Geraardsbergen : eentje om t weer gewoon te worden
Tja, het kriebelde al weer een tijdje om Fons van stal te halen. En de weerberichten leken al bij al mee te vallen. Dus, meer duwtjes hadden we niet nodig. Onze keuze viel op de Vlaamse Ardennen; ten eerste : we waren er nog nooit geweest. Ten tweede : gezien de batterij-perikelen van vorig jaar waarbij we het advies kregen na de winter de batterijen eens goed te laten opladen aan de elektriciteit. En ten derde: wel ja alles was goed. Maar : camping de Gavers bleek het hele jaar geopend : Dus op naar Geraardsbergen, slechts op 100 km afstand van Gistel. We betaalden 28 euro voor 2 nachten. Niet duur, maar ik moet er wel bij vertellen dat er geen voorzieningen waren voor campers. Water konden we niet vullen, want alle kraantjes bleken afgesloten. Een loosput werd er ook niet gevonden. Het was even behelpen dus, met een jerrycan water in Fons, en die jerrycan lekte dan nog eens ook. Ok, nog iets? Inderdaad. Net toen we de wandeling naar het centrum van Geraardsbergen wilden aanvatten, begon het te regenen. En niet voor eventjes. Hmm, we verloren er ons goed humeur er niet door. Wat hoort er onvermijdelijk bij Geraardsbergen ? Juist ja, het overheerlijke mattentaartje. En het heeft gesmaakt hoor. Verder hebben we nog Manneke Pis gezocht en gevonden en de dag verder gevuld met wat shopping. De hemelsluizen waren ondertussen volledig opengedraaid , time to go home. Allé, naar Fons é. Een warme douche deed deugd, het aperitiefje ook, de babbel was lang en het was al tegen negenen toen we aan het avondeten begonnen te denken. En zo was dag één voorbijgevlogen. Na een verkwikkende slaap was het tijd om de fiets op te stappen. Het weer was ondertussen opgeklaard. Het was even zoeken naar het eerste knooppunt, maar die bleek, zoals Marnix dacht, aan de andere kant van het meer te liggen. Voor de liefhebbers volgen hier de knooppunten : 74-67-66-69-70-71-79-85-87-84-86-93-97-54-88-83-81-80-73-74. Het was echt een prachtige rit, met af en toe een pittige helling. De pittigste wachtte ons op in het centrum van Geraardsbergen : de Muur. Eigenlijk niet in de route begrepen, maar toch een uitdaging. Van als je het hoekje omdraait aan de kerk, weet je het al. En dit was slechts de voorbode. Tja, wat willen die 2 amateurtjes eigenlijk bewijzen, zo zonder voorafgaande training de muur oprijden? Haha. Echt waar, chapeau hoor voor die coureurs, zo in het echt sta je echt wel vol bewondering te kijken naar die klim. We bezochten nog even de beroemde kapel op de top en dan was het tijd voor iets versterkends. Net voor we terugfietsten, brachten we nog even een bezoekje aan het informatiebureau om Manneke Pis in al zijn kostuumpjes te bewonderen. En we kregen er van een heel enthousiaste medewerker tal van informatie bij. We waren blij om weer in de warmte te kunnen kruipen. Het werd nog een toffe avond, maar deze keer lagen we wat vroeger in bed : moe maar tevreden. En we kunnen alweer terugblikken op een geslaagd eerste weekendje weg.
Reacties op bericht (1)
21-01-2014
de eerste
De eerste uitstap van 2014. Hopelijk volgen er nog vele. Hou de Marnix maar op zijn fiets ( voorlopig toch ).
21-01-2014 om 11:38
geschreven door wim
Over mijzelf
Ik ben Heidi
Ik ben een vrouw en woon in Bredene () en mijn beroep is Administratief bediende.
Ik ben geboren op 04/04/1965 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, linedance, muziek, lezen, handwerk, wandelen, geocaching.
