Nog een laatste up-date van deze reis. We zijn vanmorgen naar een stuk van de muur gegaan op het platteland van Beijing. Ik kan de muur niet beschrijven, je moet er op staan om te voelen wat een immense constructie dit is. Het was een stuk wandelen, een shuttle bus, weer een stuk bergop wandelen, dan een kabelbaan en dan nog een heel aantal trappen. De muur zelf staat op een berg, hierdoor is het ook zo hoog hier. Wanneer ik thuis ben zet ik zo snel mogelijk foto's bij de verslagen.
In de namiddag nog gestopt in een gezellige wijk van Beijing 798, hier hangt een alternatief, artistiek, gemoedelijk sfeertje.
Nu gaan we met de hele groep eten, dan gaan slapen, want morgen halen ze ons om 7u op om naar de luchthaven te gaan. Dus tot zover mijn verslag over de transmongolië expres. We hebben ongeveer 140u in de trein gezeten, 6 tijdzones doorgereden en 3 landen bezocht op iets meer dan 2 weken tijd. Ik ben ondanks 2 nachten bijslapen in Beijing moe, maar HEEL voldaan. Wat een reis! Dit ook vooral dankzij de fantastische groep waarmee ik dit avontuur heb mogen beleven!
Gisteren ben ik om 16u met enkele medereizigers gaan wandelen en één blok van het hotel werden we al lastiggevallen door een bedelaar. Hij bleef voorwaarts voor ons lopen en wou niet weg jammer genoeg viel hij over een boodschappentas van iemand die op de bus aan het wachten was. Blijkbaar vond hij dit onze schuld en toen werd hij agressief ( in de lucht schoppen, roepen, wenen), bon wij waren met 4 en hij leek dronken dus er is uiteindelijk niets gebeurd, maar geen leuke eerste indruk van de stad. We zijn dan maar in de buurt van het hotel naar de Chinees gegaan. Een paar gerechten besteld en die gedeeld zoals hier de gewoonte is. Het eten was zalig. Ze konden geen Engels dus we hebben een fotoboek gekregen om uit te bestellen. Wat we dus juist hebben gegeten weet ik niet.
Vanmorgen is de plaatselijke gids ons komen ophalen voor een stadsbezoek. Eerst richting Tiananmenplein, het grootste plein ter wereld. Het rode plein is het tweede grootste, dus ik heb deze vakantie op de twee grootste pleinen ter wereld gestaan! Joepie! Nadien zijn we doorgewandeld tot in de verboden stad, het verblijf van de Chinese keizer voor het communisme. Die had blijkbaar 3000 concubines en een vrouw. Elke keizer is jong gestorven, dus veel vrouwen hebben gaat blijkbaar gepaard met jong sterven.
Hierna met de groep gaan lunchen bij een plaatselijke Chinees en ook hier weer zalig gegeten. De landschappen in Mongolië en Rusland waren fantastisch, maar het eten is hier tot nu toe het beste.
Na de lunch naar een zijde "fabriek" een winkel dus waar je ook wat uitleg krijgt over de zijderups. Ik weet het, ik ben een shopoholic, ik heb een zijden dekbed en kussen gekocht. Mijn dekbed en kussen waren echt aan vervanging toe! ;-) Om de rondleiding af te sluiten zijn we nog aan de tempel van de hemel gegaan. Vroeger blijkbaar de tempel van hemel en aarde, maar toen hebben ze er eentje voor de aarde alleen gemaakt en is deze alleen voor de hemel geworden. Eindelijk rust. Na de rust en kalmte die ik voelde in de natuur en op de trein was Beijing een enorme cultuurschok. Maar hier in deze tempel in het midden van Beijing word ik weer helemaal zen. De gebouwen zijn helemaal in groen en blauw geschilderd en tussen elk gebouw staan er bomen en gras. Zalig!
Straks nog iets gaan eten en dan weer op tijd gaan slapen, want morgen vertrekken we al vroeg richting DE MUUR!
Bij de grens van Mongolië. worden onze paspoorten weer opgehaald en na een uur later krijgen we ze weer terug. Dat is het, niemand die iets komt doorzoeken, niets. Dan rijden we 25min naar China, ook daar komen ze onze paspoorten ophalen. De trein sporen in China zijn anders dan in Rusland en Mongolië. Dus aan de grensovergang moeten de wagons op andere wielen gezet worden. Zo leuk, we rijden een grote hangar in en daar worden de wagons losgekoppeld ze worden opgetild, het ene onderstel wordt weggereden en een ander er onder geplaatste. Nadien zakt de wagon terug en worden ze allemaal weer aaneengekoppeld. Zodra dit gedaan is krijgen we onze paspoorten terug en ... verder niets. Na de uitgebreide controle in Rusland had ik iets anders verwacht. Ondertussen is het middernacht dus gaan we slapen. Onze laatste nacht op de trein en ... Ik heb zalig geslapen. Eindelijk!
nu zijn we in Beijing en hebben de rest van de namiddag en avond vrij. Het is hier 37° en de gids raad ons aan om tot 16u binnen te blijven. Dus tijd voor een heerlijke douche en mijn blog aan te vullen. Het hotel is zalig, het Qianmen hotel, zoveel luxe, een aanrader!
