Deze morgen heb ik maar net op tijd mijn trein gehaald, het lukt mij niet om onmiddellijk op te staan als ik mijn wekker hoor. Op de stage ging ik dan terug verder met de stock te tellen en ondertussen kwamen er ook bestellingen binnen. Zo had ik toch een beetje afwisseling. Gelukkig ging de tijd snel voorbij doordat ik wel wist wat ik moest doen. Het was vandaag ook weer zon goed weer, ijsjesweer. Dus ben ik een ijsje gaan halen en heb ik mij in het zonnetje gezet op plaza universitat met een boekje in de hand. Vandaag ging ik voor de eerste keer op dinsdag niet lopen. Hoewel ik er heel veel zin in had maar mijn been liet het niet toe. Een beetje te veel last en anders zal het alleen maar erger worden. Ik wou wel gaan zwemmen maar om alleen te gaan had ik ook niet veel zin in. s Avonds hadden we dan afgesproken bij Seppe en Ruben. Daar hebben we samen chinees gegeten en nadien naar Rundskop gekeken. Het was best een gezellige avond. Het appartement van hun is ook mega groot en zoveel luxe! Vooral het terras en de tuin die ze hebben vond ik geweldig! Dat mis ik hier toch wel aan dit appartement.
Na opnieuw een lange nacht in de bus zijn we om 6uur s morgens toegekomen in Barcelona. Ik had nog maar net mijn schoenen aan of ik wou ze al terug uitdoen. Na 8uur op de bus te zitten met mijn voeten naar omlaag waren ze zo opgezwollen dat ik mijn schoenen amper kon aanhouden. Het eerste gedacht dat ik had was, ik zou nog een uurtje mogen slapen. Het was dan ook heel verleidelijk toen ik in het appartement toekwam en mijn bedje zag staan, maar ik heb aan de verleiding kunnen weerstaan en in de douche gekropen. Dan mij snel klaargemaakt en vlug de trein genomen naar de stageplaats. Daar was het heel moeilijk om mij wakker te houden. Er was niet zo heel veel werk en ze hadden mij ook weer de papieren gegeven om de stock te tellen. Hier gaan we weer voor een week dacht ik. Gelukkig moet ik donderdag niet komen en kan ik dan uitslapen, wat heel goed van pas komt. Op het appartement heb ik mijn kamer opgeruimd en nog eens onder mijn bed geborsteld. Het was een hele klus om dit alleen te doen. Ik had het bed dat onder mijn bed zit er van onder gerold en daar had ik dan mijn madras en lattenbodem opgezet. Maar door de zwaarte rolde het bed terug onder mijn bed. Het was geen zicht hoe ik hier stond. Volgende keer vraag ik toch wel om hulp :). Ik wil donderdag zo veel doen maar ik vrees dat ik er allemaal niet ga toe komen. Het belangrijkste is dat ik eerst ga uitslapen en nadien zien we wel.
Na een lange
nacht zijn we om 7u30 toegekomen in Madrid. Mijn eerste indruk, zo rustig! Eerst
een koffie en chocomelk gaan drinken en nadien tot bij Lien haar appartement
gegaan. Ik had vandaag nog meer last van mijn knie. Waarschijnlijk van slecht
te liggen op de bus. Hopelijk blijft het niet de hele dag pijn doen. Eerst zijn
we dan samen met Lien gaan ontbijten en daarna een wandeling gedaan in Madrid. Daar
hebben we dan om 11u30, op een terrasje in de zon, sangria gedronken als aperitief.
