Voor de nieuwsgierigen onder jullie, hier kan je lezen hoe het nu met mij gaat.
Of ik het al gewoon ben in het kleine lande België, wat ik nu doe of van plan ben en wat mijn ervaringen zijn van dit grote avontuur.
In het begin was het vooral wennen om terug overal Nederlands te horen. Zeker in de winkels. Als ik dan Frans hoorde en daarop wilde reageren was dit vooral in het Spaans dat ik dacht en dat ik het het ook zei, waarna ik besefte dat dit niet klopte. Na 2 weken ben ik terug op vakantie gegaan met mijn vriend naar Spanje. Voor één dagje zijn we ook terug gekeerd naar Barcelona. Het deed raar om daar terug te komen. Vooral omdat ik het daar zo goed ken nu maar ik er geen appartement meer had. Het deed goed om terug in de bergen te zijn, mooi uitzicht te hebben, Spaans te horen, ... Na die week Spanje was het opnieuw weer wennen aan het Nederlands. Daarna heb ik het vooral druk gehad met het terug uitpakken van valiezen en terug in pakken. Aangezien ik een week later op bivak ben vertrokken. In de maand juli heb ik eigenlijk niet veel tijd gehad er bij stil te staan dat ik terug in België was. Die klap is er pas gekomen na het bivak in augustus. Dan pas besefte ik dat het dus echt voorbij was.
Hier ken ik wel veel meer mensen dan toen ik in Barcelona was maar tocth zat ik daar minder 'alleen' dan hier. Aangezien ik daar met mensen contact had die ook stage deden en dus ook niet veel andere dingen deden na het werk dus spraken we meestal af nadien en was er altijd wel iets te doen. Tegenover hier, hier werken je vrienden, familie, of gaan ze op vakantie, ... Heel anders.
Op dit moment ben ik dus aan het zoeken naar werk. Het echte leven kan beginnen. Ik ben heel blij dat ik het heb volgehouden ginder in Barcelona en heb daarom dus ook een mooie herinnering laten zetten op mijn voet 'Hazlo y no mires atras' wat 'Gewoon doen en niet achterom kijken' betekend. Dit vond ik heel mooi aangezien ik dat er wel heb geleerd in die 6 maanden. Ik kan aan iedereen die e kans krijgt om naar het buitenland te gaan dit zeker aanraden! Je leert er jezelf kennen, je leert er anderen kennen, een andere cultuur, taal, leven, ... kennen. Kortom het in zo'n leuke en leerrijke ervaring die je moet aangaan. het zal niet makkelijk zijn maar moeilijk gaat ook! ;)
Deze nacht heb ik beter dan verwacht geslapen. Gelukkig maar.
Eerst was ik van plan om veel aan te doen zodat ik zeker geen overgewicht had in mijn valies maar uiteindelijk ben ik van dat plan afgestapt. Het was al veel te warm deze morgen dus niet al te slim om dan veel aan te doen. Zeker niet omdat ik nog een stukje moest sleuren met mijn valies naar de aerobus. Ik was blij toen ik erop zat. Na veel gesleur ben ik dan toegekomen in de luchthaven en heb ik daar zonder probleem alles kunnen inchecken. Dan maar eens aan papa laten weten dat alles vlot is verlopen. De uren dat ik moest wachten op het vliegtuig en ik op het vliegtuig zat kropen voorbij. Maar ik besefte ook nog niet echt dat ik binnen een paar uur ging thuis zijn. Ik kon vooral denken, hopelijk is het daar ook goed weer.
Bij het afstappen is Marc mij komen afhalen. Vrij snel had ik mijn valies al, toen ik er bijna was bestefte ik plots dat ik mijn vest had laten liggen op het vliegtuig. Deze heb ik dan ook nooit meer terug gezien. Toen ik buiten kwam stonden daar papa, mama, meter en peter Rink op mijn te wachten waar ook Emma en Taïr bijstonden. Ik had al een vermoeden dat papa niet alleen zou komen en dat mama het niet over haar hart zou krijgen om te gaan werken terwijl ik terug kwam nadat ze mij meer dan 5 maanden niet meer had gezien. Samen zijn we dan naar huis gereden en daar hadden ze het mooi versierd. Het was echt raar om terug thuis te zijn. Ook Isa vond het in het begin raar dat ik daar was, ze schrok een beetje toen ik de deur open deed. Het was wel leuk om haar terug te zien, ze is zo veel veranderd in die tijd! Nadat we samen hadden gegeten ben ik dan snel naar de kapper geweest wat dringend nodig was.
