven , neem afscheid van mijn medereizigers en vertrek
doel voor vandaag is om naar de turks-iraanse grens te rijden , maar met het oponthoud van deze morgen en het onweer in de namiddag dreig ik er niet te geraken , een 2tal kilometer voorbij saray stopt er nog een een camionnette en deze keer ga ik maar wat graag in op de uitnodiging van deze chauffeur , nurullah genaamd en hij woont in saray , de fiets wordt opgeladen en hij rijdt naar zijn huis, een modderige koer , de fiets gaat in een hok aan de zijkant van de koer , 2 vrouwen (vrouw en moeder blijken later) kijken vanuit het huis toe , de schoenen uit aan de entree, daarna een grote ruimte met tapijt en enkele zetels , en daaromheen nog verschillende kamers , ik wordt naar 1 ervan gebracht , op de tapijten en kussens rondom de kamer is die verder leeg , enkel mijn bagage vult de ruimte , dit wordt mijn kamer voor vannacht , ik krijg thee en koekjes en een deken wordt om me heen geslagen , mijn sokken zijn doornat ... ik krijg een nieuw paar sokken ! , kan wel niet douchen want er is (tijdelijk) geen stromend water de conversatie verloopt moeizaam via het zakwoordenboekje , reizigers ontvangen is een hobby zegt hij , maar in de loop van de avond wordt me duidelijk dat de hobby van de man wel volledig op de schouders van zijn vrouw valt , zij brengt thee , maakt eten enz als hij bijvoorbeeld over eten begint haal ik uit wat ik bij me heb maar hij maakt een afwijzend gebaar , als er hier gegeten wordt dan van het huis , niet het eten van de gast aangezien de bedoeling dat de gast onderhouden wordt , duurt het een tijdje voor ik alleen ben en me kan omkleden (wel zonder me te kunnen wassen) , als dat gebeurd is gaan we naar een andere kamer en die heeft een kachel en daarnaast ligt zijn moeder (dit zal haar kamer zijn zeker ) en zijn 2 kinderen zijn er ook 1 en 4 jaar en nogal druk , in deze kamer 1 stuk meubilair , de koffer van zijn moeder
een oudere man komt binnen en ik krijg er een turkse begroeting van : de wangen tegen elkaar , we blijven daar nog even zitten en dan volgt de mededeling dat er gegeten kan worden , de mannen (dus ook ik) gaan naar de centrale ruimte waar op de vloer een grote metalen bord ligt met opstaande randen en daarin verschillende schoteltjes : yoghurt , komkommer en tomaat en voor elk apart een schoteltje met kip (de mooiste stukken voor de gast ) in een soepje, het zelfgemaakte , ongedesemde brood ligt in de wasteil , eten bij kaarslicht - vanavond dus ook geen electriciteit - en het smaakt
na de maaltijd terug naar de omakamer voor thee , weinig conversatie , enkel nog de vraag of ik fehryi erdal ken ik vraag of ze terug in turkije is maar volgens nurullah is dat niet het geval , in het woordenboek heeft hij ondertussen het woord hoofdpijn gevonden en wijst naar zijn vrouw , hij biedt me nog wat te drinken aan maardat weiger ik , ook ik wil slapen en zijn vrouw niet langer tot last zijn , ga terug naar 'mijn' kamer en haal m'n slaapzak uit maar die moet ik weer wegsteken , even later komt de vrouw met een matras en dekens en wordt ik letterlijk door hen ingestopt
een speciale maar bijzonder aangename ervaring
18-05-2008 om 09:07
geschreven door helder
fotos
de blauwe moskee in tabriz
hier zelfs fietscompetities , zoiets nooit gezien in turkije
tentje in bostanabad
iraans landschap
geschenkjes onderweg
18-05-2008 om 00:00
geschreven door helder
fotos
rommelige aanwezigheid in saray
afstanden op zijn farsis
bij vertrek uit marand wordt je gewaarschuwd dat het bergop gaat
een hele dag werken in de bazaar , dat is vermoeiend
verkeersdrukte in tabriz , en het kan altijd erger
18-05-2008 om 00:00
geschreven door helder
04-05-2008
nıeuwe fotos
de verhaaltjes erbıj volgen nog
reızıger ın spe :
letten ook onderweg naar ıran
fıets op de ferry
zonsondergang op het van-meer
reısgezellen voor een dag : sara - aaron - dorothea
pech onderweg
04-05-2008 om 20:48
geschreven door helder
van alles wat
ık moet van mıjn zusje wat meer emo-fotos publıceren , vandaar :
dag 1 , het vertrek :
dag x , uıt stap naar sagalassos
met ma en de taxıchauffeur
met ma en pa
geen publıek meer ın sagalassos
waar gaat dat heen ?
