Het begin

Hallo welkom op mijn eigen webstekje. Hier wil ik mijn verhaal kwijt over het faillissement van mijn bedrijf. In de eerste plaats om te proberen mijn woede van me af te schrijven, in de hoop mensen te ontmoeten die hetzelfde hebben meegemaakt of nu meemaken. Starters te waarschuwen en misschien, heel misschien toch nog ergens hulp te vinden.

Ik ben nu 42 jaar en kom uit een familie van ondernemers. Ons familiebedrijf begint ergens op het einde van de jaren 1800 en ik ben de 4^de generatie. Ik was 22 jaar toen mijn vrouwke en ik de zaak van mijn grootvader overnamen. 22 jaar, jong, vol ambitie en motivatie om de zaak verder uit te bouwen. De beginjaren waren moeilijk, zoals in zoveel gevallen. Telkens en telkens opnieuw elke euro herinvesteren, onszelf wegcijferen en hard werken, de zaak eerst.

Ik geloofde in samenwerking, onze krachten als “kleintjes” samenbundelen in de strijd tegen de “grote”. Zo kwam er een nauwe samenwerking met een Nederlands bedrijf. Een samenwerking die resulteerde in een aparte BVBA. Mijn eerste grote fout.

10-11-2013 om 20:56 geschreven door heinz71  

Deze samenwerking resulteerde dus, in 2004,  in een aparte BVBA. Een volle dochteronderneming van de Nederlandse hoofdzetel, verantwoordelijk voor de verkoop, logistiek en facturatie van het Nederlandse merk in België. Wij hadden 50% van de aandelen en er was een, vrij beperkte, samenwerkingsovereenkomst. Wij waren er dus zeer gerust in dat alles correct zou verlopen, maar niks was helaas minder waar.

Na drie jaar waren we uit de rode cijfers, hadden al een redelijke omzet en winst, maar vooral nog heel wat groeipotentieel. Dat hadden ze in Nederland ook gezien. Eind 2007 kwam plots het idee vanuit Nederland om de voorraden en de logistiek vanuit 1 punt te beheren. Daar werd tijdens een paar aandeelhoudersvergaderingen over gediscussieerd en gelukkig ook notulen van gemaakt. Wij hadden het jaar daarvoor een nieuw industriepand met showroom en woning gebouwd, dit voor de 2 bedrijven samen, maar daar later meer over. Door de eventuele verhuis van de voorraad hadden wij natuurlijk een probleem. Ons magazijn was toen plots veel te groot, maar dit probleem werd opgelost door een bedrijf in de buurt. Zij hadden bijkomende magazijnruimte nodig en een deel van ons magazijn was ideaal.  Ons probleem dus opgelost en wij gingen akkoord om de logistiek voor de ganse Benelux naar Nederland te verhuizen. Enkele weken later echter, kreeg ik verontrustend nieuws van enkele van onze klanten. Zij hadden een brief ontvangen vanuit Nederland, wat op zich al niet kon. In deze brief stond vermeld dat alle orders, leveringen, facturatie, boekhouding en betalingen verhuisd waren naar Nederland en dat blijkbaar de Belgische afdeling was opgedoekt. Daarbovenop kwamen ze de Belgische voorraden niet ophalen zodat ons magazijn niet leeg kwam. Zij betaalden daar ook geen huur voor en er was dus ook geen plaats meer voor mijn buur. Die ging elders ruimte zoeken en weg was onze oplossing. Dit alles escaleerde zeer snel naar een ramp. Bijna geen omzet meer, want de nieuwe collectie werd ons niet geleverd, en we konden enkel nog de oude leveren zolang de voorraad dat toeliet.Het werd verder uitgevochten met mijn advocaten en de rechtbank van Koophandel te Gent.

Na bijna 2 jaar wachten en uitvoerige conclusies kwam de zaak voor. De rechter nam zijn tijd en stelde ernstige vragen tijdens de pleidooien. Mijn advocaten hadden er dan ook alle vertrouwen in dat de zaak goed zou aflopen. Wij hadden alles kunnen bewijzen, en de tegenargumenten waren niet serieus te noemen. Groot was dan ook onze verbazing toen het vonnis binnenkwam. Een vonnis van 1 regeltje. Na 2 jaar, lange conclusietermijnen en uitvoerige pleidooien, kwam de rechter met een vonnis dat hij niet bevoegd was. Ondanks het feit dat volgens de statuten van de BVBA enkel de rechtbanken van het arrondissement bevoegd waren, vond hij dat dit door een arbitrage rechtbank moest behandeld worden. In het samenwerkingsakkoord stond vermeld dat, bij geschillen, dit enkel via arbitrage moest behandeld worden. Volgens mijn advocaten niet, omdat 1^ste er een pak strafbare feiten gepleegd waren, en  2^de de statuten stonden boven het samenwerkingsakkoord.

Arbitrage gaat wel snel, maar is zeer duur. 16000 € moest vooraf betaald worden, bovenop de kosten van de advocaten. Geld dat we toen niet meer hadden. Het begin van een lange lijdensweg.

Mijn fout was dat ik naïef ben geweest.  Voor mij gold “een woord is een woord” en op deze wijze werkte ik dan ook. Natuurlijk had ik hier en daar raad gevraagd vooraleer deze samenwerking aan te vangen, maar helaas veel te laat bij mijn advocaat. Wij hadden wel 50% van de aandelen, maar de BVBA was voor haar werking volledig afhankelijk van de Nederlandse hoofdzetel. Pas later, tijdens de conclusietermijnen, is boven water gekomen dat het helemaal niet goed ging in Nederland en dat zij de omzet uit België nodig hadden om hun zaak te redden. Hun opzet was om het onmogelijk te maken voor de Belgische BVBA, het klantenbestand en de omzet naar Nederland halen en de BVBA failliet te laten gaan. Een verlies voor hen van hun deel van het kapitaal , een 20.000 €, maar een bijkomende  nettowinst van bijna 250.000 € per jaar.  Dat wij daaraan te onder zouden gaan, was dan dikke pech voor ons.  Op het gerecht kan je helaas niet rekenen, het duurt allemaal veel te lang en er is geen enkele garantie op de afloop, ook al heb je 3 dikke ringmappen vol bewijsmateriaal.

“’t Was wellicht een luie rechter die de zaak te complex vond.

10-11-2013 om 20:54 geschreven door heinz71