Jacq Heijenrath

Inhoud blog

	Mijn Levensverhaal
	Sparta

	Stukje wandelen
	Foto`s

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Gastenboek

	Zomaar
	Betsy
	geen
	Website
	MANUSJE VAN ALLES

Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Gastenboek

	Zomaar
	Betsy
	geen
	Website
	MANUSJE VAN ALLES

Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Laatste commentaren

Jacq Heijenrath

de familie
Mijn belevenissen...

14-04-2009

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Gewoon op zondag

Nou, gewoon. Een zondag was nooit gewoon. Na zes dagen van werken was de zondag dus een echte rustdag. Voor iedereen, behalve... ja je raad het goed; voor moeder de vrouw was de zondag geen werkdag maar een verzorgende dag voor haar gezin. Mijn moeder maakte op de zaterdag alles klaar voor de zondag. Dus op de zaterdag was er eigenlijk een dubbele taak voor haar weg gelegd. Bij ons thuis kun je wel zeggen dat mam een drievoudige taak had. Het begon morgens als ze naar de slager was geweest en het middagvlees voor de zondag had gehaald. Het vlees werd voorgebakken en in een bepaalde saus gelegd, die alleen mijn moeder kon maken, om op zondag af te bakken. Soms bleef het wel de hele zaterdag op de rand van het fornuis staan om te sudderen, terwijl ze er dan af en toe in roerde of er wat vocht bij deed. Verder werden de aardappelen geschild, de groente schoon gemaakt en de pudding gekookt. Dat laatste was altijd een feestelijke bedoening. Terwijl wij als kinderen toekeken roerde mam de pudding in de kokende melk en ze vertelde erbij hoe het moest en waarom ze er in roerde. De kunst van het puddingmaken zaken klonters is me altijd bij gebleven en de pan uitlikken nog meer. Het overgieten van de pudding in een gekoelde glazen schaal was dan ook een speciale kunst. Was de schaal te koud dan barstte die was ze te heet dan ging er ook iets mis, want dan stolde de pudding te snel. Daarom werd de schaal dan op een handdoek gezet daarmee werd de warmte langzaam afgevoerd. Een heel karwei dus. Dan werd het warm eten klaar gemaakt voor de zaterdagavond, dat was steevast erwtensoep met haring. Mijn pa werkte op de mijn en kwam op zaterdag om zeven uur thuis, dan werd er gegeten en ging pa naar de kapper om zich te laten scheren en de haren bij te laten knippen. Iedere zaterdag. Voor mam lag er nog veel werk te wachten. Immers de kleinen moesten in de tobbe en dat gebeurde door er steeds water bij te kieperen en dat ging dan van klein naar groot. Het water werd later gebruikt om de werkkleding van pap in te wassen en het hof te schrobben. Dat was dan zo ver de voorbereiding van de zondag. Eerder had ze nog gecontroleerd of ik de kolenkit had gevuld voor de zondag, klein hout om de kachel aan te maken en een emmer kolenslik had klaar gezet voor het fornuis. Deze attributen werden handzaam op de keldertrap geplaatst zodat vlug gepakt waren. Op de zondagmorgen maakten de klokken van de zeven uur mis ons wakker. Na ons gewassen, gekamd en onze beste kleren aan getrokken hadden gingen we naar de kerk voor de mis. Ontbijten deden we als we na de mis thuis kwamen. De communie gaan was een must en daar moest je nuchter voor zijn. Pap was meestal al naar de mis van zes uur geweest en mam ging meestal naar de late mis die was om half elf. Op de zondag dekte pap altijd de tafel en bakte poetes (bloedworst) en of pannas met appels. Na het eten zaten we vaak samen in de voorste kamer (de goede kamer) en er werd radio geluisterd en onder elkaar werden de eerste danspassen geleerd. Pap was dan Fruhshoppen daarvoor ging hij om elf uur weg en tegen mam zei hij dan: "Trienke ik ga een uurtje naar de jongens". Mam wenste hem dan een mooie morgen en zei dat hij om een uur thuis moest zijn om te eten. In de regel gebeurde dat ook. Af en toe kwam hij zijn broers tegen en dan wou het wel eens uit de hand lopen. Mijn moeder had daar dus geen begrip voor en dat liet ze merken ook. Maar zoals gezegd dit gebeurde misschien twee of drie keer per jaar. Precies een uur had mam het eten klaar en de tafel gedekt, feestelijk, iedere zondag weer. Alles in schalen en met drie borden. Eten was een feestelijke aangelegenheid. Na het eten ging mam en pap een uurtje rusten en speelden de kinderen in de tuin of in de keuken aan tafel. Om vier uur stonden pap en mam op uit hun slaapje. De een keer gingen ze met ons wandelen en kregen we onderweg een glaasje prik en de andere keer zaten we allen samen in de tuin. Om zeven uur werd het avondeten gebruikt. Om acht uur gingen de eerste weer (kleintjes) in bed en om elf uur, behalve bij speciale gelegenheden (feesten e.d.) lag iedereen in bed. Zo zag het leven er in onze jeugd uit en ik zou zeggen het was op enkele facetten na, standaard in alle gezinnen. Een ding moet ik nog kwijt, wij waren tevreden en vonden het leven het leven waard.

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (0)

Archief per week

	16/02-22/02 2015
	17/03-23/03 2014
	31/10-06/11 2011
	24/10-30/10 2011
	04/10-10/10 2010
	04/01-10/01 2010
	10/08-16/08 2009
	15/06-21/06 2009
	13/04-19/04 2009
	06/04-12/04 2009
	23/03-29/03 2009
	16/03-22/03 2009
	16/02-22/02 2009
	19/01-25/01 2009

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Gastenboek

Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Welkom bij de fam. Heijenrath

Willekeurig Bloggen.be Blogs

diabetescheck
www.bloggen.be/diabete

Inhoud blog

	Mijn Levensverhaal
	Sparta

	Stukje wandelen
	Foto`s

Blog tegen de wet? Klik hier.
Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs