Unieke dag want onze renners konden op 3 fronten strijden: in Wallonië waren er nog wedstrijden op de weg, in Vlaanderen startte het veldritseizoen en op de piste in Gent was er een sprintchallenge.
Piste VWEM
Katrijn was uitgedaagd voor deelname aan de Sprintchallenge en nam de handschoen graag op. Slechts 22 deelnemers kwamen opdagen, 6 vrouwelijke en 16 mannelijke en dit van alle leeftijden. Katrijn was de op één na jongste van het deelnemersveld. In de sprintchallenge moesten de deelnemers 2x een 500m met stilstaande start rijden, een eerste keer tegen diegene die hen had uitgedaagd, een tweede keer moest op basis van de behaalde tijd in de eerste ronde gestreden worden voor de rangschikking tegen een andere opponent, die dus ongeveer even sterk was. Mooi initiatief dat jonge renners de gelegenheid biedt om een minder frequent nummer eens in te oefenen, jammer dat er niet meer jeugdrenners deelnamen, enkel 4 meisjes aspiranten. Alle andere deelnemers waren volwassenen. Katrijn kwam in de eerste ronde uit tegen een vriendin en behaalde met 43,332 een nieuw persoonlijk record, goed voor de 12^de tijd, tevens beste tijd van de 6 deelneemsters. In de 2^de ronde kwam ze zo uit in een tweestrijd om de 11^de plaats tegen een man die 7/10" sneller reed in de eerste ronde. Van dergelijke uitdagingen lust onze dame wel pap en ze perste er alles uit. Reeds na 42,230" bolde ze binnen en klopte zo haar tegenstander, elfde plaats, eerste dame, niemand van de andere dames reed sneller. Met een verbetering van haar persoonlijk record met 1,5" en een mooie rangschikking mag ze tevreden terugkijken naar deze challenge en het winterseizoen mag voor haar nu spoedig starten.
Bury
Twee rode ridders trokken naar het Henegouwse Bury waar ze een mooi parkoers kregen voorgeschoteld. Die 2 waren Tomas en Josse die aan hun laatste opdracht(en) bezig zijn alvorens ze de stap zetten naar het nieuwelingenpeloton. Met in totaal 37 stonden de ASP14 aan het vertrek, ze haspelden hun 40 km aan een mooi tempo af en haalden een gemiddelde van meer dan 35 km/h, snel genoeg om een deel van de vertrekkers onderweg kwijt te spelen, maar niet snel genoeg om met een klein groepje naar "den arrivée" te trekken, een peloton van 26 sprintte na iets meer dan een uur voor de bloemen, Tomas rook zijn kans op het podium en haalde zwaar uit, een mooie 5^de plaats werd zijn deel, Josse eindigde op de 20^ste plaats.
Diksmuide
In Diksmuide werd het veldritseizoen voor aspiranten op gang geschoten. Vier van onze rode crossers trokken dan ook vol overgave westwaarts voor de slag om de Ijzer. Bij dit weer trekken de meesten liever nog wat verder westwaarts voor een terrasje aan zee, maar niet onze renners. Diksmuide staat traditioneel garant voor een mooi en gevarieerd parkoers en dat was dit jaar niet anders. Bij het crossen is de overgang van categorie per 1 oktober en dus stonden Arthur De Backer en Robbe Van Herpe voor het eerst als aspirant aan de start in een groep van 26. Zij reden een mooie cross, Arthur viel als 11de net buiten de top-10 en Robbe reed even later als 20ste over de streep. Arno schoof ook een categorie op en nam plaats in een peloton van 31 ASP13, op het einde van de rit kwam hij als 24ste binnen.  Senne stond aan de start bij de ASP14 waar zich eveneens een totaal 31 renners hadden aangeboden. Senne laat het wegseizoen aan zich voorbijgaan en focust volledig op het veld waar hij zich echt kan uitleven. Hij heeft deze zomer hard getraind op Rhodos en hij wist dan uitstekend van zich af te bijten. Met een 14^de plaats kon hij dan ook leven. Op naar de volgende opdracht.

Een dikke proficiat aan alle renners die ook dit WE onze clubkleuren verdedigden.

