Hoe overleef ik een winter met mijn familie in een caravan?
woorden zijn machtig, letters zijn waarachtig.
02-09-2010
Ik word zo langzamerhand gek..
Ik word nu gewoon al gek.. En ik zit nog niet eens in de caravan.. Eerst werd ik al een beetje gek van mijn ouders, en zeker van mijn broertje, dat net aan het puberen is, zichzelf helemaal tha bomb vind, internet computerspelletjes verslaafd is, geen muziek smaak heeft, en ook nog eens adhd heeft. Hij vreet de hele dag niets uit, want geloof me de middelbare school is helemaal niets vergeleken met wat je om het vervolg onderwijs moet doen. (MBO, HBO, Universiteit etc.) En dan durft hij mij ook nog eens te vertellen dat ik helemaal niets uitvreet?!! Ik heb toch echt vandaag mijn eigen kamer ingepakt, het is nog niet af, maar wel al heel ver. Ik heb bier voor mijn vader gehaalt, en krijg niet eens een dankjwel van hem.. en heb zelfs de scooter volgetankt en een extra sleutel van mijn caravan laten maken. En als dat jong mij gaat commanderen, en mijn ouders ook nog eens. en ik moet 80x nee zeggen en dan begrijpen ze nog niet dat ik het niet wil doen, moet ik het maar schreeuwen. En zo krijg je dat domino effect, en gaat het van kwaad tot erger, mag ik niet schreeuwen, en loop ik boos weg. Ja hallo ik ben geen malloot die alles doet wat haar gezegt word, als je dat wil neem dan maar een meid. Jeweet wel, zo een dienstmeid. Okay ze kost geld, maar dan heb je ook wat.
En wat ook vervelend is, is dat je ex, waar je 11 maanden mee gehad hebt, na een lange tijd weer verkering heeft. Het is niet zo vervelend dat die verkering heeft hoor, maar wel met wie. Namelijk het meisje dat alleen maar zijn beste vriendin was.. en met wie hij best zou willen zoenen. Het meisje aan wie hij meer aandacht gaf als zei er bij was, en mij op dat moment zo waar verwaarloosde. Dat meisje waar we nog verscheidene keren ruzie om gehad hebben. Natuurlijk gun ik hem de liefde van zijn leven.. maar toch is het een raar idee.. Om fotos van hun samen te zien, of ze samen tegen komen. Misschien vinden zijn broertje en zusje haar nu aardiger dan mij.. en noemt zijn nichtje haar nu ook wel haar nichtje. Natuurlijk hoef ik hem niet terug, nee bah daar hoef ik niet aan te denken.. Maar toch, het idee is heel raar.. en dat wilde ik even kwijt.
volgens mij word ik echt gek, waarom denk ik aan hem. Ik denk aan stomme dingen, dus ook aan hem/hun.
Ik doe wel heel negatief over de sloop van ons huis.. maar we krijgen er wel een supertof nieuw huis voor. Een warm, goed geisoleerd, nieuw, en spinloos huis.. maar het duurt nog zo lang voor we in ons huis zitten. En dat is best wel zwaar kut, van de winter in een koude caravan. Zoals mama zegt; "het is even behelpen." En dat is het zeker. maar het word wel beter, geloof ik.. xx
Normale mensen chillen in hun vakantie, toch? Nou dan ben ik zeker niet normaal, want het enige wat ik doe is misschien een beetje chillen, en voor de rest hard werken. Als het niet bij de Hema is, is het wel thuis. wat voor een werk vraag je je misschien af? Verschilt van boodschapjes doen, tot mijn kamer opruimen. Dan denk je, dat is toch niet veel werk. nou geloof me hoe ik mijn kamer op moet ruimen, is heel veel werk. Want hoogstwaarschijnlijk word ons huis begin volgende week gesloopt, en ga ik in een mini caravannetje wonen, het is een best mooi dingetje hoor, alleen wel erg mini. Mijn ouders en de woonkamer en de keuken en de DOUCHE en het toilet zijn in een best grote stacaravan, en ik ga in me eentje in een kleine caravan, en mijn broertje en broer met zijn tweetjes in een iets grotere caravan. Je weet wel van die rot dingen die zo in de brand vliegen, van die camping caravans. Ik heb een jeugdtrouma over gehouden aan die klote dingen.. zou ik het je vertellen?