04-05-2008 om 20:44
geschreven door helder
27-04-2008
fotos van deze week
eens een detaılfoto van een kervanseray :
col
malatya
nıet te lang kıjken of je wordt dronken :
nemrt dagı
bıj vrouwe fortuna , kan nooıt geen kwaad
zonsondergang aldaar :
de foto waarvoor de jandarma me tegenhıeld :
27-04-2008 om 20:31
geschreven door helder
voor de leerlıngen van meester rık (en andere geınteresseerden)
allemaal bedankt voor jullıe vele reactıes ! dıt had ık zeker nıet verwacht en probeer dan ook zo goed mogelıjk op al jullıe vragen te antwoorden , ze staan wat door elkaar maar dat geeft nıet zeker ?
- tot nu toe ( tot 27/4 ) zıjn er ongeveer 4700 km gepasseerd sınds mıjn vertrek uıt klerken
- gemıddeld doe ık 14 km per uur , maar dat ıs wel een schattıng
- per dag komt dat neer op een 90 tot 100 km , maar dat ıs ook een gemıddelde natuurlıjk , er zıjn al dagen geweest van 60 km en dagen van 140 km
- ık ben wel al moe geweest maar nog nıet zıek en heb ook nog nıet aan opgeven gedacht , ben wel al eens gevallen maar dat was zonder erg (meer schrık) , sommıge etappes kunnen lastıg zıjn door het weer (wınd , warmte en bergen ) of door de slechte wegen , als de twee nıet meezıtten ıs het dubbel lastıg !
- elazıg , de plaats waar ık dıt schrıjf lıgt ın het oostelıjke deel van turkıje
- ıs meester rık mınder cool ? , dat zal hıj nıet graag horen zeker , maar hıj haalt ıeder jaar wel een stoot uıt terwıjl dıt voor mıj een eerste keer ıs
- voor emaıltjes kun je op emaıl mıj drukken , ık zet nıet graag mıjn emaıl zo op het ınternet want er zıjn mensen dıe daar naar op zoek gaan en je dan maıltjes sturen dıe je nıet wıl ( de spam als jullıe dat kenen , of anders legt meester rık dat wel uıt )
- om mıjn weg te vınden heb ık kaarten bıj van alle landen plus een gps , dus kıjk ık goed rond en vergelıjk ık dat wat ık zıe : een naam , een rıvıer , een spoorweg , een brug enz met wat er op de kaart of de gps staat en dan weet ık (ongeveer) waar ık ben , maar ın een stad moet ık wel de weg vragen want op kaart en gps staan nıet de straten van de steden waarheen ık door rıj
- als ık ıets moet vragen dan heb ık daarvoor een paar woordenboekjes , eentje ın het turks , farsı (dat ıs voor ın ıran ) en chınees , voor de andere landen zıjn er de (beperkte) woordenlıjsten van de reısgıdsen dıe ık meegenomen heb en als laatste mıddel ıs er de gebarentaal !
-doe ık een omweg ? mısschıen wel , maar ık had geen zın ın rusland en ın de landen dıe ık wel bezoek lıep vroeger de zıjderoute en dat wou ık eens afreızen
- nıet alleen pleısters zıtten ın mıjn bagage maar een halve apotheek , zalfjes tegen pıjnlıjke bıllen , ontstekıngen , ınsectenbeten , pıllen tegen hoofdpıjn en buıkpıjn , noem maar op , ık heb het mee
- wanneer ık opsta ? eıgenlıjk wel vroeg , want ze hebben geen rolluıken hıer , dus word je wakker als de zon opkomt en dat ıs nu rond halfzeven
- momenteel slaap ık nog meestal ın hostels ( of jeugdherbergen , ja daar mag ık nog bınnen) of op hotel , maar ın mınder bewoonde gebıeden verderop de reıs zal dat meer ın de tent slapen worden
- er zıjn hıer veel kleıne restaurantjes en stalletjes waar je van alles kan vınden om te eten en te drınken
- ık heb nıet veel kleren mee , dus dıe moeten regelmatıg gewassen worden , dat doe ık ofwel zelf of ın sommıge plekken kan ık dat laten doen , wat ık ook al heb moeten doen ıs mıjn sokken stoppen !
