En ondertussen is er alweer bijna een maand gepasseerd.
Met veel maar echt tof werk voor school, plezante en onvergetelijke AFS uitstapjes, het rondhangen met vriendinnen in de stad, filmavonden, verjaardagsfeestjes, sleeping-overs, en zoveel meer
Ook de tijd begint te korten. Kben de dag van de laatste 100 dagen zelfs gepasseerd, wat gaat dat weer snel.
Voor jullie het weten ben ik er al terug.
Word ik thuis, in mijn eigen bed weer wakker met het gevoel een heel lange, onvergetelijke droom achter de rug te hebben.
Donderag 26 februari, weer een zonnige dag in het schitterende Melbourne.
Het begon vroeg die ochtend met een bezoekje aan het aquarium, aangezien Jess en Nehty dat hadden aangeraden. Achteraf zijn we dan op zoek gegaan naar souvenirkes voor het thuisfront en begaven we ons naar St. Kilda beach, waar we de bekende pier afliepen en ons tenslotte naar huis begaven.
Die avond zijn we dan naar de cinéma gegaan waarna we konden dromen van onze laatste 4 volle dagen samen.
En dan was het vrijdag 27 februari 2009 en aan de zon te zien die ochtend, leek het een warm dagje en dus een ideaal zeedagje te worden. Na ontbijt begaven we ons naar Aspendeal, één van de kleine dropen van de prachtige kustgebieden van Viktoria. We genoten van de zon, zee strand, totdat het weer omsloeg en het ineens begon te gieten. We besloten dan maar ons boeltje bijeen te rapen en ons met de trein naar een ander dorpje te begeven waar we op ons gemakje een terrasje konden doen. Aangezien we die dag Jess en Nethy beloofd hadden voor hen te koken, begaven we ons naar huis om inkopen te doen en s avonds voor hen te koken. We zaten nog gezellig samen te praten, tot het weer de tijd was voort slapengaan.
Vandaag, zaterdag 28 februari, begon de dag vroeg, aangezien we die ochtend met Jess meegingen naar de moskee met haar Indonesische tour.
(Jess heeft namelijk een Uniting Through Faith tour georganiseerd voor 14 Indonesiërs die hier 3 weken verbleven en een tour doorheen Viktoria maakten) na daar aandachtig te hebben opgelet, ben ik Bram doorheen de Viktoria Market gaan rondleiden, waarna hij dan Mc Donalds wou eten en we nog door de stad zijn getrokken. Als afsluiter van de dag, zijn we naar het Chocoladerestaurant gegaan, aangezien ik Bram eerder deze week, een Belgische Wafel beloofde. Achteraf begaven we ons weer vrij laat richting huis en dromenland. De volgende dagen werden steeds angstaanjagender. Het afscheid is in zicht. Zondag hebben we, aangezien Jess en Nethy thuis waren, met hen nog ongeziene delen van Melbourne gaan verkennen.
s Avonds, toen we terug thuiskwamen zijn we dvds gaan kopen om thuis te bekijken.
De volgende en spijtig genoeg laatste volle dag samen. (maandag 02 maart 2009.) Namen we de trein naar South Yarra op zoek naar het Albert Park, voor het bekeiken van het Formule 1 race parcours dat ze toen reeds aan het opbouwen waren. Aangezien Bram alles wou zien daar, hebben we daar uren doorgebracht.
Op dinsdag 03 Maart, was het andere koek en ei.
s ochtends waren we al vroeg wakker en maakten we op ons gemakje Brams valies. Rond een uur of 2 begaven we ons dan naar het station om goed op voorhand onze bustickets naar de luchthaven te kopen. Nog goed op tijd en dus nog even tijd op uitgebreid afscheid te nemen kwamen we dan aan in de luchthaven. Maar de tijd ging snel, te snel. En even later zag ik hem al door de deuren verdwijnen op weg naar zijn vliegtuig, op weg naar huis.
Eindelijk hebben we dan eens iets langer kunnen slapen en na ontbijt, begaven we ons naar de prachtige zee in New-Caslte. Met immense, azuurblauwe golven, schoon wit zand en een lekker warme zon. Daar bleven we dan een uurtje of 2 (aangezien het na de middag veel te heet is om in de zon te zitten) en begaven ons naar huis voor een lekker en gezond middagmaal.
Achteraf gingen we dan een boswandeling maken. Waar Bram ook zijn eerste wilde Koalas en Kangoeroes zag. Om de dag goed af te sluiten, bekeken we nog een filmke (In Bruge) waarna we weer in ons bedje kropen.
