Nieuwe jaar kondigt zich al warm aan 2006 was het warmste jaar ooit
Brussel - 2006 was, met een gemiddelde temperatuur van 11,35 graden, het warmste jaar ooit, zegt het KMI. Uitschieters waren de 45 zomerse dagen in de herfst, de sombere februari en de overvloedige regen in augustus. Ook 2007 kondigt zich warm aan.
Met een gemiddelde temperatuur van 5,9 graden Celsius was het volgens het Koninklijk Meteorologisch Instituut abnormaal warm in december. De gemiddelde temperatuur bedraagt in deze periode 3,3 graden. Toch werden geen records gebroken. Andere parameters waren wel normaal voor de tijd van het jaar. Het heeft acht dagen gevroren en er viel 93 liter neerslag gedurende achttien dagen.
,,Het gemiddelde warmterecord in 2006 geldt alleen voor onze contreien'', zegt weerman Frank Deboosere. ,,Op wereldschaal zijn geen uitzonderlijke temperaturen gemeten. Het warmste jaar ooit wereldwijd blijft 1998. Ook 2005 was, over heel de wereld gezien, warmer dan vorig jaar.''
Dat 2007 eveneens warm wordt, ligt volgens Deboosere in de lijn van de verwachtingen. ,,Iedereen is het er intussen over eens dat de hogere temperaturen te maken hebben met de opwarming van de aarde'', gaat de weerman verder. ,,De temperatuur kan nog door één grote onbekende worden beïnvloed. Als er een grote vulkaanuitbarsting komt, heeft dat gevolgen voor de temperaturen in de daaropvolgende jaren. Het stof dat vrijkomt, reikt tot in de hogere atsmosfeer, waardoor de kracht van de zon wordt belemmerd.''
El Niño komt
De Britse wetenschapper Phil Jones, hoofd van de afdeling klimaatonderzoek van de universiteit van East Anglia, gaat nog een stap verder en kondigt 2007 aan als het warmste jaar ooit. Dat heeft volgens hem niet alleen te maken met de opwarming van de aarde, maar ook met de komst van El Niño. Dit natuurfenomeen komt eens in de twee tot zeven jaar voor en is eigenlijk een stijging van de temperatuur van het oceaanwater. Die temperatuursstijging gecombineerd met de algemene opwarming van de aarde kan rampzalige gevolgen hebben voor het klimaat en aanleiding geven tot grote natuurrampen.
Volgens Frank Deboosere is de invloed van El Niño niet zo groot voor West-Europa maar wel heel belangrijk voor de landen in het evenaarsgebied. ,,Er zullen zich dit jaar in ieder geval natuurrampen voordoen, maar of het er meer of minder zullen zijn dan andere jaren is koffiedik kijken'', zegt Deboosere.
Laurel & Hardy vormden een van de populairste komische duo's ooit. Beiden hadden al een solocarrière achter de rug voordat zij in
1927 voor het eerst echt gingen samenwerken (in 1926 hadden zij dat toevalligerwijze al gedaan). Pas als duo werden zij werkelijk beroemd: de gezette, bazige en wel heel erg van eigen kunnen overtuigde Oliver Hardy en de magere, verlegen en naïeve Stan Laurel, de 'dikke en de dunne'. Beiden waren even onhandig, zelfs de meest eenvoudige situaties konden zij in een handomdraai in het honderd laten lopen. Meesters waren zij ook in het zogeheten slapstick-genre. Samen maakten zij tussen 1927 en 1950 105 korte en lange films. In eerste instantie stomme films (zonder geluid en alleen begeleid door pianomuziek), later gingen zij over op de gesproken film, al deden ze dat aanvankelijk met tegenzin. Een bekende zinsnede uit de films, van Hardy tegen Laurel, luidt: "Well, here's another fine mess you've gotten me into" (vertaling: 'nou, opnieuw een flinke puinhoop waar je me in verzeild hebt doen raken').
20-11-2006
de sint is in het land
De Sint is volop aan het werk en brengt wat lekkers voor alle brave kindjes... wie is de sint ...?
Sint: Sint-Maarten of Sinterklaas
Sint-Maarten
Geschiedenis
De naam Sint-Maarten gaat terug op een zekere Martinus van Tours. Martinus werd in het jaar 316 geboren in het huidige Hongarije. Zijn opvoeding kreeg hij in de Noord-Italiaanse stad Pavia. Martinus vader was officier in Romeinse leger. De jonge Martinus heeft het thuis blijkbaar moeilijk gehad, want al op 12-jarige leeftijd loopt hij van huis weg. Hij wordt door christenen opgevangen en maakt zo kennis met de Bijbel en de christelijke leer. Als hij 15 jaar is treedt hij in het voetspoor van zijn vader. Hij meldt zich aan in het leger en wordt tot ridder geslagen. Hij houdt het echter niet lang uit in dit ruwe beroep. Ingewonnen voor het christelijk geloof breekt hij met het leger. Hij laat zich dopen en wordt van zijn ridderplichten ontheven. Vervolgens wordt hij monnik en wijdt hij zich geheel aan de studie in de Schrift. Na zijn studie geeft hij zelf onderwijs in de christelijke leer. Zijn omgeving komt onder de indruk van zijn eenvoud en bewogenheid met armen en noodlijdenden. Tegen zijn wil wordt hij in 371 tot bisschop van de Franse plaats Tours gekozen. Dit is de reden waarom hij de geschiedenis is ingegaan als Martinus van Tours. Op 8 november in het jaar 397 sterft hij. Op 11 november wordt hij in Tours begraven. Deze 11de november, de dag van zijn begrafenis dus, is later een feestdag geworden ter ere van de ´heilige Martinus´.