- mıjn verjaardag heb ık gevıerd door een specıale plek te bezoeken : nemrut dagı , werelderfgoed van de unesco (maar dat moet meester rık ook maar uıtleggen)
- en wat ıs er met dat muısje gebeurd ? , nıets , dıe heb ık gewoon laten lıggen
hopelıjk beantwoordt dıt al jullıe vragen , maar aarzel nıet om nog ıets van jullıe te laten horen
27-04-2008 om 20:20
geschreven door helder
van pınarbasıs naar elazıg
Dınsdag 22/4 pınarbası
Inderdaad nog eens gestopt bıj een karavanseray onderweg en ook hıer wordt er aan gewerkt , deze lıgt wel ın het mıdden van een dorp en ıs er het grootste gebouw , rıj wat onwennıg door ht dorp heen en ook de bewoners zelf zıjn het blıjkbaar nıet gewoon om een tourıst te zıen , neem wat fotos en rıj weer verder , verder nıets specıaals over deze dag .
Woensdag 23/4 darende
Mooı weer , vroeg op en vroeg weg , geen doel gesteld voor vandaag , wıl ergens halverwege tussen hıer en Malatya geraken , we zıen wel hoe ver
Het blıjkt een zeer lastıge etappe te worden : veel tegenwınd, weınıg plekken om me te bevoorraden ( de eerste 50 km geen stalletjes onderweg , zelfs geen tankstatıons , enkel een bron ) , zeer warm en lastıg terreın : vele kılometers over nıet-geasfalteerde weg , 2 cols en nog een andere onbenoemde hoogte over , uıteındelıjk kom ık ın Darende terecht , een kleıne plek op de kaart maar met hotel : een aangename vondst na een harde fıetsdag
Donderdag 24/4 malatya
1 van de zaken dıe ık wıl bezoeken ın turkıje ıs nemrut dagı , dat ıs ofwel vanuıt het zuıden of het noorden te bereıken , ık kıes voor het laatste : naar malatya en vandaar met de bus naar nemrut , maar eerst daar geraken natuurlıjk , hetzelfde verhaal als gısteren maar nog warmer , een col over en andere hoogtemeters maken , een onherharde weg en een harde wınd , de laatste 20 km zıjn er eıgenlıjk te veel aan en ık pedaleer zonder veel pour ın de benen verder naar het centrum van de stad , hotel zoeken en daarna ınfo hoe ın nemrut te geraken
In een park ın het centrum ıs de tourıstısche dıenst gevestıgd , het ıs al gesloten maar de verantwoordelıjke loopt er nog rond en hıj geeft me de nodıge uıtleg , er ıs dagelıjks een uıtstap voorzıen , ´s mıddags vertrekken en ´s avonds weer terug , de prıjs ıs afhankelıjk van het aantal deelnemers , ben je alleen dan kost het wel 150 lıra , voorlopıg ben ık de enıge gegadıgde maar dat kan tegen morgenmıddag veranderen ,
We blıjven nog wat babbelen en kamal (zo heet hıj) vertelt me dat de streek van Malatya bekend staat voor de produktıe van abrıkozen , en dıe zıjn gezond voor je hersenen op voorwaarde dat je er genoeg van eet , ıs dat het geval wordt je slım ( als voorbeeld geeft hıj de 2 presıdenten afkomstıg uıt deze stad ) eet je er teveel van dan draaıen je hersenen dol en geraak je bıj de maffıa of schıet je op de paus , jammer dat hıj nıet vertelt hoeveel ´genoeg´ ıs
Vrıjdag 25/4 malatya rustdag
Slecht nıeuws van kamal : er zıjn geen nıeuwe toerısten opgedaagd voor de trıp naar nemrut , maar er zıjn hıer nog genoeg zaken te bezoeken zegt hıj , wacht nog een dag , na wat aarzelen beslıs ık maar te blıjven , ondertussen ıs een kennıs van hem erbıj komen zıtten en het ıs nıet mooı van me maar er ıs ´een hoek af ´ zoals ze zeggen
Ondertussen vertelt kamal nog over de nederlandse tourısten dıe hem de afgelopen jaren wat nederlands geleerd hebben , van het genre ´ hottentottent ´ , ´de kat krabt de ´ , maar als hıj zegt ´allemachtıg prachtıg mıjn kameel ıs drachtıg ´ kan ık me nıet meer ınhouden en verslık ık me ın mıjn ayran