Terwijl de meeste Spanjaarden dan aan het ontbijten waren J. Op het plein van de
Beer konden we gratis ijsjes krijgen, waar we ongetwijfeld wel eentje van
wouden. Van daar zijn we voort gegaan naar de metro waarmee we tot bij Gerda
gingen. Gerda is een vriendin van Kris (de mama van Gert) die al 22 jaar in
Madrid woont. We waren met zijn drieën uitgenodigd om bij haar paella te gaan
eten. Daar hebben we dan de hele namiddag gezeten. Eerst lekker gegeten en
nadien nog wat zitten kletsen, zoals vrouwen ondereen dat doen. Het was een
gezellige namiddag. Dan terug gegaan naar het centrum en daar dan naar een bar
gegaan waar je iets kon drinken en gratis kon aanschuiven aan het buffet dat er
stond. Het was er toch wel anders dan in Barcelona. Ook de mensen zijn hier
anders gekleed. s Avondslaat zijn we dan naar een discotheek gegaan waar
Sophie ook al was geweest toen ze vorig jaar studeerde in Madrid. Mijn
gedachten dwaalden wel vaak af naar België, vandaag (zaterdag) was het de trouw
van Yannick en Nele. Normaal ging ik erbij zijn maar ik vond het te moeilijk om
mijn 6 maanden te onderbreken. Het ging te moeilijk zijn om na een drukke dag
en nadat ik iedereen ging terug gezien te hebben. Om dan terug te keren naar
hier. Ik ben het hier nu al zo gewoon en ik heb een afscheidsfeestje gekregen
met de bedoeling dat ik hier 6 maanden aan een stuk blijf. Gelukkig waren
Sophie en Lien er om mij af te leiden. De volgende dag moesten we er vroeg uit
omdat Lien haar nonkel toekwam in Madrid en we samen met hem naar het grote
park gingen en nog wat andere leuke dingen wilden doen. Eerst zijn we samen
gaan ontbijten en dan tot bij haar nonkel gegaan. Van daar zijn we dan naar het
park gewandeld, ook heel anders dan in Barcelona, veel minder mensen die u
lastig vallen of bedelen. Ik voelde mij er veel meer op mijn gemak en had niet
constant de neiging om mijn handtas vast te houden. In het park hebben we ons
dan lekker in het zonnetje gezet, die vandaag wel heel goed gaf. Ik had mijn
botjes aan met een rok, en jawel, mijn botjes stonden er toch wel een beetje
in. Wat een grappig zicht was. Die dag zijn we ook samen tapas gaan eten waar
Sophie wist dat het heel goed was. Ze had gelijk, het was heel lekker. De
patatas bravas waren zelfs beter dan die dat ik hier al heb gegeten (maar ik
ben dan ook nog maar op één plaats geweest voor tapas). In Madrid is er ook een
Desigual van 5 verdiepingen, tuurlijk moest ik daar eens binnen gaan. Hoe kon
ik nu vertrekken zonder daar binnen te gaan. Gelukkig zijn hier de winkels ook
open op zondag. Hoe zalig, 7 op 7 open, en dan nog eens tot 22uur. Die winkel
zal ik zeker en vast het hardste missen als ik terug in België ben. Er waren 3
verdiepingen voor de vrouwen, 1 verdiep voor de mannen en dan nog 1 verdiep
voor iedereen maar met afkortingen. J
Ja ik heb mij ogen moeten opentrekken. Daarna zijn we ons gaan klaarmaken om
terug een lange busrit te ondergaan. Deze keer hadden we minder geluk dan
vrijdag, de bus zat helemaal vol en we konden dus niet apart zitten. Gelukkig
was ik wel moe genoeg om te kunnen slapen hoe slecht ik ook zat J.
* Zo moe maar toch ook zo blij dat we eindelijk in Madrid waren :)
* Deze figuren lopen hier blijkbaar elk weekend rond, samen met nog vele anderen * Het plein met de beer * Avondje uit in Madrid, ik voelde mij een buitenbeetje, met mijn kleurrijke rok tussen allemaal opgetutte meisjes met kleedjes of rokjes aan, hoe korter hoe beter en de schoenen hoe hoger hoe beter. Ja een hele andere stijl dan in Barcelona.
Vandaag kon het geluk niet op! Ik heb in het Spaans kunnen vragen of ik donderdag en vrijdag verlof kreeg wanneer Gert komt. Maria vroeg mij van wanneer tot wanneer hij naar hier komt. Ik zei van maandag tot en met vrijdag. Tot mijn verbazing zei ze dat ik de hele week mocht thuis blijven. Dat ik ervan moest genieten en dan ik toch niet moest komen werken als mijn vriend hier was. Dus ga ik die week enkel maandag gaan werken omdat hij pas om 16u30 in de luchthaven toekomt De dag dat hij hier toekomt is het ook Sant Jordi. Dit betekend een soort van 2e Valentijnsdag. Maar met een echte traditie aan verbonden. De vrouw moet op die dag aan de man een boek geven en de man moet aan de vrouw een roos geven. Blijkbaar word er hier op die dag ook wel goed gevierd, ik ben benieuwd hoe het gaat lopen. Maar ik kijk vooral naar die dag uit omdat ik Gert dan eindelijk zal terug zien na 13 weken wat toch wel heeeeel erg lang is vind ik. Het staat ook vast dat we zaterdag (nadat Gert weg is) we met de studenten naar Ibiza gaan voor het verlengde weekend. Ook daar ben ik benieuwd naar wat dat zal worden. Deze avond vertrek ik dan voor een weekend naar Madrid. Daar zal ik Lien terug zien. Dat is al geleden van toe ik haar zag op mijn afscheidsfeestje. Zij zit nu in Madrid voor stage te doen, ook zij is helemaal alleen naar daar gegaan. Zij trekt zich aan de gedachte op dat ik het alleen heb aangekund dus dat zij dit ook kan. Het doet wel deugd om dat te horen. Het wordt wel eerst nog een zware busrit voor we aankomen in Madrid, hopelijk lukt het een beetje voor te slapen.
