Afspraak voor het  provinciaal kampioenschap veldrijden in Bavegem. Deze PK's worden bij de aspiranten gereden volgens de open formule, M.a.w. renners van een andere provincie mogen ook starten.
Startplaats niet op basis van loting dit keer, maar op basis van ranking waardoor renners van een andere provincie, die iets meer wedstrijden hebben gereden en/of betere resultaten hebben behaald voor je kunnen staan in de start ook al strijden ze niet voor het kampioenschap, maar wel voor de aspiranten cyclocross cup. Bij veldrijden is het immers zo dat voor het PK aspiranten een wedstrijd wordt aangeduid die reeds op de gewone kalender staat.
De start is in Bavegem traditioneel een lange asfaltweg en dan links opdraaien een weide in waar enkele pittige bochten in het parkoers zitten. Na de weide terug de asfalt op, helemaal terug en dan opnieuw linksaf door het tuintje van de oude pastorij. De vele regen van deze week had het parcours heel glibberig gemaakt. Lopen is dan de enige oplossing om vooruit te komen zonder te vallen. Na de tuin via het smalle pad naast het parochiehuis terug naar de weg langsheen de eindstreep.
Bij de ASP12 stonden er 28 handtekeningen op het wedstrijdblad waaronder deze van Robbe en van Arthur, die nog dagen heeft nagenoten van zijn BK van vorige week. Onze beide rode ridders vliegen er in voor wat ze waard zijn. Voor Robbe eindigt het avontuur voortijdig want hij moet opgeven, Arthur komt als 11^de over de streep, net te kort voor een mooie top-10, maar als wij de niet-Oostvlamingen schrappen dan staat hij wel met een mooie ereplaats op het PK op zijn palmares.
Bij de ASP13 zijn er maar 21 vertrekkers met Arno als enige vertegenwoordiger van onze club. Hij is al de ganse winter onze "lonely rider" in zijn categorie in het veld maar duwt altijd even stevig op zijn pedalen. Hij moet wel op de achterste rij van start. Arno draait de weide op maar kiest een te zwaar verzet waardoor hij in de bochten bijna stilstaat. Enkele goede supporters roepen hem toe dat hij kleiner moet schakelen en eens dit gedaan, vlot het al veel beter. Arno schrijft finaal een 17^de plaats op zijn naam.
Bij de ASP14 staan Senne en Jonas aan de start in een peloton van 30 renners. Zij starten beiden op de voorlaatste rij, maar zijn gelukkig heel goed weg en kunnen voor de eerste passage in de weide al heel wat plaatsen opschuiven tot halfweg de groep. In de eerste ronde aan het tuintje probeert Jonas al lopende een plaats op te schuiven maar raakt daarbij een paaltje. Wanneer hij terug op de fiets wil springen merkt hij echter dat de ketting eraf is en verliest zo een aantal plaatsen. Hij gaat als niet afgevende crosser terug in de achtervolging en raakt zo opnieuw in het wiel van Senne. Zij komen trouwens in die volgorde over de streep op een mooie 13^de en 14^de plaats. Nadat de renners uit andere provincies worden weggecijferd, tellen we een totaal van 18 Oostvlamingen en halen onze jongens respectievelijk de 9^de en 10^de plaats, mooi op hun renners-CV. Gauthier (kleinzoon van Antoine) wordt 4^de wat zilver oplevert in het PK want ook hier weer 2 renners van een andere provincie voor hem.
Proficiat aan onze modderduivels voor deze mooie resultaten.

Afspraak voor het BK Veldrijden voor aspiranten dit jaar in onze contreien met name in Landskouter waar ons bestuurslid Antoine mee zijn beste beentje voorzette in de organisatie.
Met droog weer, natte onderhoud, best aangename temperatuur maar bovenal een prachtig parkoers dat een kampioenschap meer dan waardig is, werd het een hoogdag voor al wie onze jongste crossers volgt. Van onze eigen crossers waren er slechts 2 die van de gelegenheid gebruik maakten om in eigen streek de aparte sfeer van een kampioenschap te proeven.
Bij de ASP12 onder de 45 vertrekkers onze Arthur die een mooie cross reed en zijn krachten goed wist te verdelen over dit selectieve en veeleisende parkoers. Hier kan men tonen wat men in zich heeft en dat deed ook onze Arthur. Hij is niet bij de absolute top maar vecht zich mooi doorheen de obstakels en weet zich cross na cross te handhaven in de middenmoot. Zo ook vandaag waar hij een meer dan verdienstelijke wedstrijd op de 32^ste plaats kon afsluiten.
Bij de ASP14 onze "Übercrosser" Senne, vanop de laatste rij gestart vocht hij zich langzaam maar zeker naar zijn stek daarbij gesteund door zijn vrienden van o.a. de voetbal en bestuurslid Olivier. Hij bleef zoals steeds doortrekken tot op het einde en kon zo zijn BK op een mooie 36^ste plaats afsluiten. Antoine mocht ook meer dan fier zijn want kleinzoon Gauthier wist top-10 te rijden met een zeer mooie 9^de plaats en dat in een peloton waar de meesten enkele maten groter en breder zijn uitgevallen.
Proficiat aan onze renners en laat onze kleuren maar verder schitteren deze winter, te beginnen volgende week aan de oude pastorij van Bavegem in het provinciaal kampioenschap. Supporters allen daarheen om onze renners te steunen.