In de tweede klas van de middelbare school is een klasgenoot van mij overleden in zo'n caravannetje. 23-12-06 de datum die ik bijna vergat, maar nooit werkelijk zou vergeten. Bert logeerde bij een vriend in een caravan die nacht, wat een sukkel eigenlijk ook, midden in de winter voor je plezier in een caravan slapen? Nou mij niet gezien.. Maargoed ik dwaal af, En toen is op een of andere manier de caravan in brand gevlogen, hoe? het was geen brandstichting, dat is een ding wat zeker is.. Nee hoogstwaarscheinnlijk kwam het door zo een rot kacheltje, met van die gif gassen, koolstofmono-oxide enzovoort. Nou en sinds dien had ik gezworen, nouja niet letterlijk, Ik kan beter zeggen dat ik mezelf beloofd heb nooit in zo een dingetje te gaan slapen. maar nu, moet ik dus ruim een Half jaar, Als het niet meer is, wegrotten in zo een klein caravan dingetje.. Hatelijk hea.
En dan nog midden in de winter ook, Hoe overleef ik een winter met mijn familie in een caravan? Ja misschien moet ik dat boek maar eens gaan schrijven, ze maken er altijd grapjes over, maar ik ben verzot op schrijven, dus wie weet kan ik wel wat beginnen. Maar dan mag ik het natuurlijk niet zo noemen, want dat word vast een naam claiming of hoe dat ook heet.. Ik kan natuurlijk mijn blog zo gaan noemen, laat ik dat maar gaan doen.
ohw fuck, ik moet eten, gelukkig nog in mijn oude vervallen huisje. Wie weet zet ik de volgende post fotos van mijn caravan enzo er bij.. dat zou wel chill zijn denk ik. bye x
Dacht ik rustig naar het dorp te kunnen gaan, kom ik een bekende tegen, dat gebeurd wel eens vaker en sta ik een poosje te praten. Maar vandaag was anders.. ik kwam m tegen, ik zou zijn echte naam een privacy redenen maar niet opnoemen. Eerst vond ik hem gewoon raar en wilde ik liever niet te veel met hem omgaan. Tot ik er achter kwam dat hij best wel okay was, want hij mocht mij wel, dus tegen mij was die tof. Maar ik was wel bekent met zijn 'naam' en die naam van hem was bepaalt niet veel soeps. Gevechten, ruzie, drugs? En hij kan altijd aan allerlei dingen komen..
Nou we praatten en we liepen richting mijn scooter, want des te eerder kon ik naar huis. Ik vond het best gezellig om met hem te praten. Later kwam er nog een jongen bij, en stonden we een lange tijd te praten. Allemaal heel leuk en aardig.. tot er een nog al slonzige man aan komt lopen met grote bruine berg schoenen met roze veters, een kapotte spijkerbroek en een uitgelubbert wit shirt. de man had scheve tanden volgens mij lang haar en een nog al harde blik. M maakt een compliment; Kijk die man heeft nou eens mooie veters. In zo een opmerking zit toch geen kwaat? Nou verkeert gedacht, van het een kwam het ander, de man bukte in zijn witte busje en pakte er een ijzeren buis uit. Ik had geen idee wat het was, een ijzeren handvat om mee te slaan ofzo? Nou allemaal leuk en aardig, M loopt een stuk weg. Okay hij die ergens voor terug deinst? dat begon ik eng te vinden. ik hield wijselijk me mond en hoorde de ene bedreiging na de andere aan.. ik deed nogsteeds niets. ondertussen had de andere jongen met wie wij praatte van zijn fiets gestapt en de fiets neer gezet. Uiteindelijk stapte de man weer in zijn auto. M; "Ja ik bel wel! (noemt kenteken nummer op) Dat onthoud ik." De slonzige man zegt uit welk dorp die komt en rijd weg.. Thank GOD!
De jongen vraagt even later aan M "Ja had je niets bij je ofzo? Ik wel hoor, ik stapte ook al af want ik dacht echt.." M onderbrak hem. "Ja ik had wel bij me, maar ik laat dat niet zien waar zei bij is.." Zei was ik dus in deze zin.. Bleek dat ijzeren ronde staaf je geen handvat of iets wat er op lijkt te zijn, het was een (ik neem aan Illegaal) stroomschok apperaatje dinges. En ineens vond ik het toch wel heel eng geworden. M had 2 illegale messen bij zich. 1tje was wel heel vet, je moet zo een knopje omhoog schuiven en dan schuuft het mes er vet snel uit.. Maar goed ik moet die dingen nu niet aanprijzen. En wat blijkt, M handeld in messen, en heeft zelf thuis ook zo een stroom apperaatje maar dan ipv 2.500 volt wat die man had, had hij 10.000 volt. Nu vind ik het eigenlijk best zorgwekkend, ik ga om met een jongen die zo af en toe wapens aan vrienden verkoopt, om de haverklap ruzie krijgt, en gewoon bijna altijd wel een mes bij zich heeft.. Wel handig want kan hem altijd bellen/smsen als er ook maar iets is, maar toch vind ik het eng.
