Een weekje verlof in het vooruitzicht : dat wordt de weerberichten in de gaten houden, plannen maken, plannen veranderen en uiteindelijk toch een beslissing nemen. De zon is het meest te zien in Berlijn, een stad die ik altijd al eens wou bezoeken. Dus, last minute, zonder al te veel voorbereidingen vertrekken we richting Berlijn. We rijden in 2 dagen naar daar. De eerste dag hebben we de kampen met veel files, al van voor Antwerpen staan we geregeld stil, het schiet voor geen meter op. Maar ach, we zijn op vakantie niet? Niets moet alles mag. We zoeken een camperplaats in Oelde, een klein stadje met een enkele winkelstraat. Maar we vinden er wel een nieuwe huisgenoot : we dopen hem "Oelde" en bij thuiskomst zoeken we voor hem een mooi plaatsje in de tuin. De camperplaats is naast een grote brouwerij met Biergarten. Na een rustige nacht volgt een rustige rit en relaxed komen we aan bij City Camping Berlin Süd in Kleinmachnow. Na de check-in wandelen we nog even richting centrum waar we een pintje in de zon drinken. De camping is een prima uitvalsbasis voor een bezoek aan Berlijn en Potsdam. We nemen een bus die ons een 10-tal minuutjes later afzet bij de S-Bahn , en nog een overstap later staan we op de Alexanderplatz. De verkenning kan beginnen. We volgen weer een wandeling van reisroutes.be en zoals gewoonlijk is het voor ons even moeilijk om de wandeling aan te vatten. Maar daarna brengt het ons bij de meeste bezienswaardigheden die Berlijn rijk is : Altes Rathaus, Nikolaskirche, Berliner Dom, Museuminsel, Unter dem Linden, Gendarmenmarkt, Checkpoint Charlie, Brandenburger Tor, Reichstag,... We hebben ogen te kort in deze stad vol geschiedenis. Moe maar tevreden keren we terug naar de camper. Twee dagen later zijn we hier terug en nemen wat meer de metro om East Side Gallery te bezoeken, een overgebleven stuk muur die heden ten dage vol staat met graffiti (of noemen we het beter prachtige schilderijtjes). We gaan ook nog naar Mauerpark, wanen ons in het zuiden aan de oevers van de Spree met een cocktail in de hand, eten lekker in de the Foodfactory naast Hauptbahnhof, en bezoeken de Turkse markt in Kreuzberg. Natuurlijk konden we op deze dagen niet alles zien, maar het was in elk geval een prettige eerste kennismaking met deze stad.
Wat ook meer dan de moeite was : een bezoek aan Potsdam die we met de fiets konden bereiken vanaf de camping. Wow, wat was me dat zeg. Behalve de gezellige binnenstad met hun eigen Brandenburger Tor, kunnen ze hier wel degelijk uitpakken met hun eigen versie van Versaille : Parc Sansoucie is even indrukwekkend en dan hebben we alleen nog maar de buitenkant gezien. De vele wandelwegen in het park brengen ons ook nog naar het Chinese paviljoen en Neues Schloss en in welke richting je ook kijkt, overal zie je even mooie gebouwen te voor schijn komen. Indrukwekkend, zeker een aanrader voor wie in de buurt is.
Na al het city gedoe moeten we ook even afkicken en sluiten we de week af met een ferme wandeling in de omliggende bossen waar we ook een stuk van de Berliner Mauer Weg volgen. We zijn dicht bij Wannsee als we zelfs een terrasje kunnen meepikken.
Op de terugweg stoppen we voor een nachtrust in Rheda, waar je ook een mooi park met Schloss kunt bezichtigen. Leuk stadje maar 's nacht wat rumoerig op de camperplaats (of kwam dit door de plaatselijk voetbalploeg die misschien gewonnen had?)
Maar één ding is zeker : dit weekje was super. Het weer top , de stad top en natuurlijk het gezelschap top.
