Heylaba, ja hoor , hier zijn we alweer. Uiteindelijk stond Fons dan toch niet zo lang op stal. De operatie van Marnix verliep zonder complicaties en ondertussen is hij een week of drie thuis. Het komt er nu vooral op aan om te rusten en langzaam aan te herstellen. Slapen is en blijft een oud zeer, Fons doet meestal wonderen, dus waarom het niet eens proberen? Het weer beloofde een lentezonnetje en de keuze viel op Hamont-Achel. Marnix is ook een beetje gepassioneerd door de Trappisten en alles wat er rond hangt. Westvleteren is niet zo ver van onze deur, in Rochfort waren we al eens op weekend en Chimay staat deze zomer op het programma. Ik moest de vrijdagmorgen nog even mijn opwachting maken op het werk en 's middags was er een etentje voorzien met de collega's en de lieve op-rust-zijnde collega Marina en dus werd ik daarna pas opgepikt om vanuit Brugge dan definitief te vertrekken. Al van voor Antwerpen kwamen we vast te zitten in de file. Het leek uitzichtloos lang te duren voor we weer wat vaart konden maken. En eenmaal de snelweg af, hadden we nog een eind te rijden langs gewestelijke wegen met vele stoplichten, ronde punten, enz. Was dat even balen, ja ook daar moesten we passeren (Balen). Enfin, na 3 en een half uur rijden voor 210 km, kwamen we aan in Hamont waar de parkingplaats voor mobilhomes volgens onze campergids (editie 2011) op het kerkplein was. Fons is al niet groot en paste toch maar net in de parkeerplaats, we vroegen ons af wat ze dan met hun grote mobilhomes deden. We wandelden even rond de kerk en zagen op de hoek van de straat een bordje die verwees naar de camperplaats. Even verzetten dus, aan het oude kerkhof op de hoek van de Deken Dolsstraat met de Brouwerstraat is er een vrij ruim grasveld waar je dus legaal mag parkeren. We strekten nog even de benen, en dronken een aperitiefje tussen de lokale bevolking. 's Avonds smulden we nog van een lekkere kaasschotel, nog een kadootje van onze vrienden Sandra en Marc, nog eens Thanks daarvoor, jullie waren er bij in onze gedachten. We gingen vroeg naar bed maar de magie van Fons werkte nog niet zo goed voor Marnix. De volgende dag gingen we eerst nog wat inkopen doen in de plaatselijke supermarkt en daarna vertrokken we te voet naar de 'Achelse Kluis', waar de trappist wordt gebrouwen. De brouwerij zelf bezoeken is niet mogelijk. Er is wel een ruime cafetaria en een gezellig zonnig terras, waar je de trappist kunt proeven en op zijn 'hollands' een broodje kroket kunt eten. Er is ook nog een ruime galerie, waar je allerlei vooral religieuze spullen kunt kopen en een winkeltje waar je de trappisten kunt kopen. De lange pauze deed deugd, maar de weg terug stond natuurlijk ook nog op het programma. Achteraf bekeken was het een beetje te hoog gegrepen, maar ja , wat wil je. Twee weken na de operatie zou een kortere wandeling ook goed zijn geweest. We sloten de avond af met een spelletje yahtzee en een lekkere pastaschotel en ja : ook nu viel ik als eerste in slaap, maar Marnix volgde niet lang daarna. Op de terugweg stopten we nog even om goeiedag te zeggen aan Domien en Lieselotte, die druk bezig waren met hun geocach-mega-event in Brugge en rond 15 u waren we thuis. Nog net op tijd om de laatste kilometers te zien van de wielerwedstijd Paris-Roubaix.
aantal km gereden : 441 km parking : Hamont, hoek Deken Dolsstraat/Brouwerstraat, ondergrond gras, geen voorzieningen
Reacties op bericht (2)
07-05-2014
blij
Hallo Heidi en Marnix, blij te lezen dat het terug goed gaat bij jullie en jullie opnieuw kunnen genieten van de uitstapjes met "Fons".
Groetjes,
Nadine
07-05-2014 om 14:12
geschreven door Nadine
06-05-2014
heel leuk
hey Heidi, ben blij dat alles goed is verlopen en hoop dat jullie nog vele reisjes zullen maken met de fons !
groetjes uit leuven
06-05-2014 om 22:46
geschreven door syl
Over mijzelf
Ik ben Heidi
Ik ben een vrouw en woon in Bredene () en mijn beroep is Administratief bediende.
Ik ben geboren op 04/04/1965 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, linedance, muziek, lezen, handwerk, wandelen, geocaching.
