Vrijdagavond naar de
apotheker van wacht, 21 u 30. Ik word bediend door een luikje. Het is
avond, een vrouw alleen, ik begrijp het. Ik sta daar dus, mét koorts
hoestend in de koude wind. Het duurt vrij lang. Als ik wil betalen wil
de apotheker mijn pincode om de betaling binnen electronisch in orde te
brengen. (k had geen cash bij ) Wanneer ik haar zeg dat ik dat heel raar vind en nog nooit heb meegemaakt maakt ze zich boos. "Je mag blij zijn dat
we jullie willen helpen, je kan op een ander gaan ook, ik zou ook liever
bij mijn kinderen zitten...." En als ik wou dat ze z'on pinbakje had om
aan het venster te brengen voor de betalingen, dan moest ik dat maar
zelf bekostigen "want niemand heeft er anders problemen mee om zijn code
aan mij te geven " en zo ging ze maar door. Ik wist niet waar ik het had
en was ook veel te ziek om veel te reageren, wat ik anders zeker wel
zou gedaan hebben.