Vandaag trokken 6 rode modderduivels met hun crossfiets naar Uitbergen. Voor de organisatoren was het de eerste keer en het parkoers bleef dan ook nog beperkt tot straf bochtenwerk en ploeteren. Een echte crosser wil wel wat meer, maar ook Rome en Parijs zijn niet in één dag gebouwd, bij een volgende editie zal er ongetwijfeld al voor wat extra's worden gezorgd. Maar wat ze wel mooi deden waren de geïmproviseerde kleedkamers. Weliswaar in een stal ondergebracht maar op een gezellige temperatuur gebracht met warmtekanonnen en voorzien van lekker warm water om zich te wassen. Dat was voor vele renners na afloop een aangename verrassing en iets dat zeker nog niet op elke jongerencross beschikbaar is.
De vele regen van de afgelopen dagen had voor een doorweekte ondergrond gezorgd en daarenboven was op hetzelfde parkoers gisteren ook reeds gecrost door andere categorieën wat maakte dat het goed doorploegd was en dan zijn de rino's geen overbodige luxe.
Bij de ASP12 een trio in onze clubkleuren tussen de in totaal 15 starters. Arthur keek wat sip toen hij nummer 13 moest opspelden, maar dat veranderde in een glimlach toen datzelfde nummer tevoorschijn kwam bij de loting en hij als eerste zijn plaats mocht innemen aan de start. Hij stoof als 6^de het veld in maar knotste toen dadelijk tegen een paaltje en toen hij weer van start ging was de ganse meute hem voorbij. Hij had evenwel goede benen, rijdt voorbij Dylan en Robbe en zowat alle anderen om zo terug in de eerste 10 post te vatten maar kletst dan opnieuw tegen de kletsnatte en koude ondergrond. Terug recht en de fiets op zo kweekt men karakterrenners leert het cliché. Hij haalt er nog enkele in komt tenslotte nipt buiten de top-10 binnen met kort achter hem een sterke Robbe op stek 14 en wat verder Dylan op plaats 22.
Bij de ASP13 waren er 20 starters maar geen rode ridder dus slaan wij dit hoofdstuk over. Bij de ASP14 kwamen er 26 renners opdagen en ook hier een vuurrood trio aan de start. Ook voor deze wedstrijd was de loting ons eens gunstig gezind. Jarno op de eerste rij en Senne en Jonas op de 2de rij. Jonas nam een blitzstart en dook als eerste het veld in. Senne kon heel goed meedraaien vooraan, Jarno had het vandaag iets moeilijker. Op een dergelijk parkoers is crossen voornamelijk een kwestie van het juiste spoor te kiezen in het stuk waar het parcours enkel een dikke blubber is. Een slechte passage in zo'n modderbad kost al gauw meerdere plaatsen. Onze jongens hebben zich hier heel goed getoond en luisterden met veel plezier naar de aanwijzingen van de toeschouwers om het juiste traject te kiezen. De eerste plaats houden zat er voor Jonas helaas niet in, het getal 13 was ook hier aanwezig want het werd finaal de plaats van Jonas in de rangschikking, Senne volgde kort op de 17^de stek en Jarno hield de reeks aan door 21^ste te eindigen.
Mooie resultaten van onze krijgers die nu al dromen van volgende week wanneer ze de laatste cross rijden voor ze het WE nadien in eigen streek, nl. in Landskouter, mogen deelnemen aan de strijd om de Belgische titel. Het programma is wel wat ongelukkig opgesteld voor de volgers van de aspiranten want de ASP12 en 13 rijden in de voormiddag na de meisjes om resp. 10u45 en 11u30 terwijl nadien 4 categorieën Masters en Amateurs het veld induiken om tenslotte de ASP14 als "top of the bill" te reserveren om 15u45. Crossliefhebbers die onze modderduivels een warm hart toedragen roepen wij evenwel op om die dag vrij te houden om hen warm aan te moedigen.

De renners hebben gevraagd om regen en die hebben ze vandaag ook gekregen, voor de eerste keer "koud" met veel wind en wat regen, dat is wat de echte crossers willen. Afspraak vandaag in Zele, een zekerheid onder de jongerencrossen. Het loodzware "papcircuit" aan de manege werd dit jaar vervangen door een nieuw parkoers op de plaats waar jaarlijks de tractorpulling wordt georganiseerd. Leuk parcours, veel bochten, draaien en keren, putje in, putje uit, brugje op en tussen paaltjes laveren op de schuine kanten en dan een recht stuk naar de aankomst meteen de enige plaats waar je vrij kon voorbijsteken.
Opwarmen op een nog droog parcours en daarna voor de leeuwen worden gegooid omdat de hemelsluizen opengingen. Niet voor iedereen weggelegd maar toch stonden er weer een aantal jongens van onze club aan de start.
Bij de ASP12 waren er onder de 34 vertrekkers 2 renners van onze rode garde, nl. Robbe en Arthur. Dat zijn renners die weten wat fift-fifty is want ze verdeelden het peloton  netjes in 2 door als 17^de en 18^de over de streep te bollen met slechts enkele seconden tussen.
Ook bij de ASP13 waren er 34 moedigen aan de start waaronder onze Arno. Alweer pech bij de loting waardoor hij achteraan moest starten. Hij deed zoals steeds heel erg zijn best om op te schuiven maar werd enkele keren door valpartijen voor hem opgehouden. Telkens in het rechte stuk naar de aankomst gaf hij plankgas en kon hij renners inhalen. Hij kwam finaal als 27^ste over de streep.