Heiligverklaring
De Rooms Katholieke Kerk heeft heel veel mensen, die iets bijzonders hebben gepresteerd of meegemaakt heilig verklaard. Zulken steken in geestelijk opzicht ver boven het gewone volk - de leken - uit. Ook Martinus is die ´eer´ te beurt gevallen. Het verhaal ging namelijk dat hij, toen hij als jonge ridder de stad Amiens wilde binnen gaan, vlak bij de poort een bedelaar langs de weg zag liggen, gehuld in lompen. In die tijd was het verboden om zonder mantel de stad in te gaan. Omdat de bedelaar geen mantel had, maar wel de stad in wilde, sneed Martinus met zijn zwaard zijn jas doormidden en gaf de helft aan de bedelaar. ´s Nachts verscheen Christus hem in een droom en maakte hem duidelijk dat hij zeer goed had gehandeld. Door de arme te kleden had hij Christus zelf gekleed. Op grond van deze daad en zijn voorbeeldig leven is hij in de 5de eeuw heilig verklaard en is hij als Sint-Martinus (= Sint-Maarten) de geschiedenis ingegaan. Dit verhaal moeten we natuurlijk met een flinke korrel zout nemen. Het is een van de vele legendes die zich rondom de persoon van Martinus hebben gevormd. Feit is wel dat de man sinds de middeleeuwen met name in Noordwest-Europa een algemene verering is gaan genieten. Hij werd de schutspatroon van verschillende steden zoals bijvoorbeeld van de stad Utrecht (Nederland) evenals van verschillende beroepen zoals boeren, wijnbouwers en slagers. Maar ook andere Nederlandse steden als Maartensdijk in Utrecht, Sint-Maartensdijk op het eiland Tholen en Sint-Maarten in West-Friesland hebben hun namen aan hem te danken. Bovendien werden veel kerken aan hem gewijd. De bekendste zijn de Sint-Maartenkerk te Utrecht (Dom) en de Sint-Martinikerk te Groningen. Opmerkelijk is dat ook de ons bekende Maarten Luther zijn naam heeft te danken aan genoemde Martinus. Luther werd op de 11de november gedoopt en zoals gebruikelijk kreeg hij de naam van de heilige van die dag. Het vieren van Sint-Maarten op 11 november gebeurt vooral in het oude gebied van de bisschop van Utrecht (Nederland boven de Rijn en Maas) en in een paar Vlaamse steden als Aalst, Beveren, Mechelen en Ieper.
Folklore
Op verschillende manieren heeft men in de loop der tijden de herdenkingaan Sint-Maarten gevierd.Bekend zijn de vuren, die op de 11de november werden ontstoken en de zogenaamde Sint-Maartens-schuddekorf. Boven een vuur hing een mand gevuld met herfstvruchten, die telkens werden geschud. De kinderen grabbelden naar de geroosterde vruchten. Het feit dat Sint-Maarten samenviel met het eindigen van de oogst, maakte 11 november tot een nieuwjaarsdag voor de boeren. Dan betaalden zij hun pacht en vierden feest. Ook werd de 11de november in deze slachtmaand de slachtdag bij uitnemendheid. Wellicht dat het vieren van de oogst en het slachten de aanleiding zijn geweest dat armen langs de boerderijen gingen om iets extra´s te vragen. Op enkele plaatsen in Friesland en Nederlands Limburg worden er nog vuren aangestoken. Wat er verder in Nederland nog van de viering van Sint-Maarten is overgebleven is de rondgang van kinderen langs de deuren van buren en bekenden met een verlichte lantaarn of lampion en het zingen van een liedje (ze zijn er in velerlei soorten) om uiteindelijk iets lekkers te krijgen. Kinderen beleven dat als iets feestelijks. In Belgische steden als Aalst, Beveren, Mechelen en Ieper heeft Sint-Maarten zelfs de complete taak van Sinterklaas overgenomen. Hij vult de schoenen en geeft de presentjes. Net als Sinterklaas.
Sinterklaas
Geschiedenis
Sint-Nicolaas werd in 270 geboren in Pataras (Klein-Azië). Hij stierf als bisschop Nicolaas van Myra op 6 december 340 in Myra en werd later vanwege zijn vele goede daden heilig verklaard. Al voor het jaar 1000 was hij één van de meest algemeen vereerde heiligen in de oosters en westerse kerk, een soort afspiegeling van de Christusfiguur. In de middeleeuwen ontwikkelt zijn sterfdag zich tot het kinderfeest zoals we het nu kennen. Het begon met het kiezen van een bisschop en assistenten uit de arme kinderen van een stad. Deze kinderen kregen tot 'Onnozele Kinderen' (28 december) eten en cadeaus (onder meer schoenen). Langzaam maar zeker groeit het trakteren van kinderen uit tot een algemeen volksgebruik. Lange tijd was er grote weerstand tegen dit gebruik, met name vanwege de rooms-katholieke elementen. In een aantal Nederlandse plaatsen, waaronder Tiel, Grave en Alkmaar werden openbare Sint-vieringen zelfs verboden tot groot protest van de bevolking. Pas in de 19de eeuw duikt de bisschop weer in het openbaar op. Uit deze tijd stammen ook de meeste van de Sinterklaasliedjes ('Zie ginds komt de stoomboot' staat bijvoorbeeld in 1851 in de versjesbundel 'St.-Nicolaas en zijn knecht' van J. Schenkman). De legenden over deze Sinterklaas zijn onuitputtelijk. Oudere lezers kennen ongetwijfeld de verhalen van de drie ingepekelde kinderen die Sinterklaas tot leven wekte, de drie zusters die hij van prostitutie weerhield, de drie schipbreukelingen die hij nog net wist op te vissen en de drie soldaten - bij keizer Constantijn ten onrechte aangeklaagd - die hij onder zijn bescherming nam. Het cijfer drie is onlosmakelijk met Sinterklaas verbonden. De legenden vertellen dat hij bijna alles drie keer deed. Hij las drie maal dezelfde teksten voor, hij hief steevast drie maal hetglas, hij bediende zich tijdens de maaltijden drie keer en... volgens kwatongen mocht de goedheilige man zelfs drie keer vrijen per nacht, want Sinterklaas komt uit een tijd dat de celibaatsverplichting voor geestelijken nog niet gold. Deze vreemde voorkeur voor het cijferdrie heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat Sinterklaas een groot verdediger van dedrievuldigheidsleer was. "Laten we alles doen ter ere van de Vader, van de Zoon en van deGeest," zijn de enige woorden die van de heilige Nicolaas bewaard bleven. Sinterklaas wordt voornamelijk in Nederland en België gevierd, maar ook onze landgenoten in het buitenland worden niet vergeten in december
België
In België wordt het Sinterklaasfeest niet op 5, maar op 6 december gevierd en heeft het feest een religieuzere betekenis dan in Nederland. Er worden ook geen gedichten en surprises gemaakt. Kinderen krijgen alleen speelgoed. Grotere cadeaus krijgen ze met Kerstmis.
Oost-Europa
In Oost-Europa wordt op 5 december Sint-Nicolaas gevierd. Kinderen poetsen één van hun laarzen op en zetten deze in de vensterbank van hun slaapkamer. Ze laten het raam open om Sinterklaas naar binnen te laten. Elk kind krijgt twee poppetjes: een duiveltje omdat ze soms stout zijn en een Sint-Nicolaaspop omdat ze ook vaak lief zijn.
Zwarte klazen
In sommige landen heeft Sint zeer naaste familieleden aan het werk gezet. Het Duitse Oost-Friesland wordt bezocht door Sunnerklas en Ruprecht, en in Oostenrijk en Rome verschijnen angstaanjagende zwarte Klazen. In Oostenrijk heet hij Krampus, een griezelig heerschap met een bontjas en een duivelsmasker met een lange, rode tong. Krampus heeft een rieten mand bij zich waar hij vroeger stoute kindjes in stopte, nu is de mand alleen nog met snoep gevuld.
