|
Na het wel heel stormachtig voorbije weekend kregen we deze keer een koud maar zonnig weekend in de schoot geworpen. Daar moet natuurlijk van geprofiteerd worden. Na een 2 tal uurtjes rijden komen we aan op een grote lege camperplaats, plaats genoeg dus om een plekje in te nemen. Een koffie en een koekje en we zijn klaar voor een wandeling. We zijn net vertrokken als we al getrakteerd worden op een ferme hagelbui. Gelukkig blijft het daarna droog en nog wat bewolkt, maar we genieten van de wandeling en de mooie omgeving. We worden hier zelfs verrast : eerst zien we 2 hazen de wei overrennen, een beetje later staan 6 hertjes ons aan te staren. Maar daar houdt het niet mee op want we zien ook nog eens een kudde van 7 herten en in de sloot naast de vaart spot Marnix een bever. Dat zijn nu eens kleine dinges des levens si die ons vrolijk stemmen. Het is rond 18 uur en met 10 km in de benen als we bij Fons terug zijn.
De nacht is koud (gelukkig enkel buiten) maar de morgen brengt stralend blauwe lucht in gezelschap van een lauwe zon. We fietsen langs het kanaal en 4 km verder stallen we onze fietsjes in de nabijheid van een restaurantje. Vandaar starten we een ferme wandeling waarin we heel wat caches proberen te vinden. Wat ben ik blij met de beslissing de rubberen laarzen aan te doen want we treffen af en toe wel heel modderige paadjes. We stappen, glijden, zoeken, genieten, picknicken, spotten een ijsvogeltje, krijgen spierpijn, ... Een beloning bij het restaurantje zit er niet in want het blijft 'fermée'. Dan maar even het kruideniertje bezoeken, nog wat buiten vertoeven op de camperplaats en verder chillen in de warmte van de camper.
De volgende dag stoppen we nog even in Le Quesnoy, zo'n 20 km terug. Dit vestingstadje is vooral mooi door het water waarmee het omringd is en de tuinen binnen de muren zijn goed onderhouden en een oase van rust. Het centrum zelf heeft iets mistroostigs en kan ons niet bekoren. Maar blij dat we dit ook eens gezien hebben en nog een frisse wandeling konden doen, alvorens weer huiswaarts te keren. Back to reality
|
