Potverdikke,

Das lang geleden dat ik hier nog eens 'echt' was...

Tja, daar heb ik tal van redenen voor. Ten eerste tijdsgebrek, eens waren de tijden anders, en wentelde ik me in een zee van tijd. Maar de tijden zijn veranderd en tijd is een schaars goed geworden, alhoewel tijd in feite niet bestaat. Het is louter een uitvinding van de mens.

Stel je voor dat je zou kunnen leven zonder 'tijd'. Wat een prachtige wereld zou het toch zijn. Reeds jaren doe ik effort om te leven zonder tijd, Bewijs daarvan is mijn horlogeloze pols. Het vreemde is... ik heb me al aangepast, ik kan op 5 minuten na de tijd inschatten.... Dus een echte vooruitgang is dat niet geweest. Tja, je kunt maar proberen hé.
Een wereld zonder tijd doet me automatisch denken aan: niet meer rushen om 'op tijd' op het werk te zijn. Toekomen wanneer het je past, je werk doen, en dan vertrekken, al is het midden in de nacht. Hoeveel 'tijd' wordt er niet verspild omdat mensen teveel 'tijd' hebben? Die vervelen zich steendood op hun werk, en proberen met vanalles hun tijd te vullen. En dan heb je anderen, die verdrinken in hun werk, nemen er nog mee naar huis, helpen hun privé en gezinsleven naar de knoppen... Dus het begrip tijd zou moeten verdwijnen, maar ook het begrip werk. Dat zou ook aangepast dienen te worden. Geen fabrieken meer met ploegen, geen diensten meer met 'kantooruren', geen winkels meer met openingsuren. Dan vraag je je af, wat is het alternatief? Even gesnord in de geschiedenis. De middeleeuwen leken me zo slecht nog niet. Mensen leefden op het ritme van de seizoenen, 's winters meer binnen, lente zomer met de zon op en het land bewerken. Maar dat was niet het enige dat ze deden. Naast het land verbouwen, bouwden ze huizen zelf, brood bakken, naaien en breien, het waren in feite echte doe-het-zelvers. Ken je het doe-het-zelf gevoel? Je kunt enorm sukkelen en heel de straat samenvloeken omdat het niet direct lukt, maar het gevoel na het werk, schitterend!!!! Zo van, ik kan het!!! Je bent veel trotser dan dat een zogenaamde 'vakman' (waar je eindeloos hebt moeten op wachten) het had gedaan. En die kleine schoonheidsfoutjes? Die bedek je met de mantel der liefde... Dat brengt me op het aspect 'perfectie'. Veel mensen kunnen niet leven met schoonheidsfoutjes. Is dat een veruitelijking van het innerlijke? Omdat ze niet kunnen leven met hun eigen imperfectie en dat veruiterlijken op het materiële? Maar wat is er mooier dan een oud opgeknapt kastje of een oud huis dat de tekenen draagt van de vorige bewoners? Wat me zo afschrikt, dat zijn bouwbeurzen. Daar worden mensen ingelepeld dat hun intereieur zus of zo moet zijn, anders zijn ze niet 'hip'. Maar wat vandaag 'hip' is, is morgen 'out'. Op het vlak van mode is tijd blijkbaar zeer relatief... Maar ja, als iedereen zijn interieur pas zou aanpassen omdat het versleten is... dan zou het geld niet meer rollen hé, en daar komen we bij de economie waar we allen (ja, ook ik, maar doe mijn best om kritisch te blijven) 'slaaf' van zijn geworden. We zitten zo van de toren te blazen over de slavernij van vroeger, en er wordt gepretendeerd dat we 'vrij' zijn, maar is dat werkelijk zo?

Ongelofelijk toch... ben begonnen met tijd, overgesprongen naar werk, dan naar de middeleeuwen, om over te gaan naar doe-het-zelven, perfectie, de economie en vrijheid... en dat alles in enkele regels... dat hoofd van me... staat nooit stil

tot wat het 'tijds' evangelie van Superwhitewitch kan lei(ijd)den....

31-01-2008 om 22:38 geschreven door Rhona