3 juli 2017
Vanmorgen schijnt de zon weer vrolijk door het raam. Wat is het hier fijn! Vlug uit bed en met plezier kraakverse broodjes halen bij de bakker. Dit is een hele inspanning aangezien onze camping een terrascamping is met grote hoogteverschillen. Ondertussen dekt Ruben de tafel. De taken worden verdeeld na het ongeluk van mama maar niemand vindt dit erg. Na het ontbijt installeer ik mama in de ligstoel op het terras. Een drankje, een goed boek en wat ijs. Daarna kunnen we samen met de anderen naar het zwembad. Het water is verfrissend, we spelen tikkertje in het water , voor het eerst van de glijbaan af . Maar ook wat lezen in de zon. Brent die helemaal niet graag leest is helemaal in de ban van Ravelijn, ik lees De witte veer. We stimuleren elkaar om als eerste ons boek uit te hebben. Lezen kan ook leuk zijn.
Wanneer ik honger begin te krijgen gaan we terug naar ons huisje waar mama nog steeds ligt te lezen. Ze is dit duidelijk niet gewoon en geniet van de verplichte rust. Na een snelle boterham gaan we naar het Gardameer. Het uitzicht is er prachtig maar de stenen op de bodem zijn glad en soms enorm scherp. Je moet goed uitkijken waar je loopt of nog beter, je springt van de brug midden in het meer. Onder de brug zitten zwanen die soms agressief uit de hoek komen. Zo proberen ze een handdoek van een meisje af te pakken.
In de late namiddag gaan we terug naar het huisje. We willen mama niet te lang alleen laten want ze kan niet goed stappen en moet eigenlijk blijven liggen. Terwijl papa de barbecue aansteekt spelen we samen uno. Ik speel eigenlijk niet graag gezelschapsspellen maar mijn familieleden zijn er dol op.
Na een heerlijk avondmaal gaan Brent en ik nog lopen. Dat is hier extra zwaar maar we gaan ervoor. We sluiten de avond af met een romantische wandeling aan het meer.
Tot morgen 
|