Woensdag 1/11 :
We vertrekken vandaag vroeg rond 8h30.
We hebben onze valiezen wat lichter gemaakt : en laten allebei wat kledij achter : een grijs lederen jasje, 2 t-shirts, een paar waterschoenen, een muts, kousen, een aantal bussen vd apotheek en verzorging enz..en verwittigen de kuisvrouw dat de zak in onze kamer staat, die ons een tevreden indruk laat.
Gisteren kocht Anneke op het marktje een traditioneel gemaakte grote draagtas die we nu gebruiken ipv onze rugzak, omdat die groter is. Voor de binnenvluchten willen we zoveel mogelijk in onze draagtas en kleine valies meenemen, opdat onze grote koffers niet te zwaar zouden wegen, we betaalden immers al een extra voor overgewicht!
De weg is goed vandaag en het berglandschap is wondermooi, en zo afwisselend van vorm en kleuren dat het steeds weer verrast.
We hebben de grootste moeite om de weg naar het vliegveld van Salta te vinden, waar we de auto moeten afleveren tegen 12h30.
De stad is een warboel en het verkeer is heel druk, we rijden meerdere keren verkeerd ondanks dat we herhaald de weg vragen! Uiteindelijk zijn we vlakbij een rond punt, waar de wegwijzer naar de Aeropuerto wat verdraaid staat en dus moeilijk zichtbaar, maar we nemen de goeie richting!
Onze auto zit onder het bruine stof, maar onze receptionist van het verhuurbedrijf keurt alles goed en we zijn vlug klaar. Sympathieke kerel !
We moeten enkele uren wachten, ook met inchecken, en gaan dan maar wat eten met pak en zak!
Als we inchecken wegen onze valiezen 15 en 17 kg, en dus geen extra boete te betalen !
Aangekomen in Iguazu na 2h vliegen, worden we opgehaald met een busje. De organisatie is werkelijk perfekt en steeds op tijd!
We weten niet waar we nu gaan belanden, maar na een half uurtje rijden met een laatste etappe door het regenwoud komen we aan in La Cantera.
De receptie ligt naast het restaurant en rechtover een vrij groot zwembad, en het hele complex bestaat uit groene houten huisjes met groene houten wandelpaden tussen het regenwoud, een bijzondere omgeving die ons echt bevalt !
De aerco in de kamer staat echt te koud, maar dat verhelpen we en we trekken uitgehongerd naar het restaurant waar we verrast te horen krijgen dat we pas tegen 22h aan tafel kunnen! we trekken naar onze kamer en houden ons wat bezig, bij het bloggen verlies ik een volledige pagina en geef het op tot morgen, Anneke stort zich regelmatig op een sudoku en ik op de woordenpuzzels, zij rekent en ik leg uit! º
Als we teruggaan zijn er slechts enkele tafeltjes bezet, en een uur later niet veel meer, maar goed tegen 21h30 worden we toch toegelaten!
We eten beiden pasta.
We reserveren voor morgen en overmorgen en gaan slapen.