Willem trok naar Ravels om deel te nemen aan de MTB-wedstrijd aldaar. De mama wou ook sportief zijn en ging met de auto op vossenjacht wat haar al dadelijk een trofee opleverde nog voor de aankomst in Ravels: een zwaar gedeukte auto.
Willem trok er hem niet teveel van aan en ging als rode ridder van start in een peloton van 41. "MTB is fun" is het motto van onze krijger en na de gedeukte auto nam hij liever geen risico's, zeker niet op een gedurfd BMX-circuit dat in het parkoers was opgenomen. Bij dit mooi nazomerweertje is met de MTB hossen in de Kempense bossen iets waar een jonge renner ten volle kan van genieten en zo hoort het. Willem bolde als 32^ste over de streep en keerde "moe maar voldaan" zoals dat heet terug naar Melle. Bij aankomst bleek dat hij net wat meer geluk heeft gekend dan ons ex-lid Tiesj Benoot vorige week want zijn versnellingsapparaat was afgebroken, voor Willem gelukkig wel na de aankomst.
Volgens de laatste berichten dus genoeg pech op één dag om het dadelijk op afdoende wijze door te spoelen. Volgende week beter.

In Frasnes-les-Anvaing, deelgemeente Forest hadden ze afspraak met zon en wind. Slechts weinig deelnemers kwamen opdagen voor een nochtans selectief parkoers met een stuk licht bergop waar de wind licht in het nadeel stond, daarna een mooie afdaling gevolgd door een nieuwe helling naar de aankomst met de laatste hectometers vals plat naar beneden.
Twee vermisten van gisteren aan de start: Katrijn en Matthias.
Katrijn wist zich als enig meisje omringd door 10 jongens van bij de start dus verzekerd van de eerste plaats en de 12^de overwinning van het seizoen. De eerste ronde bleek een verkenning en werd bijna niemand gelost. In de tweede gooide Ryan Seghers een bommetje en viel alles in stukken uit elkaar, een leiderstrio, een tweede trio, Katrijn,  een duo en nog twee solisten. Katrijn had haar voetbalmatch van daags voordien nog in de benen en verkoos zich te laten inlopen van het duo achter haar. Eerst verloren ze veel veld, maar toen bleek de verstandhouding vooraan helemaal zoek, de eerste twee trio's liepen samen en ook dan lukte het niet om er vaart in te krijgen, een oma die naar de bakker fietst raakt even snel vooruit. Eens Katrijn en haar metgezellen dit vernamen trokken zij hun tempo op en 3 ronden voor het einde kregen ook zij terug aansluiting. Het tempo bleef uiterst laag, minder dan 20 km/h, wat haar toeliet op adem te komen en de sprint voor te bereiden. Zij ging vol mee en bleef tot op de lijn in de running voor de vierde plaats, maar moest uiteindelijk vrede nemen met de vijfde stek.
Bij de ASP14 waren er maar 8 vertrekkers waaronder Matthias. Hier werd er bij de aanvang ronden lang aan wielertoerisme gedaan wat vriendelijke renners, zoals Matthias, zelfs toeliet om te zwaaien naar hun supporters. Even voor halfkoers vonden enkelen dat het zo niet verder kon en zij trokken het tempo op en alles viel in stukken uit elkaar, een leidersduo, een solist, een ander duo, een nieuw duo met Matthias en nog een solist(e). Matthias zijn kompaan probeerde hem even te verschalken in de helling maar mits een korte sprint in de afdaling kon hij terug aansluiten. Zij moesten een ronde voor het einde sprinten voor hun plaats, maar dit werd laat aangekondigd, te laat voor Matthias om plaats 6 nog te veroveren en dus moest hij vrede nemen met de 7^de stek.
Dit maakt dat er dit WE 20 van onze aspiranten in actie kwamen en dat einde seizoen. Proficiat aan al onze renners voor hun prestaties.

Een zaterdagnamiddag eind september, een zonnig nazomerweertje en het laatste weekend met wedstrijden in Vlaanderen. Wat kan een gemotiveerde aspirant zich nog meer wensen om de fiets boven te halen en zich te meten met de rest van het peloton? Zo dachten er ook 18 leden van ons rode leger over en ze begaven zich naar Wetteren. Ware het niet van hier en daar een bijeenkomst of een voetbalwedstrijd wij hadden er 20 of meer aan de start gezien. Allemaal klaar om rondjes te draaien op het vlakke parkoers in en om het industrieterrein aan Recticel.
