de koffers zijn gepakt. Straks beginnen we aan de terugtocht van 23 uren. We hebben ons zelf nog eens laten verwennen met een massage. Gevraagd; een voetmassage. Gekregen; een hand en arm-, voet en been-, en nek en schoudermassage. Heerlijk gewoon. Wij zijn er klaar voor.
We zijn net terug van Halong Bay, een baai in de golf van Tonkin, ten oosten van Hanoi. De baai bestaat uit 3000 karsteilandjes die uit het water opstijgen. Ze is erkend als werelderfgoed en doet heel veel moeite om verkozen te raken tot een van de (nieuwe) zeven wereldwonderen. Wat ons betreft, mogen ze Halong Bay op het lijstje zetten. Toeristen kunnen, als het weer mee zit -als er tyfoon is, of moessonregen mag er niet gevaren worden- met een boot door de baai varen voor een trip van één of meerdere dagen. We hebben geluk gehad. de voorbije weken zijn heel vaak vaarten afgelast omwille van storm of regen. Gisteren en vandaag baadde Halong in de zon. We kozen voor een trip van twee dagen met een overnachting op de boot...een mooie afsluiter van onze reis door Vietnam. Halong Bay is een natuurwonder. Woorden kunnen dit paradijslijk gebied niet beschrijven. Wie er zich iets wil bij voorstellen moet maar eens googelen of wachten op de foto's.
Hanoi ontwaakt vandaag in de gietende regen; een van de vele moessonvlagen die tot einde van september voor een beetje verkoeling zorgt. Na ons taxi-avontuur van gisteren hebben we maar het zekere voor het onzekere genomen en aan het hotel gevraagd om voor ons een betrouwbare taxi te regelen. We hebben de taxi ook nog gedeeld met een Engelsman die uitgeweken is naar Australië; een kranige zeventiger die op zijn eentje met de bus vanuit Hongkong via China in Hanoi geraakt is: een hele onderneming voor iemand van die leeftijd. We zouden een vijftal plaatsen in Hanoi bezoeken vandaag, maar waren snel terug thuis. Op maandag zijn -net zoals bij ons- vele musea en bezienswaardigheden dicht. In de literatuurtempel, de oudste Confuciustempel in Vietnam, zijn we binnengeraakt. Mooi.... Ook het tempeltje aan het meer van Hanoi was open. Behalve Boedha, zijn er in een rond het meer veel schildpadden te zien. De schildpad is in Vietnam een symbool van "lang leven"
In de namiddag zijn we wat gaan slenteren in de oude wijken van Hanoi, waar nog heel wat mooie huisjes uit de Franse tijd staan. We zijn er binnengestapt in een winkel die patchwork-waren verkoopt. De producten worden in de Mekongdelta gemaakt door plattelandsvrouwen in periodes dat ze geen werk hebben in de rijstvelden. Met de opbrengst zet men initiatieven op om de levensvoorwaarden in de dorpen te verbeteren.
Vanavond zijn we gaan eten in een Frans-Vietnamees restaurant. We hebben bijna een miljoen dong uitgeven, zeeeeeer duur naar Vietnamese normen (ongeveer 36 Euro voor twee). Een Franse uitbaatster die de stiel kent, een goede kok, trendy presentatie, verfijnde smaken...
Vanavond zijn we nog naar het watermarionettentheater geweest en morgen vertrekken we voor twee dagen naar HaLong bay.
na een luie voormiddag zijn we naar de luchthaven gegaan. Het vliegtuig had 3 uren vertraging! Een saai namiddagje op de luchthaven dus. Om 5 u zijn we toegekomen in Hanoi. Ondanks afspraken met ons hotel, stond er geen chauffeur gereed. Dus dan maar een taxi. Alle wijsheden uit de reisgidsen, kwamen aan bod. De taxichauffeur reed 2 keer naar een ander hotel, ergens in een achterbuurt, waar hij waarschijnlijk commissie krijgt. Ondertussen wordt het donker en voor ons heel moeilijk om ons te orienteren. Na wat getelefoneer en aandringen van ons zette hij ons af aan de juiste bestemming. Tot overmaat van ramp bleek er iets niet juist te zijn met de boeking en was het hotel volzet. De receptionist heeft ons naar een ander hotel gebracht en zich uitgebreid geexcuseerd.