Deze week terug onze vijf trouwe aspiranten op de piste en door de aanwezigheid van nieuweling Pieter-Jan betekent dit dat onze renners een box krijgen toegewezen op het middenplein.
Deze meeting telde meteen ook als Kampioenschap van Vlaanderen en dan zet iedereen een tandje bij. Dit keer werd de fiets van Jordy vooraf gecheckt op technische mankementen en Katrijn is een stukje geconcentreerder als titelfavoriete.
Bij de ASP12 terug onze twee vrienden Gaël en Jonathan. Elke week opnieuw doen ze hun best om vooruitgang te boeken en dat lukt beetje bij beetje. In de scratch streden ze beiden mee en Gaël was er eentje te vlug af en werd zo 7^de, Jonathan 9^de. In de temporonden lieten ze zich wat verrassen door het systeem van dit nummer en worden 8^ste en 9^de. In de puntenkoers kwam Gaël mooi de neus aan het venster steken, hij sprintte vol mee in de tweede tussenspurt en wordt 4^de van de groep, maar er was er al eentje aan een solo begonnen en dus was hij 5^de in totaal wat net geen punten opleverde. Gegokt en verloren bleek nadien want deze krachten kwam Gaël dan tekort in de eindsprint om zijn concurrent voor de 7^de plaats voor te blijven, Jonathan had de groep moeten laten gaan en werd opnieuw 9^de. In de eindstand van het omnium werden onze jongste pistiers dan ook 8^ste en 9^de.
Bij de ASP13 tekende Fabrice terug present. In de scratch schreef hij na een sterke wedstrijd de 9^de plaats op zijn naam, bij de temporonden hield hij mooi de groep bij, bleef ijzig kalm in de eerste sprint en hield zich mooi schuil in de buik van het peloton. In de laatste sprint spurtte hij dan voluit en kon zo een mooie 8^ste plaats veilig stellen. In de afsluitende puntenkoers wist hij zich naar een mooie 6^de plaats te sprinten wat hem finaal de 8^ste plaats in het omnium bezorgde, jammer van de mindere scratch want er had nog meer ingezeten. Fabrice reed zijn laatste meeting als rode ridder, na Nieuwjaar trekt hij naar een andere club. Wij danken hem voor zijn inzet, wensen hem veel geluk en zullen hem missen in onze rode pistefamilie.
Bij de ASP14 trok Jordy terug de schoenen aan om zijn kunnen te tonen. In de scratch moest hij de groep laten rijden bij een forse tempoversnelling van Luca Van Hout en werd 9^de. In de temporonden was het devies alles op de laatste sprint daar enkel de eerste 2 punten krijgen bij de tussensprinten. In de aanloop naar de 2^de van 3 sprints lag het tempo echter zo laag dat Jordy zijn kans rook en een aanval waagde maar de meer ervaren renners hadden het doorzien en dus geen punten voor hem, in de eindsprint kwam hij deze energie wat te kort en moest zo enkele anderen voor laten om als 7^de binnen te lopen. Dan maar de puntenkoers, een dappere strijder geeft niet op en ook hier waagde hij zijn kans in de 3^de van 6 sprints. Hij werd mooi 4^de, sprokkelde daarmee 1 punt en klom zo boven iedereen die geen punten zou sprokkelen. Maar toen even later 2 renners in de aanval gingen en het peloton daarop reageerde was Jordy nog aan het recupereren van zijn sprint en kon de snelheid even niet aan, hij loste de rol en terug aanpikken is dan enkel mogelijk als men vooraan de benen stil houdt of men veel medestanders heeft, dit was niet het geval, en dan weet je het. Hij en zijn enige lotgenoot kregen een verliesronde aangesmeerd waardoor de mooie +1 een -19 werd en alle hoop op een ereplaats verdampte, hij werd 8^ste in de puntenkoers en 8^ste in het omnium. Maar opnieuw een zeer leerrijke namiddag voor hem, met deze ervaring maakt hij opnieuw vooruitgang in het speciale van het pisterijden en na Nieuwjaar mogen wij hem zeker terug verwachten, met nog 4 meetings voor de boeg mogen wij hem zeker nog verwachten.
Met Katrijn hadden wij een topfavoriet bij de aspiranten meisjes 14 jaar. De Nederlandse Nina Spapen was terug van de partij en dan vecht je eigenlijk voor de eerste plaats achter deze dame. Deze plaats gaf wel recht op een kampioenentrui en dus was het zaak om aandachtig te rijden. Met Sophie Tierolf als directe titelconcurrente ben je immers maar beter op je best. De scratch werd door de meisjes heel tactisch gereden, niet echt mooi voor de neutrale toeschouwer maar daar trokken ze zich even niks van aan. Toen de bel ging en de snelheid met een ruk omhoog schoot was Katrijn dadelijk mee. Zij hield het wiel van Nina Spapen en probeerde haar te remonteren maar kwam een half wiel tekort. Bij de temporonden zorgden de twee ploegmaats Imke en Gemke voor een verrassing van formaat door er samen van door te gaan in een felle aanval en dit op het moment dat de favorieten elkaar zaten te beloeren. Deze trokken toen wel fel van leer, Nina Spapen kwam over Gemke en Katrijn wist dit in een millimeterspurt ook te doen. Dadelijk werd er nu doorgetrokken naar de finale sprint een ronde verder, Katrijn probeerde opnieuw om de Nederlandse krachtbom te vloeren, maar kwam terug een half wiel te kort. Daar Sophie 2x 3^de 14-jarige werd had Katrijn een voorsprong van 2 punten bij aanvang van het slotnummer. De titel kon enkel verloren worden als Sophie daarin 2 plaatsen voor Katrijn eindigde. Daar het een puntenkoers over 20 ronden met 5 sprints betrof was alles nog mogelijk. De eerste sprint werd Katrijn 3^de na Sophie, de tweede sprint waren de rollen omgekeerd. Bij de derde was Katrijn opnieuw 2^de maar had niet gezien dat er tussen haar en Sophie een gat was, zij vergat dus de inspanning verder te zetten om zo Sophie op achterstand te houden, in de vierde sprint kwam Sophie zo terug langszij. Door de verdeling van de punten tussen de andere rensters was de titel toen reeds binnen voor Katrijn, maar de laatste sprint zou wel nog beslissen over de plaatsen in de puntenkoers. Daarin ging ze voluit mee in het spoor van Nina Spapen en daar ze de enige was die dit nog kon, werd ze ook in deze puntenkoers tweede en dus tweede in het omnium, als eerste WBV-renster mocht ze nadien het podium op voor de trui van Vlaams kampioen. Gelukkig waren er in haar categorie wel voldoende deelneemsters want dit keer werd het reglement strikt toegepast, onvoldoende deelnemers betekent geen titel, trui of medaille wat betekende dat er bij de meisjes enkel de titel voor ASP14 werd uitgereikt, bij de ASP13 slechts 1 deelneemster daar de anderen op zondag aan het BK veldrijden deelnamen, maar ook bij de meisjes nieuwelingen en juniores geen podium. In een tijd waarin de kranten bol staan van artikels over tekort aan meisjes in het wielrennen en tekort aan jongeren op de piste deed deze strikte toepassing van het reglement wel de wenkbrauwen fronsen.

