Zondag 29/10
Rond 10h vertrokken met de wagen richting Cachi.
Onderweg zien we langs de weg een vrouw met dochter staan liften !?, en we stoppen om ze mee te nemen, dit is immers echt afgelegen! We ruimen de achterzetel op, en nadat ze instappen proberen we in ons beste spaans te vragen waar ze heen moeten. Blijkt dat ze ong. 20 km gaan meerijden to voor Cachi. De moeder babbelt maar door en af en toe verstaan we wat! We passeren een kortere weg naar Cachi, maar willen ze afzetten waar ze naartoe gaan, nl. Naar een dorje waar de H.Sebastian vandaag gevierd werd! Als ze uitstappen, vragen we om een foto te nemen, waar ze graag op ingaan en de moeder geeft ons uit dankbaarheid allebei een kus! Als plots aan de andere kant van de weg een auto stopt, die ze herkennen en waarmee ze verder rijden.
Wij rijden nog lange tijd verder om een nieuwe weg naar Cachi te vinden, en rijden er tenslotte voorbij.
De weg is eindeloos lang, maar de bergen in de verte hebben prachtige kleuren gaande van bruin over grijs, blauw, groen en bijna wit. En de verschillende lagen zijn niet altijd horizondaal maar soms in driehoeken gerangschikt! Later vertelt men ons dat dit te wijten is aan de verschillende tijdsvakken (tertiair, enz..) dat het Andesgebergte ontstaan is. We passeren Los cordones en de Questa los Obispo.
We stoppen heel regelmatig om dit gebergte en de omgeving te filmen of fotograferen.
We passeren enorme valleien en bergen vol cactussen, die soms wel 6-7m hoog worden!
Anneke filmt ook vanuit de rijdende auto, al is de weg nu wel verhard, toch kan je beter buiten filmen.
Als we onderweg, links van de baan enkele bussen zien, merken we ook dat er een aantal kramen staan en we stappen ook uit.
Het zijn vooral handgemaakte typische souvenirs, zoals klein speelgoed, houten fluiten (één gekocht), sjalen en veelkleurige zakjes (één gekocht), maar ook kruiden enz.
Als we later in het de stad Salta aankomen, vinden we vlug ons hotel Del Virrey in het centrum.
Het blijkt een net maar verouderd hotel te zijn, en de receptionist is beleefd maar niet bepaald enthousiast, maar goed we zijn er!
De kamer is van zijn tante Julia geweest denk ik, want de meubels zien er nog zo uit!
De auto kan op een afgesloten parking even verderop.
We besluiten een wandeling in de stad te doen.