De eerste nacht thuis heb ik wel doorgebracht in de logeerkamer aangezien mijn kamer vrij vol stond met al mijn zakken die ik tussendoor heb meegegeven met het bezoek dat was opgekomen. Morgen zal het dus nog een druk dagje worden om alles op te ruimen.
En morgen zie ik dan ook Gert terug, want hij komt morgen pas terug van Nederland.
Laatste volledig dagje, voorlaatste nacht hier in het warme Barcelona!
Nog eens voor de laatste keer een wandeling gaan maken in het centrum. De laatste dingen gaan kopen die ik nog wou hebben voordat ik vertrok. De laatste voorbereidingen doen zodat alles klaar staat en ik deze nacht op mijn gemak ga kunnen slapen. Vandaag dacht ik ook nog naar het theater te gaan kijken maar dit is uiteindelijk niet meer gelukt. Toen ik er toekwam was het al gesloten om het te bezoeken. Dit zal voor een andere keer zijn als ik nog eens een bezoekje breng aan Barcelona.
's Avonds ben ik dan voor de laatste keer in de tapasbar piscolabis gaan eten met PJ, Jana en Sophie. Wel raar zonder Seppe en Ruben. Het was weer zoals in het begin toen we hun nog niet hadden leren kennen. Het was vreemd, die laatste avond hier. Maar ergens voelde het ook goed om morgen weer thuis te zijn. Zeker na zoveel mijn valies in en uit te laden.
Niet al te laat opgestaan zodat ik nog een paar uur op strand kon gaan liggen voor ik terug richting het centrum vertrok. Eerst 2 uur op strand dan iets gaan eten en daarna nog eens een dik uur op strand gaan liggen bakken. Belgen hou jullie al maar klaar want er komt een rosse met een bruin velletje aan . Na een zalige douche ben ik dan opnieuw vertrokken en beginnen sleuren met mijn valies, dit voor de voorlaatste keer. Eerst nog snel de sleutel gaan brengen bij Kaj op school en dan met de trein richting Ocata. Ik kan het echt niet geloven dat ik overmorgen thuis ben. Het is ook zo raar om afscheid te nemen In Barcelona had ik afgesproken met PJ om zijn fotos te hebben die hij had getrokken. s Avonds ben ik dan voor de laatste keer met Alba, Eli en Xenia gaan eten. Eerst samen de taxi genomen tot aan het restaurant. Het was een super gezellig restaurantje. Wel heel toeristisch aangezien het in een zijstraatje van de Rambla lag. Daar heb ik een lekkere hamburger gegeten. Opnieuw kreeg ik het compliment dat ik al heel goed Spaans kan. Het doet echt deugd om dit te horen. Hopelijk kan ik het bijhouden in België. Het zou echt super zijn moest dit lukken.
Vandaag had ik mijn wekker gezet, ik wou niet al te laat opstaan zodat ik toch wel wat kon doen vandaag. Deze keer niet naar het strand gegaan, het was vrij bewolkt, wel warm maar niet echt strandweer. Hoewel in de namiddag wel maar ik was zo druk bezig met mijn blog dat ik wou doorwerken. Vandaag heb ik vooral op mijn laptop gewerkt, fotos in geordend, aan blog gewerkt, beetje op facebook, Voordat de eerste klant kwam bij Kaj heb ik dan ook snel een beetje mee opgeruimd en alles proper gemaakt. Voor deze avond heb ik voor de eerste keer gevulde paprika gemaakt. Ook is er nog Mister Jhonsen (de hond) die moest buitengelaten worden. Daarmee dan een wandeling gaan doen en ook eens naar het speelgoedwinkeltje in de buurt gegaan. Zo was ik ook eens buiten geweest. s Avonds hebben we de zelfgemaakte gevulde paprikas gegeten en daarna een strandwandeling gemaakt met Mister. Nadien moest Kaj haar vriend gaan halen op de luchthaven. Ik dacht dat ik al in bed ging liggen toen ze terug thuis kwamen maar ik was weer zo druk bezig met mijn blog en aan het skypen met Gert. Dit waarschijnlijk voor de laatste keer. Want morgen ga ik dan gaan eten met die van mijn eerste stageplaats. Woensdag ga ik met de Belgische studenten gaan eten en donderdag ben ik dan thuis en zal ik ook niet veel tijd hebben denk ik. Vrijdag is hij dan thuis en hoeven we niet meer te skypen.