straks gaat die een keer neergestoken worden, of gaat die dood. Of raak ik ergens bij betrokken, omdat ik toevallig met hem sta te praten. ik ga met foute mensen om, zonder dat ik dat wil. 'xxxxxx'
Okee misschien was ik gisteren niet echt slim bezig.. Maar op dat moment leek het goed. en nu? nu nogsteeds? ik weet het niet...
ik zit nu al weer een beetje in een dilemma, ik wil naar de dokter, ja nou wie wil dat nou?! nou ik heb allemaal puisten op mijn voorhoofd, echt storend. en een vriendin van mij vertelde me dat je daarvoor naar de dokter kon, en dan kon hij een middel voor schrijven, dat wel erg aggresief is, maar wel werkt. Maar ik durf niet, niet tegen mijn moeder te zeggen dat ik naar de dokter wil. dat durf ik niet. Dan denkt ze dat ik een aanstelster ben, of verteld ze het tegen papa, en die maakt er weer stomme opmerkingen over .. en dan weten me broers het ook meteen.
ik denk dat ik gewoon stiekem langs de dokter ga, en om een afspraak vraag.. en dan zie ik wel verder hoe het gaat.. dat kan toch? Waarom ben ik nou echt overal zoo onzeker over!? nouja, ik moet sws nog naar het dorp, dus kan dan snel stiekem langs gaan, om een afspraak te maken. de dokter heeft zwijgplicht, maar waarom zou ik het stiekem doen? ach misschien is het allemaal minder erg dan het lijkt.. ik zou me wel aanstellen
Echt serieus, deze dag was helemaal top. Tot 10 minuten geleden.
Ik voel me zo dom, gestoord, en abnormaal. Waarom ben ik niet gewoon zoals normale meisjes?!!
Ik zou het maar gewoon eerlijk toegeven. aan jullie, maar ook aan mezelf.. Ik had al ongeveer 3 weken niet op de weegschaal gestaan. Puur omdat, ik het niet wilde. ik wilde niet weten hoeveel ik woog. maar ik ben natuurlijk weer zo koppig en nieuwsgierig, dat ik het wilde weten. dus wat doe ik.. ik stap op de weegschaal! De weegschaal!! echt hoe dom kan ik zijn?! Ik kan mezelf voor me kop rammen echt waar. Dat ik zo stom en naïef geweest ben.. Ik ben laten we zeggen voortijdig van de weegschaal gestapt.. ik zag de cijfers omhoog vliegen. En het bleef haken tussen de 55 en de 56! Ik heb mijn gewicht niet gezien omdat ik er af sprong. Van schrik. Ik holde naar het toilet, en gaf over.. zonder hulp van mijn vinger. hoe lang had ik al niet meer overgegeven om eten kwijt te raken? Ruim 2 á 3 maanden?! ik haatte mezelf echt op dat moment. Ik kon mezelf wel wat.. Hoe kon ik zo naïef zijn om te denken dat ik nadat ik zoveel afgevallen was, niet meer op het eten hoefde te letten? Dat ik gewoon slank zou blijven? Wat dacht ik wel niet?! Voor mijn gevoel was ik nog niet leeg genoeg, en probeerde mijn vinger in mijn keel te steken, maar het lukte me niet.. Ik liep naar me slaap kamer, 5 meter verder op. En zette mijn laptop aan. ik ging terug, zette muziek aan op mijn telefoon; U.G.L.Y een soundtrack van Bring it on.. en stak mijn vinger in mijn keel, het leek of ik ging stikken. Maar het eten moest er uit. het kon gewoon niet anders, of ik zou gaan huilen. En het lukte. Niet alles, maar wel veel. Ben ik nu blij? Ik heb geen idee hoe ik me voel, ik voel me, verward? Trots of beschaamd.. Ik weet het niet!
