Naar aloude traditie is een van de laatste wedstrijden van het seizoen de vlakke rit in Bottelare. Ze hebben daar bijna steevast afspraak met het goede weer, zoals ook weer dit jaar. Dit lokte 17 aspiranten van ons rode leger en de volledige trainersstaf naar de St Annaparochie.
Bij de ASP12 tekenden 26 renners het blad, daaronder 5 roodhemden of dus bijna 1/5 van het peloton. Van in de eerste ronde verbrokkeling alom. Milan schuift mee met een zeer vroege aanval en vormt samen met 2 andere renners een koptrio. Fabrice heeft na zijn lange afwezigheid al snel terug de goede vorm beet en weet zich te verschuilen in de buik van het peloton. Artuur heeft het wat lastiger op dit soort parkoers en moet het peloton laten gaan. Fleur en Timon zitten in een volgend groepje waar ze hun deel van het werk opknappen. Ronden lang blijft het peloton op zeer korte afstand van het koptrio maar ze komen geen meter dichter. Fabrice blijft zich daar gedeisd houden en Artuur vervoegt zijn ploegmakkers Fleur en Timon. Iets over halfkoers versnelt het kopgroepje even waardoor de voorsprong vergroot en de veer breek bij het achtervolgend peloton. De voorsprong wordt groot genoeg opdat het trio het zich kan veroorloven pokerend de laatste rechte lijn in te gaan. Wanneer de spurt tenslotte toch op gang komt blijkt Milan eens te meer te sterk voor zijn vluchtgezellen. Fabrice zit mooi geplaatst om de eindsprint voor de 4^de plaats aan te gaan maar wacht net iets te lang om zich op gang te trekken en raakt ingesloten, maar hij haalt toch nog de 18^de plaats. Wat later spurt het groepje met onze 3 ploegmakkers voor hun plaats, Timon wordt 23^ste, Fleur 24^ste en Casper 25^ste. Voor Fleur betekent dit opnieuw de 2^de plaats, de winnares zat bij haar in het groepje, maar bleek iets sneller aan de eindmeet.
Bij de ASP13 kleurt het peloton zo mogelijk nog roder met 7 renners van onze ploeg op een totaal van 28 of dus 1 renner op 4. Deze wedstrijd kent een waar "accordeonverloop" waarbij de snelheid eens heel hoog (tot 58 km/h !!) gaat en wat later wordt er terug gereden zoals in een zondags uitstapje van de wielertoeristen. Bij de pieken steeds verbrokkeling alom, wat later algehele hergroepering. Slechts 2 renners kunnen niet terug aansluiten en daarbij geen enkel roodhemd. Finaal komt het tot een massasprint met een peloton van 26 renners met daarbij dus al onze discipelen. Jonas, Jordy en Katrijn sprinten mee op de eerste gelederen, onze dame krijgt op 100m van streep wel te maken met een nukkige ketting en moet zich gewonnen geven, zo niet J&J. Jonas mist op een haar het podium en wordt 4^de terwijl Jordy beslag kan leggen op de 6^de plaats. Gilles wordt 13^de, Katrijn 15^de en 2^de meisje, Tibault 17^de, Jarno 21^ste en Jelle 24^ste. Van een mooie prestatie gesproken.
Bij de ASP14 tekenden 38 pedaalridders present waaronder terug 5 van de onzen. Voor Igor was het zijn wederoptreden na een lange periode van gedwongen afwezigheid. Ook hier gaat de snelheid op en af als bij een kermisrusp. De eerste piek is er voor Igor wat te veel aan. Hij rijdt nog wat verder maar stapt ten slotte uit koers. Onze vier anderen blijven mooi in het peloton waar dit keer wel de achterdeur open gaat. Een valpartij maakt dat de groep wordt uitgedund maar ons viertal blijft vlot meedraaien. Even over halfkoers moet ook Casper de rol lossen terwijl Willem, Josse en Tomas zich tonen vooraan. Op enkele ronden van het einde springt Tomas vlot mee met de latere winnaar, Willem en Josse presteren hun aandeel in de afstopping maar Tomas beseft al snel dat hij op weg is met iemand een groter gabarit en dat het zelfmoord is om dit tempo te willen volgen en keert terug naar het peloton. Wanneer na 14 ronden het peloton zich aandient voor de sprint voor de 2^de plaats vinden wij Tomas in de frontlinie. Hij rijft zo de 4^de top-10 van de namiddag binnen door als 8^ste over de streep te bollen. Willem en Josse hebben een minder snedige sprint en bollen broederlijk als 17^de en 18^de over de streep. Casper bolt als 25^ste over de mooie witte lijn.
Al bij al een mooie namiddag waar onze rode ridders zich mooi getoond hebben en bewezen hebben dat zij ook op het einde van het seizoen nog steeds meestrijden zoals het hoort.