Bij de ASP14 startten niet minder dan 41 renners waaronder Senne, Jarno en Jonas. De stevige wind en regen maakten het de jongens niet gemakkelijk. Ze vochten voor elke plaats, zelfs op het randje van risico nemen in de bochten. Fietsen gleden naar beneden in de bochten op de schuine kanten maar ze deden dit perfect. Jonas had tot 2 ronden voor het einde een top-10 in het vizier en Senne deed er alles aan om zijn spoor te volgen. Ze belanden uiteindelijk op een 17^de en 20^ste plaats. Jarno had problemen met slecht werkende remmen maar, en zo kennen wij hem, hij bleef toch verder vechten. Hij reed finaal als 35^ste binnen.

Dikke proficiat aan onze 6 modderduivels die onze clubkleuren verdedigden.

Dank aan de 2 reporters ter plaatse die hun verhaal en enkele mooie foto's doorstuurden, zie ook de galerij.

November en dan start traditioneel het winterseizoen op de piste van het VWEM. Onze aspiranten waren goed vertegenwoordigd en in categorie waren de clubkleuren present. Bij de jongste categorie was er zelfs een duo met Gaël en Jonathan.
Deze youngsters streden volle bak mee, hun eerste nummertje was een scratch. De sterksten geven dadelijk plankgas en dan moet Jonathan voorlopig nog passen. Gaël gaat wel goed mee en moet pas op het einde de rol wat lossen maar sleept toch een mooie 10^de plaats in de wacht op 12 deelnemers. Een groep van 12 is zeer veel voor de jongste aspiranten, de laatste jaren waren ze meestal met heel wat minder. In het tweede onderdeel, de puntenkoers, eenzelfde verhaal, voor Jonathan ligt de snelheid iets te hoog, Gaël weert zich achteraan in het peloton en steekt enkele keren goed zijn neus aan het venster en komt zelfs even kop trekken maar krijgt op het einde de meute over zijn nek en komt uit op de 10^de plaats. Als laatste nummer rijden de ASP12 een positieve afvalling. Gaël houdt zich slim gedeisd als de zware kanonnen de eerste plaatsen betwisten en komt dan goed uit zijn pijp in de laatste sprint om zo een 8^ste plaats op zijn naam te zetten. Jonathan weert zich zoals het hoort en wordt opnieuw 12^de. Beiden betaalden wat leergeld maar waren gelukkig met deze eerste piste-ervaring. Weliswaar geen potten gebroken met een 10^de en 12^de plaats, maar wel veel bijgeleerd en nu al uitkijkend naar de volgende meeting met de ambitie dan wat op te schuiven in de uitslag.
Bij de ASP13 hadden wij Fabrice aan de start. Hij is aan zijn tweede seizoen bezig en kent dus al het klappen van de zweep, vorig seizoen haalde hij het podium van de AVS-cup en dus heeft hij wat te bewijzen. Dit is echter de leeftijd waarop sommigen aan hun groeispurt starten en daardoor heel wat extra kracht bijkweken. Voor Fabrice is die groeispurt nog niet begonnen, maar hij weet zich toch steeds mooi te plaatsen tussen de rest van de groep, groep die is aangegroeid met heel wat nieuwe pistiers, met een totaal van 13 starters was deze leeftijd de talrijkste groep aspiranten. De middencategorie startte eveneens met een scratch, een renner ontsnapt reeds vroeg en blijft uit de greep van de groep waarin Fabrice zich mooi weet te handhaven en in de sprint ook mooi in de eerste helft van de groep eindigt, waardoor hij 7^de wordt in deze scratch. In de puntenkoers weet hij zich nooit bij de eerste 4 te plaatsen maar via een mooie eindsprint haalt hij toch de 7^de stek binnen. In de positieve afvalling gebruikt hij nog eens zijn ervaring maar komt op het einde iets te kort en komt zo op de 11^de plaats uit.
Bij de ASP14 stonden er 11 renners aan de start, waaronder Jordy, ook voor hem was dit zijn vuurdoop op het ovaal. Zij gaan met een puntenkoers van start. Hoewel nieuw weet hij reeds dat het er op aankomt je moment te kiezen en dan punten te pakken om zo een goede uitslag te rijden. De eerste van 5 sprinten laat hij aan zich voorbij gaan, maar in de tweede gaat hij vol aan en weet zo 3 belangrijke punten in de wacht te slepen. Door een aanval van Luca Van Hout na de 2^de sprint verloopt de rest van deze puntenkoers zeer dynamisch, maar voor een renner nieuw op de piste wordt het tactisch dan niet zo eenvoudig. Jordy weet zich met zijn 3 punten echter goed geplaatst en kan zo vanuit een zetel de kat uit de boom kijken en haalt zonder al te veel krachtverlies de 5^de plaats. In de positieve afvalling speelt hij het opnieuw clever. De grote kanonnen laten sprinten voor de eerste plaatsen en dan vanuit de tweede lijn vol de strijd aangaan voor de 4^de plaats. Hier moet hij nog 2 renners laten voorgaan maar haalt toch mooi een 6^de plaats. In de afsluitende scratch rijdt Jordy mooi mee vooraan tot er een renner valt en de wedstrijd gedurende meerdere ronden wordt geneutraliseerd. Van die neutralisatie maken meerdere renners gebruik om naar voor te schuiven, waardoor Jordy achteraan komt, wanneer de wedstrijd weer start zijn er maar 5 ronden meer te gaan. De snelheid gaat met een ruk omhoog en Jordy zit achteraan gevangen. Hij gaat de strijd wel mooi aan en wint nog ettelijke plaatsen om finaal op de 8^ste plaats te stranden wat hem een 7^de plaats in de eindstand oplevert, maar op slechts 1 punt van plaatsen 5 en 6 en 3 punten van de 4^de plaats, m.a.w. ook hier mogen wij de komende meetings progressie verwachten.
Bij de meisjes start Katrijn in haar tricolore pakje als topfavoriete en zij maakt die rol waar, maar niet met de vingers in de neusgaten. De buitenlandse meetings van de laatste weken hebben zeker gerendeerd om het laken naar zich toe te trekken. In de puntenkoers haalt ze dadelijk uit door de eerste van 3 sprints te winnen. In de tweede sprint moet ze nipt de duimen leggen voor Sophie en dus wordt de derde sprint beslissend. Daarin gaat ze van ver aan, wordt eerst geremonteerd door Aaike Cools en bijna ook door Sophie, maar deze weet ze achter zich te houden om zo de puntenkoers te winnen. In het tweede onderdeel, de positieve afvalling wordt het helemaal een triller. Bij het ingaan van de laatste 200m van de eerste sprint zit ze in 3^de positie, eerst remonteert ze Sophie en houdt dan mooi de deur dicht om in de laatste rechte lijn de strijd aan te gaan voor de overwinning welke ze met minder dan 10cm haalt. De afsluitende scratch kan ze aldus met minder stress aanvangen en dat rendeert. Een meisje valt vrij vroeg aan en neemt een ruime voorsprong maar dan zet Katrijn haar turbo aan, er op en erover met eerst twee rensters in het wiel maar in de laatste ronde rijdt ze ook deze los om zo de kroon op het werk te zetten, elk onderdeel gewonnen en dus ook de meeting én de eerste leidster in het klassement van de AVS-cup.