Na 3 nachten zonder internet ben ik aangekomen in China. Maar ik ga eerst terug naar waar ik vorige keer geëindigd ben. Mongolië! We werden om 8u30 door de bus opgehaald om naar de nomadenfamilie te rijden waar we een nacht gaan logeren. Onderweg aan de supermarkt gestopt want er is daar blijkbaar echt niets in de omgeving. Na een busrit van 3u zijn we aan de ingang van het Hustai nationaal park. Hier krijgen we nog wat informatie over het ontstaan van het park en de dieren die er wonen. Ze zijn vooral heel trots op hun wilde paarden. Er zijn er op dit ogenblik maar 300, dus het is onwaarschijnlijk dat we er gaan zien. We krijgen nog een filmpje te zien en tijd om naar het toilet te gaan, want de volgende 24u zal er geen meer zijn. De toch gaat verder door de steppe. Een echte weg is er niet meer, hier en daar wel wat auto sporen. Ik neem mijn info brochure erbij, en wat ik al dacht klopte, we gingen deze rit normaal per jeep doen. Onze chauffeur is het blijkbaar gewoon om hier met zijn bus uit 1978 rond te rijden en ik heb er wel vertrouwen in. De steppe verandert bij regen wat van vorm en soms komen we aan stukken waar hij echt niet door kan en dan gaat hij een stukje terug en doet hij een nieuwe poging een beetje verder, zalig. Plots stopt hij en doet de deur open, er staan 7 wilde paarden zo mooi! Wij gaan dichter voor foto's, hij haald enkele filters uit zijn bus en begint het stof er uit te blazen en er komt serieus wat stof uit .
Tegen 14u zijn we bij onze familie, in de verte zijn er nog enkele gertenten te zien, 'aar verder enkel natuur. We gaan binnen in de grootste gertent voor onze lunch, een lekkere soep met een boterham. Aan deze tent staat een zonnepaneel en een schotel en is er binnen electriciteit en een tv. In de kleinere tenten niet, die dienen enkel om te slapen. De familie zelf gaat gewoon in de steppe hun behoefte doen, voor ons is er een gat in de grond met 2 planken over om op te staan. Vanuit het tenten kamp kan je niets zien, die kant hebben ze afgeschermd de andere kant is open. Naar toilet gaan met een prachtig zicht noemt dat . Er lopen enkele honden rond in het kamp, die moeten s'nachts de knaagdieren wegjagen zodat die niet in de tenten komen of aan de etensvoorraad. Na het middageten ga ik een beetje op mijn bed lezen, maar ik krijg al snel bezoek van een kindje dat in onze spullen komt snuffelen. Ze ziet de e-reader van een medereiziger en probeert hem aan te zetten. Ik probeer uit te leggen dat ze er niet mee kan spelen, maar ze begrijpt mij niet. Ik geef dus mijn iPad. Dit kent ze duidelijk en ze herkent enkele spelletjes ze komt tegen mijn benen op mijn bed zitten en begint te spelen. Bedank Norah, Mare en Hebe om die spelletjes er ooit op te zetten. Een beetje later komt haar broer er ook bij en maken ze eerst wat ruzie, maar uiteindelijk spelen ze braaf om beurt 1 spelletje en geven hem door. Wanneer ook de 2 kinderen van de buren erbij komen wordt het moeilijker . Gelukkig had ik in de supermarkt een mongools spelletje gekocht (we moesten een cadeau voor de familie meenemen) en zijn ze daar ook mee beginnen spelen. S' avonds nog lekker lamsvlees gegeten met een beetje wortelen en aardappelen en dan in onze tent gaan slapen. De familie was overal een kaars gaan aansteken zodat we een beetje licht hadden om ons om te kleden. De honden hebben denk ik veel knaagdieren moeten wegjagen want ik heb ze de hele nacht horen heen en weer lopen en blaffen. Ik was blij dat ik niet naar toilet moest want overdag bewogen die honden niet, maar als ik ze nu hoor loop ik daar niet graag rond.