Veldrit Roeselare
Twee rode modderduivels trokken naar de Rodenbachstad.
Bij de ASP12 waren er 22 vertrekkers waaronder Arthur, hij knokte zich naar een mooie 12^de plaats.
Bij de ASP13 stond Arno bij de 27 deelnemers. Hij had het erg lastig maar liep toch binnen. Hij haalde de 26^ste plaats.

Pistemeeting Gent
Op de piste aan de Blaarmeersen 5 aspiranten van de rode brigade. Door de aanwezigheid van Pieter-Jan bij de nieuwelingen werd ons een box toegewezen waar onze 5 aspiranten hun intrek namen.
De meisjes gingen als eerste van start. Onder de 6 deelneemsters de Nederlandse Nina Spapen, dit jaar nr 4 op weg in Nederland en dit op meer dan 100 meisjes 13 jaar. De jongedame bleek en stuk groter en sterker dan onze Vlaamse meisjes en dat hebben ze geweten. De eerste spurt in de puntenkoers haalde Katrijn nog binnen, maar nadien was het over, telkens net achter Nina, die 3 van 5 sprinten won en dus ook de puntenkoers, Katrijn werd 2^de, wat dus nog mogelijkheden bood. In de scratch reed Katrijn zeer aandachtig, pareerde een aanval van de enige ASP13 en ging op kop de laatste ronde in. Ze haalde alles uit de kast, maar moest alweer de duimen leggen, opnieuw 2^de. In de afvalling eenzelfde verhaal. Hier was de overmacht van de Noorderbuur echter heel groot, Katrijn werd op achterstand gezet, verloor daarop ook de sprint voor de 2^de plaats en kon nog nipt de 3^de binnenhalen. Zij werd zo tweede in het omnium, was op sterkte geklopt maar ze heeft zich geweerd als een duivel in een wijwatervat.
Bij de ASP12 trokken Gaël en Jonathan opnieuw de koersschoenen aan om samen met 10 anderen het omnium af te werken. Het openingsnummer was bij hen de scratch. Gaël ging van ver de strijd aan en vertrok op kop in de finale maar kon het niet houden en kreeg nog 6 man over zich hen. Jonathan vertrok achteraan en raakte daar niet meer weg. In de puntenkoers probeerde Gaël punten te pakken wat net niet lukte, in de eindsprint reden 8 renners voor hem over de streep, Jonathan wist een renner achter zich te houden wat hem de 11^de plaats opleverde. In de afvalling bleek het vat leeg te lopen en in de finale sprint kwamen ze als 11^de en 12^de binnen. In de eindstand werd Gaël zo 9de en Jonathan 12de, maar opschuiven in de stand zit er zeker in gezien de kleine verschillen.
Bij de ASP13 startte Fabrice in een peloton van 10. In de scratch reed een trio weg, hij bleef evenwel rustig en liet zich met de groep meedrijven om aldus de 6^de plaats op zijn naam te zetten. In de afvalling liet hij zich wat verrassen en bolde als 9^de over de streep. In de afsluitende puntenkoers kon hij in de sprinten geen punten pakken en dan is het zaak om zich goed te plaatsen in de finale sprint. Daar werd hij 7^de en zo 8ste in de puntenkoers. In de eindstand werd hij 9de, maar op slechts 1 puntje van plaats 7, dat is dus pech.
Bij de ASP14 mocht Jordy met ambities starten na zijn geslaagd debuut enkele weken terug. In een groep van 15 is het zaak om zich zo goed mogelijk te plaatsen. In het eerste nummertje, een puntenkoers probeerde hij in elk van de 6 sprinten wat te forceren, maar het liep voor geen meter. Hij belandde tenslotte achteraan en werd pas 11^de. In de positieve afvalling eenzelfde verhaal, hij kwam hier zelfs pas als 14^de over de streep. Niet normaal dacht iedereen in de box en dus werd de fiets onderzocht wat de oorzaak aan het licht bracht: een zeer strak gespannen ketting maakte vlot fietsen onmogelijk en vergde heel wat extra energie. Snel wat sleutelen en plots draaiden de pedalen een stuk soepeler. Alles op alles dus in de afsluitende scratch. De benen wilden mee en op 2 ronden van het einde zette Jordy een mooie aanval op. Maar het peloton schoot tijdig wakker schiet komen er nog 8 renners over hem. De energie verspild in de gespannen ketting en kwam hij hier tekort om hoger te eindigen. Hij kwam zo uit op plaats in de eindstand, maar op slechts 3 puntjes van plaats 9, er had su heel wat meer ingezeten. Weer een les geleerd, volgende week zal de fiets grondig gecontroleerd worden alvorens te starten in het Kampioenschap van Vlaanderen want met een vlot rijdende fiets zit een medaille er zeker in.
Foto's van onze renners komen op de galerij.