Puike prestatie van onze 5 pistiers die een leuke winter tegemoet gaan. Meer foto's van Marc Regaert op de galerij.

Volgende afspraak op zaterdag 28 november.

Samen met een vriendin-pistier uit Kontich trok Katrijn naar Newport (Wales). Daar wordt 's winters in de mooie 250m-velodroom elke dinsdagavond een meeting georganiseerd voor de lokale jeugd. De deelnemers worden in categorieën verdeeld, niet volgens leeftijd en geslacht, maar volgens prestatievermogen. Iedereen start in categorie C waarin dus ook de jongste deelnemers (hier zowat ASP13) zitten en wie "te goed presteert" wordt doorgeschoven naar B en later naar A. Door haar leeftijd werd Katrijn in C geplaatst, wat correct bleek. Naast de 2 Belgische dames waren er 16 lokale deelnemers, 11 jongens, de meesten zelfde leeftijd als Katrijn of een jaar ouder, en 5 meisjes, eentje van dezelfde leeftijd en 4 een jaar ouder.
Volgens de reglementen van de BCF mogen renners van die leeftijd met 6m45 rijden en dus stak Katrijn achteraan een 17, wat geen luxe bleek want de snelheid lag heel hoog.
In de meeting werden 5 nummers afgewerkt. Er werd gestart met een scratch over 10 ronden. Het was even aanpassen om in een vrij grote groep van 18 renners te fietsen, maar vrij snel vond ze "haar draai", maar liet zich toch wat verrassen door de groep jongens die van achteruit kwam bij de eindsprint. Een 7^de stek werd haar deel, tevens 2^de meisje. Het tweede nummer was een "hare and hounds" (haas en honden), een scratch over 8 ronden waarbij de eerste 6 van de eerste wedstrijd met een halve ronde achterstand starten. Katrijn liet zich niet pramen om haar deel van het kopwerk te doen ten einde de groep van 6 "honden" achter hen te houden. Dit lukt uiteindelijk niet, maar een mooie sprint levert haar een 6^de plaats op, eerste meisje.
Derde wedstrijd was een dash, dat is een scratch over slechts 6 ronden, iets voor sprinters dus. Opnieuw weet ze zich vooraan te plaatsen en als 2^de meisje over de streep te bollen.
Vervolgens kwam een afvalling, maar een gewone, iets wat zij nog nooit had gereden. Dit tactisch spelletje vergt wel wat ervaring en dat hadden de lokale renners te over want zij rijden dit zowat wekelijks. Katrijn sneuvelde daardoor vrij vroeg als 5^de.
In de afsluitende puntenkoers over 20 ronden was ze opnieuw present, in de eerste 2 sprints viel ze telkens net buiten de punten met een 5^de plaats, maar in de 3^de sprint ging ze er met een sterke renner vandoor en kaapte zo 3 punten weg met een tweede plaats. In de finale sprint ging ze als 7^de over de streep, waardoor ze 5^de werd in deze puntenkoers en zo opnieuw 2^de meisje. 

Een officiële uitslag werd niet opgemaakt, maar bijna zeker werd ze 2^de van de 7 meisjes en moest ze zowat de helft van de jongens laten voorgaan. Zeker geen slecht resultaat, maar bovenal een superervaring die zeker voor herhaling vatbaar is.

Mooie herfstdag, lekker weertje om buiten te zijn en dus ook om in het veld te rijden, alhoewel, voor de echte crosser was het iets te warm en te droog. Een crosser rijdt immers "bidon" en bevoorrading is bij aspiranten niet toegelaten. Maar enkele rode veldridders die naar het Westvlaamse Beernem trokken om er hun kunnen te tonen en onze kleuren te showen in elke categorie. Beernem schotelt de renners traditioneel een mooie omloop voor waarop het goed bollen is.
 Een snelle omloop vooral ook, zeker nu deze er ook droog bij lag. Voorbijsteken is dus niet echt gemakkelijk en dus is een goede loting superbelangrijk, zeker gezien het feit dat er midden in de omloop een steile maar smalle bergop is en als er dan eentje voet aan de grond zet staat de ganse meute achter hem/haar stil.
Onze rode modderduivels hadden het geluk echter niet aan hun kat en moesten allen vanop de laatste rij starten. Achtervolgen was dan ook voor elk van hen de boodschap en dat hebben ze naar bestvermogen gedaan, wat ook de speaker opviel waardoor ze meermaals een vermelding kregen, waarbij ook de sponsor telkens aan bod komt.
Bij de ASP12 stonden er 30 crossers aan de start waaronder Arthur die zich als 21^ste over de streep wist te hijsen.

