Hier is het dan, het eerste bericht vanuit San Fran.
Gisteren moest ik voor de eerste keer naar school voor een 'ingangsexamen'. 'Most students think this is a very hard test, but it's just to check your level, so don't stress out.' Blijkt dus dat die test gemakkelijker was dan ons examen Engels in het tweede middelbaar. Na het gesprek dat erop volgde: 'You're definitely a level 10, but we don't have a level 10 right now, so you will have to take the level 9 class.' Dat begon dus al goed! Vandaag eerste les en het is eigenlijk zo easy. De meeste mensen vragen mij of ik hier ben voor college en kijken mij vreemd aan als ik antwoord: 'No, just some English classes.' Vanmorgen was ik naar de metro aan het wandelen met een Koreaans meisje: 'But.. Your English is so good?' Als in: 'Euhm.. Wat doet gij hier?' Het is dus nog afwachten of de lessen interessanter worden of niet. Tijdens de pauzes zit iedereen ook bij kliekjes met dezelfde moedertaal: Frans, Koreaans.. En aangezien ik de enige Nederlandstalige van de school ben, zit ik daar dan: Eeuuuh wat?
Nu, wat mijn gastgezin betreft. Ik ben terechtgekomen bij Filippijnse gepensioneerden. De vrouw is 74 en een gepensioneerde verpleegster, de man een mechanicien. Hun Engels is niet bepaald geweldig goed, dus van hen moet ik het ook niet leren. Ze zijn gisteren voor 3 weken naar de Filippijnen vertrokken omdat ze daar een zieke zoon hebben zitten. Nu zit ik hier alleen met nog enkele andere studenten. Die komen uit Korea, Japan, China en Spanje. Als ze al ns iets zeggen, dan versta ik er meestal ni veel van. Aziaten zijn definitely de moeilijkste mensen om te verstaan. Hun uitspraak trekt vaak op niks en het is zo vervelend om 3 keer te vragen of ze het willen herhalen. Ach ja..
Laatste puntje: de gezondheid! Het is misschien vreemd dat ik erover begin, maar ik heb super veel last van een jetlag. Ik ben hier zondagnamiddag aangekomen en kreeg toen een kleine zelfgemaakte taco/tortilla/whatever voorgeschoteld. Dat heb ik dan maar binnen gepropt omdat ik op het vliegtuig ook al zo goed als niks had gegeten. Dat was het dan voor zondag. Maandag (gisteren) kreeg ik niets anders binnen dan water. Ik ben dan ook om 3 uur in de namiddag in bed gekropen en er voor 7 uur 's morgens niet meer uit gekomen. Vanmorgen kreeg ik al 2 Vanilla Latte's en een Vanilla Bean drankske binnen, waar dat ik al heel gelukkig om was. (I love Starbucks ) Heb mezelf deze namiddag dan maar verplicht om een muffin binnen te spelen, waar ik nu, 4 uur later, nog steeds ni goed van ben. De luchtwegen zijn ook ni wat het moet zijn, maar het is hier dan ook best stoffig en niet bepaald proper. De klieren doen ook moeilijk en ik hoop dat ik geen keelontsteking krijg. Maar voor de rest ben ik echt keeiiiiii gezond! Verdere plannen voor de dag: Dansscholen opzoeken (heb al een workshop gevonden van één van de JabbaWockeeZ, jihaaaa), douchen en rusten. Bam.
Zo, dat was het dan.
TTYL!
Fun fact: Korea, Frankrijk, Amerika.. Overal kennen ze ons als het land van de wafels. Ze zijn dan ook allemaal super verbaasd als ik zeg dat ik dat eigenlijk zo goed als nooit eet.
Binnen enkele dagen is het zover: de eerste tussenstop - San Francisco! Ik kan niet beloven dat het me gaat lukken, maar ik ga proberen om hier zo vaak mogelijk een verslagje te plaatsen. Het wordt in ieder geval een uitdaging om me daaraan te houden. Nu nog dat stomme afscheid, inpakken.. en ik ben ready to go.
) Heb mezelf deze namiddag dan maar verplicht om een muffin binnen te spelen, waar ik nu, 4 uur later, nog steeds ni goed van ben.