Vandaag trokken 6 rode modderduivels met hun crossfiets naar Uitbergen. Voor de organisatoren was het de eerste keer en het parkoers bleef dan ook nog beperkt tot straf bochtenwerk en ploeteren. Een echte crosser wil wel wat meer, maar ook Rome en Parijs zijn niet in één dag gebouwd, bij een volgende editie zal er ongetwijfeld al voor wat extra's worden gezorgd. Maar wat ze wel mooi deden waren de geïmproviseerde kleedkamers. Weliswaar in een stal ondergebracht maar op een gezellige temperatuur gebracht met warmtekanonnen en voorzien van lekker warm water om zich te wassen. Dat was voor vele renners na afloop een aangename verrassing en iets dat zeker nog niet op elke jongerencross beschikbaar is.
De vele regen van de afgelopen dagen had voor een doorweekte ondergrond gezorgd en daarenboven was op hetzelfde parkoers gisteren ook reeds gecrost door andere categorieën wat maakte dat het goed doorploegd was en dan zijn de rino's geen overbodige luxe.
Bij de ASP12 een trio in onze clubkleuren tussen de in totaal 15 starters. Arthur keek wat sip toen hij nummer 13 moest opspelden, maar dat veranderde in een glimlach toen datzelfde nummer tevoorschijn kwam bij de loting en hij als eerste zijn plaats mocht innemen aan de start. Hij stoof als 6^de het veld in maar knotste toen dadelijk tegen een paaltje en toen hij weer van start ging was de ganse meute hem voorbij. Hij had evenwel goede benen, rijdt voorbij Dylan en Robbe en zowat alle anderen om zo terug in de eerste 10 post te vatten maar kletst dan opnieuw tegen de kletsnatte en koude ondergrond. Terug recht en de fiets op zo kweekt men karakterrenners leert het cliché. Hij haalt er nog enkele in komt tenslotte nipt buiten de top-10 binnen met kort achter hem een sterke Robbe op stek 14 en wat verder Dylan op plaats 22.
Bij de ASP13 waren er 20 starters maar geen rode ridder dus slaan wij dit hoofdstuk over. Bij de ASP14 kwamen er 26 renners opdagen en ook hier een vuurrood trio aan de start. Ook voor deze wedstrijd was de loting ons eens gunstig gezind. Jarno op de eerste rij en Senne en Jonas op de 2de rij. Jonas nam een blitzstart en dook als eerste het veld in. Senne kon heel goed meedraaien vooraan, Jarno had het vandaag iets moeilijker. Op een dergelijk parkoers is crossen voornamelijk een kwestie van het juiste spoor te kiezen in het stuk waar het parcours enkel een dikke blubber is. Een slechte passage in zo'n modderbad kost al gauw meerdere plaatsen. Onze jongens hebben zich hier heel goed getoond en luisterden met veel plezier naar de aanwijzingen van de toeschouwers om het juiste traject te kiezen. De eerste plaats houden zat er voor Jonas helaas niet in, het getal 13 was ook hier aanwezig want het werd finaal de plaats van Jonas in de rangschikking, Senne volgde kort op de 17^de stek en Jarno hield de reeks aan door 21^ste te eindigen.
Mooie resultaten van onze krijgers die nu al dromen van volgende week wanneer ze de laatste cross rijden voor ze het WE nadien in eigen streek, nl. in Landskouter, mogen deelnemen aan de strijd om de Belgische titel. Het programma is wel wat ongelukkig opgesteld voor de volgers van de aspiranten want de ASP12 en 13 rijden in de voormiddag na de meisjes om resp. 10u45 en 11u30 terwijl nadien 4 categorieën Masters en Amateurs het veld induiken om tenslotte de ASP14 als "top of the bill" te reserveren om 15u45. Crossliefhebbers die onze modderduivels een warm hart toedragen roepen wij evenwel op om die dag vrij te houden om hen warm aan te moedigen.

De renners hebben gevraagd om regen en die hebben ze vandaag ook gekregen, voor de eerste keer "koud" met veel wind en wat regen, dat is wat de echte crossers willen. Afspraak vandaag in Zele, een zekerheid onder de jongerencrossen. Het loodzware "papcircuit" aan de manege werd dit jaar vervangen door een nieuw parkoers op de plaats waar jaarlijks de tractorpulling wordt georganiseerd. Leuk parcours, veel bochten, draaien en keren, putje in, putje uit, brugje op en tussen paaltjes laveren op de schuine kanten en dan een recht stuk naar de aankomst meteen de enige plaats waar je vrij kon voorbijsteken.
Opwarmen op een nog droog parcours en daarna voor de leeuwen worden gegooid omdat de hemelsluizen opengingen. Niet voor iedereen weggelegd maar toch stonden er weer een aantal jongens van onze club aan de start.
Bij de ASP12 waren er onder de 34 vertrekkers 2 renners van onze rode garde, nl. Robbe en Arthur. Dat zijn renners die weten wat fift-fifty is want ze verdeelden het peloton  netjes in 2 door als 17^de en 18^de over de streep te bollen met slechts enkele seconden tussen.
Ook bij de ASP13 waren er 34 moedigen aan de start waaronder onze Arno. Alweer pech bij de loting waardoor hij achteraan moest starten. Hij deed zoals steeds heel erg zijn best om op te schuiven maar werd enkele keren door valpartijen voor hem opgehouden. Telkens in het rechte stuk naar de aankomst gaf hij plankgas en kon hij renners inhalen. Hij kwam finaal als 27^ste over de streep.