Honoi is minstens even druk als Saigon, zo niet nog drukker. Er rijden meer auto's tussen het gewemel van de brommers.
Vanmorgen met de fiets naar de markt. Dat blijft fascinerend! Een stuk overdekt, heel smalle gangetjes, twee Vietnamezen kunnen passeren, als wij aankomen kan er niemand meer langs . Immens hoog gestapeld. De Vietnamese vrouwen klimmen tot boven als die kleur of maat je beter aanstaat. Alles wat je je kan indenken kan je hier vinden; textiel, schoenen, plastiek, matten, gedroogde voeding, werkgerief, prullaria, vis, vlees .... Onder aftandse parasols zitten de dames met fruit en groenten. Een prachtig kleurenspel. Om af te koelen (het is nog altijd stomend heet in Hue) zijn we een shoppingcenter met airco binnen gestapt en bij de plaatselijke Mc Donalds iets fris gaan drinken. In Vietnam kan alles, behalve parkeren langs de straat. Er zijn overal parkeermogelijkheden voor brommers en fietsen, waar malafide mensen proberen om onwetende toeristen teveel parkeergeld aan te rekenen!! Na een siesta in onze frisse hotelkamer zijn we verder gaan fietsen in het nieuwe gedeelte van de stad. Het blijft een hele onderneming om je tussen alle wemelende brommers en fietsers en minder beweeglijke auto's en bussen een weg te banen. Gelukkig ligt de gemiddelde snelheid hier vrij laag. We zijn nog wat gaan afkoelen in een ander shoppingcenter...en opnieuw hetzelfde verhaal om de fietsen te parkeren...Vietnamezen maken overal geld van. Een aperitiefje met vers gemaakte loempia's hadden we, om de dag af te sluiten wel verdiend. Morgen vliegen we door naar Hanoi.
Hue is een keizerlijke stad en de keizers hebben er monumentale graftomben en mausolea laten bouwen. We zijn met een boot de Perfume river afgevaren. De tomben bevinden zich van beide zijden van de rivier, die Hue doormidden snijdt. De gids sprak- zo stond het toch op de affiche- Engels. Wij vermoeden dat de opleidingen Engels hier niet al te lang duren en dat een diploma behalen niet zo moeilijk is....Er was veel fantasie nodig om te begrijpen waarover hij het had. Hij probeerde de groep ook nog een kungfuvoorstelling te verkopen....maar daar hebben we met z'n allen voor gepast. Maar de graftomben zijn wel de moeite waard, zelfs onder een blakende zon en met temperaturen die ver boven de 40° gaan. Onze conditie is nog ok, 127 ongelijke trappen naar omhoog om tot aan het mausoleum van de keizer te geraken..... We zijn ook nog eens gestopt aan een dorp waar ze één van de symbolen van Vietnam maken: de conische hoeden. Volgens de gids gaan ze verdwijnen, want sinds twee jaar is de helm verplicht op de brommer. En aangezien iedereen hier met de brommer rijdt...
Na een uurtje luieren en een verkwikkende douche sluiten we de avond af met een lekker etentje.
vandaag hebben we een fiets gehuurd en de omgeving verkend, want te voet is het te warm. Het blijft hier bloedheet. Eerste halte aan de keizerlijke stad. Hué is de enige stad in Vietnam met een keizerlijk verleden. Je ziet duidelijk dat het ooit een mooie stad was, maar de o orlog met de fransen heeft zijn sporen achtergelaten. Er is heel veel gebombardeerd. De site is Unesco werelderfgoed en wordt momenteel volledig gerestaureerd. We zijn vol goede moed te voet begonnen, maar hebben uiteindelijk de verkenning verder gezet in een golfkarretje. (middaguur! en voor de prijs moesten we het niet laten).