Het weekend was reeds voorbij, want het was weer maandagochtend (23/02). En we begaven ons die voormiddag nog langs het strand om in de namiddag dat tijd te hebben voor een museum bezoek en het bewonderen van de stad zelf. Tegen de avond, toen we weer aankwamen bij Rick en Hill, kregen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld gevolgd door ook een lekker dessert.
Tenslotte bekeken we nog gezellig samen de Oscar Uitreikingen en voor het slapengaan maakten we nog gauw onze rugzakken om de volgende ochtend weer naar Sydney te vertrekken.
Om 8 uur, dinsdagochtend 24 februari begaven we ons reeds in het station van New-Castle om de trein terug richting Sydney-Central te nemen.
Rond 10uur kwamen we daar dan aan en begaven ons via ons plannetje op zoek naar het Hard Rock café. Tijdens onze zoektocht zijn we dan tot het besluit gekomen dat dat Hard Rock Café niet meer bestaat en we vervolgde onze weg richting The Art Gallery of NSW waar we echt (vooral ik toch) genoten van de prachtige werken daar. Na Mc Donalds voor Bram, eindigden we onze dag in Sydney met een bezoekje aan het bekende strand: Bondi Beach (dat regelmatig op TV komt voor zijn redders en haaiaanvallen, )
Waarna we ons spijtig genoeg weer naar het station moesten begeven om de trein richting Melbourne te nemen. De treinrit verliep nog erger dan in het opgaan. Werkelijk slapeloos!
We waren echt blij toen we op woensdagochtend 25 februari om 8u aankwamen in het station van Melbourne! We begaven ons dan gauw nog even naar huis om er wat slaap in te halen en dan weer fris te zijn voor de dag.
De eerste dag, 18 februari begon al vroeg. Bram had namelijk last van een jetlag waardoor slapen voor hem die nacht haast onmogelijk was geweest.
Dan zijn we maar vroeg opgestaan om Melbourne-stad te verkennen.
Federation square, museum, Yarra River, kunst in de stad en zoveel meer.
Tegen 6 uur begaven we ons dan naar de Night Market, waar we hadden afgesproken met Jess en een paar van haar collegas. Daar kregen we dan een rondeleiding, aangezien ik de Nitgt Market ook nog had ontdekt, hadden we avondeten en genoten we nog even van de plaatselijke concertjes, waarna we ons naar het station en dus naar huis begaven.
Daar was er dan de kennismaking tussen Bram en Nethy met veel gepraat, cadeautjes enzovoort. De dag liep op zijn einde, het was reeds 12u en nog steeds zaten we in de living te tetteren.
Tenslotte zijn we maar in ons bedje gekropen. Om weer fris te zijn voor een nieuw dagje vol ontdekkingen.
En weer snel was het donderdag (de 19de), Brams verjaardag.
Khad hem dan vroeg in de ochtend verrast met cadeautjes en na ontbijt begaven we ons weer naar de stad. Daar namen we the city-circle die ons een rondleiding rond de stad gaf en wat best boeiend was!
En tegen de avond begaven we ons richting Balaclava (bekend voor de goeie cafeetjes enzo) om er te trakteren voor Brams verjaardag.
Het was al vrij laat toen we ons weer naar huis begaven en het was dus ook al snel tijd voort slapen gaan.
Veel te snel was het weer de volgende dag. (20/02)
Na het opstaan en het ontbijt, maakten we onze rugzakken voor ons reisje naar Sydney en begaven ons vervolgens nog naar de winkels om wat eten te kopen voor tijdens onze treinreis.
Alles was gepakt en gezakt en met onze tickets stevig in de hand begaven we ons dan naar het station, waar we dan een gezellige 11uur-treinrit voor de boeg hadden. De treinrit zelf viel nog redelijk mee. Behalve dan dat ze vrij slaaploos was, aangezien slapen op een trein nog veel moeilijker is als in een vliegtuig of in een auto.
En vrij vermoeid stapten we op 21 februari om 7u s ochtends af in Sydney Central Station,
waar we dus eerst en vooral op zoek gingen naar een informatie center voor een stadsplannetje. Nadien begaven we ons dan door de prachtige tuinen van Sydney (Royal Botanic Gardens en Hyde Park) naar het beroemde en indrukwekkende Sydney Opera House en de nog indrukwekkendere Sydney Harbour Bridge. Daar hebben we dan het grootste deel van onze dag doorgebracht en rond de middag begaven we ons door het andere deel van de tuinen (waar we een tal van rare dieren: vleermuis kolonies, rare volgens, ontdekten) de stad in. Daar hadden we dan nog een middagmaal en moesten ons spijtig genoeg rond 2uur alweer richting het station begeven om de trein te nemen naar New Castle, waar we voor 3 dagen bij Jesss tante Hill en nonkel Rick verbleven.
