 |
|
|
| |
|
|
| 02-05-2019 |
 30 april: bevrijdingsdag |
|
Op 30 april heeft heel Vietnam vakantie. Dan vieren ze immers de bevrijding van Saigon in 1975, meteen het moment waarop Noord- en Zuid-Vietnam herenigd werden.
Onze dag begint alweer vroeg: 6u45 wake up call, om 6u30 moet de koffer aan de deur staan, tot 7u tijd om te ontbijten, want dan vertrekt de boot voor een vaart midden in de drukste drijvende markt van de streek. Om 7u45 terug naar de bus, om 8u15 fietstocht tussen tropische planten en kleine huisjes (twee dames van onze groep maken onzacht kennis met de Vietnamese grond, gelukkig alleen schaafwonden), om 9u15 thee op een broeierig terras, om 9u50 terug op de bus en zo gaat het maar door. Strak schema, weinig relax time... tot we op onze luxeboot, de Bassac, aanlanden. De boot is gemaakt in koloniale stijl (genre Death on the Nile van Agatha Christie) en bevat 12 compacte cabines die perfect zijn uitgerust. Mét airco en mét wifi (!). Hierop zullen we 120 km op de Mekong afleggen, en we overnachten ook op de boot. Maaltijden zijn steevast 4 à 5 gangen, maar telkens kleine porties, en eigenlijk eet je zoveel of zo weinig als je wil. Meestal heel smakelijk.
In de namiddag stappen we even van de boot af voor een natuurwandeling doorheen tropische fruitbomen (bananen, papayas, ananas, mango, jackfruit, ...)! We hebben hier al menig stuk tropisch fruit tot ons genomen, allemaal vers natuurlijk. Zoals ik al eerder zei: er gaat geen uur voorbij of we krijgen iets te drinken of te eten. Zo ook in het huis van de landbouwersfamilie die we ter plaatse bezoeken. Ze halen zelf hun gas uit de grond, 15 m diep...
Waar niémand aan ontsnapt is de plakkerige hitte. Vanmorgen om 7u was het al 30°. Tegen de middag gaat het naar 36-37°. De T-shirts zijn nat, de airco op de kamers is dus bijzonder welkom. De meeste mensen hier hebben nog nooit sneeuw gezien. Misschien wel zwarte, want het is hier zeer eenvoudig en armoedig leven. Einde van een lange, hete en vermoeiende dag.
02-05-2019, 13:29 geschreven door Ho Chi Minh 
|
|
|
|
|
| 29-04-2019 |
| 29 april: water |
We zakken verder naar het zuidelijkste deel van Vietnam, waar het leven zich grotendeels op het water afspeelt: de Mekong delta.
Deze gele rivier is een van de langste ter wereld. We varen er tussen drijvende fruitmarkten. De verkopers leven op hun boot (gevleide benaming voor de halve wrakken waar ze hun hebben en houden, en hun koopwaar, op meesleuren). Wat later dobberen we in bootjes van vier op kleine kanaaltjes tussen de tropische planten. Onze bestuurder is een vrouw, die rechtop achteraan met twee lange roeispanen het wankele bootje voortstuwt. Het wordt voor mij alvast een memorabel momentje, en even waan ik mij de verteller in het bekende boek Heart of Darkness (Joseph Conrad), die een gelijkaardige tocht op de Congorivier zeer intrigerend beschrijft.
Deze reis heeft ook een duidelijke culinaire stempel: overal, maar dan ook overal waar we komen, moeten we iets eten of drinken. Gelukkig is het allemaal caloriearm. Ik slag geregeld eens een beurt over, vooral als ik het goedje niet vertrouw. Er zijn inmiddels al 2 groepsgenoten met serieuze darmproblemen. Je moet echt opletten in dit soort landen. Overigens is de bevolking zeer vriendelijk en dienstbaar. Het zijn door de band kleine mensjes, de jonge vrouwen lijken wel poppetjes, maar er zit altijd poer achter, of hoe zegt men dat. Zeer bedrijvig! En ze kunnen kwetteren dat je oren er pijn van doen. Zeker een interessante dag vandaag.
29-04-2019, 14:16 geschreven door Ho Chi Minh
|
|
|
|
|
| 28-04-2019 |
| 28 april: tunnels |
Vandaag, zondag, was een grijze dag met geregeld een regenbui. In de Vietnamese jungle werden we meegenomen naar de Vietnamoorlog, meer bepaald naar de Cu Chi strijders in een streek in Zuid-Vietnam. Zij groeven een fabelachtig tunnelnetwerk van meer dan 250 km onder de jungle, waarmee ze de Amerikaanse GIs compleet doldraaiden. We konden zon tunnel ingaan, en het was kruipen. Voorts waren de Cu Chis creatief en bedreven in het opzetten van bijzonder onprettige valstrikken, waardoor de Amerikanen vaak vochten tegen een onzichtbare maar zeer doelmatige vijand. Het zal hen leren! Pittig detail: in de jungle heerst een oorverdovend concert van krekels, heel bizar.