Super lang uitgeslapen! Het was nodig! Eerst rustig wakker geworden en daarna ben ik mij op het strand gaan leggen voor een paar uurtjes. Ervoor heb ik eerst de hond uitgelaten en eventjes mee gaan wandelen. Ik had van verschillende mensen gehoord dat er elke zondag iets speciaals was aan de Kathedraal van Barcelona. Omdat het mijn laatste zondag was, en ik het toch wel wou zien voordat ik vertrok, ben ik eens een kijkje gaan nemen. Toen ik toekwam aan de Kathedraal was er een openluchtmis bezig, het zat er proppesvol buiten. Alles wat normaal binnen staat stond nu buiten, de stoelen, het altaar, de orgel, ... Waarom het vandaag openluchtmis was weet ik niet. Toen ik dan wou voortgaan omdat ik dacht dat het vandaag toch niet ging zijn zoals andere zondag kwam er een stoet vanuit een klein straatje. Het was een stoet met mensen, die verkleed waren en dan telkens in hun groepje een bepaalde dans deden als er iemand op een fluit floot. Ik was blij dat ik toch eens was gaan kijken en dat ik het gezien had. s Avonds ben ik dan gaan eten met Kaj, een soort afscheidsetentje. Doordat ze morgen Tony moet gaan halen van de luchthaven. Hij was voor het weekend naar het Noorden gegaan om te gaan surfen. Maar ze hadden helemaal niet zo goed weer, 8°C en heel veel regen. Nog erger dan in België. Nadien nog even naar tv gekeken maar we waren allebei zo moe dat we niet al te laat zijn gaan slapen. De dag was snel om. Maar zo erg vind ik het niet. Ik ben zo hard aan het aftellen naar 14 juni! Ik kijk er echt naar uit om iedereen terug te zien. Alleen het weer zie ik niet zo zitten, hopelijk verbetert het snel als ik terug ben.
Vandaag heb ik opnieuw kunnen uitslapen. Deze keer ben ik iets vroeger naar het strand gegaan zodat ik toch nog wat kleur opdoe. Kaj moest dit weekend beginnen om de examens te maken, maar omdat dit zoveel werk was heb ik haar hierbij een beetje geholpen. Ondertussen heb ik dan ook met Gert geskypt en heb ik hun nieuwe katje gezien. Die is zo schattig en zo klein!!!! Weer een nieuwe verandering als ik bij hun zal zijn. Omdat Kaj zou kunnen verder werken voor school heb ik het eten gemaakt. Bakske kots voor de laatste keer hier in Barcelona. Ze wou eens proeven wat dit was, gelukkig is het in de smaak gevallen. Maar ik denk dat dit wel bij iedereen in de smaak valt :). Daarna hebben we ons klaargemaakt om uit te gaan. Eerst meer dan een half uur op die trein moeten wachten, ja hier bestaat dat ook (ik denk zelfs meer dan in België) vertragingen bij de treinen. En hier weet je van niets, niets wordt er afgeroepen, niets komt er op de schermen, In het centrum zijn we dan eerst iets gaan drinken waar Anouk (het Hollandse meisje) werkt. Daarna zijn we nog ergens anders iets gaan drinken en nadien zijn we naar de Boulevard gegaan op de Ramblas. Ik was er nog nooit geweest. Meestal ging ik uit aan Barceloneta. Het was er wel leuk, 3 verschillende zalen dus ook 3 verschillende muziekstijlen. Het enige waar ik mij enorm aan ergerde waren de mannen! Normaal ga ik uit met jongens erbij en dan had ik nooit geen last van mannen die u lastigvielen. Maar nu, het was niet normaal! Eerst in het café iemand die kwam praten, maar uiteindelijk wou die meer dan praten alleen. Dan maar snel de hulp van Kaj geroepen. Uiteindelijk moesten ze weg, waar ik niet