Daarna nog wat in de omgeving rond gefietst. Halte gehouden aan een zilver en halfedelstenen-marktje. Onze moeders zullen er wel bij varen!!!
Deze morgen vertrokken we met de bus naar Hue, zo'n 4 uur rijden vanuit Hoi An. De weg is met momenten slecht, maar de reis gaat door mooie landschappen over bergen en langs de kust.
Vietnam wordt een van de armste landen van Azië genoemd, en tijdens deze rit is dat te merken. Het platteland waar we doorrijden is arm: weinig fatsoenlijke huizen, heel vele zijn in mekaar getimmerd met golfplaten en bamboo. Niet te verwonderen dat bij een tyfoon of zware storm hele dorpen van de kaart geveegd worden.
Anderzijds is men op heel wat plaatsen langs de kust begonnen aan de bouw van luxe-resorts. Le Meridien, Hyat-Regency-hotel zijn de standaarden. De majestueuze constructies staan in de steigers, de palmbomen zijn al aangepland.... Vietnam mikt voor de toekomst duidelijk op een rijk publiek, dat wil komen voor de mooie stranden en de luxe van het hotel. De werkgelegenheid vaart er in elk geval goed bij.
Vietnemezen verplaatsen zich zo min mogelijk te voet, want het is een teken van welstand om je met een fiets, moto of wagen te verplaatsen. Zij begrijpen dan ook niet dat wij zo veel te voet gaan en willen ons op alle soorten van manieren mee nemen; riksja, moto, taxi. We zijn gezwicht voor twee riksja's. Voor één dollar hebben zij ons van oud Hué naar nieuw Hué gebracht .... slavenwerk
vanmorgen om 8u vertrokken met onze Vietnamese kok. Eerst naar de markt, daar gaf hij ons uitleg bij de typisch Vietnamese groenten, kruiden en de verschillende rivier- en zeevissen. Alles vers uit zee of van het veld. Met de fiets dan verder naar het dorp waar de groenten en kruiden gekweekt worden. Onderweg gestopt aan de rijstvelden en eindelijk eens gezien hoe rijst groeit en geoogst wordt. Net als graan bij ons, maar wel met de voeten in het water. Na zijn deskundige uitleg zijn we begonnen aan onze kookcursus. Eerst leerde hij ons hoe we met de schil van tomaten en met wortels bloemen kunnen maken, ter versiering. Nadien zijn we aan het menu begonnen: loempia's, hartige pannekoeken, een hapje met varkensvlees, garnaal en groentjes en een dipsausje. Ondertussen heeft er nog iemand overheerlijke vis klaar gemaakt. En dan smullen! Na het eten zijn we in een hangmat gaan liggen en hebben we een uurtje geslapen alvorens terug te fietsen naar Hoi An. We zijn onze kleren gaan ophalen bij de kleermaker en hebben nog een fikse wandeling gemaakt. Morgen naar Hué.
vandaag aan dieseltempo de stad in gegaan, want 34° in de schaduw. Te voet naar de oude stad, tussen de kleermakers en de schoenmakers. En we zijn zoals alle toeristen bij een kleermaker binnengestapt en hebben van alles besteld. Deze avond hebben we alles gepast en morgen kunnen we het al gaan ophalen. Mooie stoffen en handwerk voor geen geld!
De oude stad is Unesco-werelderfgoed. Of het laagseizoen de reden is, of de warmte, dat weten we niet, maar er waren opvallend weinig toeristen. Je wordt voortdurend gevraagd van waar je bent en iedereen heeft wel iets wat hij je wil verkopen. Wij hebben genoten van de kleurrijke omgeving.
Na een lange slome tocht zijn we het zwembad ingedoken. Heerlijk!!!
Heidi & Annemie 
donderdag 24/9
woensdag, 23 september
maandag, 21 september
zaterdag 19/9 "Wink"){kind=icon}
.
Vrijdag, 18 september
woensdag 16 september "Confused"){kind=icon}
