Maar Fons smeekte ook om nog even op stap te gaan, dus daar moesten we gehoor aan geven. Aangezien we nog eens een lange ladder naar Ruben moesten brengen, besloten we richting Kortrijk iets te zoeken. We boekten een plaatsje in de provincie Henegouwen en maakten plannen. Maar ergens, een rare kronkel, ontbrak de sprankel, de goeste om te vertrekken. Een zot plan was aan het rijpen. Was mijn collega Nele laatst niet geheel onverwacht voor een dagje naar Parijs gereden? Als dat kon voor één dag, konden wij toch ook voor een lang weekendje vertrekken? Was er geen camping in Versailles, ook al een tijdje op het verlanglijstje? Was deze nog open? Ja hoor, nog net. Zouden we? Voorzichtjes liet ik mijn plannen weten aan Marnix maar eigenlijk wist ik het antwoord al. Wat ? Naar Parijs? Tuurlijk! En zo boekten we dezelfde avond nog een plaatsje op camping Huttopia in Versailles. De rit er naartoe was op het einde even spannend. De gps, onze Kalle, zei links aanhouden, maar laat er daar nu net een bord hangen verboden boven de 2m . Op het nippertje konden we nog van rijvak veranderen. Zo moesten we zelf verder onze weg zoeken want ze wilde ons telkens opnieuw naar diezelfde weg sturen. Uiteindelijk geraakten we er wel natuurlijk, maar de kortste weg zal het niet geweest zijn. Enfin, na een vlotte check-in en installatie op ons plekje, profiteerden we van deze heerlijke najaarsdag, om nog een boswandeling te doen. We konden daarna zelf nog even een aperitiefje buiten nuttigen. 

De volgende dag bezochten we de tuinen en het paleis van Versailles. Dit was een goed half uur stappen vanaf de camping. Onderweg kochten we nog de ticketten in het bureau van toerisme, zodat we gespaard bleven van de lange wachtrij aan het kasteel zelf. We begonnen in de tuinen omdat het kasteel enkel op een tijdslot te bezoeken was. Die tuinen alleen al, wow. Ik denk dat je hier alleen al een dag zou kunnen spenderen. Enkele weetjes : Er worden elk jaar 210000 bloemen geplant, er staan 200000 historische bomen, er zijn 55 vijvers en bassins en 2400 fonteinen, de muur eromheen is 40 km lang. Rond 14 u konden we het paleis zonder problemen binnen, even check van de tassen en pass sanitaire en de toer kon beginnen. Dit is de grootste materiële nalatenschap van Lodewijk XIV. Vooral de kapel en de spiegelzaal maakten indruk, maar ook de slaapvertrekken van de Koning en de Koningin waren de moeite waard. Elk had zijn eigen slaapplaats met daarnaast een ruimte voor hun bedienden. Van snurkende echtgenoten of echtgenotes  hadden zij toen die tijd geen last. Ja, dit bezoek was geslaagd.

Na een verkwikkende nachtrust stond er weer een uitstap op het programma. Op 10 minuutjes wandelen van de camping kunnen we de trein nemen naar Parijs. (prijs 15 euro 2 pers. heen en terug). Het is slechts een klein half uurtje sporen tot aan de voet van de Eifeltoren. Daar wandelen we langs de Seine verder. Plannen zijn er niet, we waren hier al eerder, niets moet, alles mag, gewoon genieten en ondergaan. Het weer speelt niet mee. Het miezert, het klaart op, het giet,... Zo wat alles hebben we gehad. We steken de Champs Elysees over, verder door Les Jardins des Tuileries, tot het Louvres, wandelen nogmaals aan de andere kant van de Seine tot in Quartier Latin waar we lunchen. We passeren de Notre Dame, waar in 2019 een grote brand woedde. En zo wandelen we verder tot aan Père Lachaise , de begraafplaats waar heel wat beroemdheden hun laatste rustplaats vonden. Daar aangekomen regent het pijpestelen. We hebben moeite met de combinatie paraplu openhouden, plannetjes bekijken en juiste vakken te vinden. We wilden het net opgeven als we op de valreep toch nog het graf van Jim Morrison vinden. Jammer voor de rest, maar hier kun je wellicht ook een dag spenderen. We zijn een beetje bluts gelopen en na zo'n 20 km stappen, kunnen we dan toch de trein terug nemen. Nog net op tijd om wat boodschappen te doen en de avond in de camper door te brengen.

Rest ons de volgende dag alleen nog de 350 km terug te rijden tot ons eigen stekje.