kwaad voor was. Daarna in de discotheek. Mannen kunnen soms echt niet subtiel kijken! Soms leek het wel of ze een geest hadden gezien. Het was wel grappig maar na een tijdje was ik het beu en wou ik weg. Het was niet meer leuk, ik kon mij niet gewoon amuseren en dansen zonder dat er een man kwam bijstaan Voor de rest was het wel een leuke avond maar ik heb toch wel mijn maatje gemist, dan had ik tenminste geen last van die vervelende mannen, die Spanjaarden toch é :). Samen met Kaj heb ik dan de nachtbus genomen naar huis. Daar ben ik onmiddellijk in bedje gekropen want het was veel later geworden dan we hadden gedacht. Het was mijn laatste weekend, dus moest ik er nog eens van profiteren.
Lekker lang uitgeslapen. Eerst op het gemak ontbeten, nog wat aan mijn blog gewerkt, Kaj geholpen met opruimen en daarna mij op het strand gaan leggen. Hoe zalig, ze woont 5 minuten van het strand. Wat wil zeggen, ik steek mijn hoofd buiten om te kijken of het goed weer is, (wat de laatste maand elke dag zo is ) ik neem mijn handdoek en boek en weg zijn we naar het strand om daar een paar uurtjes te liggen bakken. Hoewel ik vrij laat vertrokken was, was het toch nog wel warm genoeg om in bikini te liggen. Toen ik terug kwam waren Kaj en haar vriend al thuis. Samen zijn we dan gaan boodschappen doen. Jawel, in de ALDI! Ik voelde mij plots een beetje in België. Alleen miste ik nog de Renmans. Zo een lekkere boterham met american, amaai, daar kijk ik zo naar uit! Nadien heb ik nog wat aan mijn blog gewerkt, het is echt nodig aangezien ik een beetje achter sta . Het doel is om alles bij te hebben voor ik hier vertrek dus ik heb nog een kleine week de tijd. Vandaag heeft Kaj het eten gemaakt. Een pastaslaatje met zalm, advocado, tomaatjes, Super lekker en fris, ideaal voor dit warme weer.
Met vertraging ben ik na een dikke 8 uur toegekomen in Barcelona. Deze keer nog minder geslapen dan vorige keer. Hier in Barcelona was het ook al super warm. Nadat ik mijn valies had afgezet bij Sophie en mijn andere valies had gemaakt om bij Kaj te gaan, ben ik met de trein richting Ocata vertrokken. Daar ga ik dan voor 6 daagjes blijven. Toen ik toekwam was ik super moe van met mijn valies te sleuren en van de lange busrit deze nacht. Maar toch ben ik niet gaan slapen, beetje aan mijn blog gewerkt, Kaj geholpen in het huishouden en mij geïnstalleerd. Toen Kaj dan vertrok om te gaan werken heb ik het eten gemaakt voor deze avond. Ook heb ik mama nog eens gezien via skype, het was al een hele tijd geleden dat ik haar nog gezien had. Vandaag had ik niet veel fut om iets te doen. Voor het slapengaan nog een film gekeken en dan zalig in bedje gekropen. Als ik het zo bekijk ga ik deze maand op 6 verschillende plaatsen geslapen hebben . Nog 2 plaatsen te gaan hierna. Deze zijn dan in België. Binnen een weekje ben ik al thuis, hoewel ik het totaal niet kan geloven