Bij de ASP13 niet minder dan 34 vertrekkers met daarbij Arno die als 25^ste over de streep bolde.

Bij de ASP14 tenslotte stonden er 38 renners aan de start met daarbij Jonas die zich als 17^de wist te plaatsen.

Proficiat aan onze 3 musketiers ten velde.

Veldrijders die op 11 november het Vlaams kampioenschap willen rijden: snel inschrijven want 1 november is de laatste dag dat dit kan!

Roeselare
Drie rode musketiers trokken naar de Rodenachstad Roeselare om er het veld in te duiken, van elke leeftijdscategorie was er eentje om onze clubkleuren te verdedigen.
Bij de ASP12 waren er 30 vertrekkers waarbij Robbe Van Herpe die finaal als 19^de over de eindmeet bolde.
Bij de ASP13 waren er 2 vertrekkers meer en hier liet Arno Dierickx een 26^ste plaats optekenen.
Bij de oudste categorie tenslotte niet minder dan 40 vertrekkers waarbij onze Senne Bloem die net als Arno de 26^ste plaats op zijn naam schreef.

Roubaix
Als echte pistier trok Katrijn naar de Velodrome Stab in Roubaix om deel te nemen aan de 1^ste manche van de Trophée des Club Ch'ti. In Frankrijk rijden ASP13 en ASP14 samen onder de naam "Minimes". Eerste onderdeel was een 200m met vliegende start. Met een tijd van 15,020" was haar entree in orde want ze won dit nummer. In het sprinttornooi was ze telkens te sterk voor haar Franse tegenstanders en dus schreef ze ook dit nummer op haar naam. In de afsluitende scratch nam ze het tactisch wat verkeerd aan en werd zo voorbijgereden door 2 ander meisjes. deze 3^de plaats was echter voldoende om de meeting te winnen en als eerste de leiderstrui van deze Noordfranse challenge te mogen dragen.

Proficiat aan de renners die onze clubkleuren verdedigden.

Unieke dag want onze renners konden op 3 fronten strijden: in Wallonië waren er nog wedstrijden op de weg, in Vlaanderen startte het veldritseizoen en op de piste in Gent was er een sprintchallenge.
Piste VWEM
Katrijn was uitgedaagd voor deelname aan de Sprintchallenge en nam de handschoen graag op. Slechts 22 deelnemers kwamen opdagen, 6 vrouwelijke en 16 mannelijke en dit van alle leeftijden. Katrijn was de op één na jongste van het deelnemersveld. In de sprintchallenge moesten de deelnemers 2x een 500m met stilstaande start rijden, een eerste keer tegen diegene die hen had uitgedaagd, een tweede keer moest op basis van de behaalde tijd in de eerste ronde gestreden worden voor de rangschikking tegen een andere opponent, die dus ongeveer even sterk was. Mooi initiatief dat jonge renners de gelegenheid biedt om een minder frequent nummer eens in te oefenen, jammer dat er niet meer jeugdrenners deelnamen, enkel 4 meisjes aspiranten. Alle andere deelnemers waren volwassenen. Katrijn kwam in de eerste ronde uit tegen een vriendin en behaalde met 43,332 een nieuw persoonlijk record, goed voor de 12^de tijd, tevens beste tijd van de 6 deelneemsters. In de 2^de ronde kwam ze zo uit in een tweestrijd om de 11^de plaats tegen een man die 7/10" sneller reed in de eerste ronde. Van dergelijke uitdagingen lust onze dame wel pap en ze perste er alles uit. Reeds na 42,230" bolde ze binnen en klopte zo haar tegenstander, elfde plaats, eerste dame, niemand van de andere dames reed sneller. Met een verbetering van haar persoonlijk record met 1,5" en een mooie rangschikking mag ze tevreden terugkijken naar deze challenge en het winterseizoen mag voor haar nu spoedig starten.
Bury
Twee rode ridders trokken naar het Henegouwse Bury waar ze een mooi parkoers kregen voorgeschoteld. Die 2 waren Tomas en Josse die aan hun laatste opdracht(en) bezig zijn alvorens ze de stap zetten naar het nieuwelingenpeloton. Met in totaal 37 stonden de ASP14 aan het vertrek, ze haspelden hun 40 km aan een mooi tempo af en haalden een gemiddelde van meer dan 35 km/h, snel genoeg om een deel van de vertrekkers onderweg kwijt te spelen, maar niet snel genoeg om met een klein groepje naar "den arrivée" te trekken, een peloton van 26 sprintte na iets meer dan een uur voor de bloemen, Tomas rook zijn kans op het podium en haalde zwaar uit, een mooie 5^de plaats werd zijn deel, Josse eindigde op de 20^ste plaats.
Diksmuide
In Diksmuide werd het veldritseizoen voor aspiranten op gang geschoten. Vier van onze rode crossers trokken dan ook vol overgave westwaarts voor de slag om de Ijzer. Bij dit weer trekken de meesten liever nog wat verder westwaarts voor een terrasje aan zee, maar niet onze renners. Diksmuide staat traditioneel garant voor een mooi en gevarieerd parkoers en dat was dit jaar niet anders. Bij het crossen is de overgang van categorie per 1 oktober en dus stonden Arthur De Backer en Robbe Van Herpe voor het eerst als aspirant aan de start in een groep van 26. Zij reden een mooie cross, Arthur viel als 11de net buiten de top-10 en Robbe reed even later als 20ste over de streep. Arno schoof ook een categorie op en nam plaats in een peloton van 31 ASP13, op het einde van de rit kwam hij als 24ste binnen.  Senne stond aan de start bij de ASP14 waar zich eveneens een totaal 31 renners hadden aangeboden. Senne laat het wegseizoen aan zich voorbijgaan en focust volledig op het veld waar hij zich echt kan uitleven. Hij heeft deze zomer hard getraind op Rhodos en hij wist dan uitstekend van zich af te bijten. Met een 14^de plaats kon hij dan ook leven. Op naar de volgende opdracht.

