|
Ooit of nooit had je de kracht om te lezen
tussen lijnen die werden geschreven
door niemand anders dan je eigen zelf
in 't halve donker toen je wazig de letters zag
die woorden vormden en dan pas zinnen,
die elk op hun beurt betekenis gaven aan een groter geheel
maar dit nooit echt helemaal in zijn totaliteit
want ooit of nooit stroomde geschreven taal voort
van punt a naar punt b; van hier naar een spreekwoordelijke impasse
in de zoektocht naar eens zwart-witte dan weer kleurrijke woorden
waarover geen mens struikelen kon....... 
|