De volgende ochtend weer een hobbelige rit van het Hustai NP naar het Terelj nat park. Met onderweg een tussenstop aan het reuze beeld van Genghis Khan. Het is gemaakt van roestvrij staal en staat op de plaats waar hij hout heeft gevonden om zijn paardenzweep van te maken, blijkbaar heel belangrijk.
Het Terlj NP heeft een totaal andere landschap, in Hustai was alles vlak en kon je heel ver kijken, hier zitten we op 1400m hoogte tussen de bergen. We zijn later dan gepland, dus we krijgen snel een bord dumplings en beginnen nadien aan een wandeling door de bergen naar een klooster, dit gaat om 18u toe. Ik ben verschrikkelijk moe en ben net als enkele anderen heel blij om onze bus te zien die degenen die willen zo naar het klooster brengt. Onderweg naar het klooster stopt hij een paar keer zodat we foto's kunnen nemen. Wat een prachtig land is dit! Uiteindelijk moet de rest ook het laatste stuk met de bus om er op tijd te geraken. Onze gertent ziet er prachtig uit, mooie bedjes en een sanitair blok met echte toiletten! We krijgen nog een lekker avondmaal en dan vroeg in ons bed want de bus vertrekt om 5u voor onze laatste dag en nacht in de trein.
Gisteren zijn we om 5u opgestaan om tegen 7u15 weer op de trein te stappen. Deze keer voor ongeveer 24u. We hebben het landschap zien veranderen van groene bossen rond het Baikalmeer in de voormiddag en eindeloze grasvlakten hoe dichter we bij de grens met Mongolië komen. Ik had al gezegd dat we bij het Baikalmeer waren en dat dit het grootste zoet water meer is, even groot als België. Dit is gisteren voormiddag nog eens extra opgevallen om 10u waren we voor het eerst met de trein aan het meer en we hebben dit de rest van de voormiddag gevolgd. Veel bochten en hier en daar een tunnel, het uitzicht was weer prachtig. We hebben hier al ongelofelijk geluk gehad met het weer. Overal waar we komen schijnt de zon en voorspellen ze voor de dag dat we vertrekken regen. Ook hier, dus wat regen gehad tijdens het traject.
Onze gids in Irkustk en het Baikalmeer had ons wat informatie gegeven voor de grensovergang tussen Rusland en Mongolië. Ze is haar verhaal geëindigde met, maar laat alles gewoon op je afkomen, want ze veranderen de procedures regelmatig. En inderdaad niets van wat ze ons verteld heeft klopte . We gingen normaal tegen 22u aan de grens komen, dus om 19u30 naar de restauratiewagen voor het avondeten. Er werd aangeraden om niet te veel te drinken want de toiletten gaan 4-5u toe tijdens de hele douane procedure. We zitten nog maar net als de manager ons komt zeggen dat de wagons over 15min sluiten want we zijn bijna aan de grens. We konden enkel één soort slaatje eten. Snel gegeten en terug naar onze wagon. Hieronder wie we allemaal hebben op bezoek gehad: 1. Een douanier die ons kwam vertellen dat niemand uit zijn coupé mag komen en vluchtig onze paspoorten bekeek 2. Een douanier die met allemaal toestellen een uitgebreide paspoort controle komt doen. We moesten allemaal om de beurt voor haar gaan staan voor identificatie. 3. Iemand die de bagage een beetje kwam bekijken. 4. De "ninja" want zo zag hij er uit, voor hem moesten we even uit de coupé zodat hij alles kon bekijken het plafond werd opengevezen en elk kastje en hoekje onderzocht. 5. Een hond, ik veronderstel voor drugs op te sporen.
Dit was de controle om uit Rusland te mogen, hierna hebben we 20 minuten gereden met de trein, tijdens die 20 min moesten we 2 documentjes invullen, ze hadden er niet voldoende in het Engels dus ik had een Russisch exemplaar. Aangzien ik toch niet helemaal zeker was dat de volgorde van vragen identiek hetzelfde was toch even uitleg gaan vragen. Een vriendelijke medewerker ( ik denk van de trein) heeft dan samen met mij de documenten ingevuld. Toen de andere passagiers dit zagen kwamen ze ook met vragen, de Engelse versie was ook niet zo duidelijk, maar die werden boos terug naar hun coupé gestuurd want ze moesten het zelf maar uitzoeken. Uiteindelijk was ik dus blij met mijn Russisch document. In Mongolië hebben ze blijkbaar nog geen draagbare paspoort scanners, daar werden al de paspoorten opgehaald voor controle. En ook daar weer iemand die onze coupé kwam doorzoeken, deze keer wel in leger uniform. Na meer dan een uur werden onze paspoorten terug gebracht en mochten we gaan slapen. Iedereen blij, want ondertussen is het al bijna middernacht en we waren opgestaan om 5u. Jammer genoeg heb ik ook mijn 5de nacht in de trein niet kunnen slapen van het lawaai en de schokken. Om 5u30 begon iedereen op te staan want onze provodnick gaat om 6u20 de toiletten kuisen en die gaan nadien op slot zodat ze proper zijn voor de volgende groep. File aan de toiletten, maar iedereen heeft zich toch nog kunnen opfrissen.