Bij de ASP12 zorgden wij voor 5 van de 30 vertrekkers. Het bleef een vrij gesloten wedstrijd met wel enkele aanvallen maar deze werden steeds gecounterd waardoor een bijna voltallige peloton zich aanmeldde voor de eindsprint. Daar stond terug geen maat op Milan die als eerste over de meet bolde met in zijn zog Artuur, voor de tweede keer dit seizoen lukten zij de dubbel. Iets verderop in het peloton finishten Fabrice (18), Timon (25) en Fleur (27). Fleur mocht als derde meisje mee het podium op.
Bij de ASP13 kwamen niet minder dan 10 van onze boys aan de start, op een totaal van 33 vertrekkers is dat niet mis. Enkel boys dit keer want onze jongedame was aan het sjotten. Hans riep de discipelen samen voor de koers en voor het eerst kregen ze een echte tactische bespreking. Door hun overmacht moesten ze de koers in handen nemen en elk op beurt aanvallen terwijl de rest dan de koers stil moest leggen in de achtergrond. Onze manschappen volgden dit marsorder goed op maar de tegenstand liet zich niet ringeloren en haalde keer op keer de aanvallers terug. Twee ronden voor het einde sloegen buikkrampen Tjebbe uit koers, maar voor de rest kwam zowat onze ganse bende met het bijna voltallige peloton naar de meet gestormd. Jordy verscheen als eerste uit de bocht en hield lang het commando maar net voor de streep wist een andere zich nog voor hem te sprinten. Toch een mooie tweede plaats die aantoont dat de conditie snel terug was. Verder kwamen in volgorde over de streep: Gilles (13), Jonas (15), Sandrino (16), Jelle (22), Jarno (24), Thibault (25), Senne (27) en Isaak (28).
Bij de ASP14 waren er 3 rode musketiers op post die plaats namen in het peloton van 47 renners. Josse kende al bij de opwarming problemen met zijn machine want de ketting bleek weerbarstig, wat geen goed voorteken bleek te zijn. Het peloton trok zich op gang en ook hier tal van aanvallen maar geen die ver droeg. Na een tijdje kregen wij een voorwacht van een 30-tal renners terwijl er achter hen wat verbrokkeling was. Josse zijn tweewieler had echt een nukkige bui, hij zette al zijn rem open, maar na 5 ronden kreeg hij een klapband en was het einde verhaal, gelukkig kon hij zich rechthouden zodat hij volgende week revanche kan nemen. Intussen konden Willem en Casper goed mee met het peloton. Willem was uit de eerste gelederen niet weg te branden en waagde ook een uitvalspoging met een sterke kompaan, de latere winnaar, maar het peloton liet niet begaan. Een podiumplaats gunden ze onze vriend niet. Drie maal is scheepsrecht en dus ook hier weer een groepsspurt waarbij Willem en Casper meestal niet vooraan te vinden zijn, ook nu niet, zij eindigden resp. 22^ste en 24^ste. Casper blikt wel tevreden terug want hij had eindelijk terug goede koersbenen en kan zo het seizoen afsluiten met een positief gevoel.

Naar aloude traditie is een van de laatste wedstrijden van het seizoen de vlakke rit in Bottelare. Ze hebben daar bijna steevast afspraak met het goede weer, zoals ook weer dit jaar. Dit lokte 17 aspiranten van ons rode leger en de volledige trainersstaf naar de St Annaparochie.
