We zagen uit, we keken er naar en we nemen nu stilletjes aan afscheid!
Dag lieve vrienden, familie en sympathisanten!
Hier is het moment aangekomen waarop we jullie waarschijnlijk voor de laatste keer gaan schrijven! Zoals het voor vele onder jullie bekende liedje al zegt, we zijn er bijna, we zijn er bijna...
Maar nog niet helemaal!
Na een deugddoenend reisje van drie weken, zijn we eindelijk terug thuisgekomen in het reeds zeer vertrouwde dorpje Artesanos, het lijkt wel bijna onze thuishaven! Alles is zo vertrouwd en iedereen kent ons! Maar eerst even een korte beschrijving van ons reisje, want het was een echte ervaring om waauw tegen te zeggen!
Hoe wij al onder de indruk waren van Guadalajara en omstreken, nog duizend keer meer waren we onder de indruk van de prachten die het zuiden ons te bieden hadden! En achteraf bekeken hebben we alles bijna gezien!
Onze eerste regen, onze eerste echte bergen en prachtige natuur, heel wat mooie archeologische vindplaatsen, prachtige watervallen, een zee die voor ons nog nooit zo blauw gezien had en die ook heel wat meer te bieden had dan onze noordzee die wij gewoon zijn van in België, wreed charmante mensen, onze eerste onbekende Belg, marktjes in overvloed gelegen in prachtige dorpen en nog duizend zaken meer! Het enige waarvan we soms wat konden klagen was de enorme warmte die voor iedereen zou ondraaglijk geweest zijn. In ieder geval zullen de fotos bij thuiskomst meer zeggen dan deze korte aantal woorden.
Maar nu, na deze onvergetelijke weken, staat er ons nog iets spannenders, leukers, maar misschien ook wel moeilijker te wachten! Namelijk het uitkijken naar ons thuiskomst, maar daar tegenover ook het afscheid van alle mensen hier! En dit willen we zeker op gepaste wijze doen. Zo laten we onze kinderen niet gaan zonder een overweldigend feestje, genieten we nog eens van de laatste aankopen in Guadalajara, plannen we nog bijzondere uitstapjes met al de belangrijkste families van hier... En uiteindelijk gaan we nog onze vier laatste dagjes in Mexico city gaan verkwisten aan uitstapjes daar met onze vrienden die daar momenteel aan het studeren zijn!
Jullie merken het waarschijnlijk, drukke tijden geweest, drukke tijden die nog zullen komen! Maar in ieder geval gaan we zeker en vast nog ten volle proberen genieten van onze laatste twintig dagen in dit prachtige land!
Lieve mensen, bedankt aan ieder van jullie voor onze verhalen hier te volgen en voor de steun die we kregen doorheen ons project! Het was heerlijk, het was zalig, maar we gaan toch blij zijn om elk van jullie terug te mogen begroeten of in de armen te nemen!
Hasta luego of waarschijnlijk zal het de volgende keer terug: Tot ziens zijn!
Kus van Sofie en Hanneleen
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