Om 6u50 aankomst in Ulaanbataar, de hoofdstad van Mongolië. Hier wonen 1,3 miljoen mensen, bijna de helft van de totale bevolking (3 miljoen) van Mongolië. Hier hangt een totaal andere sfeer dan in de steden die we tot nu gedaan hebben. In Rusland hebben we geen contact gehad met de plaatselijke bevolking, hier wil iedereen wel met ons praten en komen ze spontaan poseren. In de voormiddag zijn we een oud klooster gaan bezoeken, een werkplaats voor gertenten en het museum. Nadien een groepsluch. Na het middageten ben ik met enkele andere terug naar het hotel gegaan om wat te slapen, hoe jammer ik het ook vind om niet alles mee te doen, het slaapgebrek begint door te wegen. Morgen gaan we bij een nomaden familie logeren en slapen we met 6 of 7 in een gertent.
De volgende 2 dagen zal ik weer geen WiFi hebben, tot later.
Gisteren hebben we een wandeling met een gids door Irkutsk gemaakt. Die heeft mij gelukkig weer wat bijgeleerd. Er staan hier veel vervallen huizen in Siberië. Met mijn vooroordelen dacht ik onmiddellijk dat de huizen slecht onderhouden worden. In de winter wordt het hier echter -40 graden en in de zomer +40. Door dit grote temperatuurverschil moeten de huizen elk jaar opnieuw gerenoveerd worden. Dit kost de overheid en de bevolking heel veel geld. In april wordt ermee gestart en aangezien ze niet al de huizen en overheidsgebouwen samen kunnen renoveren en schilderen zijn ze pas tegen oktober klaar en dan begint de vrieskou alweer. Wat een gedoe. De mensen zijn hier heel gelovig dus bij de kerken zie je veel mensen schilderen. Die zien er dus al prachtig uit. De kerken zijn aan de buitenkant meestal in het rood en blauw geschilderd. Rood voor schoonheid en blauw voor puurheid.
Vanochtend zijn we dan uit Irkutsk vertrokken met de bus richting het Baikalmeer. Het grootste zoet water meer van de wereld. Ik had mij zo verheugd op mijn eerste nacht terug in een echt bed, maar ik heb amper geslapen. In de bus ben ik dan onmiddellijk in slaap gevallen en pas meer dan een uur later aan het meer weer wakker geworden. Ik hoop dat ik onderweg niet te veel mooie uitzichten gemist heb. Snel onze koffers op de kamer gezet om een boottochtje te maken over het meer. Na ons boottochtje hadden we de namiddag vrij. We zijn met een paar mensen de vismarkt gaan bekijken en wat souveniertjes gaan kopen. De plaatselijke economie gaan steunen dus. Ik was van plan om op de vismarkt een gerookte vis te kopen als middageten, maar toen ik ze zag was ik toch niet moedig genoeg. Dus heb ik gewoon groenten en vlees in een broodje aan een kraampje gekocht. Ook tipisch iets van hier denk ik. Het is wel steeds een verrassing als je zo'n broodje koopt waarmee het gevuld gaat zijn. Het Engels van de lokale bevolking is niet goed genoeg om ons dat te zeggen. We hebben er al gehad gevuld met witte kool en eentje met een aardappel in het midden. Meestal zit er een soort stoofpotje in. Het is vanavond onze laatste avond in Rusland en we gaan met de groep in een vistestaurant eten. Morgen om 5u50! vertrekken we weer uit het hotel om de trein te nemen richting Mongolië. Ik hoop en denk het hoogtepunt van deze reis. Ik kijk hier zo naar uit!