Zelfs in ons eigen land, en met name op de waddeneilanden komen nog 'Sunderklazen' voor: luidruchtige jongelui, onherkenbaar vermomd en met verdraaide stemmen. Ze dwalen door de buurt, eten en drinken, jagen kleine kinderen de huizen in en vangen jonge meisjes.
Sintegreef
Met Halfvasten (in maart) wordt In Vlaanderen Sintegreef gevierd. De avond voor de naamdag van de Greef (=graaf) van Halfvasten mogen kinderen een mandje bij de schoorsteen zetten. De volgende dag is het mandje gevuld met chocola en een palmpasenhaantje.
Santa Claus of kerstman
De Kerstman is in feite een afstammeling van onze Sinterklaas. Nederlanders die zich in 1611 in Nieuw Amsterdam (USA) vestigden, brachten Sint-Nicolaas mee als beschermheilige van het latere New York. Onze statige Sinterklaas veranderde door zijn optreden in allerlei boeken, verhalen en gedichten en toevoeging van elementen uit allerlei culturen, langzaam maar zeker in de goedlachse dikkerd met rendieren en slee zoals we hem nu kennen.
Joelman
Al sinds voorchristelijke tijden rijdt in Scandinavië rond de Kerst de Joelman in een slee met rendieren. Zijn aanwezigheid geeft aan dat mensen in het voorjaar weer heer en meester zullen worden over dieren en gewassen.
Spanje
In het 'moederland' van Sinterklaas wordt een soortgelijk kinderfeest gevierd met Driekoningen (los tres reyes magos). Hierbij krijgen kinderen cadeautjes als ze lief zijn en steenkool als ze stout zijn.
Germanen
De christelijke achtergrond verklaart misschien grotendeels het gedrag van onze Goedheiligman, maar zijn uiterlijk en veel van zijn attributen heeft de Sint te danken aan de oude Germaanse god Wodan. Deze reed hoog door de lucht en ging aan het eind van het jaar rond om mensen te belonen of te straffen voor hun gedrag. Hij had een lange felrode of asgrauwe baard en haren. Hij droeg een wijde wondermantel, een breedgerande hoed en hield een speer in zijn hand. Hij werd bijgestaan door zijn trouwe knecht Eckart en reed op de 8-potige schimmel Sleipnir.
Symboliek
Stoomboot: Daar voelt hij zich thuis. Sint-Nicolaas redde in nood verkerende zeelieden en is naast beschermheer van scholieren, huwbare jeugd, kooplieden en reizigers ook patroon van de zeelieden
Spanje: Uit Spanje kwamen vroeger veel luxe artikelen en lekkers vandaan (en nu dus nog in december).
Schimmel: Geleend van de Germaanse god Wodan
Mijter: waarschijnlijk een 'verbastering' van een Frygische muts (een oosterse, godsdienstige hoofdbedekking), onder meer gedragen door bisschoppen
Staf: symbool van de herdersstaf en kerkelijke macht 'Goedheiligman': Een verbastering van "goet-hylik man" (= "goed-huwelijks man"), een titel die Sint verdiende door te zorgen voor de bruidsschat van een paar arme meisjes.
Zwarte Piet: Vroeger de tegenpool van Sint en boeman voor kleine kinderen, tegenwoordig Sints onmisbare rechterhand, zwart geworden door al dat geklauter in schoorstenen (wie zou daar niet zwart van worden?).
Nicodemus: De oorspronkelijke handlanger van Sinterklaas, een bijbelgeleerde die vooral 's nachts actief was. Omdat Nicolaas en Nicodemus tijdens de nachtelijke avonturentochten niet betrapt wilden worden, gaf Sinterklaas aan het manusje-doet-al de opdracht om zijn gezicht zwart te schilderen, dan zouden kinderen de pieterman (dit is: de knecht) niet herkennen en kon hij, als een duvel uit een doosje, tevoorschijn komen en weer verdwijnen.
Roe: Berkentakken met bamboe of een lint eromheen, symbool van vruchtbaarheid en daarnaast handig om de schoorsteen schoon te maken (wat gezien Piets uiterlijk misschien niet de beste methode is)
Schoorsteen: Verbinding tussen mensen en de 'bovenwereld' waar geesten en goden wonen (volgens de Germanen tenminste).
Speculaaspoppen: Ook wel 'Vrijers' genoemd, kreeg je er één, dan had je een aanbidder. Vroeger afbeeldingen van heiligen of van de Germaanse vruchtbaarheidsgodin Freia.
Pepernoten: Wederom een symbool van vruchtbaarheid, vroeger werden ze met muntstukken gemengd, tegenwoordig helaas met suikergoed.
Marsepein: Amandelbrood met Indisch rietsuiker, in de Middeleeuwen als geneesmiddel gebruikt. Het wilde zwijn was een Germaans symbool van de jacht en werd in oude tijden regelmatig geofferd. Nadat de kerk dierenoffers verbood, werd het zwijn vervangen door zijn achterneefje: het marsepeinen varken.
Suikergoed: Vroeger vooral in de vorm van een hart. Net als de Vrijer een teken van een aanbidder.
Chocolademunten: Eén van de bekendste legenden over Sinterklaas vertelt dat hij 's nachts stiekem beurzen met goudstukken naar binnen gooide. Dit om te voorkomen dat een vader zijn dochters de prostitutie instuurde om aan geld te komen voor een goede bruidsschat.
Strooien: liefst ongezien, ten teken van vrijgevigheid en bescheidenheid. Ook weer te herleiden naar de legende van de drie huwbare meisjes.
Chocoladeletters: Eetbare letters werden gebruikt op kloosterscholen in de Middeleeuwen om kinderen te leren schrijven. Zodra ze een letter goed konden schrijven, mochten ze als beloning de bijbehorende broodletter opeten. Een andere verklaring kan zijn dat in de 19de eeuw mensen de Sinterklaascadeaus bedekten met een laken. Hierbovenop legden ze de eerste letter (van brood) van het kind waarvoor de cadeaus waren bedoeld. Chocolade letters werden ergens in de 19de eeuw geintroduceerd. Tot die tijd werden de letters gemaakt van brood of banket. Germaanse kinderen kregen een runeteken cadeau bij hun geboorte, een initiaal voor geluk. Ook deze traditie wordt gezien als voorloper van de chocoladeletter.
10-10-2006
herfstgedichtjes
herfst herfst, wat heb je te koop duizend kilo bladeren op een hoop zakken vol met wind, ja mijn kind 'k hoop dat jij dat aardig vindt
Herfst, herfst, wat heb je te koop? Dikke zwarte wolken op een hoop Alles in de stad Gooi ik nat Koop jij van mij zo'n regenbad
Herfst, herfst, wat heb je te koop Honderd paddestoelen op een hoop Ik zet ze voor je neer Ja mijnheer Dat doe ik alle jaren weer.