Deze dagen lekker lang kunnen uitslapen. ZALIG! Maandag ben ik tot bij Lien haar werk gegaan om daar samen met haar s middags te eten. Nadien heb ik dan nog zalig genoten in de zon, wat zitten lezen, rondgekeken, siësta gedaan, Ik had het vooral super warm. Nadat Lien er was hebben we ons wat laten afkoelen in de fontein. Zalig gewoon met de voeten in het ijskoude water! s Avonds was er een flamencoshow waar we naartoe gingen. Met een kwartier vertraging zijn we toegekomen. Eerst waren we de verkeerde kant opgelopen, daarna mijn sandaal die het begaf onderweg door mijn lompigheid en net voor we binnen gingen had Lien plots een spijker in haar hiel. Binnen zag ze dan dat het toch wel hevig bloede. Hebben ze haar wat dingen bezorgt om het te verzorgen. Op het einde hebben we dan ook nog een gratis sangria gekregen. Het optreden was wel de moeite. Het was een beetje anders dan dat wat ik gezien had in Barcelona. De volgende dag had ik afgesproken met Gerda aangezien Lien telkens maar een uurtje vroeger kon stoppen. Bij Gerda heb ik gazpacho en tortilla leren maken. Zo kan ik dit thuis ook eens maken als ik terug in België was. Hoewel ik niet weet of de tortilla onmiddellijk zal lukken om mooi in zijn geheel te houden en te dan te kunnen omdraaien. s Avonds ben ik met Lien dan nog wat gaan genieten in het park. Beetje liggen zingen, liggen luieren, aperitieven. Woensdag ben ik niet al te laat opgestaan zodat ik nog een beetje aan mijn blog kon werken. s Middags heb ik dan samen met Lien gepicknickt tijdens haar pauze en daarna nog wat gelezen en gekeken naar al de koppeltjes die er ook zaten. Amaai, hier kussen ze nogal wat af! Sommigen overdrijven echt, ze denken dat er niemand anders is, in welke poses dat ze dan zitten Dan denk ik echt, huur een kamer é! Gelukkig is het niet zo erg in Barcelona . Na Lien haar werk zijn we dan naar het zwembad gegaan, het was weer super warm en we konden wel wat afkoeling gebruiken! Tot 20uur hebben we kunnen genieten aan het zwembad, zalig in het zonnetje en af en toe een duikje nemen om af te koelen. Nadien zijn we nog iets gaan eten en als dessert een lekkere brownie met chocoladesaus en ijs gegeten. Een mooie afsluiter want daarna was het tijd om weer 8 uur door te brengen op de bus. Het waren super leuke daagjes, echt vakantiegevoel! Jammer genoeg zijn we niet naar de musical van de leeuwenkoning kunnen gaan kijken aangezien alles volzet was deze maand. Dus zal ik in Barcelona nog eens naar een theater gaan voordat ik vertrek (of toch proberen).
. Na een zalige douche ben ik dan opnieuw vertrokken en beginnen sleuren met mijn valies, dit voor de voorlaatste keer. Eerst nog snel de sleutel gaan brengen bij Kaj op school en dan met de trein richting Ocata. Ik kan het echt niet geloven dat ik overmorgen thuis ben. Het is ook zo raar om afscheid te nemen
In Barcelona had ik afgesproken met PJ om zijn fotos te hebben die hij had getrokken. s Avonds ben ik dan voor de laatste keer met Alba, Eli en Xenia gaan eten. Eerst samen de taxi genomen tot aan het restaurant. Het was een super gezellig restaurantje. Wel heel toeristisch aangezien het in een zijstraatje van de Rambla lag. Daar heb ik een lekkere hamburger gegeten. Opnieuw kreeg ik het compliment dat ik al heel goed Spaans kan. Het doet echt deugd om dit te horen. Hopelijk kan ik het bijhouden in België. Het zou echt super zijn moest dit lukken.
en net voor we binnen gingen had Lien plots een spijker in haar hiel. Binnen zag ze dan dat het toch wel hevig bloede. Hebben ze haar wat dingen bezorgt om het te verzorgen. Op het einde hebben we dan ook nog een gratis sangria gekregen. Het optreden was wel de moeite. Het was een beetje anders dan dat wat ik gezien had in Barcelona. 