Deze keer komen we via ons lidmaatschap bij Camperstopsbelgium op een prachtig plekje terecht. Het weer is schitterend en na ons wat geïnstalleerd te hebben vertrekken we nog voor een wandeling in de omgeving. Hoe prachtig is het hier in de Vlaamse Ardennen. En en plus krijgen we er nog de bloeiende blauwe boshyacintjes bij. We dalen de Bosberg af en komen in een ander natuurgebied terecht. Na 12 km is het tijd om wat te relaxen en te lezen in het zonnetje, we krijgen bezoek van een reiger en aan de andere zijde laat een ezel van zich horen. We krijgen er niet genoeg van en na het avondeten maken we nog even een korte wandeling tot aan een boomgaard waar de bloesems zich van hun mooiste kant laten zien.
We worden wakker met het gefluit van de vogeltjes en na het ontbijt worden de fietsjes opengevouwd. Welke harde labeur staat hen nu weer te wachten? We maken een grote toer langs eerder opgeloste geoart-caches en komen langs kleine dorpjes waarvan ik de naam alweer kwijt ben. In de namiddag rijden we provinciedomein De Gavers binnen. Hier is het een drukte van jewelste op dit zonnige paasweekend maar we vinden een plaatsje in de zon voor wat verfrissende drankjes/ijsjes. We moeten nog een eind terug en onderweg hebben we nog wat potjes te zoeken, dus we springen de fiets weer op en rijden verder langs de Dender. Het laatste stukje moeten we even off road. Rond half zes bereiken we weer de camperplaats. Tijd voor een aperootje en alweer een rustige avond.
Voor we zondag huiswaarts keren, maken we nog even een wandeling , deze keer een andere richting op. Na wat zacht klim en daal werk belanden we ook eens in het centrum van Galmaarden, om dan zo terug te keren langs rustige wegen. We genieten nog wat van de zon en daarna vertrekken we richting Brugge waar we rond 16 uur in het Leenhof verwacht worden. Lang geleden dat we nog eens samen waren met schoonzus Sabine en de kinderen. Het werd een toffe namiddag als afsluiter van een tof weekend.
Er waren er hier weer twee blij in t weekend. Jade laat weten dat ze vrijdag en zaterdag niet naar huis komt, er wordt weer mooi weer voorspeld, wat houdt er ons dus tegen?
De tank was toch gevuld, plannen zijn vlug gemaakt en we vertrekken naar Calais, eerst gaan we inkomen doen in de Auchan. In Calais waren we reeds te gast, maar alles gezien heb je nooit, en het is de ontspanning die telt. Op de betalende camperplaats is er plaats zat; in het hoogseizoen kunnen hier 100 campers terecht. Als we toekomen zijn er slechts een 10tal plaatsjes ingenomen, naarmate de avond nadert komt de één na de andere toe, in alle soorten en formaten uiteraard, een schouwspel die niet gauw verveeld.
We zijn er uiteraard niet alleen om naar de campers te kijken, maar maken een wandeling en ontdekken weer een nieuw stukje. We slenteren voort en komen ook in bekendere plaatsen en halen herinneringen op waar en wat we indertijd aten en dronken. Op de mooi aangelegde boulevard eten we een ijsje, het eerste van het jaar. Dat moeten we uiteraard doorspoelen op een terrasje uit de wind. We wandelen terug naar de camper en installeren ons nog even buiten voor de apero. Voor Marnix is het nog extra genieten, de oesters laten zich smaken. Wat kan het leven mooi zijn... Zeker als je de avond nog eens kan afsluiten met een heerlijke fruit de mer.
Op zaterdag maken we een fietstocht tot in de Marais, een moerasachtig gebied. Het fietspad gaat in één rechte lijn, gelukkig hebben we een aantal caches te zoeken ter verstrooiing. Alleen het laatste stuk van de terugweg wijken we wat af en blijven het kanaal volgen. Het water stroomt toch altijd naar de zee niet? En ja hoor, op de dijk zijn we net op tijd op de rondgang van Le dragon te zien. Heel wat kindermondjes vielen open van verbazing. Weer was er daarna tijd voor een terrasje en nog wat genieten van de zon bij de camper.
Helaas was het zonnetje de volgende morgen niet meer van de partij. We hoorden het reeds aan de misthoorns van de uitvarende ferryboten. De geplande fietstocht hebben we dan maar gelaten voor wat het was. Wat een verschil met de dag voordien. Naar huis dan maar, zo kwam er wat tijd vrij om de tuinklusjes aan te vatten.