***
Een spinnetje heeft een fijn webje gemaakt, van de schutting naar 't eind van een takje. En over het vochtige tuinpaadje loopt het zilveren spoor van een slakje.
Een spreeuw zit te zonnen heel hoog in een boom. Hij snoept van een lekker rijp peertje. En dan steekt hij vrolijk zijn snavel onhoog en roept naar zijn vriendje: "Mooi weertje!"
***
In de herfst zijn alle blaadjes rood en bruin en geel. Kijk, ze komen van de bomen. 't Zijn er lekker veel.
Met je laarzen door het blad. Met je laarzen, fijn is dat!
In de herfst zijn alle blaadjes geel en rood en bruin. Kijk ze vallen met z'n allen midden in de tuin.
Met je laarzen door het blad. Grote hopen, fijn is dat!
In de herfst zijn alle blaadjes bruin en geel en rood. Kijk, ze zakken van de takken midden in de sloot.
Lekker schoppen door het blad. Met je laarzen, fijn is dat!
Maar morgen komt er regen. Storm en regen, wat een pech. Dan waait met windkracht negen al dat leuke blad weer weg.
VOOR VERDRAAGZAAMHEID tegen racisme, extremisme en zinloos geweld POUR LA TOLÉRANCE contre le racisme, l'extrémisme et la violence gratuite FOR TOLERANCE against racism, extremism and gratuitous violence
Snij de ajuinen fijn en snij er eentje extra fijn. Warm een klein pannetje op en bak er de extra fijne ajuin in . Fruit de rest van de ajuinen in een grote soepketel. Voeg het water toe alsook de zwart gebakken ajuin. Breng aan de kook en voeg de bouillonblokjes toe. Laat alles een kwartiertje koken. Mix de soep. Serveer in kopjes en werk af met wat parmesaanse kaas
Broccoli Bloemkoolsoep Ingredienten Voor 4 Personen:
- 1/2 bloemkool - 1 broccoli - 4 blokjes vleesbouillon - 1 kruidentuiltje - 2 L water - peterselie (fijngehakt) - peper en zout
Bereidingswijze
De bloemkool en de broccoli wassen en fijnsnijden. Het water, de bouillonblokjes, kruidentuiltje en de groenten toevoegen en 20 minuutjes laten koken. Het kruidentuiltje verwijderen en de soep mixen. Op smaak brengen met peper en zout en afwerken met de peterselie.
Ingredienten Voor 8 Personen:
- 2 courgette's (in blokjes gesneden) - 500 gram broccoli (zonder de steeltjes) - 2 ajuinen (in stukjes) - 4 L water - 2 el olijfolie - 4 laurierblaadjes - 5 blaadjes verse salie (indien gewenst) - 6 bouillonblokjes (vlees) - peper en zout
Bereidingswijze
Fruit de ajuin even aan in de olijfolie . Voeg het water toe. Doe er de broccoli, de courgette, laurierblaadjes en salie bij. Voeg de bouillonblokjes erbij en breng alles aan de kook. Laat 30 minuutjes pruttelen op een klein vuurtje. Mix de soep goed door en breng op smaak met peper en zout.
Courgette-Wortelsoep Ingredienten
Voor 4 Personen:
- 1 grote courgette (in blokjes) - 1 grote ui (gesnipperd) - 6 grote wortelen (geschild, in schijfjes) - 3 bouillonblokjes kip - zout en peper - peterselie (fijn) - bakboter - 2.5L water
Bereidingswijze
Fruit de ui, de courgette en de wortelen even aan in wat boter. Voeg de bouillonblokjes en het water toe en kook 25 minuutjes. Kruiden met peper en zout en de soep mixen. Werk af met de peterselie.
Erwtensoep Ingredienten
Voor 6 Personen:
- 500 gram gedroogde erwten - 3 L water - 3 aardappelen (in blokjes) - 2 stukken prei (fijngesneden) - 1 ajuin (fijngesneden) - 1 stuk selder (fijngesneden) - 3 bouillonblokjes (runds) - peper en zout
Bereidingswijze
Doe alle ingredienten in een soepketel en breng aan de kook. Laat 1.5 uur zachtjes pruttelen. Mix de soep en breng op smaak met peper en zout.
Ingredienten Voor 4 Personen:
- 30 grote witte tuinbonen - 1 ajuin (fijngesneden) - 1 groene paprika (in kleine blokjes) - 4 stengels prei (in fijne schijfjes gesneden) - 1 blikje tomatenconcentraat - 3 bouillonblokjes (vlees) - 2 L water - bakboter - peper en zout
Bereidingswijze
Breng een klein pannetje met water aan de kook en doe er de tuinbonen in. Laat ze een vol uur koken om ze gaar te krijgen en giet ze daarna af. Smelt de bakboter in een soepketel en fruit er de ajuin, de paprika en de prei in aan. Voeg het water toe alsook de bouillonblokjes, de tuinbonen en het tomatenconcentraat. Breng aan de kook en laat 20 minuutjes pruttelen. Breng op smaak met peper en zout.
Italiaanse Soep
Ingredienten Voor 8 Personen:
- 1 middelgrote courgette (ontveld, ontzaad, in blokjes) - 6 wortelen (geschild en in schijfjes) - 2 ajuinen (fijngehakt) - 2L water - 4 bouillonblokjes (runds) - 2 eetlepels oregano - peper en zout - 1 blikje tomatenpuree
Bereidingswijze
Doe de courgette,de wortelen en de ajuinen in een grote soeppot. Doe het water erbij alsook de bouillonblokjes en de tomatenpuree. Breng aan de kook en laat 30 minuutjes pruttelen. Voeg de oregano toe en mix de soep. Breng verder op smaak met peper en zout.
Kervel-Peterseliesoep Ingredienten
Voor 4 Personen:
- 1 bakje kervel (fijngesneden) - 1 bos peterselie (fijngesneden) - 4 blokjes vleesbouillon - 0.5 L melk - 1.5 L water - peper en zout
Bereidingswijze
Doe het water in een soepketel. Voeg de bouillonblokjes en de groenten toe en laat 15 minuutjes koken. Mix de soep en voeg de melk toe. Breng op smaak met peper en zout.
Pompoensoep Ingredienten
Voor 4 Personen:
- 600 gram pompoen (in blokjes, zonder schil/zaadjes) - 1 ajuin (fijngesneden) - 1 wortel (geschild, in blokjes) - 1 takje selder (fijngesneden) - 2 aardappelen (geschild, in blokjes) - 100 ml volle melk - boter - peper en zout - 2 Liter water - 3 eetlepels peterselie (fijngehakt) - 3 bouillonblokjes (kip)
Bereidingswijze
Verwarm de boter in een soepketel en fruit hierin de ajuin. Voeg de wortel, selder, aardappelen en de pompoen toe en fruit alles nog even mee. Doe er het water en de bouillonblokjes bij en breng aan de kook. Laat 20 minuutjes doorkoken en mix de soep. Doe er de melk bij, breng op smaak met peper en zout, en werk af met de peterselie.