Bij de ASP14 startten niet minder dan 41 renners waaronder Senne, Jarno en Jonas. De stevige wind en regen maakten het de jongens niet gemakkelijk. Ze vochten voor elke plaats, zelfs op het randje van risico nemen in de bochten. Fietsen gleden naar beneden in de bochten op de schuine kanten maar ze deden dit perfect. Jonas had tot 2 ronden voor het einde een top-10 in het vizier en Senne deed er alles aan om zijn spoor te volgen. Ze belanden uiteindelijk op een 17^de en 20^ste plaats. Jarno had problemen met slecht werkende remmen maar, en zo kennen wij hem, hij bleef toch verder vechten. Hij reed finaal als 35^ste binnen.

Dikke proficiat aan onze 6 modderduivels die onze clubkleuren verdedigden.

Dank aan de 2 reporters ter plaatse die hun verhaal en enkele mooie foto's doorstuurden, zie ook de galerij.

November en dan start traditioneel het winterseizoen op de piste van het VWEM. Onze aspiranten waren goed vertegenwoordigd en in categorie waren de clubkleuren present. Bij de jongste categorie was er zelfs een duo met Gaël en Jonathan.
Deze youngsters streden volle bak mee, hun eerste nummertje was een scratch. De sterksten geven dadelijk plankgas en dan moet Jonathan voorlopig nog passen. Gaël gaat wel goed mee en moet pas op het einde de rol wat lossen maar sleept toch een mooie 10^de plaats in de wacht op 12 deelnemers. Een groep van 12 is zeer veel voor de jongste aspiranten, de laatste jaren waren ze meestal met heel wat minder. In het tweede onderdeel, de puntenkoers, eenzelfde verhaal, voor Jonathan ligt de snelheid iets te hoog, Gaël weert zich achteraan in het peloton en steekt enkele keren goed zijn neus aan het venster en komt zelfs even kop trekken maar krijgt op het einde de meute over zijn nek en komt uit op de 10^de plaats. Als laatste nummer rijden de ASP12 een positieve afvalling. Gaël houdt zich slim gedeisd als de zware kanonnen de eerste plaatsen betwisten en komt dan goed uit zijn pijp in de laatste sprint om zo een 8^ste plaats op zijn naam te zetten. Jonathan weert zich zoals het hoort en wordt opnieuw 12^de. Beiden betaalden wat leergeld maar waren gelukkig met deze eerste piste-ervaring. Weliswaar geen potten gebroken met een 10^de en 12^de plaats, maar wel veel bijgeleerd en nu al uitkijkend naar de volgende meeting met de ambitie dan wat op te schuiven in de uitslag.
Bij de ASP13 hadden wij Fabrice aan de start. Hij is aan zijn tweede seizoen bezig en kent dus al het klappen van de zweep, vorig seizoen haalde hij het podium van de AVS-cup en dus heeft hij wat te bewijzen. Dit is echter de leeftijd waarop sommigen aan hun groeispurt starten en daardoor heel wat extra kracht bijkweken. Voor Fabrice is die groeispurt nog niet begonnen, maar hij weet zich toch steeds mooi te plaatsen tussen de rest van de groep, groep die is aangegroeid met heel wat nieuwe pistiers, met een totaal van 13 starters was deze leeftijd de talrijkste groep aspiranten. De middencategorie startte eveneens met een scratch, een renner ontsnapt reeds vroeg en blijft uit de greep van de groep waarin Fabrice zich mooi weet te handhaven en in de sprint ook mooi in de eerste helft van de groep eindigt, waardoor hij 7^de wordt in deze scratch. In de puntenkoers weet hij zich nooit bij de eerste 4 te plaatsen maar via een mooie eindsprint haalt hij toch de 7^de stek binnen. In de positieve afvalling gebruikt hij nog eens zijn ervaring maar komt op het einde iets te kort en komt zo op de 11^de plaats uit.
Bij de ASP14 stonden er 11 renners aan de start, waaronder Jordy, ook voor hem was dit zijn vuurdoop op het ovaal. Zij gaan met een puntenkoers van start. Hoewel nieuw weet hij reeds dat het er op aankomt je moment te kiezen en dan punten te pakken om zo een goede uitslag te rijden. De eerste van 5 sprinten laat hij aan zich voorbij gaan, maar in de tweede gaat hij vol aan en weet zo 3 belangrijke punten in de wacht te slepen. Door een aanval van Luca Van Hout na de 2^de sprint verloopt de rest van deze puntenkoers zeer dynamisch, maar voor een renner nieuw op de piste wordt het tactisch dan niet zo eenvoudig. Jordy weet zich met zijn 3 punten echter goed geplaatst en kan zo vanuit een zetel de kat uit de boom kijken en haalt zonder al te veel krachtverlies de 5^de plaats. In de positieve afvalling speelt hij het opnieuw clever. De grote kanonnen laten sprinten voor de eerste plaatsen en dan vanuit de tweede lijn vol de strijd aangaan voor de 4^de plaats. Hier moet hij nog 2 renners laten voorgaan maar haalt toch mooi een 6^de plaats. In de afsluitende scratch rijdt Jordy mooi mee vooraan tot er een renner valt en de wedstrijd gedurende meerdere ronden wordt geneutraliseerd. Van die neutralisatie maken meerdere renners gebruik om naar voor te schuiven, waardoor Jordy achteraan komt, wanneer de wedstrijd weer start zijn er maar 5 ronden meer te gaan. De snelheid gaat met een ruk omhoog en Jordy zit achteraan gevangen. Hij gaat de strijd wel mooi aan en wint nog ettelijke plaatsen om finaal op de 8^ste plaats te stranden wat hem een 7^de plaats in de eindstand oplevert, maar op slechts 1 punt van plaatsen 5 en 6 en 3 punten van de 4^de plaats, m.a.w. ook hier mogen wij de komende meetings progressie verwachten.
Bij de meisjes start Katrijn in haar tricolore pakje als topfavoriete en zij maakt die rol waar, maar niet met de vingers in de neusgaten. De buitenlandse meetings van de laatste weken hebben zeker gerendeerd om het laken naar zich toe te trekken. In de puntenkoers haalt ze dadelijk uit door de eerste van 3 sprints te winnen. In de tweede sprint moet ze nipt de duimen leggen voor Sophie en dus wordt de derde sprint beslissend. Daarin gaat ze van ver aan, wordt eerst geremonteerd door Aaike Cools en bijna ook door Sophie, maar deze weet ze achter zich te houden om zo de puntenkoers te winnen. In het tweede onderdeel, de positieve afvalling wordt het helemaal een triller. Bij het ingaan van de laatste 200m van de eerste sprint zit ze in 3^de positie, eerst remonteert ze Sophie en houdt dan mooi de deur dicht om in de laatste rechte lijn de strijd aan te gaan voor de overwinning welke ze met minder dan 10cm haalt. De afsluitende scratch kan ze aldus met minder stress aanvangen en dat rendeert. Een meisje valt vrij vroeg aan en neemt een ruime voorsprong maar dan zet Katrijn haar turbo aan, er op en erover met eerst twee rensters in het wiel maar in de laatste ronde rijdt ze ook deze los om zo de kroon op het werk te zetten, elk onderdeel gewonnen en dus ook de meeting én de eerste leidster in het klassement van de AVS-cup.