Bij aankomst in New Caslte werden we erg goed ontvangen.
Kregen een hele lading vragen over ons en begaven ons tenslotte voor het slapen gaan nog langs het strand voor een wandeling.
Die deed natuurlijk enorm deugd hoewel we al doodop waren door de slaaploze treinrit. En al vlug begaven we ons naar dromenland.
Vol stress begaf ik me nog voor de laatste dag van de maand naart scholeke.
Had alles met de leerkrachten in orde gebracht en begaf me dan, na school, met nog meer stress richting huis. Daar verdeed ik dan voornamelijk de tijd met alles in orde te brengen voor de komst van het jaar.
Ongeduldig moest ik dan nog een uurtje langer mijn tijd verdoen, aangezien Brams vlucht al een uurtje vertraging had en dan, uiteindelijk, rond 8uur ben ik dan naar het station vertokken om bustickets, treintickets te kopen en me richting de luchthaven te begeven.
De stress, die liep met de seconden op. Maar daar in de luchthaven, kroop de tijd maar traag vooruit
En dan, uiteindelijk, begonnen de schuifdeuren op te gaan. En daar stond ik dan, ongeduldig te wachten tot een bekend en natuurlijk mooi gezichtje zou verschijnen, in mijn armen te springen en me voor 2 weken niet meer zou loslaten. En dat was ook het geval. Eerst voelde het allemaal een beetje raar, nieuw. Maar ik wist sinds de eerste seconde dat ik hem daar weer vast had, dat het twee ongelooflijke weken gingen worden, om nooit meer te vergeten.
Een haai heeft een 15-jarige surfer in de omgeving van de Australische havenstad Sydney gebeten en zwaargewond. "Volgens de eerste berichten is hij buiten levensgevaar", zei een medische bron. De jongen is het derde slachtoffer van een haai in drie weken. Het stijgend aantal aanvallen door haaien in de omgeving van Sydney is erg ongewoon.
Vader en zoon De jongen was met zijn vader aan het Avalonstrand aan het surfen. Beiden bevonden zich kort na zonsopgang alleen op zee, toen het dier aanviel. De haai beet in het boven- en onderbeen van de jongen. De vader slaagde er uiteindelijk in zijn zoon aan land te trekken.
Zuiverder en warmer Deskundigen zijn van mening dat het water rond Sydney zuiverder en warmer is geworden, en daardoor nieuwe vissoorten aantrekt die dan weer haaien aanlokken.
De branden woeden reeds vierenvijftig kilometer ten noorden van
Melbourne, dat wil zeggen nog een tijdje van mijn verblijfplaats verwijderd, maar het land staat in rep en roer!
Het begon allemaal op zaterdag 07 februari 2009, toen Melbourne een top temperatuur behaalde van achtenveertig graden en daarmee de titel: warmste dag ooit behaalde.
En toen besefte ik maar al te goed hoe warm het op andere plaatsen rondom Melbourne, (waar het meestal een goeie vijf tot tien graden warmer is) moest zijn!
De volgende ochtend hadden we het allemaal al snel door. De staat Vicotria werd verwoest, door de meest dodelijke bosbranden in de Australische geschiedenis: vier verdiepingen hoge en hete vuren en hevige wind verwoesten een breedte van zon tachtig kilometer, waarin zevenhonderdvijftig huizen en driehonderdduizend hectare natuur (grootte van Luxenburg) verloren zij gegaan.(Van het stadje Marysville en omliggende gehuchten in het district Kinglake is weinig meer over.)
Minstens 181 mensen gaven hun leven voor het beschermen van hun eigendommen en het ergste van al, de schade loopt nog steeds op.
Bosbranden doen zich 's zomers in Australië vaak voor. Volgens onderzoek van de regering is ongeveer de helft van de gemiddeld zestigduizend branden per jaar aangestoken of verdacht. Andere oorzaken zijn blikseminslag of onvoorzichtig gebruik van machines bij uitgedroogde begroeiing. En ook deze keer: De Australische politie vermoedt dat een deel van de meer dan vierhonderd bosbranden bewust zijn aangestoken. Gespecialiseerde onderzoekers zijn erop uit gestuurd om bewijzen voor brandstichting te verzamelen.
Premier Kevin Rudd uitte zijn afschuw. Als blijkt dat sommige branden inderdaad zijn aangestoken dan valt dat niet anders te omschrijven dan als massamoord, zei hij zondag.