De groenten wat aanfruiten in de bakboter. Het water, de bouillonblokjes en het kruidentuiltje toevoegen en 25 minuutjes laten koken. Het kruidentuiltje verwijderen en de soep mixen. Op smaak brengen met peper en zout en afwerken met de peterselie.
Venkelsoep Ingredienten
Voor 4 Personen:
- 1 venkelknol (in blokjes gesneden) - 1 blik tomaten van 300 gram (of 3 verse tomaten) - 1 ajuin (fijngesneden) - 1 eetlepel olijfolie - 2 bouillonblokjes (runds) - peper en zout - wat verse dille ter garnering - 2 Liter water
Bereidingswijze
Verwarm de olijfolie in een soepketel en fruit hierin de ajuin en de venkel. Voeg het water, de bouillonblokjes en de tomaten toe en breng aan de kook. Laat 40 minuutjes koken en mix de soep. Breng op smaak met peper en zout. Werk af met wat verse dille.
Vissoep Ingredienten
Voor 2 Personen:
- 200 gr (diepvries)kabeljauw - 50 gr magere spekreepjes - 150 gr soepgroenten - 1 blik tomatenblokjes - 2 visbouillonblokjes - 1/8 liter room - zout en cayennepeper - 1 el peterselie (gesnipperd) - 1/4 l water
Bereidingswijze
Snij de vis in kleine stukjes. Bak de spekreepjes goed uit in de soeppot, voeg de soepgroenten toe en bak ze even mee. Voeg de tomatenblokjes met het sap, het water en de bouillonblokjes toe en breng aan de kook. Roer de stukjes vis erdoor en kook die in ongeveer 5 minuutjes gaar. Roer de room door de soep en laat nog even doorkoken. Breng op smaak met de peper en het zout. Afwerken met de peterselie bij het serveren.
Witloofsoep
Ingredienten
Voor 4 Personen:
- 2 liter water - 2 bouillonblokjes (runds) - peper en zout - 6 stronken witloof (fijngesneden) - het wit van 4 preistengels (fijngesneden) - 2 ajuinen - bakboter
Bereidingswijze
Snij 1 ajuin fijn en snij de andere extra fijn. Warm wat boter op in een klein pannetje en bak er de extra fijne ajuin in zwart. Fruit de andere ajuin, het witloof en de prei in een grote soepketel. Voeg het water toe alsook de zwart gebakken ajuin en de bouillonblokjes. Breng aan de kook en laat alles een kwartiertje sudderen. Mix de soep en breng op smaak met peper en zout. Serveer in kopjes en werk af met wat parmasaanse kaas.
Snij de wortelen en de aardappelen in blokjes. Verhit de bakboter in de soepketel en fruit de ui, de wortelen en de aardappelen even aan. Voeg het water toe en breng aan de kook. Doe er het kruidentuiltje en de bouillonblokjes bij. Laat het geheel 30 minuutjes koken en verwijder dan het kruidentuiltje. Mix de soep en breng op smaak met peper en zout.
Studenten kicken magistraal off Gentblogt -5 uur geleden We berichtten er deze morgen al over in de actua: de Student kick-off is op zijn minst uiterst geslaagd te noemen. Dat was grotendeels te danken aan het Student Kick-off Comité dat zorgde voor een voor ... Surftip www.studentkickoff.beShowbizz-site alle 2 soortgelijke »
Copaco Belgium wordt Certified Partner for Licensing Solutions' ... Computerworld -27 sept 2006 Copaco Belgium, ICT-verdeler in België en Luxemburg, is de eerste Belgische verdeler die erin slaagde het diploma van Certified Partner for Licensing Solutions' van Microsoft behaalt. Dit label dat "Microsoft ...
VUB en ULB richten University of Brussels op Brussel nieuws -27 sept 2006 Brussel - Alle Engelstalige opleidingen van de Vrije Universiteit Brussel (VUB) en de Université Libre de Bruxelles (ULB) zullen voortaan ondergebracht worden in de University of Brussels. Op dit moment is ...
Bypass moet rotonde aan IOK veiliger maken ThalsFM -26 sept 2006 Op 2 oktober start de eerste fase van de werkzaamheden aan de rotonde Antwerpseweg-Ring thv IOK. Gedurende ongeveer een maand zal men werken aan de aanleg van een bypass voor het verkeer komende vanuit Westerlo dat richting Mol moet. ... 26/09/06 - bypass aan rotondeRTV Kempen en Mechelen alle 2 soortgelijke »
Mute is beeldend luik van 0110 Antwerpen Apart -24 sept 2006 De Belgische muziekwereld krijgt bij zijn antirascistische 0110-campagne steun ook steun vanuit de kunstsector. In een galerij aan de Hofstraat in Antwerpen loopt immers tot 8 oktober een tentoonstelling voor ... 0110: Wie, wat, waar... hoe??Indymedia.be alle 2 soortgelijke »
22-09-2006
heksjes
De heks in het volksgeloof
In de primitieve menselijke samenleving voelde de mens zich slechts veilig in zijn woonst, samen met de anderen. De daar rond liggende onontgonnen en onoverwonnen natuur was hem vijandig. Aan de andere kant was de natuur ook de voeder van de mens, en bracht deze hem genezende planten, kruiden e.d. In de volkse fantasie was de natuur bevolkt met duistere en lichte wezens, werden levenloze dingen levend, hadden dieren zielen. Het geloof in geesten, demonen, spookdieren en tovenaars komt, vaak met grote overeenkomsten, over de ganse wereld voor. Vroeger werd deze gelijkenissen toegeschreven aan onderlinge beïnvloeding. Thans neemt men echter aan dat dit universele geloof voortvloeit uit de diepgewortelde angst van de mens voor het duister en de ongekende natuur.
Het heksengeloof is zeer oud. Aan een heks worden drie gaven toegeschreven in het volksgeloof: 1. magische kracht 2. mogelijkheid om zich in een dier of een ander levend wezen te veranderen 3. mogelijkheid om zich snel te verplaatsen
Onder "magie" verstaan we de mogelijkheid om een bepaald eindresultaat te bereiken met daartoe niet -geëigende middelen. Een hoestsiroop is bijvoorbeeld een geëigend middel ter bestrijding van een prikkelende hoest, een toverspreuk is in dat geval een niet-geëigend middel. Magische gebruiken dienen dus ook niet altijd kwaadaardige doeleinden. Bepaalde christelijke rituelen zou men trouwens gerust als magische gebruiken kunnen omschrijven. We onderscheiden goedbedoelde en kwaadwillende magie. Vaak wordt hierbij gedacht aan "witte" en "zwarte" magie, dit komt voort uit de opvatting dat magie antichristelijk zou zijn en dus uit het duister voortkomt.