Puike prestatie van onze 5 pistiers die een leuke winter tegemoet gaan. Meer foto's van Marc Regaert op de galerij.

Volgende afspraak op zaterdag 28 november.

Samen met een vriendin-pistier uit Kontich trok Katrijn naar Newport (Wales). Daar wordt 's winters in de mooie 250m-velodroom elke dinsdagavond een meeting georganiseerd voor de lokale jeugd. De deelnemers worden in categorieën verdeeld, niet volgens leeftijd en geslacht, maar volgens prestatievermogen. Iedereen start in categorie C waarin dus ook de jongste deelnemers (hier zowat ASP13) zitten en wie "te goed presteert" wordt doorgeschoven naar B en later naar A. Door haar leeftijd werd Katrijn in C geplaatst, wat correct bleek. Naast de 2 Belgische dames waren er 16 lokale deelnemers, 11 jongens, de meesten zelfde leeftijd als Katrijn of een jaar ouder, en 5 meisjes, eentje van dezelfde leeftijd en 4 een jaar ouder.
Volgens de reglementen van de BCF mogen renners van die leeftijd met 6m45 rijden en dus stak Katrijn achteraan een 17, wat geen luxe bleek want de snelheid lag heel hoog.
In de meeting werden 5 nummers afgewerkt. Er werd gestart met een scratch over 10 ronden. Het was even aanpassen om in een vrij grote groep van 18 renners te fietsen, maar vrij snel vond ze "haar draai", maar liet zich toch wat verrassen door de groep jongens die van achteruit kwam bij de eindsprint. Een 7^de stek werd haar deel, tevens 2^de meisje. Het tweede nummer was een "hare and hounds" (haas en honden), een scratch over 8 ronden waarbij de eerste 6 van de eerste wedstrijd met een halve ronde achterstand starten. Katrijn liet zich niet pramen om haar deel van het kopwerk te doen ten einde de groep van 6 "honden" achter hen te houden. Dit lukt uiteindelijk niet, maar een mooie sprint levert haar een 6^de plaats op, eerste meisje.
Derde wedstrijd was een dash, dat is een scratch over slechts 6 ronden, iets voor sprinters dus. Opnieuw weet ze zich vooraan te plaatsen en als 2^de meisje over de streep te bollen.
Vervolgens kwam een afvalling, maar een gewone, iets wat zij nog nooit had gereden. Dit tactisch spelletje vergt wel wat ervaring en dat hadden de lokale renners te over want zij rijden dit zowat wekelijks. Katrijn sneuvelde daardoor vrij vroeg als 5^de.
In de afsluitende puntenkoers over 20 ronden was ze opnieuw present, in de eerste 2 sprints viel ze telkens net buiten de punten met een 5^de plaats, maar in de 3^de sprint ging ze er met een sterke renner vandoor en kaapte zo 3 punten weg met een tweede plaats. In de finale sprint ging ze als 7^de over de streep, waardoor ze 5^de werd in deze puntenkoers en zo opnieuw 2^de meisje. 

Een officiële uitslag werd niet opgemaakt, maar bijna zeker werd ze 2^de van de 7 meisjes en moest ze zowat de helft van de jongens laten voorgaan. Zeker geen slecht resultaat, maar bovenal een superervaring die zeker voor herhaling vatbaar is.