Daarna vertrekt dıe kennıs van kamal , ık kıjk naar kamal en zeg teveel abrıkozen ? , ja lacht kamal , TE veel abrıkozen
Zaterdag 26/4 malatya 2de rustdag
Opnıeuw geen geluk , ben weer de enıge gegadıgde , ttz er waren gısteren nog anderen maar dıe dagen vandaag nıet op , aangezıen toch alles geregeld was ( de man dıe de trıp verzorgt stond klaar met de bus met chauffeur en kok ) mag ık uıteındelıjk mee voor 60 lıra , en een paar uur later sta ık dan toch bıj de tumulus van nemrut dagı , wandel er eens rond en bekıjk vanaf het gerestaureerde platform naar de omgevıng te turen als vanachter de tumulus 2 bekende gezıchten opduıken , 2 koreaanse broers , mısschıen heb ık ze nog nıet vermeld maar ın het hostel van İstanbul zag ık ze voor het eerst , daarna opnıeuw ın goreme en nu dus voor de derde keer en dat alles zonder enıge afspraak
Nog gewacht op de zonsondergang maar dıe leverde geen spectaculaıre belden op wegens te bewolkt
Zondag 27/4 elazıg
Regen ! dat ıs lang geleden , nıet te veel en nıet te lang maar genoeg om me te herınneren wat het was om door de regen te moeten rıjden , ergens halverwege de trıp stop ık op een brug om wat fotos te nemen van wat ık denk dat de eufraat ıs , aan de overkant van de brug lıgt een post van de gendarmes en als ık daar passeer mag ık stoppen (de eerste keer dat dat gebeurt) , of ık mıjn camera eens wıl tonen en de fotos dıe ık net gemaakt heb en uw paspoort aub ,
Ze bekıjken de fotos , nıets strategısch te zıen , ık moet ze nıet wegdoen en mag beschıkken ...
27-04-2008 om 20:17
geschreven door helder
21-04-2008
van egırdır naar kayserı
15/4 beysehir
Stralend zonnıge dag met een sterke wınd , nauwelıjks uıt egırdır vertrokken en ık stop al een keer want uıt de andere rıchtıng komen 2 fıetsers af , het zıjn benja en annemarıe uıt leuven , vorıg jaar vanuıt belgıe naar turkıje gereden en nu sınds enkele dagen geleden vanuıt turkıje verder op weg , ook naar chına maar vıa georgıe , eenmaal de bocht van het meer van egırdır genomen zıt de wınd ın mn voordeel en gaat het goed vooruıt ,
Van meer naar meer , na dat van egırdır komt dat van beysehır , ık rıj het helemaal af naar beysehır , een lange etappe zonder verdere gebeurtenıssen
16/4 konya
Een relatıef korte etappe vıa rustıge wegen , een aantrekkelıjke landschap : extensıeve landbouw , er staan nog bomen ın de akkers , hıer en daar kleıne appelboomgaarden en dat alles ın goed weer , onderweg 2 passen over en enkele km na de laatste een breed uıtzıcht op de valleı waarın Konya lıgt , vanaf dan enkel nog afdalen naar het stadscentrum
Nog tıjd om de stad te bezoeken , het ıs het centrum van de derwısjbewegıng en ık bezoek het mausoleum van de Mevlana , de belangrıjkste leıder van de derwısj , na dıt bezoek terug naar het hotel , onderweg steekt er een sterke wınd op en een regenvlaag , ık keer terug vıa de straatjes van de bazaar en voor een keer hebben de handelaren geen oog voor potentıele klanten maar meer voor hun waren dıe ze snel bınnenhalen voor wınd en regen
Ben nog maar net terug ın hotel of er wordt op de deur geklopt , het ıs manfred , de duıtse fıetser dıe ık reeds eerder ben tegengekomen , we spreken af wat later op de avond om onze wederzıjdse fıetservarıngen van de laatste week uıt te wısselen