Een dikke proficiat aan alle renners die ook dit WE onze clubkleuren verdedigden.

Willem trok naar Ravels om deel te nemen aan de MTB-wedstrijd aldaar. De mama wou ook sportief zijn en ging met de auto op vossenjacht wat haar al dadelijk een trofee opleverde nog voor de aankomst in Ravels: een zwaar gedeukte auto.
Willem trok er hem niet teveel van aan en ging als rode ridder van start in een peloton van 41. "MTB is fun" is het motto van onze krijger en na de gedeukte auto nam hij liever geen risico's, zeker niet op een gedurfd BMX-circuit dat in het parkoers was opgenomen. Bij dit mooi nazomerweertje is met de MTB hossen in de Kempense bossen iets waar een jonge renner ten volle kan van genieten en zo hoort het. Willem bolde als 32^ste over de streep en keerde "moe maar voldaan" zoals dat heet terug naar Melle. Bij aankomst bleek dat hij net wat meer geluk heeft gekend dan ons ex-lid Tiesj Benoot vorige week want zijn versnellingsapparaat was afgebroken, voor Willem gelukkig wel na de aankomst.
Volgens de laatste berichten dus genoeg pech op één dag om het dadelijk op afdoende wijze door te spoelen. Volgende week beter.

In Frasnes-les-Anvaing, deelgemeente Forest hadden ze afspraak met zon en wind. Slechts weinig deelnemers kwamen opdagen voor een nochtans selectief parkoers met een stuk licht bergop waar de wind licht in het nadeel stond, daarna een mooie afdaling gevolgd door een nieuwe helling naar de aankomst met de laatste hectometers vals plat naar beneden.
Twee vermisten van gisteren aan de start: Katrijn en Matthias.
Katrijn wist zich als enig meisje omringd door 10 jongens van bij de start dus verzekerd van de eerste plaats en de 12^de overwinning van het seizoen. De eerste ronde bleek een verkenning en werd bijna niemand gelost. In de tweede gooide Ryan Seghers een bommetje en viel alles in stukken uit elkaar, een leiderstrio, een tweede trio, Katrijn,  een duo en nog twee solisten. Katrijn had haar voetbalmatch van daags voordien nog in de benen en verkoos zich te laten inlopen van het duo achter haar. Eerst verloren ze veel veld, maar toen bleek de verstandhouding vooraan helemaal zoek, de eerste twee trio's liepen samen en ook dan lukte het niet om er vaart in te krijgen, een oma die naar de bakker fietst raakt even snel vooruit. Eens Katrijn en haar metgezellen dit vernamen trokken zij hun tempo op en 3 ronden voor het einde kregen ook zij terug aansluiting. Het tempo bleef uiterst laag, minder dan 20 km/h, wat haar toeliet op adem te komen en de sprint voor te bereiden. Zij ging vol mee en bleef tot op de lijn in de running voor de vierde plaats, maar moest uiteindelijk vrede nemen met de vijfde stek.
Bij de ASP14 waren er maar 8 vertrekkers waaronder Matthias. Hier werd er bij de aanvang ronden lang aan wielertoerisme gedaan wat vriendelijke renners, zoals Matthias, zelfs toeliet om te zwaaien naar hun supporters. Even voor halfkoers vonden enkelen dat het zo niet verder kon en zij trokken het tempo op en alles viel in stukken uit elkaar, een leidersduo, een solist, een ander duo, een nieuw duo met Matthias en nog een solist(e). Matthias zijn kompaan probeerde hem even te verschalken in de helling maar mits een korte sprint in de afdaling kon hij terug aansluiten. Zij moesten een ronde voor het einde sprinten voor hun plaats, maar dit werd laat aangekondigd, te laat voor Matthias om plaats 6 nog te veroveren en dus moest hij vrede nemen met de 7^de stek.
Dit maakt dat er dit WE 20 van onze aspiranten in actie kwamen en dat einde seizoen. Proficiat aan al onze renners voor hun prestaties.