Bij de ASP12 tekenden 26 renners het blad, daaronder 5 roodhemden of dus bijna 1/5 van het peloton. Van in de eerste ronde verbrokkeling alom. Milan schuift mee met een zeer vroege aanval en vormt samen met 2 andere renners een koptrio. Fabrice heeft na zijn lange afwezigheid al snel terug de goede vorm beet en weet zich te verschuilen in de buik van het peloton. Artuur heeft het wat lastiger op dit soort parkoers en moet het peloton laten gaan. Fleur en Timon zitten in een volgend groepje waar ze hun deel van het werk opknappen. Ronden lang blijft het peloton op zeer korte afstand van het koptrio maar ze komen geen meter dichter. Fabrice blijft zich daar gedeisd houden en Artuur vervoegt zijn ploegmakkers Fleur en Timon. Iets over halfkoers versnelt het kopgroepje even waardoor de voorsprong vergroot en de veer breek bij het achtervolgend peloton. De voorsprong wordt groot genoeg opdat het trio het zich kan veroorloven pokerend de laatste rechte lijn in te gaan. Wanneer de spurt tenslotte toch op gang komt blijkt Milan eens te meer te sterk voor zijn vluchtgezellen. Fabrice zit mooi geplaatst om de eindsprint voor de 4^de plaats aan te gaan maar wacht net iets te lang om zich op gang te trekken en raakt ingesloten, maar hij haalt toch nog de 18^de plaats. Wat later spurt het groepje met onze 3 ploegmakkers voor hun plaats, Timon wordt 23^ste, Fleur 24^ste en Casper 25^ste. Voor Fleur betekent dit opnieuw de 2^de plaats, de winnares zat bij haar in het groepje, maar bleek iets sneller aan de eindmeet.
Bij de ASP13 kleurt het peloton zo mogelijk nog roder met 7 renners van onze ploeg op een totaal van 28 of dus 1 renner op 4. Deze wedstrijd kent een waar "accordeonverloop" waarbij de snelheid eens heel hoog (tot 58 km/h !!) gaat en wat later wordt er terug gereden zoals in een zondags uitstapje van de wielertoeristen. Bij de pieken steeds verbrokkeling alom, wat later algehele hergroepering. Slechts 2 renners kunnen niet terug aansluiten en daarbij geen enkel roodhemd. Finaal komt het tot een massasprint met een peloton van 26 renners met daarbij dus al onze discipelen. Jonas, Jordy en Katrijn sprinten mee op de eerste gelederen, onze dame krijgt op 100m van streep wel te maken met een nukkige ketting en moet zich gewonnen geven, zo niet J&J. Jonas mist op een haar het podium en wordt 4^de terwijl Jordy beslag kan leggen op de 6^de plaats. Gilles wordt 13^de, Katrijn 15^de en 2^de meisje, Tibault 17^de, Jarno 21^ste en Jelle 24^ste. Van een mooie prestatie gesproken.
Bij de ASP14 tekenden 38 pedaalridders present waaronder terug 5 van de onzen. Voor Igor was het zijn wederoptreden na een lange periode van gedwongen afwezigheid. Ook hier gaat de snelheid op en af als bij een kermisrusp. De eerste piek is er voor Igor wat te veel aan. Hij rijdt nog wat verder maar stapt ten slotte uit koers. Onze vier anderen blijven mooi in het peloton waar dit keer wel de achterdeur open gaat. Een valpartij maakt dat de groep wordt uitgedund maar ons viertal blijft vlot meedraaien. Even over halfkoers moet ook Casper de rol lossen terwijl Willem, Josse en Tomas zich tonen vooraan. Op enkele ronden van het einde springt Tomas vlot mee met de latere winnaar, Willem en Josse presteren hun aandeel in de afstopping maar Tomas beseft al snel dat hij op weg is met iemand een groter gabarit en dat het zelfmoord is om dit tempo te willen volgen en keert terug naar het peloton. Wanneer na 14 ronden het peloton zich aandient voor de sprint voor de 2^de plaats vinden wij Tomas in de frontlinie. Hij rijft zo de 4^de top-10 van de namiddag binnen door als 8^ste over de streep te bollen. Willem en Josse hebben een minder snedige sprint en bollen broederlijk als 17^de en 18^de over de streep. Casper bolt als 25^ste over de mooie witte lijn.
Al bij al een mooie namiddag waar onze rode ridders zich mooi getoond hebben en bewezen hebben dat zij ook op het einde van het seizoen nog steeds meestrijden zoals het hoort.

Wortegem
In Wortegem is het steeds kwaad kersen eten op een zwaar parkoers putteke Vlaamse Ardennen. Om mee te kunnen stop je best wat anders dan een Wortegemsen in je bidon, hoewel de ASP13 en 14 met de koude regen best wat brandstof konden gebruiken.