Het is een beetje onduidelijk in hoeverre de georganiseerde heksenvervolging een reactie was op een opleving van Keltisch of voorchristelijk georiënteerd volksgeloof. In de late Middeleeuwen bestonden hiervan nog talloze restanten in de gebruiken en geloofswereld van de boerenbevolking. De kerk was daar natuurlijk niet blij mee en schoof alles af op Satan die hun wilde vernietigen.
Reeds in de Middeleeuwen zijn er gevallen waarbij mensen worden veroordeeld op beschuldiging van zwarte magie. Een misoogst, dood bij dier of mens, waren vaak aanleiding tot het zoeken van een zondebok. Vaak bleef de straf beperkt tot verbanning of een geldboete.
De zwaarste Heksenvervolgingen vonden in de Dertigjarige oorlog plaats aan de oevers van de Main. In het zwaar door oorlogen, epidemieën en plunderingen geteisterde Duitsland ( de bevolking werd gehalveerd ) keerde de machteloze bevolking zich in een hysterische vervolging tegen oude vrouwen, buitenstaanders en uiteindelijk vooral tegen zichzelf. Men negeerde de politieke krachten die Duitsland verscheurden en verwoesten en zocht een uitweg voor de frustratie door een oude vrouw ervan te beschuldigen dat zij ervoor verantwoordelijk zou zijn dat een geit geen melk meer gaf. Uiteindelijk werden in de " Hel aan de Main" vele duizenden mensen onschuldig als heks in vooral Bamberg en Würzburg verbrand. Modern onderzoek laat zien dat sommigen hun concurrenten en mede-erfgenamen van hekserij beschuldigden om daar zelf beter van te worden. De heksenjagers waren altijd succesvol en wisten zich steeds bevestigd. Iedereen die als heks werd aangebracht bekende immers onder de martelingen? En brachten de gemartelde heksen niet steeds weer nieuwe heksen aan die zelf ook bekenden? Het ontkennen van het bestaan van hekserij maakte de scepticus zelf ook weer verdacht zodat niemand kritiek durfde te geven op de heksenwaan. Voor de middeleeuwer stond het als een paal boven water dat er mensen waren die door de lucht konden vliegen, zich in een dier konden veranderen en bedreven waren in het "Maleficium" d.i. "de Kwade Hand" oftewel (zwarte) magie en toverij.
Het heksengeloof blijft in deze vorm tot in onze tijd voortleven. Laten we hopen dat deze genocide nooit meer plaatsvindt.
Het vliegen van de heksen
Modern onderzoek toont aan dat het op de huid smeren van de zogenaamde " heksenzalf" bij een mens de illusie wekt dat hij gloeiend heet wordt en door de lucht vliegt. Deze zinsbegoocheling, in feite de uitwerking van een psychotroop gif, kan uitgelegd worden als de bron van de legenden over " vliegende" heksen. Een andere en logischer verklaring voor het "vliegen op de bezem" kan gevonden worden in het van ouds af aan vruchtbaarheidsritueel dat uitgevoerd werd door met een bezem tussen je benen rond het (graan)veld te lopen (paganisme). Overigens sluit geen van beide verklaringen de derde volledig uit. Levitatie is een algemeen verbreid bovennatuurlijk verschijnsel, waarvoor doorgaans enkel getuigenissen geldig zijn, al worden die voornamelijk in religieuze context gesitueerd, in onze cultuur dan vooral bij christelijke Heiligen. Marco Polo getuigt ook reeds van dit verschijnsel onder Boeddhistische Lama's. Uiteraard kan, zolang het fenomeen niet daadwerkelijk wetenschappelijk kan worden onderzocht, het niet worden bevestigd of ontkend, en enkel maar geloof of ongeloof aan de getuigenissen worden gehecht.
Heksenvervolging in de Nieuwe Tijd
Middeleeuwen en de rol van de kerk
In het Europa van de Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd gaven de Christelijke theologen dit duister in handen van de Duivel. Satan, de Antichrist, was de grote vijand van de Kerk. Goed en Kwaad, Licht en Duister voerden een eeuwige strijd. Het nog vrij onschuldige volksgeloof in heksen en demonen werd nu pas echt gevaarlijk: heksen werden duivelaanbidders, waternekkers werden waterduivels, spookdieren werden duivels in dierengedaante.
De Kerk sataniseerde toverij d.w.z. zij bracht het in verband met de duivel. Tot lang in onze eeuw kregen onze catechisten dat nog te leren in de "Mechelse Catechismus": "Tooverij is met de hulp des duivels iets wonderbaars uitwerken." En het eerste gebod verbood "alle afgoderij, superstitie, tooverij, heiligschennis, ketterij en alle ongelovigheid, wanhoop en haat tegen God." Heksen werden door de Kerk afgeschilderd als duivelaanbidders met als gekend gevolg: de heksenvervolging. Het is een misverstand te geloven dat de grote heksenvervolgingen zich in de Middeleeuwen afspeelden.
Weliswaar was het geloof in hekserij veel ouder, maar tot dan toe werd de schuldige niet ter dood gebracht, zoals dat in de tijd van de grote heksenvervolging, namelijk de zestiende- en zeventiende eeuw, wel de geëiste straf was. Ook golden voor heksen in die tijd de normale procesregels. Heksenprocessen waren een uitvloeisel en een opvolger van de ketterprocessen die plaatsvonden tijdens de reformatie. Zij waren opvallend tegen vooral vrouwen gericht, zeker indien deze het bewijs van een kennis en kunde leverden, welke van oudsher door vrouwen werd overgeleverd en die vaak teruggaat tot oude cultussen rond de Moedergodin. Patriarchaal gerichte religies zoals het Christendom hadden eeuwen lang gepoogd deze hardnekkige cultussen in te bedden in de eigen visie en traditie (in de vorm van bijvoorbeeld de Mariacultus). En als er nog steeds vrouwen in de samenleving op eigen houtje bleken door te gaan met praktijken die vaak de mensen genazen, zoals ze met hun kruidenkennis vanouds hadden gedaan, dan werden die met ijver verketterd en met de vinger gewezen. Zij betekenden immers een potentiële ondergraving van de macht van (mannelijke) priesters en die werden daarin gaarne bijgetreden door de (mannelijke) aantredende wetenschappers.
Renaissance
Opvallend genoeg was het tijdens de Renaissance dat mensen die voor een heks werden aantezien ook werden terechtgesteld. In Nederland is een aandenken uit die tijd de Heksenwaag in Oudewater, tegenwoordig ingericht als museum. In deze waag, waar op marktdagen gewone handelsgoederen werden gewogen, kon ook iemand die van hekserij verdacht werd gewogen worden. Als de waag een gewicht aangaf dat volgens haar lichaamsbouw te verwachten viel, werd een certificaat uitgereikt wat de eigenaar vervolgens vrijwaarde van verdere beschuldigingen. De waag in Oudewater was als een van de weinigen niet behandeld zodat hij op nul bleef steken, terwijl op andere plaatsen het heksenbewijs vaak vervalst werd door de niets ontziende heksenjagers.