Een zaterdagnamiddag eind september, een zonnig nazomerweertje en het laatste weekend met wedstrijden in Vlaanderen. Wat kan een gemotiveerde aspirant zich nog meer wensen om de fiets boven te halen en zich te meten met de rest van het peloton? Zo dachten er ook 18 leden van ons rode leger over en ze begaven zich naar Wetteren. Ware het niet van hier en daar een bijeenkomst of een voetbalwedstrijd wij hadden er 20 of meer aan de start gezien. Allemaal klaar om rondjes te draaien op het vlakke parkoers in en om het industrieterrein aan Recticel.
Bij de ASP12 zorgden wij voor 5 van de 30 vertrekkers. Het bleef een vrij gesloten wedstrijd met wel enkele aanvallen maar deze werden steeds gecounterd waardoor een bijna voltallige peloton zich aanmeldde voor de eindsprint. Daar stond terug geen maat op Milan die als eerste over de meet bolde met in zijn zog Artuur, voor de tweede keer dit seizoen lukten zij de dubbel. Iets verderop in het peloton finishten Fabrice (18), Timon (25) en Fleur (27). Fleur mocht als derde meisje mee het podium op.
Bij de ASP13 kwamen niet minder dan 10 van onze boys aan de start, op een totaal van 33 vertrekkers is dat niet mis. Enkel boys dit keer want onze jongedame was aan het sjotten. Hans riep de discipelen samen voor de koers en voor het eerst kregen ze een echte tactische bespreking. Door hun overmacht moesten ze de koers in handen nemen en elk op beurt aanvallen terwijl de rest dan de koers stil moest leggen in de achtergrond. Onze manschappen volgden dit marsorder goed op maar de tegenstand liet zich niet ringeloren en haalde keer op keer de aanvallers terug. Twee ronden voor het einde sloegen buikkrampen Tjebbe uit koers, maar voor de rest kwam zowat onze ganse bende met het bijna voltallige peloton naar de meet gestormd. Jordy verscheen als eerste uit de bocht en hield lang het commando maar net voor de streep wist een andere zich nog voor hem te sprinten. Toch een mooie tweede plaats die aantoont dat de conditie snel terug was. Verder kwamen in volgorde over de streep: Gilles (13), Jonas (15), Sandrino (16), Jelle (22), Jarno (24), Thibault (25), Senne (27) en Isaak (28).
Bij de ASP14 waren er 3 rode musketiers op post die plaats namen in het peloton van 47 renners. Josse kende al bij de opwarming problemen met zijn machine want de ketting bleek weerbarstig, wat geen goed voorteken bleek te zijn. Het peloton trok zich op gang en ook hier tal van aanvallen maar geen die ver droeg. Na een tijdje kregen wij een voorwacht van een 30-tal renners terwijl er achter hen wat verbrokkeling was. Josse zijn tweewieler had echt een nukkige bui, hij zette al zijn rem open, maar na 5 ronden kreeg hij een klapband en was het einde verhaal, gelukkig kon hij zich rechthouden zodat hij volgende week revanche kan nemen. Intussen konden Willem en Casper goed mee met het peloton. Willem was uit de eerste gelederen niet weg te branden en waagde ook een uitvalspoging met een sterke kompaan, de latere winnaar, maar het peloton liet niet begaan. Een podiumplaats gunden ze onze vriend niet. Drie maal is scheepsrecht en dus ook hier weer een groepsspurt waarbij Willem en Casper meestal niet vooraan te vinden zijn, ook nu niet, zij eindigden resp. 22^ste en 24^ste. Casper blikt wel tevreden terug want hij had eindelijk terug goede koersbenen en kan zo het seizoen afsluiten met een positief gevoel.

Naar aloude traditie is een van de laatste wedstrijden van het seizoen de vlakke rit in Bottelare. Ze hebben daar bijna steevast afspraak met het goede weer, zoals ook weer dit jaar. Dit lokte 17 aspiranten van ons rode leger en de volledige trainersstaf naar de St Annaparochie.
Bij de ASP12 tekenden 26 renners het blad, daaronder 5 roodhemden of dus bijna 1/5 van het peloton. Van in de eerste ronde verbrokkeling alom. Milan schuift mee met een zeer vroege aanval en vormt samen met 2 andere renners een koptrio. Fabrice heeft na zijn lange afwezigheid al snel terug de goede vorm beet en weet zich te verschuilen in de buik van het peloton. Artuur heeft het wat lastiger op dit soort parkoers en moet het peloton laten gaan. Fleur en Timon zitten in een volgend groepje waar ze hun deel van het werk opknappen. Ronden lang blijft het peloton op zeer korte afstand van het koptrio maar ze komen geen meter dichter. Fabrice blijft zich daar gedeisd houden en Artuur vervoegt zijn ploegmakkers Fleur en Timon. Iets over halfkoers versnelt het kopgroepje even waardoor de voorsprong vergroot en de veer breek bij het achtervolgend peloton. De voorsprong wordt groot genoeg opdat het trio het zich kan veroorloven pokerend de laatste rechte lijn in te gaan. Wanneer de spurt tenslotte toch op gang komt blijkt Milan eens te meer te sterk voor zijn vluchtgezellen. Fabrice zit mooi geplaatst om de eindsprint voor de 4^de plaats aan te gaan maar wacht net iets te lang om zich op gang te trekken en raakt ingesloten, maar hij haalt toch nog de 18^de plaats. Wat later spurt het groepje met onze 3 ploegmakkers voor hun plaats, Timon wordt 23^ste, Fleur 24^ste en Casper 25^ste. Voor Fleur betekent dit opnieuw de 2^de plaats, de winnares zat bij haar in het groepje, maar bleek iets sneller aan de eindmeet.
Bij de ASP13 kleurt het peloton zo mogelijk nog roder met 7 renners van onze ploeg op een totaal van 28 of dus 1 renner op 4. Deze wedstrijd kent een waar "accordeonverloop" waarbij de snelheid eens heel hoog (tot 58 km/h !!) gaat en wat later wordt er terug gereden zoals in een zondags uitstapje van de wielertoeristen. Bij de pieken steeds verbrokkeling alom, wat later algehele hergroepering. Slechts 2 renners kunnen niet terug aansluiten en daarbij geen enkel roodhemd. Finaal komt het tot een massasprint met een peloton van 26 renners met daarbij dus al onze discipelen. Jonas, Jordy en Katrijn sprinten mee op de eerste gelederen, onze dame krijgt op 100m van streep wel te maken met een nukkige ketting en moet zich gewonnen geven, zo niet J&J. Jonas mist op een haar het podium en wordt 4^de terwijl Jordy beslag kan leggen op de 6^de plaats. Gilles wordt 13^de, Katrijn 15^de en 2^de meisje, Tibault 17^de, Jarno 21^ste en Jelle 24^ste. Van een mooie prestatie gesproken.
Bij de ASP14 tekenden 38 pedaalridders present waaronder terug 5 van de onzen. Voor Igor was het zijn wederoptreden na een lange periode van gedwongen afwezigheid. Ook hier gaat de snelheid op en af als bij een kermisrusp. De eerste piek is er voor Igor wat te veel aan. Hij rijdt nog wat verder maar stapt ten slotte uit koers. Onze vier anderen blijven mooi in het peloton waar dit keer wel de achterdeur open gaat. Een valpartij maakt dat de groep wordt uitgedund maar ons viertal blijft vlot meedraaien. Even over halfkoers moet ook Casper de rol lossen terwijl Willem, Josse en Tomas zich tonen vooraan. Op enkele ronden van het einde springt Tomas vlot mee met de latere winnaar, Willem en Josse presteren hun aandeel in de afstopping maar Tomas beseft al snel dat hij op weg is met iemand een groter gabarit en dat het zelfmoord is om dit tempo te willen volgen en keert terug naar het peloton. Wanneer na 14 ronden het peloton zich aandient voor de sprint voor de 2^de plaats vinden wij Tomas in de frontlinie. Hij rijft zo de 4^de top-10 van de namiddag binnen door als 8^ste over de streep te bollen. Willem en Josse hebben een minder snedige sprint en bollen broederlijk als 17^de en 18^de over de streep. Casper bolt als 25^ste over de mooie witte lijn.
Al bij al een mooie namiddag waar onze rode ridders zich mooi getoond hebben en bewezen hebben dat zij ook op het einde van het seizoen nog steeds meestrijden zoals het hoort.