Misschien moeten jullie weten dat ik ongeveer een jaar erg geworsteld heb met mijn gewicht. Ik lijnde constant maar heb mijn streef gewicht van 50kg nooit gehaald. Ik bleef steken op de 52. En weetje, ik vond het wel goed. Ik wilde van het leven genieten, ik merkte dat mensen, jongens, mij mooier vonden als ik goed in mijn vel zat. Als ik niet 24/7 dacht aan mijn gewicht, aan het niet eten. Ik wist dat mensen me leuker vonden als ik me niet zo terug trok in mezelf. Wat ik wel deed afgelopen jaar. Hierdoor heb ik geen echte band met mijn nieuwe klas, waar ik 4 jaar mee moet, en heb me vrienden ontzettend verwaarloosd. Tenminste de paar die ik had dan.. Ik ben het weer op gaan pakken de afgelopen maanden. En at gewoon wat ik wilde, waar ik zin in had. ik voelde me goed. Maar net werd het me echt even te veel. Ik heb mezelf nooit slank gevonden, en dat gebeurd vast noooooooit. En nu ik weer ongeveer 4 kg aangekomen ben, besef ik hoe slecht ik wel niet bezig ben.. Ik eet weer veelte veel, ik krijg er alleen maar vet door. En heb nog steeds geen vriendje. Wat heb ik er nou mee bereikt? Een winter bevriezen omdat ik bijna geen vet had, behalve op mijn afschuwelijke buik, en mijn cellulitis benen, en een onzekerheid waar je u tegen zegt. Wat moet ik nou met mezelf aan?!
Soms word het me gewoon teveel, zoals vandaag. Maar dit doet echt gewoon zeer. Ik moet bijna huilen omdat ik zo veel weeg. Ik moet weer lijnen, ik moet weer 52 wegen. Of de 50 halen. Mijn oude gouden streef.. Maar heb ik er de kracht voor? Lichamelijk & geestelijk? Ik weet het niet. Ik wil niet terug vallen in mijn terug getrokken houding. Ik wil me niet in me maag stompen om van die honger af te komen. Ik wil niet liegen door mijn brood op school weg te gooien, i.p.v. Het op te eten zoals mama denkt. Maar ik wil wel dun zijn, een strakke buik hebben, en me niet hoeven te schamen voor mijn benen. Ik wil perfectie van mijn lichaam. En wil ook die vreselijke puistjes weg. Maar waarom lukt dat niet! Niemand kan perfect zijn, dat weet ik ook wel, maar ik wil op zijn minst blij zijn met mijn lichaam! Is dat soms te veel gevraagd?!
Heay allemaal, ik zou me even voorstellen. Ik ben Lisanne, &ben 17 jaar jong. ik heb 2 broers, en een broertje. en twee gelukkig getrouwde ouders.
ik ben nu tweedejaars student interieuradviseur(Mbo4) in Arnhem op het Rijnijssel. ik ben een echt boekenwurm, en een kattenfan. ik lees ontzettend veel, vind tv kijken ook erg leuk. Maar chillen met vrienden/vriendinnen vind ik ook helemaal top. tenminste, als die tijd voor me hebben.
Want okay laat ik het maar eerlijk toegeven, ik ben niet de populairste. hoe dat komt? ik weet van mezelf dat ik geen groepsmens ben. Als ik met een groep ben, richt ik me vaak op 1 persoon. en zo komt het dat ik er vaak losse vrienden aan over hou. een vriendin uit die groep, en dan weer uit die. enzovoort. maar ik ben niet zielig hoor. ik vermaak me prima met die paar vriendinnen die ik heb. al zou ik er af en toe best wel wat meer willen hebben.
Wat kan ik verder nog vertellen? mijn uiterlijk, ik ben van nature donkerblond.. geloof ik.. Ik heb nu blond/koperkleur, dus ben een beetje oranje achtig. dat is een keer wat anders! ik heb blauwe ogen, en ben best klein. ik ben ongeveer 167 cm, dus dat is niet veel. eigenlijk 166 maar 666 is een duivelsgetal.. en daar lijkt 66 op. dus 1cm liegen kan geen kwaad Ohja, en ik ben gelovig! ik ben Christelijk opgevoed, maar ik geloof ook echt voor mezelf. Okay, ik doe veel fout, vloeken en andere dingen, maar dat wil ik niet doen..!!
Nou ik ben vandaag gestart met de blog, en moet nog een beetje uitzoeken hoe het werkt. dus, wie weet.. tot snel! 'xxxxxxxxxx'
.. en dan weten me broers het ook meteen.