Niet de eerste maal hier op bezoek, ook niet de tweede keer, maar een nieuwe camperplaats en een date met de vrienden bracht ons hier voor de derde keer terug. Mooi weer was opnieuw onze bondgenoot, dus hebben we de vrijdagnamiddag opgevuld met een ferme wandeling in de velden. Het centrum is dichtbij de camperplaats en zo hadden we nog de fut om even verder te stappen tot aan de markt om onze dorst te lessen op een zonovergoten terrasje.
De volgende dag zijn we begonnen met een bezoek aan de markt, euh ja maar de markt met marktkramers dus. Daarna installeerden we ons met een koffie en koekje bij de camper waar we Mark en Sandra opwachtten. Eénmaal daar werd de koffie vervangen door een cavaatje en daarna begonnen we aan een uitgestippelde stadswandeling. Het was al namiddag als we eindelijk een lichte lunch konden nuttigen. En toen moesten we nog het tweede deel aanvangen. Maar moe en voldaan was er na de wandeling nog tijd voor een terrasje te doen, heerlijk in het zonnetje. We sloten de avond af met een uitgebreide apero en een zelf samengestelde kaasschotel.
Een yahtzee met 4 vergde enige tijd , het was dan ook al na middernacht als we eindelijk ons bedje konden induiken.
De zondag startte met regen, tijd om op de kramen en na een uurtje terug de West-Vlaanders binnen te rijden.
Weer biedt een prachtig weekend zich aan. Weg zijn wij dus. Dit keer rijden we richting provincie Henegouwen waar we ons voor 2 dagen settelen in een piepklein dorpje Ragnies. Het krijgt de naam om één van de mooiste dorpjes te zijn van Wallonië, maar ja , zo zijn er wel meer die dit claimen. En ja, het heeft zijn charme. We verblijven op de parking van de distilleerderij van Biercée. Dit is enkel op reservatie voor leden van CamperstopBelgium, en ja , er wordt gecontroleerd. Op de zelfde site bevinden zich ook de golfterreinen en er is een brasserie/restaurant.
In de nabije omgeving zijn er massa's geocaches te vinden en zo vullen we deze dagen en worden er heel wat kilometers afgestapt. Het restaurant wordt gekeurd en goed bevonden.
Op de terugweg maken we even een stop bij mijn jongste zoon en schoondochter in Kortrijk. We hadden heel wat bij te praten.
Na het wel heel stormachtig voorbije weekend kregen we deze keer een koud maar zonnig weekend in de schoot geworpen. Daar moet natuurlijk van geprofiteerd worden. Na een 2 tal uurtjes rijden komen we aan op een grote lege camperplaats, plaats genoeg dus om een plekje in te nemen. Een koffie en een koekje en we zijn klaar voor een wandeling. We zijn net vertrokken als we al getrakteerd worden op een ferme hagelbui. Gelukkig blijft het daarna droog en nog wat bewolkt, maar we genieten van de wandeling en de mooie omgeving. We worden hier zelfs verrast : eerst zien we 2 hazen de wei overrennen, een beetje later staan 6 hertjes ons aan te staren. Maar daar houdt het niet mee op want we zien ook nog eens een kudde van 7 herten en in de sloot naast de vaart spot Marnix een bever. Dat zijn nu eens kleine dinges des levens si die ons vrolijk stemmen. Het is rond 18 uur en met 10 km in de benen als we bij Fons terug zijn.
De nacht is koud (gelukkig enkel buiten) maar de morgen brengt stralend blauwe lucht in gezelschap van een lauwe zon. We fietsen langs het kanaal en 4 km verder stallen we onze fietsjes in de nabijheid van een restaurantje. Vandaar starten we een ferme wandeling waarin we heel wat caches proberen te vinden. Wat ben ik blij met de beslissing de rubberen laarzen aan te doen want we treffen af en toe wel heel modderige paadjes. We stappen, glijden, zoeken, genieten, picknicken, spotten een ijsvogeltje, krijgen spierpijn, ... Een beloning bij het restaurantje zit er niet in want het blijft 'fermée'. Dan maar even het kruideniertje bezoeken, nog wat buiten vertoeven op de camperplaats en verder chillen in de warmte van de camper.