Wortegem
In Wortegem is het steeds kwaad kersen eten op een zwaar parkoers putteke Vlaamse Ardennen. Om mee te kunnen stop je best wat anders dan een Wortegemsen in je bidon, hoewel de ASP13 en 14 met de koude regen best wat brandstof konden gebruiken.
Het zware parkoers en de aangekondigde regen konden het rode leger echter niet thuis houden en met niet minder dan 15 verschenen ze aan de start.
Bij de ASP12 waren er 4 van de 36 vertrekkers uit onze club. De groep hield er een goed tempo op na en reeds na de eerste van de 7 ronden kwam er afscheiding. Voor Fleur lag de snelheid wat te hoog en haar broer Fabrice maakte kort nadien een tuimelperte waardoor beiden uit de voorwacht verdwenen maar zij konden elk bij enkele andere renners aansluiten om zo verder aan hun come-back te werken. Artuur werd opgehouden door de val van Fabrice, moest de groep laten rijden en maakte zijn wedstrijd solo vol. Milan bleef in de kopgroep die finaal ook naar de streep trok, in de lange spurt leek hij het eerst te halen, maar in laatste hectometers kwam de Westvlaamse kampioen hem nog voorbij. Artuur en Fabrice kwamen als 28^ste en 29^ste over de streep en Fleur bolde kort na hen over de streep en claimde zo de 2^de stek bij de meisjes.
Eens het podium van de jongsten achter de rug gingen de hemelsluizen langzaam maar zeker open. Toen de 35 vertrekkers van de ASP13 aan de start stonden was de hemel zwart en het peloton rood met eventjes 8 renners van onze club aan de start. Van in de eerste ronde was het duidelijk dat veel renners liefst zo snel mogelijk uit de regen waren en dus werd er een deftig tempo op na gehouden. Van onze 8 waren enkel Jordy, Jonas en Katrijn in staat het peloton te volgen. Tjebbe had wat op zijn adem getrapt en moest de eersten laten rijden en voor Gilles, Sandrino, Senne en Jelle was deze snelheid op dit parkoers wat te hoog maar zij leverden mooi weerwerk op de tweede rij. Zij kwamen allen in een of ander groepje terecht waar zij mooi koers maakten. Op enkele ronden van het einde kwam de intussen traditionele versnelling van Robin O. en weg was hij, eerst met nog 1 renner bij hem, de ronde nadien solo. In de groep die voor de derde plaats zou spurten, en tevens voor de eerste plaats bij de meisjes zaten nog steeds Jordy, Jonas en Katrijn. In de laatste ronde ging Jonas nog aan de haal om de 3^de plaats binnen te halen, maar de helling naar de aankomst was net iets te lang en hij kreeg de spurtende groep nog over hem, een 12^de plaats werd zijn deel, Jordy werd 16^de. Katrijn kwam in de lange sprint bergop wat krachten te kort tegen Sophie en moest deze week tevreden zijn met zilver. Tjebbe won met glans de sprint van de tweede groep om zo de 23^ste stek op zijn naam te zetten, direct gevolgd door Gilles die 25^ste werd. Kort nadien kwamen Sandrino, Senne en Jelle binnen op de plaatsen 28, 29 en 30.
Hoe ouder de renners hoe minder medelijden dachten de weergoden en de ASP14 kregen bakken water over hen en moesten koersen in straten die zowat blank stonden.
Bij de 57 vertrekkers 3 rode musketiers. Omdat het parkoers groot genoeg was moesten ze 16 ronden afleggen, goed voor meer dan 48 km. Na 5 ronden reed een kopgroep weg van zowat 40 renners en ons trio was erbij. Halfkoers werd de gaskraan verder open gedraaid en was verbrokkeling de best passende term om de gevolgen te beschrijven. Josse kon mee met de kopgroep van 13 maar slaagde er in om zijn bril te verliezen wat maakte dat de striemende regen en de wind zijn zicht belemmerden en hij het niet in de gaten had dat een groep van 10 wegreed. Plaats 13 kon hij evenwel vasthouden tot aan de eindstreep. Tomas zat in een volgende groepje van een 10-tal renners en Willem reed in een quintet op schootsafstand van de groep met Tomas maar zij raakten niet dichter, ondanks het motiverende gezelschap van de latere winnares bij de meisjes. Finaal kwam Tomas als 21^ste over de streep en Willem als 28^ste met vingers blauw van de "kouw", net als de rest van het peloton totaal verkleumd.
In elk geval een dikke proficiat aan alle renners die zich als echte Flandriens op dit parkoers toonden. Op de galerij zullen de foto's komen van de verschillende fotografen die wij langs deze weg danken, evenals de RTP voor de ASP14.