Een belangrijke rol in deze vervolging speelde het boek Malleus maleficarum oftewel de Heksenhamer. Dit boek, dat door de monnikenInstitoris (Heinrich Kramer) en Jacob Sprenger is geschreven, verscheen in 1486. Dit boek en de inspanningen van twee heksenjagers vonden vlak na de verschijning weinig weerklank, en het zou nog een eeuw duren voor de denkbeelden die beschreven werden in hun boek echt invloed kregen. De twee monniken waren van mening dat zij een heel nieuw kwaad ontdekt hadden, namelijk dat van de duivel die door middel van heksen de wereldheerschappij wilde overnemen. De incidentele gevallen van hekserij die men in de Middeleeuwen kende waren in vergelijking hiermee onschuldig geweest. De nieuwe heksen gingen op een heel andere manier met hun heer en meester om. Zij vlogen op bezemstelen naar heksensabbats en bedreven daar ontucht met elkaar en met de duivel in de verschijning van een zwarte bok. Dit hadden de heren hoogstpersoonlijk verzonnen en in hun boek verwerkt. De dreiging met dit enorme gevaar rechtvaardigde volgens de schrijvers een heel nieuwe procesvoering, speciaal voor hekserij. Omdat de aanklacht van hekserij, juist omdat ze op bijgeloof was gefundeerd, niet of nauwelijks te bewijzen was volgens de normale bewijsregels, was voor deze unieke misdaad reeds een bekentenis van de beklaagde voldoende om hem of haar schuldig te bevinden. Deze bekentenis mocht op de pijnbank worden afgedwongen. Tijdens deze martelingen bekenden de slachtoffers alles wat hun ondervragers wilden horen, en gaven zij op hun aansporing ook de namen van andere heksen. Deze beschuldigden werden vervolgens eveneens gearresteerd en gefolterd totdat zij bekenden en anderen van hekserij beschuldigden. Zo ontstond een sneeuwbaleffect, waarbij soms een derde van de bevolking van een plaatsje op de brandstapel eindigde.
De inquisiteurs waren speciaal benoemde heksenjagers, geen normale rechters, die betaald werden uit het in beslag genomen vermogen van de veroordeelde. Zij hadden dus een sterk bijkomend motief om zoveel mogelijk beklaagden schuldig te laten verklaren. De veroordeling gebeurde wel door een wereldlijke of kerkelijke rechtbank, die immers de rechtsmacht hadden. Deze rechters waren vaak terughoudend om mensen te veroordelen op grond van op de pijnbank afgedwongen bekentenissen waarvoor verder geen enkel bewijs te vinden was. Hun protesten werden echter in de kiem gesmoord door de heksenjagers door hen ervan te beschuldigen de aangeklaagde heksen te willen beschermen, wat voldoende reden was om ook hen van hekserij te kunnen beschuldigen. Van een slachtoffer op de pijnbank was iedere bekentenis af te dwingen, ook dat deze of gene rechter heksenmeester was. Menig rechtschapen rechter is zo eveneens op de brandstapel geëindigd.
Een heksenproces eindigde meestal omdat de sneeuwbal te groot werd en ook hoger geplaatsten beschuldigd werden, en dezen lieten het er meestal niet bij zitten maar stapten naar een hogere autoriteit, de vorst of een hoge kerkelijke autoriteit. Deze verklaarde vervolgens dat geen doodvonnissen ten uitvoer mochten worden gebracht en geen verdere beklaagden mochten worden gearresteerd zonder dat de vonnissen door hen nogmaals beoordeeld waren. Zo doofde de waan tenslotte uit en was de desbetreffende plaats weer gevrijwaard voor verdere verschrikkingen.
Verzet tegen heksenvervolging
In de tweede helft van de 16e eeuw begon de Nederlandse arts Johannes Wier tegen heksenvervolgingen te publiceren. In 1563 verscheen zijn De praestigiis demonum, en in 1577De Lamiis Liber. Wier betoogde dat vrouwen die van hekserij werden verdacht niet schuldig waren, maar zich dingen hadden laten aanpraten. De duivel had hen, maar ook hun rechters, zinsbegoochelingen voorgespiegeld. Vooral arme, oude vrouwen werden slachtoffer van beschuldigingen van hekserij, zo was hem opgevallen. Dit boek was slechts één uitgave in een eeuwenlang voortdurende polemiek tussen voor en tegenstanders van heksenvervolging. Het geloof in heksen echter werd niet betwist door de tegenstanders van hekenvervolging. Zij betoogden echter dat de aangeklaagden op onrechtmatige wijze veroordeeld werden. Het lag er vaak ook duimendik bovenop dat met het bewijs geknoeid was of dat er duidelijk haat en nijd en roddel en achterklap aan het werk waren geweest. Een beklaagde die bekende op de pijnbank was een heks, maar als zij de tortuur doorstond was zij ook een heks, want de duivel zorgde ervoor dat zij niet wilde bekennen. Ook indien de ongelukkige onder de tortuur bezweek en bewusteloos raakte gold dit als duivelsbewijs. De voorstanders beriepen zich erop dat er heksen verbrand werden, en dat er dus heksen waren. Deze angst voor heksen heeft Europa eeuwenlang in zijn greep gehouden.
Een andere invloedrijk boek waarin de heksenmanie aan de kaak werd gesteld was het in 1693 door de Nederlandse predikant Balthasar Bekker gepubliceerde "De betoverde wereld".
Nederland werd een van de eerste landen waar een eind kwam aan de heksenvervolgingen, alhoewel de laatste terechtstelling niet volledig zeker is. Er zijn in 1595 op vele plaatsen in Nederland op behoorlijk forse schaal mensen ter dood gebracht op verdenking van hekserij (oa op het Paardeveld te Utrecht en in Arnhem). In 1597 werd nog de 70-jarige Marigje Arriens, een kruidenvrouwtje uit Schoonhoven als heks veroordeeld en verbrand. Zij wordt vaak als laatste veroordeelde heks gezien. Maar in 1613 werd door een rechtbank Triene Langhfeldes uit Zieuwent als heks ter dood veroordeeld. Het is mogelijk dat dit ook daarna nog in Nederland gebeurde tot minstens in de 19e eeuw aan toe.
In de Verenigde Staten vond in 1692 nog een grootschalige heksenvervolging plaats in Salem. Hekserij was in Groot-Brittannië ook relatief vroeg tot een (bijna) dode letter in de wet geworden, maar bleef tot 1953 verboden.
