Om maar meteen de maand augustus goed in te zetten, vertrokken we rond 15 u onder een stralende zon richting Berck sur mer. Dit jaar met eentje minder, Aäron bleef thuis om te blokken voor de herexamens. In Berck stond de ,schitterend naast het strand gelegen, mobilhomeparking zo goed als vol, maar voor Fonske is er meestal wel een plaatsje te vinden. We maakten nog een mooie wandeling langs de dijk tot in Le Touquet, herenigden nog even tussendoor twee verloren gelopen kindjes met hun mama, dronken een frisse pint om de dorst te lessen en aten een zelfgemaakt belegd broodje buiten op naast Fons. We bleven Uno spelen tot het donker werd en kropen daarna nog steeds puffend van de warmte in bed. De volgende morgen stonden we iets vroeger op om de resterende kilometers tot in Carnac te rijden. Er was heel weinig verkeer op de baan en we namen ook de nodige tijd om rustig de slaatjes op te eten tijdens de middagpauze. Rond 15 u kwamen we aan op de Camping Les Menhirs, de Quecha tent werd opgezet en even later waren we al op verkenning in het heel nabij gelegen stadje, waar we een heerlijke, maar oh zo grote pizza verorberden. En wat deden we zo verder nog al behalve naar het strand gaan, ploeteren in het zwembad, boodschapjes doen, het plaatselijke marktje bezoeken, lezen, spelletjes spelen, ijsjes kiezen uit wel 50 verschillende smaken, ...... ???
We gingen op zoek naar de dolmen (niet gezien) en de menhirs (gevonden). (12 km gewandeld)
"Maar liefst 3 000 menhirs staan hier tussen de heide in lijnen met een lengte
van ongeveer 1 km. Dit is een van de meest opmerkelijke concentraties rechtop
staande stenen in de wereld. De meest indrukwekkende rijen zijn die van Menec,
Kerlescan en Kermario. Naast hen bevindt zich de grafheuvel van Saint-Michel en
de Reus uit Manio, een menhir met een hoogte van 6,50 m. Geloof maar niet dat
Obélix er iets mee te maken heeft! De menhirs zijn 5 000 tot 3 000 jaar v.Chr.
opgericht. Dus lang voor de Galliërs! Verschillende theorieën, tot aan de meest
hilarische, trachten deze monumenten te verklaren.Vaak wordt hen een
astronomische functie toegedicht." (bron : internet)
We gingen te voet naar het naburige stadje Trinité sur mer. We zochten naar allerlei diertjes tussen de rotsen aan zee en vonden er onze aperitiefhapjes : kreukeltjes of beter gezegd karakolletjes. De krabbetjes waren te klein en een zeester leek ons niet zo smakelijk. (15 km lange wandeling)
"La Trinité-sur-Mer heeft een grote vissers- en jachthaven en is het centrum van de oesterkwekerij. Het is tevens een alomgekende badplaats die zeer mondain is en voorzien met winkelstraten, speelzalen, een winkelcentrum en vele souvenirswinkels." (bron Wikipedia)
We bezochten een op 30 km gelegen stadje Vannes, met zijn oude huisjes, kathedraal en smalle straatjes. We aten er een heerlijk hartige pannenkoek.
"Vannes heeft alle reden een s achter haar naam te zetten. Deze stad is zo
veelzijdig! Hoofdstad van de Morbihan, jachthaven, vestingstad, middeleeuwse
stad, stad van kunst en historie Van de kaden, omzoomd door bomen, tot de
huizen uit de 15e eeuw, alles herinnert aan het goede leven. Pal in het zuiden, tegenover de haven, heeft Place Gambetta de allure van een
badplaats. Maak van de gelegenheid gebruik om even op een terrasje te pauzeren
voordat u onder de Porte Saint-Vincent doorloopt voor een bezoek aan de oude
stad. Voorbij het voorportaal staan aan weerskanten van de straat huizen uit de
17e eeuw. Rond de Place des Lices, waar in de Middeleeuwen toernooien werden
gehouden, staan voorname herenhuizen zij aan zij met vakwerkhuizen. De gevels
worden op de maat van de huizenrijen verlicht in vrolijke kleuren. Voorbij de
kathedraal en de Cohue en afdalend naar de Porte Prison die toegang geeft tot de
schilderachtige wijk Saint-Pagtern, biedt de Rue Saint-Gwénaël een keur aan
kruisbreuken en uitkragingen. Op de hoek van de Rue Rogue en de Rue Noé wordt u begroet door twee vrolijke
gedaanten. Uit steen gehouwen vertegenwoordigen zij de heer en meester van dit
huis uit de 16e eeuw, en zijn eega. Zij zijn de mascottes geworden van de
inwoners van Vannes.
We volgden een uitgestippelde wandeling in Carnac, langs een klein gehuchtje met een oude kapel, langs oesterkwekerijen en langs een prachtig ruig kustpad en hadden uiteindelijk weer een elftal kilometers op de stappenteller staan.
We sloten de vakantie in Carnac af met een aperitiefje met oesters op visserijfeesten aan de haven, een superlekkere Fruits de mer en een dansfeest met Keltische muziek, waar we alledrie een poging waagden om mee te huppelen.
Aan alle mooie dingen komt een eind, dus ook aan de vakantie, maar we gingen niet rechtstreeks huiswaarts. We bezochten mijn schoonbroer/schoonzus die in de buurt van Fontainebleau wonen. Het vergde even wat stuurmanskunst van Marnix om met Fons het steile kiezelbaantje achterwaarts af te rijden, maar zo stonden we wel rustig van het weggetje af. Kenneth liet ons nog het indrukwekkende Chateau van Fontainebleau zien en 's avonds gingen we heerlijk Mexicaans eten.
Na nog eén nachtje slapen in Fons, een lekker ontbijtje en nog 350 km te rijden, kwamen we weer eens veilig terug thuis, waar de twee jongens ons hartelijk verwelkomden met een aperitief, met hapjes en een lekkere spaghettie.
Reacties op bericht (3)
21-08-2013
mooi
had het al eerder gelezen maar nu eens een berichtje ! Mooi verslag van een inderdaad mooie streek. Altijd leuk om jullie reisverslagen te lezen. Groetjes
21-08-2013 om 13:23
geschreven door wim
19-08-2013
Vive la France
mooi verslagske, net alsof ik er zelf bij was
19-08-2013 om 13:27
geschreven door lankarren
17-08-2013
La douce France
Fijn te lezen dat jullie een heerlijke vakantie beleefd hebben.
Genieten van teusjes en terrasjes, lekker eten en het zonnetje.
Chef une petite bière on a soif !
Marksje
17-08-2013 om 15:22
geschreven door marksje
Over mijzelf
Ik ben Heidi
Ik ben een vrouw en woon in Bredene () en mijn beroep is Administratief bediende.
Ik ben geboren op 04/04/1965 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, linedance, muziek, lezen, handwerk, wandelen, geocaching.