Volgens procureur-generaal Robert McClelland staat er 25 jaar gevangenisstraf op brandstichting met doden tot gevolg, maar riskeren brandstichters levenslang als ze schuldig bevonden worden aan moord.
In het deel van Melbourne waar ik verblijf, is nog niets te zien van de bosbranden en hopelijk zullen ze ook tot hier niet doordringen, maar alles is zo angstaanjagend dicht. In
Wodonga, de plaats waar Kate (Jesss moeder) en veel van mijn vrienden wonen, dreigt in gevaar te komen voor deze verschrikkelijke branden. Het leek eerst allemaal niet werkelijk te zijn, maar wanneer je vrienden en familie in de omgeving van de branden hebt, wordt je er erg bewust van gemaakt en lijkt het nog zoveel erger! Bidden tot de weergoden is de opdracht!
Aangezien ik al mijn huiswerk voor tijdens de vakantie laten liggen had en de laatste week, de enige periode was waar ik de tijd kon vinden om daar aan te werken, was het dus hoogtijd om die schade in te halen. Maar veel problemen had ik daar niet mee, want buiten komen kon vanaf dinsdag maar amper. Het begon met achtendertig graden op dinsdag. Donderdag liep het op tot tweeënveertig graden. E(n ik die dacht dat dat al té warm was), nee, op donderdag werd het tot zelfs vierenveertig graden en zo ook op vrijdag. Het was werkelijk verschrikkelijk, onhoudbaar-warm! Kletsnat keerde je weer, wanneer je nog maar vijf minuten buiten rondliep. En dat was dan enkel overdag, de nachten koelden enkel een paar graden af, dat wil zeggen, deze overleven in 35 graden, het was afzien!
Maar waarschijnlijk hebben jullie dat ook wel gemerkt, bij het bekijken van de tennismatchen op de Australian Open!!?
De heerlijke finales en halve finales maakten het weer wel ideaal om binnen vol spanning voor de TV de tennis te bekijken!
Er wordt gevierd dat in 1788 de Eerste VlootSydney (Australië) bereikte. Onder de Aborigines staat deze dag bekend als invasion day.
Vandaag was het ook alweer onze laatste halve dag in Halls Gap.
Na een ontbijte op de camping en het inpakken van onze kabassen, zaten we al terug in de auto om nog wat mooie plekjes in Halls Gap zelf te bezoeken, nog wat te wandelen en tenslotten (rond 3uur) terug naar huis te rijden.
Onderweg zijn we wel nog een paar keerjtes gesopt en rond half acht kwamen we dan uiteindelijk thuis. Daar moesten we dan gauw al wat kleren wassen, aangezien het morgen weer werkendag is en na het eten en het bekijken van de match tussen (de hatelijke) Jo-Wilfried Tsonga (Frans) en James Blake (Amerikaans) 6-4 6-4 7-6(3) in ons bedje.
Vandaag waren we al vroeg uit de veren, want we gingen namelijk trekken.
Twaalf kilometer op 5 uur hebben we gedaan naar de top van Pinnacle.
Het was zwaar en toen we die avond rond 6uur terug kwamen van onze lange trektocht, waren we alledrie kappot! Na eerst een douche te hebben genomen, hadden we onszelf beloond met een heerlijke barbecue. Daarna nog een kort wandelingetje om wat uit te stretchen en dan gauw in ons bedje.
Die zaterdagochtend was het al vroeg tijd om op te staan, aangezien we vandaag op ons gezinsvakantietje vertrokken naar Halls Gap.
Na een uurtje of 3 rijden, moest Jess het eerste uur in Halls Gap al werkend door brengen. Maar dat was gelukkig maar voor even en daarna hadden we alle tijd om te genieten van het lange weekend. We verbleven daar in Halls Gap op eengezellige en sfeervolle camping. s Avonds zijn we dan nog gaan eten en zijn al vroeg gaan slapen voor de zware dag die ons te wachten staat.
De eerste een dubbelspel: Feliciano Lopez (Spanje) en Fernando Verdasco (Spanje) tegen Max Mirnyi (Wit-Rusland) en Andy Ram (Israël) een snelle maar indrukwekkende match met de uitslag: 6-3 6-4
Vervolgens hadden we vrij veel pech. We misten namelijk het dubbelspel met de Williams Zusjes, aangezien we niet zeker waren van de arena waar ze speelden. En wanneer we dan door hadden dat ze in de zelfde arena speelden als het vorige dubbelspel, zat het alweer vol en kon er niemand meer bij.