De volgende dag stoppen we nog even in Le Quesnoy, zo'n 20 km terug. Dit vestingstadje is vooral mooi door het water waarmee het omringd is en de tuinen binnen de muren zijn goed onderhouden en een oase van rust. Het centrum zelf heeft iets mistroostigs en kan ons niet bekoren. Maar blij dat we dit ook eens gezien hebben en nog een frisse wandeling konden doen, alvorens weer huiswaarts te keren. Back to reality
Een vlottere start deze keer en een vlotte rit naar Neeroeteren waar we terecht kunnen bij het sportcentrum aan de Komweg. Er zijn 6 plaatsen voor campers, 7 euro per nacht. We starten met te gaan betalen in het sportcafé. Daarna een kopje soep. We staan dichtbij het kanaal en vandaar wandelen langs het water en enkele veldwegen waar we toffe geocaches tegenkomen. Het is grijs, het begint lichtjes te regenen en het laatste stuk terug krijgen we een serieuze vlaag op onze nek. Doorweekt komen we weer bij onze startplaats aan. Gelukkig zijn er droge kleren en kunnen we de verwarming hoog zetten, zodat we er een gezellige avond van kunnen maken.
Gelukkig is de volgende dag alles weer droog en schijnt het zonnetje. Met de fietsjes rijden we de andere richting van het kanaal op, waar we een tweetal rondjes voorzien hebben in het natuurpark de Bergerven. Dit natuurgebied ligt aan de rand van het Kempisch plateau aan een historisch meander van de Maas. Door grondontginning ontstonden er verschillende plassen, er zijn natte en droge heidegronden, er lopen Galloway runderen en Konik paarden. Kortom een prachtig gebied voor de natuurliefhebbers. Op het einde van de dag hadden we 19 wandelkilometers. Het eerste deel liepen we volledig rond de plassen en keerden we terug langs het kanaal, de tweede ronde liep meer door de bossen, en had op een andere manier zijn charme. Moe maar tevreden fietsten we terug en deden we eerst nog een paar boodschappen. We wisten al dat de zondag wat het weer betreft niet veel soeps ging worden. De terugrit verliep dan ook wat trager, want serieuze rukwinden en hevige regenbuien maanden ons aan tot voorzichtigheid. Better safe than sorry
Eerste uitstap van het jaar naar Heist op den Berg
Een nieuw jaar, nieuwe hoop, nieuwe verwachtingen,... de dagen worden al een ietsje langer, lentekriebels, nee wel de kriebels om op pad te gaan. Wetende dat er een iets mindere periode aan zit te komen, is uitstellen geen optie.
Dit jaar proberen we iets nieuws; om beurten maakt er één van ons het programma op, bestemming, catering, activiteiten,...Het lot, of beter de alom bekende kop of munt, besliste dat Marnix als eerste aan de beurt was.
Wat hij niet helemaal in de hand had : Fons bleek wat last van ouderdomskwaaltjes, starten deed hij niet meer aan mee. De opgetrommelde wegenwacht stond hier vrij vlug aan de deur en kon ons depanneren om tot de garage te geraken. De garage die hij als tip gaf was inderdaad zo vriendelijk ons onmiddellijk te helpen, er werd een nieuwe batterij geplaatst en na een uurtje was Fonske weer zo fris als een hoentje.
Een valse start dus, maar niet getreurd, rond 15 uur hadden we nog plaats genoeg aan de camperplaats in Heist op den Berg, gelegen bij het zwembad. Er zijn 5 plaatsen, er is mogelijkheid voor het nemen van water, je kan water en wc legen, er zijn afvalcontainers en je kan er eventueel je elektrische fiets opladen. En dat gratis. Het is er ook redelijk rustig, alleen een voorbijrijdende trein en een landend vliegtuig kan de stilte wat verstoren. Het centrum van Heist is gelegen op een kilometer. De kerk is er gelegen op een heuvel ( op den Berg) en het is de hoogst gelegen kerk van de provincie Antwerpen. Het ziet er klein en gezellig uit, maar wij wandelden voornamelijk langs de landweggetjes in de buitenwijken. Het weer was grijs maar droog, maar ik ben er zeker van dat een zonnetje en wat blauwe lucht het geheel nog aantrekkelijker maakt.