Na een veel te korte nacht moest ik alweer opstaan. Mijn schoenen en jeans broek waren nog steeds nat, ook de mouwen van mijn jas waren nog vochtig. Toen ik buiten kwam zag de lucht er niet al te goed uit, het was vrij donker. Hopelijk geraak ik droog op mijn stage. In La Garriga blijf ik normaal nog even aan het station zitten omdat ik anders veel te vroeg ben op mijn stage, maar vandaag heb ik mij gehaast dat ik op mijn stage was. Gelukkig dat ik dit gedaan had want om iets voor 10uur kwam de regen weer met bakken uit de lucht. In België zou je zeggen, ja dit is voor de hele dag. Hier is dit heel anders. Toen ik gedaan had met werken om 14u30 was de lucht weer helemaal blauw en scheen de zon opnieuw. Het slechte weer was voorbij. Hopelijk weer voor even lange tijd als ervoor. Gelukkig dat het niet meer regende, zo konden ik en Seppe toch gaan lopen vandaag en ik had er zin in. Ik zit nu op het punt dat ik echt wil gaan lopen en dat ik mijn moed niet meer bij elkaar moet rapen. Vandaag zijn we met de vespa tot aan de zee gereden en daar naast het strand gaan lopen. Veel betere lucht dan in het midden van het stad. Ik had alleen weer veel meer last van mijn voet. De pijn ging nu ook telkens door naar mijn scheenbeen en knie. Ik had echt geen zin om nu terug te moeten stoppen met sporten. Net nu ik goed bezig ben. Maar dit weekend zal ik al niet lopen aangezien ik in Madrid ben en daar niet ga lopen. Dus we zien maandag wel hoe het gaat. Vandaag ben ik ook te weten gekomen dat onze familie gisteren een Devillé rijker is :) Jonas is geboren. Het kindje van mijn neef Steve en Wendy. Het zal raar zijn als ik terug thuis ben want dan is het al bijna 3 maanden en dus niet meer echt een kleine baby. De familie Devillé krijgen ze niet klein :)
Ik was al iets minder moe, maar het slapen loopt niet echt vlot, ik word veel wakker en een half uur voordat mijn wekker gaat word ik ook al wakker. Als ik dan echt moet opstaan geraak ik er niet uit. Op de stage was het opnieuw bestellingen klaarzetten. Ik vraag mij af wanneer ik eens zelf mag schminken want ik kijk er toch wel naar uit. Ik leer ook wel door haar bezig te zien, maar zelf schminken is dan toch weer iets leuker. Mama heeft mij ook vandaag laten weten dan het dus vast staat dat zij en Anja dan toch niet meer komen. Het is veel te duur het weekend dat ze allebei kunnen en de eerste week van juni zal ook niet lukken aangezien het dan niet echt de moeite meer is omdat ik dan de 3e week al thuis ben. Jaja de tijd vliegt! Ik zal blij zijn als kris hier is volgende week. Met haar kan ik ook heel goed praten en het dan gaat de tijd nog sneller gaan. s Avonds is Seppe mij komen halen en zijn we samen naar een bar gegaan schuin over het appartement van PJ en Jana. Daar speelde deze avond een klein groepje op. Het was best gezellig, wel een kleine bar. De vrouw die zong in het groepje had echt wel een goede stem, alleen spijtig dat ze geen micro had, want het was vrij stil. Vandaag had het al bijna heel de dag goed geregend, laat ons zeggen, gegoten! Deze avond zag het er vrij goed uit, de lucht was bijna helemaal blauw op een paar wolken na. Maar toen ik en Seppe opnieuw met de vespa wouden vertrekken begon het opnieuw te gieten. Het was geen doen om er zo door te gaan, dan waren we allebei klets nat. Dus zijn we nog even bij Jana en PJ gegaan op het appartement, met de hoop dat het zou minderen. Maar helaas, dat deed het niet. Het werd alleen maar erger. Ik had echt geen zin om te blijven, ik wou thuis in mijn bedje gaan slapen en morgen op mijn gemak mij klaarmaken om te gaan werken. Dus ben ik daar vertrokken met een vuilzak over mij waar we gaten hadden ingeknipt en zo ben ik dan te voet naar het appartement gegaan. Het was wel goed aan het donderen en bliksemen dus heb ik mij toch even aan de kant gezet en gewacht tot de donder en bliksem weg was. Dan weer snel door gestapt. Toen ik in de straat kwam van het appartement zag ik een man ook met een vuilzak aan. Het eerste wat hij zei toen hij mij zag was, Hé mi amiga! Dan heb ik snel de vuilzak in de container gegooid en binnen gegaan. Toen ik mij daar in de spiegel zag, dacht ik onmiddellijk, wat een verzopen kieken staat hier. Ik kon mijn haar wel uitwringen. Mijn schoenen waren zo nat dat het leek alsof ik aan het soppen was. Snel alles op de verwarming en er onder gezet, mij afgedroogd en in mijn warm bedje gekropen.
