Tweemaal heeft Pierre d'Ydewalle rechtstreeks te maken gehad met geallieerde bombardementen.

Hij schrijft in zijn boek..

Met het bombardement op Sint - Michiels bij Brugge, op 28 mei 1944, had het slechter kunnen aflopen. Peerboomveld, waar wij woonden, lag op ongeveer één kilometer van een gelijkwaardig buitenverblijf, Ter Linden, waar de Kriegsmarine een radarstation had geïnstalleerd. Deze marinebasis trok uiteraard de bijzondere aandacht van onze inlichtingendiensten. Ikzelf had er mij speciaal op toegelegd om de precieze militaire coördinaten van Ter Linden door te sturen: gezien de parallel lopende toegangswegen, de beboste omgeving en de ligging van enkele gehuchten kon vanuit de lucht het ene kasteeltje gemakkelijk voor het andere genomen worden. Zucht tot zelfbehoud was mij niet vreemd.

Op pinksterzondag 28 mei 1944, even na het middaguur, werd de Duitse basis aangevallen door een vloot Amerikaanse en Engelse bommenwerpers. Zelfs van op afstand was de operatie indrukwekkend. Het lawaai en de stof-en luchtverplaatsingen overtroffen alles wat ik in mei-juni 1940 had meegemaakt.
Van Ter Linden en zijn krans betonnen bunkers bleef weinig over. Nog diezelfde avond werd rond zeven uur op hetzelfde doelwit een tweede luchtaanval uitgevoerd, ditmaal met veel zwaardere bommen.

In de kelders waar wij ons schuilhielden, hebben we aan de lijve ervaren wat een luchtbombardement betekend. Het was verschrikkelijk, het was alsof men een zware aardbeving meemaakt. Een van de vliegtuigen heeft, misschien bij vergissing, een gedeelte van zijn lading te vroeg gelost. De brisant- en springbommen van rond de tweeduizend pond ( 900 kg) hebben rond onze schuilplaats putten in de grond geboord van vijf tot acht meter diep.

Wij zijn er met de schrik van afgekomen. Anders ging het in de richting van de wijk Vogelzang en de gemeente Sint - Michiels. Daar heeft het bombardement onder de burgerbevolking een aanzienlijk aantal slachtoffers gemaakt; 39 doden, één vermiste en tientallen gewonden. Over de materiële ravage zwijg ik liever, behalve- en dat was het belangrijkste - dat de marinebasis totaal werd vernietigd werd.

Het bombardement op Sint-Michiels was voor mij een waarschuwing. Mijn overste in Brussel had mij inderdaad reeds weken voordien voorspeld dat hoogstwaarschijnlijk veertien dagen na de aanval op Ter Linden de geallieerden op het continent zouden landen. Hij had het goed bekeken: de invasie op Normandië is op 6 juni 1944 begonnen.

zover de passage uit het boek: mijn oorlogsjaren van Pierre d'Ydewalle