In 1944 werd in het Britse Portsmouth voor het laatst een vrouw gearresteerd wegens hekserij: de Schotse waarzegster Helen Duncan ( 1897-??). Deze populaire waarzegster vertelde haar bezoekers tijdens een séance in december 1941 dat zij de geest van een matroos met de pet van het slagschip H.M.S.Barham zag "materialiseren". Volgens haar zou de geest hebben gezegd "My ship is sunk". Hoe de waarzegster van de strikt geheim gehouden ondergang van het slagschip H.M.S. Barham kon weten is nooit duidelijk geworden, maar de autoriteiten snoerden haar in 1944 met behulp van een oude wet uit 1735 tegen hekserij de mond. Duncan werd op 30 maart 1944 in de Londense Old Bailey tot 9 maanden gevangenisstraf veroordeeld. Vermoedelijk was men bang dat zij ook over de voorgenomen invasie van de Franse kust (op 6juni 1944) voorspellingen of onthullingen zou doen. De plaats van de landing en de datum waren Groot Brittanië's grootste geheim.
De vervolging van heksen heeft in Duitsland het heftigst gewoed. Dit kwam doordat Duitsland geen centraal gezag kende, maar bestond uit ongeveer 300 zelfstandige staatjes. Het hing af van het nuchtere verstand van de vorsten, dat waren vaak bisschoppen of abten, van deze staatjes (of juist hun blinde angst voor heksen!) of de rondreizende heksenjagers er vrij spel kregen en de heksenwaan er kon toeslaan.
Onder Lodewijk XIII vonden in Loudon Frankrijk de beruchte, door Aldous Huxley in " The devils of Loudon" boeiend navertelde, heksenprocessen plaats. Een aantrekkelijke priester liet een paar nonnen een blauwtje lopen. Als reactie gingen de gefrustreerde vrouwen zich te buiten aan alle klassieke verschijnselen van behekst zijn... De priester noemden zij als schuldige en deze werd verbrand. Lodewijk XIV geloofde niet in hekserij; daarom werden er tijdens zijn regering in Frankrijk geen heksen vervolgd.
Verlichting
De heksenvervolgingen zijn tijdens de Europese verlichting, een periode in de 18e eeuw waarin de ontwikkelde Europeanen het belang van de natuurwetten begonnen in te zien en wetenschappelijk begonnen te denken, beëindigd. Wanneer de natuurwetten onveranderlijk zijn dan is hekserij immers per definitie onmogelijk.
Hekserij in Afrika
Ook buiten Europa was, en is, het geloof in heksen wijdverbreid.
In een aantal Afrikaanse culturen heerst grote angst voor hekserij. Onder de Bantoevolkeren is het geregeld voorgekomen dat " heksensnuffelaars" grote aantallen heksen ontmaskerden. Deze werden ter dood gebracht.
In de afgelopen jaren is in Nigeria meermaals een bloedbad aangericht door opgewonden menigten die op zoek waren gegaan naar een vermeende heks.In Nigeria is het geloof dat heksen de vruchtbaarheid van mannen kunnen aantasten algemeen verbreid.
Heksen in sprookjes en literatuur
In de klassieke oudheid was Medea één van de meest gevreesde heksen.
De heksen uit Nederlandse sprookjes zijn naamloos:
Blair Witch, rond deze heks zijn vele mythes te vinden. Drie studenten die naar haar opzoek gingen, in de bossen rond Burkittsvile, raakten tijdens deze zoektocht vermist. Een jaar na hun verdwijning is filmmateriaal, wat gebruikt zou worden voor een documentaire, gevond in een tas in een honderd jaar oude cabine. Het filmmateriaal is later gebruikt voor de film The Blair Witch Project.
Heksen in de 21e eeuw
Tegenwoordig wordt een vorm van hekserij door een groeiend aantal mensen als waardevolle kennis en vaardigheid beschouwd en ontstaat een nieuwe religie.
De moderne hekserij, "Wicca", is een syncretische, samengestelde, godsdienst. In de Wicca poogt men rituelen te reconstrueren of nieuwe betekenisvolle rituelen te bedenken. Omdat onduidelijk is wat er nu in de middeleeuwen voor georganiseerde heksencultus was is de vormgeving van de Wicca sterk romantisch, maar vooral speculatief, vormgegeven. Men borduurt voort op Keltische overleveringen, en oriënteert zich op de Geasofie en het beginsel van een vrouwelijke oerkracht. In dit laatste element verschilt de Wicca sterk van het patriarchale, op de mannelijke kracht gerichte Christendom en Islam. Wicca sluit ook goed aan bij het in deze tijd modieuze holisme en de New Age Beweging. De wicca, met een studierichting wiccastudies en een coven (groep waarin wiccans werken), is al halverwege de jaren '50 van de 20e eeuw ontstaan in Groot-Brittannië. Solitaire heksen werken liever zonder groep (coven) om zich heen. Solitair of in een coven, de belangrijkste regel van de moderne heks is "doe wat je wil, maar doe niemand kwaad" en "alles wat je doet zal drie maal tot je terugkeren".
In de moderne hekserij (inclusief wicca) is, ondanks de algemeen heersende (voor)oordelen, geen sprake van angstaanjagende of satanische praktijken, die erop gericht zijn anderen kwaad te doen (witte magie). Een aantal heksen grijpt terug naar oude religies (Egypte, Kelten, Scandinavië, Indianen).
In 2005 kunnen de kosten van een opleiding tot heks in Nederland worden afgetrokken voor de belasting. De opleiding moet dan wel leiden tot betere financieel-economische positie van de leerling, of de scholing moet nodig zijn voor het op peil houden van diens vakkennis. In Nederland bestaat een heksenopleiding aan de Heksehoeve in Appelscha. Deze opleiding tot heks is niet erkend door het Nederlandse ministerie van Onderwijs. De eerste leerling waarvan bekend is dat de kosten werden afgetrokken van de belasting, was een vrouw die optrad als actrice bij festiviteiten en bedrijfstrainingen, en die haar activiteiten wilde uitbreiden door workshops te geven over de Middeleeuwen en hekserij.
In Groot-Brittannië is Wicca erkend als religie, waar zelfs in de gevangenis rekening wordt gehouden met eventuele wicca's die hun religie willen belijden. In de Verenigde Staten van Amerika werken in het leger naast vertegenwoordigers van andere religies ook Wicca-priesters ten behoeve van geestelijke bijstand en religieuze vieringen.
27-09-2005
DE KENNEDY'S
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Nieuwe jaar kondigt zich al warm aan 
We wensen iedereen een gelukkig en gezond insparatievol 2007 !!!
De Sint is volop aan het werk en brengt wat lekkers voor alle brave kindjes... wie is de sint ...?
Ajuinsoep
Erwtensoep
Vissoep
NIEUWS
Het vliegen van de heksen
Renaissance
Heksen in de 21e eeuw