Na 5 dagen en 4 nachten op de trein aangekomen in Irkoetsk. Het is hier 6u later dan in België. Je hebt op zo'n trein niets te doen en toch heb ik mijn iPad niet bovengehaald en maar enkele pagina's in mijn boek gelezen. De tijd is voorbij gevlogen. Wij zaten met 4 vrouwen in een coupe die echt wel klein is, uitgestrekt kwam ik langs beide kanten net niet tegen de wanden. De bedden waren 55cm breed, heel veel lawaai en geschud van de trein, dus amper geslapen. We hebben 2 provodniks, dames die verantwoordelijk zijn voor onze wagon. De hele groep ligt samen in de wagon, dus met 20. We hebben heel veel geluk in onze wagon, de dames houden alles heel proper. Als we door andere wagons wandelen zien we daar andere dingen. Enkele wagons verder zijn er nog 2 Belgen, 4 Nederlanders en een Oostenrijkse groep Verder vooral Russen. Na 4 bijna slapeloze nachten ben ik nu heel moe, maar ook heel blij dat ik dit heb meegemaakt. Het landschap onderweg was prachtig, ik heb uren naar buiten gekeken. Iedereen in de groep heeft zo veel mooie verhalen te vertellen. We hebben uren gepraat, nu en dan een spelletje gespeeld en genoten van de sfeer. Met de plaatselijke bevolking kan je eigenlijk amper contact maken, de meesten willen dit ook niet. Ze vinden ons vooral vreemd omdat wij als vakantie de trein nemen. Natalia een leerkracht Engels is mij komen vragen waarom we allemaal de trein naar China nemen en niet vliegen. Zo moeilijk om dit uit te leggen. Ze vindt het ook grappig dat we heel de tijd foto's nemen. Het is hier schoolvakantie, dus er zijn veel gezinnen onderweg van de stad naar hun geboortedorp. Net als bij ons duurt de vakantie 2 maanden, in augustus starten ze dus terug.
Ik had mij Siberië wel anders voorgesteld. Het is hier heel nat en groen. De meeste gebieden waar we doorreden waren moerassig en we hebben amper dieren gezien onderweg. De verhalen van de baboesjka die aan de personen eten verkopen zijn tot nu toe voor ons ook overdreven. Dag 2 stonden er op een perron enkele mensen aardbeien te verkopen en dag 3 enkele met gedroogde vis en broodjes. Verder waren de perrons leeg, op een straathond na. Er waren wel kleine supermarktjes waar je eten voor op de trein kon kopen. De keuze was echter beperkt.
Het lukt mij voorlopig niet om foto's op mijn blog te zetten en het is moeilijk te omschrijven hoe mooi het hier is, maar ik ben volop aan het genieten van de prachtige natuur rond mij. Over een half uur hebben we een wandeling met een gids door Irkoetsk de hoofdstad van Siberië. Dus ik stop hier met schrijven zodat ik nog iets kan zoeken om te eten.
Ik heb net genoten van een lange douche, we vertrekken over een half uurtje naar de trein en daar zijn geen douches. Ik heb ondertussen al wat gepraat met mijn medepassagiers en ze zijn allemaal super sympathiek! Oef . Dus die vier dagen en nachten op de trein zullen wel lukken. Ik ga waarschijnlijk geen internet verbinding hebben de volgende dagen dus dit zal voorlopig mijn laatste bericht zijn. Tot in Irkutsk x
Ik krijg met mijn iPad geen toegang tot het WiFi netwerk van het hotel, dus het wordt de telefoon. Niet zo handig op dit klein scherm, dus ik vrees voor typfouten. Hopelijk in Irkutsk meer geluk
Vanmorgen hebben we de metro genomen naar het centrum van Moskou. De metrostations zijn allemaal prachtig. Ze werden in een thema gebouwd en hebben zo allemaal een verhaal. De meeste gebouwen zijn redplica van de gebouwen die er vroeger stonden. Bij de verschillende machtswissels werden regelmatig gebouwen die aan de vorige leiders deden herinneren afgebroken. Nadien werd dan soms beslist om ze weer terug te bouwen. De uitleg van onze gids was super en we hebben een boottochtje gedaan. Altijd leuk . Verder, ik heb deze reis vooral geboekt voor de prachtige natuur langs het traject van de trein. Op vakantie zoek ik altijd meer de natuur op en vermijd ik de steden. Moskou heeft mij jammer genoeg niet van het tegendeel kunnen overtuigen. Het was leuk voor een dag, maar ik ben blij dat we morgen op de trein stappen.
Ik ben heel vlot door de douane gegaan, mijn chauffeur stond mij op te wachten 45min later was ik al ingecheckt. Ik was 2u voor de rest van de groep in het hotel, dus al wat rondgelopen en roebels afgehaald. Ondertussen ook al helemaal in vakantie modus.
De groep bestaat uit 19 Nederlanders, een Nederlandse begeleider en ik. De jongste is 22 en de oudste 81. Ik ben benieuwd of mijn blog over 2 weken Hollands gaat klinken.
Nu gaan we het centrum van Moskou verkennen. Tot vanavond.
. 