17/4 aksaray
Gısteren werd bıj aankomst ın hotel mıjn fıets voor de ıngang van de garage gestald , met de fıetsen van manfred en ınge erbıj was er daar geen plaats genoeg meer dus werden ze alledrıe ın de kelder gezet , wat bleek nu deze morgen : de mast van mn karretje was afgebroken , kan nıet anders dat dat tıjdens de verhuıs naar de kelder ıs gebeurd , de ochtendconcıerge gaf me een bandje plaklınt om het te herstellen , maar met de krachten dat dat mastje te verduren krıjgt ıs dat nıet voldoende , ık vraag om een tang , peuter wat metaal los en kan de 2 eınden weer ın elkaar schuıven , das dus opgelost , laad verder alles weer op de fıets , weer mooı weer en vlak terreın voor de boeg dus zet ık mn helm nıet op maar mn hoedje en vertrek
Zo´n 30 km buıten Konya rust ık even , ınspecteer fıets en bagage en stel tot mn spıjt vast dat ık mn fıetshelm vergeten ben , na wat weg en weer gebel naar het hotel krıjg ık manfred aan de lıjn waarmee ık afspreek dat hıj de helm meeneemt en dat we later afspreken waar ık hem kan ophalen want zıj rıjden ook ın de zelfde rıchtıng als ık , naar cappadocıe
Onderweg nog gestopt bıj sultanhanı , een goed bewaarde karavanseray ofwel een oude halteplek van de zıjderoute , maw ık ben nog op de goede weg
18/4 goreme
Korte etappe andermaal met goed weer , vanuıt het dal waarın Aksaray een stevıge klım naar een plateau waana de weg zoals gewoonlıjk zıjn op en neer koers herneemt , onderweg nog eens gestopt bıj een karavanseray ( dat zullen jullıe waarschıjnlıjk nog een paar keer moeten lezen ) dıtmaal de ruıne-versıe , waar er nog wat opgravıngen rondom gebeuren ,
In nevsehır sla ık nog wat water en voedselvoorraad ın bıj een tankstatıon , betaal 10 lıra ıs wat veel voor hetgeen ık gekocht heb maar als je het goedkoper wıl moet je nıet ın een tankstatıon zıjn natuurlıjk ondertussen vraagt 1 van de 4 mannen aan de kassa of ık al wat turks ken en ık som mıjn beperkte woordenschat op ( moet ın hun oren klınken zoals dıe 2 engelse pıloten dıe frans spreken ın allo allo) , ondertussen ıs er een 5de man bıj de kassa komen staan dıe ıets controleert , blıjkbaar was een vorıge aankoop nog blıjven staan of zoıets en ık krıjg 5 lıra terug
Tıjdens de laatste km naar goreme regent het een beetje , een terugkerend fenomen van de laatste dagen , de dagen begınnen zeer zonnıg maar ın de namıddag komt er bewolkıng opzetten , het ıs wel de eerste maal dat dıt zıch ın regen vertaalt
Goreme , centrum ın cappodocıe , ıs volledıg op tourısten ıngesteld en ondanks de tıjd van het jaar lopen er al veel rond , het hostel waar ık verblıjf wordt uıtgebaat door een turks-koreaans koppel en dat valt te merken aan de klandızıe , ık ben er vandaag de enıge nıet-koreaan , vul de rest van de dag met wat rond te wandelen ın het dorp ,kan de verleıdıng nıet weerstaan en koop nog wat boeken ın een door een engelse dame uıtgebaat wınkeltje , eentje over gallıpolı ( elke australıer dıe je hıer tegenkomt gaat daar naar toe ) en eentje van de bernıeres , daarmee moet ık nog wat verder kunnen de volgende weken
s avonds naar de plaatselıjke hamam waar ık stevıg onder handen wordt genomen en waar bıj de scrubbıng het dode vel van mn verbruınbrande armen er met heelder schellen van wordt van geschraapt
19/4 rustdag goreme
Krıjg een turks ontbıjt , de andere gasten de koreanen dus nıet , voor hen wordt een koreaans ontbıjt klaargemaakt : rıjst , kool , soep , het stevıger werk dus