Maar, ach, we hebben dan toch nog een andere goeie match kunnen bijwonen tussen de Franse Marion Bartoli en de Tsjechische Lucie Safarova met de volgende uitslag: 6-1 6-4
Tenslotte zagen we nog een erg indrukkwekkend dubbelspel tussen de Poolse zusjes Radwanska (Urszula en Agnieszka) en de twee Australische Samantha Stosur en Rennae Stubbs. Het was de meest verbrluffende match van de 3 die we die dag zagen en heb hieruit besloten dat Australische supporters de slechtste supporters zijn die ik ooit bezig zag en hoorde. Er zat sfeer in, dat moet ik toegeven, maar het was alles behalve aangenaam voor de twee Poolse die dan uiteindelijk oneerlijk verloren met: 1-6 4-6
Als aflsuiter van onze aangename en hete dag op de Australian Open hadden we nog samen met ons gezinnetje een etentje in een Thais restaurant in de stad. s Avonds, voor het slapen gaan bekeken we samen nog een filmke.
Onze Belgen in Australië:
Alle Belgen out in enkel Flipkens niet voorbij Jankovic, Roddick te sterk voor Malisse
Kirsten Flipkens en Xavier Malisse sneuvelden op 21 januari op de Australian Open na eervol weerwerk tegen een wereldtopper. Flipkens verloor in twee sets van Jelena Jankovic en Andy Roddick was in vier sets te sterk voor Malisse. Meteen zijn alle Belgen uitgeschakeld in het enkelspel.
In de eerste set kon Flippkens goed volgen tot 4-4 en scoorde ze met veel lef meerdere punten aan het net. Maar toen Flipkens haar vijfde opslagspel verloor, maakte Jankovic de set af met 6-4.
Flippkens liet echter het hoofd niet hangen en kwam in de tweede set zelfs op een 3-1-voorsprong. Die werd door Jankovic echter ongedaan gemaakt. En na een nieuwe break kwam Jankovic (de nummer één) 5-6 voor. Dat voordeel gaf ze niet meer uit handen: Na één uur en drie kwartier stond de 6-4 en 7-5 eindstand op het scorebord.
Xavier Malisse speelde ook een verdienstelijke wedstrijd tegen zevende reekshoofd Roddick. Malisse begon goed en haalde de eerste set binnen. De volgende drie sets waren echter voor Roddick, al moest hij daarvoor zijn beste tennis bovenhalen. In een spannende derde set kwam het nog tot een tiebreak, maar in set vier stond Malisse snel 4-0 achter en die kloof kon hij niet meer dichten. Na drie uur besloot Roddick de wedstrijd met 4-6, 6-2, 7-6 (7/1) en 6-2.
Hiermee zijn alle Belgen uitgeschakeld in het enkelspel. Steve Darcis, Christophe Rochus en Yanina Wickmayer hebben ook de eerste ronde van het dubbelspel niet overleefd. De twee Walen verloren hun eerste wedstrijd met 6-4 en 6-3 tegen Fognini en Ljubicic. Wickmayer ging samen met de Poolse Domachowska onderuit tegen Poutchek en Rodinoca met twee keer 6-1. Afgelopen nacht dubbelde Kristof Vliegen nog samen met de Duitser Kohlmann.
Mijn super, mega, demax coole Australian Open sleutelhanger
Sfeerbeelden: Feliciano Lopez en Fernando Verdasco
Sfeerbeelden: Dubbelspel: Feliciano Lopez en Fernando Verdasco tegen Andy Ram en Max Mirnyi
Vandaag heb ik gewerkt aan de komst van Bram. Wat uitgekeken voor treinen en verblijfplaatsen voor tijdens zijn vakantie hier. Het is nu alleen nog maar aftellen!! Voor de rest heb ik gewoon nog wat bankzaken geregeld, wat schoolgerief gaan kopen enzovoort. Daarna voor mezelf wat eten gemaakt (aangezien Jess en Nehy laat werkten) en dat was het zowat.
Die ochtend was Martins alweer vertrokken naar Wodonga.
Het was een vrij zware dag vandaag. Maira (Brazilië) vetrok namelijk terug naar Brazilië vandaag. En zoals elk afscheid van een vriend, was het weer zwaar en moeilijk.
Daarna was het dus terug tijd om aan die domme, tegenstekende huistaken te werken, niet meer en ook niet minder. Daarna heb ik met Nethy het eten klaargemaakt en ben ik nog een toerke gaan lopen. En s avonds nog met zn drieën naar Doctor House gekeken.