Bijlagen:
http://competitie.dewielerbond.be/Nieuwsbericht.aspx?Categorie=7&NieuwsberichtID=287   

Stekene
Op het industrieterrein in Stekene wordt jaarlijks op een biljartvlakke omloop een mooie wielerdag voor de jeugd georganiseerd. Nadat 's morgens enkele miniemen er aan de slag waren tekenden in de namiddag 8 aspiranten present, en of wij aanwezig waren, met 3 podiumplaatsen geef je een visitekaartje af.
De ASP12 stonden met 22 aan de start voor hun 10 ronden. Daarbij Fleur en Fabrice die met een brede glimlach hun wederoptreden maakten. Ondanks hun maandenlange afwezigheid wegens ziekte toonden ze zich sterk. Van bij de start werd er duchtig de pees opgelegd. Fleur haakte snel af maar wist zich in het gezelschap van enkele jongemannen die bereid waren om er samen met haar voor te gaan. Artuur en Fabrice bleven mooi vooraan, in de derde ronde waren ze even niet bij de les toen de groep scheurde en moesten ze met nog enkelen een ronde lang jagen om terug aansluiting te krijgen. Daarna viel het vooraan wat stil waardoor Fleur en haar gezellen héél dicht naderden, maar net toen ze aansluiting zouden krijgen brak de hel weer los vooraan. Voor Fabrice en Artuur was het zaak aandachtig te blijven. Bij het ingaan van de laatste ronde schoof Artuur vlot naar voor en daar hield hij stand, maar in de laatste km ontsnapte een renner van het lokale team en Artuur kreeg de kloof niet meer dicht, maar de tweede plek ontglipte hem niet meer. Ook Fabrice sprintte dapper mee en kon zo de 12^de plaats op zijn naam zetten. Even later kwam Fleur binnen met haar groep en zij werd 18^de en eerste meisje. Broer en zus kunnen dus van een geslaagd wederoptreden spreken en Artuur van een mooi succes.
Bij de ASP13 moest de groep van 22 het rondje 13 keer afmalen. Katrijn stond naast Sophie aan de start en Isaak en Senne tekenden eveneens present. De 2 dames hadden duidelijk een goede opwarming achter de rug want ze vertrokken als een pijl uit een boog om te beginnen aan een heuse koppeltijdrit. De jongens raakten niet dadelijk georganiseerd en zo konden de ladies hun voorsprong handhaven. Senne moest het peloton laten rijden en vond enkele strijdmakkers om een groepje te vormen, Isaak bleef mooi in het peloton. Toen in het begin van de 4^de ronde één van de favorieten een aanval opzette smolt de voorsprong van de 2 vriendinnen weg en bij het ingaan van de 5^de ronde werden ze bijgehaald. Voor Isaak was deze ruk er teveel aan en hij reed op zijn eentje dapper verder. Eens de meisjes bijgehaald keerde vooraan de rust even terug. Er kwamen zelfs nog enkele renners terug aansluiten, maar toen wat later er terug werd aangevallen werd de kopgroep uitgedund tot 10 renners, waarbij nog steeds de 2 dames. Enkele ronden voor het einde vertrok in 2 schuifjes een drietal dat niet meer werd bijgehaald. In de sprint voor de 4^de plaats ging Katrijn vol de strijd aan met de groep en kon zo winnen van Sophie, meteen de elfde van het seizoen. Isaak werd voor zijn doorzetting beloond met de 15^de plaats en Senne kreeg de 19^de op zijn naam.
Bij de ASP14 stonden er 29 namen op het blad waarbij Matthias en Casper onze kleuren verdedigden. De oudste groep wou duidelijk het snelheidsrecord verbreken want ze gingen er als een raket vandoor, alsof ze waren vergeten dat ze 18 ronden moesten fietsen. Verbrokkeling alom dus van bij het begin en vooraan bleef het maar aanvallen regenen. Casper en Matthias moesten vrij snel de rol lossen en zochten elk het gezelschap van één van de aanwezige rensters op in een groepje waarin ze gaven wat ze konden. Vooraan bleven ze rijden alsof een groep wespen achter hen aan zat waardoor de eerste groep veel van de deelnemers dubbelde. Het groepje met Matthias moest daardoor ook vroeger spurten en daar toonde hij zijn snelle benen want hij won deze eresprint met brio, goed voor de 23^ste plaats. Casper had stand gehouden in de eerste achtervolgende groep die nog voor de 10^de plaats mochten sprinten. Het vet was echter van de soep bij onze vriend, maar hij kon zich toch als 16^de plaatsen.

Gistel
Willem trok richting Vlaamse kust en bond de strijd aan met 31 lotgenoten voor 20 rondjes over een zeer bochtig parkoers in de dorpskern van Gistel. Daar Willem veel familie heeft in onze kustprovincie was de lokale supportersclan ook weer present. Na 5 ronden kwam het sein dat de snelheid omhoog mocht en sloeg de vlam in de pan, enkele ronden verder was er een kopgroep van 16 met daarbij onze rode ridder. De supporters gaven hem (over)moed en hij trok ten aanval maar door de hoge snelheid vooraan werd hem niet meer dan een halve ronde glorie gegund. Op dus naar de streep, Willem spurtte vlot mee en hield nog 2 renners van de kopgroep achter zich wat dus recht gaf op de 14^de plaats. Maar de wind en de hoge snelheid had de jury parten gespeeld want een vijftal gedubbelde renners waren ondanks de oproep om uit koers te stappen toch doorgereden en werden in de groep geklasseerd, waardoor onze vriend administratief op plaats 19 werd ingeschreven. Er zijn weliswaar erger zaken in het leven, maar bij gebruik van transponders, zoals dit seizoen in Vlaamse Brabant en reeds jaren bij onze noorderburen, zijn deze vergissingen uitgesloten. Laat ons hopen dat het gebruik van dit betaalbaar kleinood snel verder wordt ingeburgerd.

Van harte proficiat aan de renners die vandaag hun koersschoenen aanbonden om onze kleuren te verdedigen.