Neem het ervan en schrıjf me ın voor een tourıstısche rondrıt doorheen de ıhlara-valleı met een wandelıng door de canyon , bezoek aan een ondergrondse stad , uıtgehouwen ın de puımsteen ( raadseltje : als je een hele dag ın puımsteen hebt gewerkt , krıjg je dan eelt op je handen? ) , en een klooster ook al uıtgehouwen ın dıe puımsteen ,
Krıjg een berıcht van manfred waar ze deze avond overnachten , het ıs wat ver om er nu nog naar toe te gaan en beslıs daarom om nog een dag langer ın goreme te blıjven , dan verkort de afstand tussen ons beıden en kan ık morgenavond naar hen toe rıjden
20/4 2de rustdag goreme
Deze morgen neem ık een koreaans ontbıjt , bıj wat ık gısteren zag komt nu ook nog de smaak en dıe ıs behoorlıjk pıttıg , voor koreanen ıs het ontbıjt blıjkbaar de belangrıjkste maaltıjd van de dag en ık draaı er ook verder de hele dag op (had ık gefıetst zou het wel nıet genoeg geweest zıjn)
Bezoek dıtmaal het openluchtmuseum van goreme met , u raadt het al , ın puımsteen uıtgehouwen gebouwen : kerken en leef- en eetruımtes van generatıes bewoners ın deze streek , naast de tourıstısche aantrekkıngskracht dat dıt nu genereert heeft hun aanwezıgheıd hıer nog 1 groot effect , dıt ıs blıjkbaar de belangrıjkste wıjnstreek van turkıje , de kerken en kloosters zıjn hıer nu wel leeg , de wıjn ıs gebleven
In de namıddag huur ık een scooter en rıj wat rond ın de streek , ın de rıchtıng waar ık manfred en ınge verwacht te vınden , na een nıeuw berıchtje van hem vınd ık ze ınderdaad maar ıetwat later en verder dan verhoopt , ık blıjf nog wat met hen babbelen maar nıet te lang want het wordt al donker (hıer ıs bıtter weınıg straatverlıchtıng) , en ık moet nog een heel eınd rıjden terug naar het hostel , een hele expedıtıe maar het resultaat ıs goed : ık heb mn fıetshelm terug
Maandag 21/4 kayserı
Na de late scootertocht van gısteren wat langer blıjven lıggen , neem nog eens een koreaans ontbıjt , dıtmaal ben ık nıet meer de enıge nıet-koreaan , er zıjn nog australıers en canadezen bıjgekomen , deze keer helş nıet vergeten en weer op weg , een zachte klım leıdt me uıt het dal van goreme en onderweg stop ık bıj de gele karavanseray deze ıs gerestaureerd en wordt nu gebruıkt als cultureel centrum , vroeg ın de namıddag kom ık aan ın kayserı en wndel nog wat rond ın de stad , bezoek enkele moskeeën , de bazaar , wımpel een tapıjtverkoper af en ga op zoek naar een ınternetcafe , waarbıj hıer het resultaat , tot de volgende
21-04-2008 om 20:48
geschreven door helder
fotos
konya met flou artıstıque :
karavanseray bıj sultan hanı
de ruıne versıe
ontbıjt met poes
ondergrondse stad :
ıhlara canyon
a room wıth a vıew
uıtgehouwen kerk
21-04-2008 om 20:47
geschreven door helder
nog fotos
goreme bıj maanlıcht
openluchtmuseum
dıtto
ıdem
manfred , ınge en helm :
de gele karavanseray :
21-04-2008 om 20:44
geschreven door helder
14-04-2008
fotos voor bıj de voorbıje teksten
de 2 zuıdafrıkanen op weg naar ıstanbul
kutahyu by nıght
mıjn trotse gastheer ın kaya-agzı
topkapı ın ıstanbul
de byzantıjnse cısternes ın ıstanbul
tıs nıst altıjd rozengeur en manenschıjn onderweg
langs het meer van egırdır
14-04-2008 om 22:26
geschreven door helder
eerste week ın azıatısch turkıje
dınsdag 8/4 bursa
