Handig in huis te hebben, een man. Niet zo handig als een boormachine, maar toch. Ze vergen wel wat onderhoud en een grondige schoonmaakbeurt af en toe. Als ik geen man in huis heb, mis ik er één. Als ik er één heb, stoor ik me aan het onderhoud. Waarschijnlijk heb ik nog steeds niet de goeie kwaliteit gevonden. Ik wacht wel tot de zelfreinigende uitkomt....
Wat is het met het leven? Hoe komt het dat, telkens er iets leuks in het script staat, er iets minder leuk naast staat. Vraag het aan mijn naasten, maar, telkens ik een nieuwe man ontmoet, gaat hij op reis, of ik vertrek op reis. Achteraf is het nooit meer wat geworden. We probeerden, maar het is alsof de persoon die je kende van voor de reis, niet diegene is waar je tijdens de afwezigheid van droomde. Of ik was niet die persoon waar hij van droomde. Het dekseltje trok krom van de warme oorden waar hij of ik heen gingen. En toch weiger ik pertinent om te geloven dat het niet kan. Ik geloof dat ik binnen 10 maand de draad weer kan opnemen vanwaar hij stopte. Ik geloof dat ik er nu pas de rijpheid voor gekregen heb. Misschien ben ik binnen 10 maand al met een ander getrouwd en ging die ondertussen ook al eens op reis. You don't know, you don't know anything about me, what do I know, I know your name. Het blijft door mijn hoofd spoken, en ik kan het nog niet eens spelen. Maar het geeft een warme gloed aan het leven en zo moet het zijn. Mijn moeder zegt altijd dat de mooiste liefde, deze is die je nooit kon krijgen. En dat is ook zo. Een beetje zoals "The bridges over Madison County". Had zij haar echtgenoot verlaten voor de fotograaf, dan stond ze nu zijn sokken te wassen. Bye bye romance. Ik hoop er nog altijd op dat ik ooit iemand's sokken kan wassen met liefde en met Dash Ik geloof.
You don't know, you don't know anything about me, what do I know, I know your name. Het blijft door mijn hoofd spoken, en ik kan het nog niet eens spelen. Maar het geeft een warme gloed aan het leven en zo moet het zijn. Mijn moeder zegt altijd dat de mooiste liefde, deze is die je nooit kon krijgen. En dat is ook zo. Een beetje zoals "The bridges over Madison County". Had zij haar echtgenoot verlaten voor de fotograaf, dan stond ze nu zijn sokken te wassen. Bye bye romance. Ik hoop er nog altijd op dat ik ooit iemand's sokken kan wassen met liefde en met Dash 