Op de terugweg maakten we nog een wandeling in een deelgemeente van Bonheiden. De caches lagen in de wijde omgeving van het Weynesgoed, ook een aanrader voor wie met de kinderen komt. Het avontuur lonkt hier.
Een prima begin dus, alhoewel de start de volgende keer beter mag :)
Ho ho ho, aan de vooravond van kerst en met nog een weekje te gaan tot aan 'a brand new year', kunnen we hier weer eens even terugblikken op het voorbij Fons-jaar.
Geen strenge lockdowns die ons konden tegenhouden dit jaar, dus trokken we er 12 weekendjes op uit met onze grote vriend en huisgenoot Fons, of noemen we hem beter Fonske? Sinds hij een 'joenge puppe' kreeg als vriendin, lijkt hij wel gekrompen. Maar we zien hem daarom niet minder graag hoor. We gingen ook een weekje weg in eigen land en 2 langere reizen in la douce France lieten hem en ons dromen van meer. Totaal gereden kilometers dit jaar : 8432.
Helaas zat een weekendje London er dit jaar weer niet in, want die Engelsen maken het supermoeilijk hun grenzen over te steken. En al missen we deze stad superhard, al die poespas van papieren en testen hebben we er toch ook niet voor over. Gelukkig maakte het weekje onder de Spaanse zon veel goed, een beetje te veel zelf voor Marnix want hij zou er stande pede zomaar naartoe willen verhuizen.
Vooruitkijken naar volgend jaar? Ondanks de onzekere tijden, waarin flexibiliteit hoog aan te raden staat, hoop ik alleen maar op het zelfde elan voort te kunnen gaan. Gezondheid hebben we niet helemaal in eigen handen, van al de rest moeten we zelf proberen het beste te halen. Elk op zijn eigen manier, elk met zijn eigen verlangens en wensen.
Ben je 20, 30 of 70? Leef! En maken je eigen dromen werkelijkheid! (Nee schat, jouw droom om onder de Spaanse zon te gaan wonen, berg je maar even op :))
Vrolijk kerstfeest en aan ieder een gelukkig nieuwjaar!!!!
Weer een lang weekend voor de boeg en behalve deze spenderen met de herschikkingswerken in de garage, willen we er ook nog eens op uittrekken. Je weet maar nooit of dit het laatste mooie weekend van het jaar wordt.
We trekken deze keer naar Sint-Katelijne-Waver, waar we de camper kunnen neerpoten aan museum ' t Grom. Daar aangekomen willen we nog eerst even tot aan het fort, de wandeling er naartoe is leuker dan het fort zelf. We kunnen slechts een blik werpen op de buitenmuur en de vijver errond. Geen aanrader dus.
Terug op de camperplaats genieten we eerst van een boterhammetje en maken dan een mooie cachewandeling langs de fiets-o-strade. We kunnen nog even een aperootje meepikken in de bistro bij de parking en nestelen ons daarna een warme avond tegemoet. Deze nacht staan we helemaal alleen. Het is oh zo rustig.
De volgende dag plooien we de fietsjes open en rijden naar Mechelen. Deze stad heeft ons aangenaam verrast en onder een lekker herfstzonnetje gaan we op verkenning. We kunnen zowaar nog lunchen op een terrasje op de Grote Markt. En daarna proberen we nog net voor het donker de camper te bereiken, wat ons net lukt.
Tijdens de terugreis stoppen we nog even dat bekende Zweedse warenhuis en maken we nog een wandeling in de velden van Lotenhulle. Jammer genoeg dit keer niet in de zon, maar in de miezerregen.
Ik ben Heidi
Ik ben een vrouw en woon in Bredene () en mijn beroep is Administratief bediende.
Ik ben geboren op 04/04/1965 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, linedance, muziek, lezen, handwerk, wandelen, geocaching.