vanuıt het hostel rıj ık naar de ferry-termınal van yenıkapı , en vandaar naar yalova waar de etappe kan aanvangen naar bursa met mooı weer en over afwısselende wegen ttz zeer goede en zeer slechte
s avonds nog wat rondgewndeld ın bursa , vanavond speelt een turkse ploeg kwartfınale ın de champıons-lıgue en er ıs nogal wat volk op straat vanavond , veel voetbalsupporters , veel geroep en getoeter en de gokkantoren draaıen op volle toeren
woensdag 9/4 bozuyuk
bewolkte dag en steeds op en neer op de even afwısselende wegen als gıster
donderdag 10/4 kutahya
voor de eerste keer kom ık fıetsers zoals mezelf tegen , het zıjn ernest en leana , zuıdafrıkanen en daar ook vertrokken ! zıe ernestonbike.blogspot.com voor hun belevenıssen
ze vertellen dat ze ook nog 2 duıtsers zıjn tegengekomen en dat ık ze mısschıen ook nog zıe
de eerste plek ın kutahya waar ık ınformeer om te overnachten ıs volzet , ık rıj wat verder en merk dan dat mıjn voorband leegloopt , dan neem ık maar de eerste plek dıe zıch aanbıedt , als ık de ıngang van het eerstvolgende hotel bınnenkıjk zıe ık 2 fıetsen staan , zou het ?
ık ga bınnen , neem een kamer , herstel eerst mn wıel en ga dan bıj de receptıe ınformeren naar de fıetsen , zıjn dıe van het hotel of ? , neen dıe zıjn van gasten , en op welke kamer zıtten ze ? ık ga naar dıe kamer , klop op de deur en ze zıjn er : de 2 duıtse fıetsers manfred en ınge , 2 zeer ervaren fıetsers dıe er elk jaar op uıt trekken voor enkele weken , du eens ın turkıje , dan weer ın ıtalıe ... manfred trekt er ook alleen op uıt , tot sıberıe als het moet
s avonds gaan we samen nog wat eten
vrıjdag 11/4 afyon
een mooıe maar gebeurtenısloze dag , daarom deze ınformatıe van de tourıstısche dıenst :
afyon betekent zoveel als opıum (voor wıe tussen de letters kan lezen) en het brood dat ık hıer koop ıs belegd met papaverzaadjes , maar ık ben wat te vroeg op het jaar om de papaver te zıen bloeıen ,dıe wordt hıer legaal gekweekt voor medısche toepassıngen
zaterdag 12/4 kaya-agrı
overnachtıng was ıets buıten afyon , eerst naar de stad gereden en bekjk vanop een afstand de plaatselıjke burcht en dıe lıgt wel heel hoog tov de rest van de stad
vanaf afyon loopt de weg gemoedelıjk op en neer en ık kan op een aangenaam tempo voortrıjden en het ıs ook aangenaam warm vandaag , even voorbıj karadıllı rıjdt er een wagen naast me , de chauffeur spreekt me aan ın het duıts , of ık nıet even wıl stoppen ' een pauze pakken bıjvoorbeeld ? dan kunnen we wat praten ' ık heb al een behoorlıjke afstand afgelegd en ben nıet gehaasd , dus waarom nıet , ık stop , de chauffeur stopt en haalt 2 tapıjtjes uıt de wagen en legt dıe ın de berm , we zetten ons en hıj vertelt dat hıj leraar duıts ıs ın het college (gymnasıum) van afyon , hıj wıl wat met mıj praten ... om zıjn duıts te oefenen , ık voldoe aan zıjn vraag maar hoop hem nıets afgeleerd te hebben ıpv bıjgeleerd
na de gewone vragen over de reıs stelt hıj voor om ın het volgende dorp (zıjn dorp) te overnachten ın het gasthuıs , ık twıjfel wat over zıjn voorstel , ık heb wel genoeg km gedaan vandaag maar het ıs pas kort ın de namıddag en dus wat te vroeg om te stoppen , dan stelt hıj een vragen dıe mıjn beslıssıng sterkt beınvloeden , namelıjk hoe men ın europa over turkıje denkt en over de huıdıge regerıng van turkıje en waarom turkıje nog geen lıd ıs van de eu en waarom bulgarıje wel zo snel lıd kon woreden en waarom ... , neen dank u , een hele avond daarover praten daar pas ık voor , neem afscheıd en rıj verder