Mooie herfstdag, lekker weertje om buiten te zijn en dus ook om in het veld te rijden, alhoewel, voor de echte crosser was het iets te warm en te droog. Een crosser rijdt immers "bidon" en bevoorrading is bij aspiranten niet toegelaten. Maar enkele rode veldridders die naar het Westvlaamse Beernem trokken om er hun kunnen te tonen en onze kleuren te showen in elke categorie. Beernem schotelt de renners traditioneel een mooie omloop voor waarop het goed bollen is.
 Een snelle omloop vooral ook, zeker nu deze er ook droog bij lag. Voorbijsteken is dus niet echt gemakkelijk en dus is een goede loting superbelangrijk, zeker gezien het feit dat er midden in de omloop een steile maar smalle bergop is en als er dan eentje voet aan de grond zet staat de ganse meute achter hem/haar stil.
Onze rode modderduivels hadden het geluk echter niet aan hun kat en moesten allen vanop de laatste rij starten. Achtervolgen was dan ook voor elk van hen de boodschap en dat hebben ze naar bestvermogen gedaan, wat ook de speaker opviel waardoor ze meermaals een vermelding kregen, waarbij ook de sponsor telkens aan bod komt.
Bij de ASP12 stonden er 30 crossers aan de start waaronder Arthur die zich als 21^ste over de streep wist te hijsen.

Bij de ASP13 niet minder dan 34 vertrekkers met daarbij Arno die als 25^ste over de streep bolde.

Bij de ASP14 tenslotte stonden er 38 renners aan de start met daarbij Jonas die zich als 17^de wist te plaatsen.

Proficiat aan onze 3 musketiers ten velde.

Veldrijders die op 11 november het Vlaams kampioenschap willen rijden: snel inschrijven want 1 november is de laatste dag dat dit kan!

Roeselare
Drie rode musketiers trokken naar de Rodenachstad Roeselare om er het veld in te duiken, van elke leeftijdscategorie was er eentje om onze clubkleuren te verdedigen.
Bij de ASP12 waren er 30 vertrekkers waarbij Robbe Van Herpe die finaal als 19^de over de eindmeet bolde.
Bij de ASP13 waren er 2 vertrekkers meer en hier liet Arno Dierickx een 26^ste plaats optekenen.
Bij de oudste categorie tenslotte niet minder dan 40 vertrekkers waarbij onze Senne Bloem die net als Arno de 26^ste plaats op zijn naam schreef.

Roubaix
Als echte pistier trok Katrijn naar de Velodrome Stab in Roubaix om deel te nemen aan de 1^ste manche van de Trophée des Club Ch'ti. In Frankrijk rijden ASP13 en ASP14 samen onder de naam "Minimes". Eerste onderdeel was een 200m met vliegende start. Met een tijd van 15,020" was haar entree in orde want ze won dit nummer. In het sprinttornooi was ze telkens te sterk voor haar Franse tegenstanders en dus schreef ze ook dit nummer op haar naam. In de afsluitende scratch nam ze het tactisch wat verkeerd aan en werd zo voorbijgereden door 2 ander meisjes. deze 3^de plaats was echter voldoende om de meeting te winnen en als eerste de leiderstrui van deze Noordfranse challenge te mogen dragen.

Proficiat aan de renners die onze clubkleuren verdedigden.

Unieke dag want onze renners konden op 3 fronten strijden: in Wallonië waren er nog wedstrijden op de weg, in Vlaanderen startte het veldritseizoen en op de piste in Gent was er een sprintchallenge.
Piste VWEM
Katrijn was uitgedaagd voor deelname aan de Sprintchallenge en nam de handschoen graag op. Slechts 22 deelnemers kwamen opdagen, 6 vrouwelijke en 16 mannelijke en dit van alle leeftijden. Katrijn was de op één na jongste van het deelnemersveld. In de sprintchallenge moesten de deelnemers 2x een 500m met stilstaande start rijden, een eerste keer tegen diegene die hen had uitgedaagd, een tweede keer moest op basis van de behaalde tijd in de eerste ronde gestreden worden voor de rangschikking tegen een andere opponent, die dus ongeveer even sterk was. Mooi initiatief dat jonge renners de gelegenheid biedt om een minder frequent nummer eens in te oefenen, jammer dat er niet meer jeugdrenners deelnamen, enkel 4 meisjes aspiranten. Alle andere deelnemers waren volwassenen. Katrijn kwam in de eerste ronde uit tegen een vriendin en behaalde met 43,332 een nieuw persoonlijk record, goed voor de 12^de tijd, tevens beste tijd van de 6 deelneemsters. In de 2^de ronde kwam ze zo uit in een tweestrijd om de 11^de plaats tegen een man die 7/10" sneller reed in de eerste ronde. Van dergelijke uitdagingen lust onze dame wel pap en ze perste er alles uit. Reeds na 42,230" bolde ze binnen en klopte zo haar tegenstander, elfde plaats, eerste dame, niemand van de andere dames reed sneller. Met een verbetering van haar persoonlijk record met 1,5" en een mooie rangschikking mag ze tevreden terugkijken naar deze challenge en het winterseizoen mag voor haar nu spoedig starten.
Bury
Twee rode ridders trokken naar het Henegouwse Bury waar ze een mooi parkoers kregen voorgeschoteld. Die 2 waren Tomas en Josse die aan hun laatste opdracht(en) bezig zijn alvorens ze de stap zetten naar het nieuwelingenpeloton. Met in totaal 37 stonden de ASP14 aan het vertrek, ze haspelden hun 40 km aan een mooi tempo af en haalden een gemiddelde van meer dan 35 km/h, snel genoeg om een deel van de vertrekkers onderweg kwijt te spelen, maar niet snel genoeg om met een klein groepje naar "den arrivée" te trekken, een peloton van 26 sprintte na iets meer dan een uur voor de bloemen, Tomas rook zijn kans op het podium en haalde zwaar uit, een mooie 5^de plaats werd zijn deel, Josse eindigde op de 20^ste plaats.
Diksmuide
In Diksmuide werd het veldritseizoen voor aspiranten op gang geschoten. Vier van onze rode crossers trokken dan ook vol overgave westwaarts voor de slag om de Ijzer. Bij dit weer trekken de meesten liever nog wat verder westwaarts voor een terrasje aan zee, maar niet onze renners. Diksmuide staat traditioneel garant voor een mooi en gevarieerd parkoers en dat was dit jaar niet anders. Bij het crossen is de overgang van categorie per 1 oktober en dus stonden Arthur De Backer en Robbe Van Herpe voor het eerst als aspirant aan de start in een groep van 26. Zij reden een mooie cross, Arthur viel als 11de net buiten de top-10 en Robbe reed even later als 20ste over de streep. Arno schoof ook een categorie op en nam plaats in een peloton van 31 ASP13, op het einde van de rit kwam hij als 24ste binnen.  Senne stond aan de start bij de ASP14 waar zich eveneens een totaal 31 renners hadden aangeboden. Senne laat het wegseizoen aan zich voorbijgaan en focust volledig op het veld waar hij zich echt kan uitleven. Hij heeft deze zomer hard getraind op Rhodos en hij wist dan uitstekend van zich af te bijten. Met een 14^de plaats kon hij dan ook leven. Op naar de volgende opdracht.