Deze keer komen we via ons lidmaatschap bij Camperstopsbelgium op een prachtig plekje terecht. Het weer is schitterend en na ons wat geïnstalleerd te hebben vertrekken we nog voor een wandeling in de omgeving. Hoe prachtig is het hier in de Vlaamse Ardennen. En en plus krijgen we er nog de bloeiende blauwe boshyacintjes bij. We dalen de Bosberg af en komen in een ander natuurgebied terecht. Na 12 km is het tijd om wat te relaxen en te lezen in het zonnetje, we krijgen bezoek van een reiger en aan de andere zijde laat een ezel van zich horen. We krijgen er niet genoeg van en na het avondeten maken we nog even een korte wandeling tot aan een boomgaard waar de bloesems zich van hun mooiste kant laten zien.
Er waren er hier weer twee blij in t weekend. Jade laat weten dat ze vrijdag en zaterdag niet naar huis komt, er wordt weer mooi weer voorspeld, wat houdt er ons dus tegen?
Niet de eerste maal hier op bezoek, ook niet de tweede keer, maar een nieuwe camperplaats en een date met de vrienden bracht ons hier voor de derde keer terug. Mooi weer was opnieuw onze bondgenoot, dus hebben we de vrijdagnamiddag opgevuld met een ferme wandeling in de velden. Het centrum is dichtbij de camperplaats en zo hadden we nog de fut om even verder te stappen tot aan de markt om onze dorst te lessen op een zonovergoten terrasje.
Weer biedt een prachtig weekend zich aan. Weg zijn wij dus. Dit keer rijden we richting provincie Henegouwen waar we ons voor 2 dagen settelen in een piepklein dorpje Ragnies. Het krijgt de naam om één van de mooiste dorpjes te zijn van Wallonië, maar ja , zo zijn er wel meer die dit claimen. En ja, het heeft zijn charme. We verblijven op de parking van de distilleerderij van Biercée. Dit is enkel op reservatie voor leden van CamperstopBelgium, en ja , er wordt gecontroleerd. Op de zelfde site bevinden zich ook de golfterreinen en er is een brasserie/restaurant.
Na het wel heel stormachtig voorbije weekend kregen we deze keer een koud maar zonnig weekend in de schoot geworpen. Daar moet natuurlijk van geprofiteerd worden. Na een 2 tal uurtjes rijden komen we aan op een grote lege camperplaats, plaats genoeg dus om een plekje in te nemen. Een koffie en een koekje en we zijn klaar voor een wandeling. We zijn net vertrokken als we al getrakteerd worden op een ferme hagelbui. Gelukkig blijft het daarna droog en nog wat bewolkt, maar we genieten van de wandeling en de mooie omgeving. We worden hier zelfs verrast : eerst zien we 2 hazen de wei overrennen, een beetje later staan 6 hertjes ons aan te staren. Maar daar houdt het niet mee op want we zien ook nog eens een kudde van 7 herten en in de sloot naast de vaart spot Marnix een bever. Dat zijn nu eens kleine dinges des levens si die ons vrolijk stemmen. Het is rond 18 uur en met 10 km in de benen als we bij Fons terug zijn.
Een vlottere start deze keer en een vlotte rit naar Neeroeteren waar we terecht kunnen bij het sportcentrum aan de Komweg. Er zijn 6 plaatsen voor campers, 7 euro per nacht. We starten met te gaan betalen in het sportcafé. Daarna een kopje soep. We staan dichtbij het kanaal en vandaar wandelen langs het water en enkele veldwegen waar we toffe geocaches tegenkomen. Het is grijs, het begint lichtjes te regenen en het laatste stuk terug krijgen we een serieuze vlaag op onze nek. Doorweekt komen we weer bij onze startplaats aan. Gelukkig zijn er droge kleren en kunnen we de verwarming hoog zetten, zodat we er een gezellige avond van kunnen maken.
Een nieuw jaar, nieuwe hoop, nieuwe verwachtingen,... de dagen worden al een ietsje langer, lentekriebels, nee wel de kriebels om op pad te gaan. Wetende dat er een iets mindere periode aan zit te komen, is uitstellen geen optie.