Na de Cu Chi tunnels een religieuze dienst bijgewoond in een heel bijzondere tempel. Boeddhisten, Taoisten en Confucianisten mooi samen. Het verschil? Zie Wikipedia  . Mooie beelden genomen hier.
Terug in het hotel in de late namiddag (in totaal toch zon 5 uur op de bus) genoot ik van het openlucht dakzwembad op de 18de verdieping, met een mooi panorama van Saigon. De avond bracht een cruise op de Saigon, met diner en entertainment inbegrepen. Het eten was van bedenkelijk niveau, maar de ambiance en het Vietnamese bier maakten veel goed. Cruising on the Saigon by night: daar kan ik dan toch ook weer mee uitpakken .
Voor de mogelijks verwarde lezer of lezeres: Ho Chi Minstad heette vroeger Saigon. De rivier die erdoorheen stroomt heeft dezelfde naam.
28-04-2019, 16:58 geschreven door Ho Chi Minh
|
|
|
|
|
| 27-04-2019 |
| 27 april: Ho Chi Minh stad |
Aangezien we pas om 14u kunnen inchecken in het hotel, begint de verkenning meteen na de landing, zonder aangepaste kledij want: Ho Chi Minh stad is een bakoven. De vochtige, hete lucht (36°) valt als een sauna op je neer wanneer je uit het gekoelde luchthavengebouw komt. Onze lokale gids heet Nam, het zou moeten lukken. Een zeer enthoesiaste jongeling die prima slecht Engels spreekt.
We bezoeken het een na het ander, bus in, bus uit: een Chinese pagode, een postgebouw (van de hand van Gustave Eiffel), het oude presidentieel paleis, het war museum (met gruwelijk beeldmateriaal uit de oorlog met de VS), en we bekijken het operagebouw. Behalve het oorlogsmuseum vind ik het maar een banale reeks gebouwen. Het doet mij wat denken aan het verplichte nummertje dat communistische dictaturen (wat Vietnam in wezen nog steeds is) aan Westerse toeristen opdringen. De stad zelf krioelt van de brommers, waarmee men zowat alles vervoert (een ijskast!), er rijden er 8 miljoen rond in deze grootste en sterkst economische stad van het land (12 miljoen inwoners). Maar het kan niet tippen aan bv Delhi qua verkeerswaanzin.
Morgen moeten we er al uit om 5u45 (!). We rijden dan naar... de jungle.
27-04-2019, 14:13 geschreven door Ho Chi Minh
|
|
|
|
|
|
| 26 april: de afreis |
Vlucht is prima verlopen. De Airbus was hooguit half gevuld, en dus was er ruimte zat. De transfer in Bangkok ging in militair tempo. Om 9u in de ochtend waren we in Ho Chi Minh stad. De reizigersgroep bestaat uit 14 mensen, reisbegeleider inbegrepen. De meesten onder hen hebben al de halve wereld gezien. Noem een land, en ze zijn er geweest, óf het staat op hun verlanglijstje. Maar goed, het zijn wel communicatieve zielen. Ik zal wel ontdekken met wie ik mij enigszins kan verbinden, het is ook niet meteen mijn eerste objectief.
27-04-2019, 13:55 geschreven door Ho Chi Minh
|
|
|
|
|
| 25-04-2019 |
| 25 april: de vooravond. |
Morgen 13u30 gaan we de lucht in, richting Bangkok. Dat is 11,5 uur vliegen, met Thai Airways, een van de betere maatschappijen, waarschijnlijk met wreed schone hostessen. Mochten we crashen, dan zal het tenminste in goed gezelschap geweest zijn. Indien we niét crashen volgt een kortere vlucht van ongeveer 2 uur naar Ho Chi Minh stad, en daar zouden we dan aankomen om 9u in de morgen. Even de temperaturen gecheckt: de maxima schommelen rond de 35°, met soms uitschieters naar 38°, de nachten worden niet koeler dan 28°, aldus melden verschillende weersbulletins. Gelukkig is er airco voorzien. All set to go...
25-04-2019, 21:59 geschreven door Ho Chi Minh
|
|
|
|
|
|
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