Een dikke proficiat aan alle renners die ook dit WE onze clubkleuren verdedigden.

Willem trok naar Ravels om deel te nemen aan de MTB-wedstrijd aldaar. De mama wou ook sportief zijn en ging met de auto op vossenjacht wat haar al dadelijk een trofee opleverde nog voor de aankomst in Ravels: een zwaar gedeukte auto.
Willem trok er hem niet teveel van aan en ging als rode ridder van start in een peloton van 41. "MTB is fun" is het motto van onze krijger en na de gedeukte auto nam hij liever geen risico's, zeker niet op een gedurfd BMX-circuit dat in het parkoers was opgenomen. Bij dit mooi nazomerweertje is met de MTB hossen in de Kempense bossen iets waar een jonge renner ten volle kan van genieten en zo hoort het. Willem bolde als 32^ste over de streep en keerde "moe maar voldaan" zoals dat heet terug naar Melle. Bij aankomst bleek dat hij net wat meer geluk heeft gekend dan ons ex-lid Tiesj Benoot vorige week want zijn versnellingsapparaat was afgebroken, voor Willem gelukkig wel na de aankomst.
Volgens de laatste berichten dus genoeg pech op één dag om het dadelijk op afdoende wijze door te spoelen. Volgende week beter.

In Frasnes-les-Anvaing, deelgemeente Forest hadden ze afspraak met zon en wind. Slechts weinig deelnemers kwamen opdagen voor een nochtans selectief parkoers met een stuk licht bergop waar de wind licht in het nadeel stond, daarna een mooie afdaling gevolgd door een nieuwe helling naar de aankomst met de laatste hectometers vals plat naar beneden.
Twee vermisten van gisteren aan de start: Katrijn en Matthias.
Katrijn wist zich als enig meisje omringd door 10 jongens van bij de start dus verzekerd van de eerste plaats en de 12^de overwinning van het seizoen. De eerste ronde bleek een verkenning en werd bijna niemand gelost. In de tweede gooide Ryan Seghers een bommetje en viel alles in stukken uit elkaar, een leiderstrio, een tweede trio, Katrijn,  een duo en nog twee solisten. Katrijn had haar voetbalmatch van daags voordien nog in de benen en verkoos zich te laten inlopen van het duo achter haar. Eerst verloren ze veel veld, maar toen bleek de verstandhouding vooraan helemaal zoek, de eerste twee trio's liepen samen en ook dan lukte het niet om er vaart in te krijgen, een oma die naar de bakker fietst raakt even snel vooruit. Eens Katrijn en haar metgezellen dit vernamen trokken zij hun tempo op en 3 ronden voor het einde kregen ook zij terug aansluiting. Het tempo bleef uiterst laag, minder dan 20 km/h, wat haar toeliet op adem te komen en de sprint voor te bereiden. Zij ging vol mee en bleef tot op de lijn in de running voor de vierde plaats, maar moest uiteindelijk vrede nemen met de vijfde stek.
Bij de ASP14 waren er maar 8 vertrekkers waaronder Matthias. Hier werd er bij de aanvang ronden lang aan wielertoerisme gedaan wat vriendelijke renners, zoals Matthias, zelfs toeliet om te zwaaien naar hun supporters. Even voor halfkoers vonden enkelen dat het zo niet verder kon en zij trokken het tempo op en alles viel in stukken uit elkaar, een leidersduo, een solist, een ander duo, een nieuw duo met Matthias en nog een solist(e). Matthias zijn kompaan probeerde hem even te verschalken in de helling maar mits een korte sprint in de afdaling kon hij terug aansluiten. Zij moesten een ronde voor het einde sprinten voor hun plaats, maar dit werd laat aangekondigd, te laat voor Matthias om plaats 6 nog te veroveren en dus moest hij vrede nemen met de 7^de stek.
Dit maakt dat er dit WE 20 van onze aspiranten in actie kwamen en dat einde seizoen. Proficiat aan al onze renners voor hun prestaties.