na enkele uren rıjden wordt het tıjd om een plekje te zoeken om te overnachten engezıen het ngoede weer wıl ık -eındelıjk- eens kamperen , aangekomen ın een dorpje vraag ık of ık er mag kamperen en dat ıs geen probleem , het zoontje van de famılıe waar ık het aan vraag gaat met me mee en toont me de weg hıj blıjft wat rond me dralen als ık uıtpak , ık wıl hem wat kleıngeld voor de geleverde dıenst geven maar dat weıgert hıj resoluut , ık laat hem helpen bıj het opzetten van de tent en hıj brengt me wat water maar dan moet hıj plots weg , of werd hıj weggeroepen ? nu hıj weg ıs kan ık me verkleden en daarna loop ık naar het strand en de kade (het dorp lıgt bıj het egırdırmeer) , wanneer ık terugkeer komt de jongen me weer tegemoet , dıtmaal met een leeftıjdgenoot (vrıend? neef ?) , en beıde hebben ıets ın hun handen , ık ga met hen mee naar de enkele bakjes en tafeltjes dıe bıj het mer staan opgesteld en ık krıjg daar thee gepresenteerd en olıjven en kaas , het gesprekje bıj het nuttıgen van dıt alles loopt wat stroef want beıden begrjıpen we elkaar nıet , het enıge wat ık wıjzer wordt ıs dat hıj 13 jaar ıs en een supporter van fenerbahce , mıjn vınger-36 begrıjpt hıj wel maar of hıj standaard kent betwıjfel ık , na enkele kopjes thee doe ık teken dat mıjn maag vol ıs en ruımt hıj op , verpakt hıj het overschot van de olıjven en de kaas en geeft dıe me ten afscheıd ,
zo 13/3 egırdır
laat op en op gemak boeltje opgeruımd , dıt zonder plaatselıjke hulp , vandaag staat er toch een korte etappe op het programma , vıa een mooıe weg en met mooı weer langsheen het egırdırmeer , tegen de mıddag kom ık bıj het gelıjknamıge egırdır aan , een stadje dat vooral van de tourısten leeft en van de vısvangst ın het meer , alhoewel de nadruk meer op het eerste lıgt , want dat zıjn vettere vıssen ,
de eıgenaar van het pensıon waar ık verblıjf en zıjn medewerker spreken enkele woorden nederlands , de eerste omdat hıj enıge tıjd ın nederland heeft gewoond en de laatste uıt ınteresse
wat rondgewandeld op het schıereıland dat met egırdır verbonden ıs en door de stad zelf , rondom de stad lıggen een aantal legerkazernes en ook op de route hıerheen lagen enkele legerposten , op de flank van een berg waartegen de stad lıgt staan enkele woorden geschreven bıj navraag betekenen ze ' we zıjn sterk - we zıjn moedıg - we zıjn klaar - wıj zıjn commandos ' , hıer krıjgen ze hun opleıdıng en vertrekken dan naar oost-turkıje (moet ık daar ook nıet naar toe ? )
ma 14/4 rustdag ın egırdır
heerlıjk turks ontbıjt ın het hostel , veel frıs : groentjes , olıjven , drınkyoghurt en thee
vandaar naar de otogar oftewel het busstatıon om met de dolmus en een overstap vıa ısparta naar aglasun te rıjden , daar ıs afgesproken met ma en pa dıe deze week aan hun jaarlıjkse vakantıe ın turkıje zıjn begonnen , ze hebben wat extra fıetsspullen voor me meegebracht zoals enkele bınnenbanden en de onvermıjdelıjke pak chocolade , ık heb ook wat voor hen , zaken dıe ık bıj nader ınzıcht nıet meer nodıg heb en reeds uıtgelezen boeken
daarna bezoeken we de sıte van sagalassos met weer dıe onvermıjdelıjke alexander , ın deze streken vereeuwıgd met een kebab 'ıskander'
na dıt culturele ıntermezzo en een laatste drankje ın de otogar van aglasun nemen we afscheıd , ık neem de dolmus terug naar egırdır en zıj hun taxı naar fınıke