Het zware parkoers en de aangekondigde regen konden het rode leger echter niet thuis houden en met niet minder dan 15 verschenen ze aan de start.
Bij de ASP12 waren er 4 van de 36 vertrekkers uit onze club. De groep hield er een goed tempo op na en reeds na de eerste van de 7 ronden kwam er afscheiding. Voor Fleur lag de snelheid wat te hoog en haar broer Fabrice maakte kort nadien een tuimelperte waardoor beiden uit de voorwacht verdwenen maar zij konden elk bij enkele andere renners aansluiten om zo verder aan hun come-back te werken. Artuur werd opgehouden door de val van Fabrice, moest de groep laten rijden en maakte zijn wedstrijd solo vol. Milan bleef in de kopgroep die finaal ook naar de streep trok, in de lange spurt leek hij het eerst te halen, maar in laatste hectometers kwam de Westvlaamse kampioen hem nog voorbij. Artuur en Fabrice kwamen als 28^ste en 29^ste over de streep en Fleur bolde kort na hen over de streep en claimde zo de 2^de stek bij de meisjes.
Eens het podium van de jongsten achter de rug gingen de hemelsluizen langzaam maar zeker open. Toen de 35 vertrekkers van de ASP13 aan de start stonden was de hemel zwart en het peloton rood met eventjes 8 renners van onze club aan de start. Van in de eerste ronde was het duidelijk dat veel renners liefst zo snel mogelijk uit de regen waren en dus werd er een deftig tempo op na gehouden. Van onze 8 waren enkel Jordy, Jonas en Katrijn in staat het peloton te volgen. Tjebbe had wat op zijn adem getrapt en moest de eersten laten rijden en voor Gilles, Sandrino, Senne en Jelle was deze snelheid op dit parkoers wat te hoog maar zij leverden mooi weerwerk op de tweede rij. Zij kwamen allen in een of ander groepje terecht waar zij mooi koers maakten. Op enkele ronden van het einde kwam de intussen traditionele versnelling van Robin O. en weg was hij, eerst met nog 1 renner bij hem, de ronde nadien solo. In de groep die voor de derde plaats zou spurten, en tevens voor de eerste plaats bij de meisjes zaten nog steeds Jordy, Jonas en Katrijn. In de laatste ronde ging Jonas nog aan de haal om de 3^de plaats binnen te halen, maar de helling naar de aankomst was net iets te lang en hij kreeg de spurtende groep nog over hem, een 12^de plaats werd zijn deel, Jordy werd 16^de. Katrijn kwam in de lange sprint bergop wat krachten te kort tegen Sophie en moest deze week tevreden zijn met zilver. Tjebbe won met glans de sprint van de tweede groep om zo de 23^ste stek op zijn naam te zetten, direct gevolgd door Gilles die 25^ste werd. Kort nadien kwamen Sandrino, Senne en Jelle binnen op de plaatsen 28, 29 en 30.
Hoe ouder de renners hoe minder medelijden dachten de weergoden en de ASP14 kregen bakken water over hen en moesten koersen in straten die zowat blank stonden.
Bij de 57 vertrekkers 3 rode musketiers. Omdat het parkoers groot genoeg was moesten ze 16 ronden afleggen, goed voor meer dan 48 km. Na 5 ronden reed een kopgroep weg van zowat 40 renners en ons trio was erbij. Halfkoers werd de gaskraan verder open gedraaid en was verbrokkeling de best passende term om de gevolgen te beschrijven. Josse kon mee met de kopgroep van 13 maar slaagde er in om zijn bril te verliezen wat maakte dat de striemende regen en de wind zijn zicht belemmerden en hij het niet in de gaten had dat een groep van 10 wegreed. Plaats 13 kon hij evenwel vasthouden tot aan de eindstreep. Tomas zat in een volgende groepje van een 10-tal renners en Willem reed in een quintet op schootsafstand van de groep met Tomas maar zij raakten niet dichter, ondanks het motiverende gezelschap van de latere winnares bij de meisjes. Finaal kwam Tomas als 21^ste over de streep en Willem als 28^ste met vingers blauw van de "kouw", net als de rest van het peloton totaal verkleumd.
In elk geval een dikke proficiat aan alle renners die zich als echte Flandriens op dit parkoers toonden. Op de galerij zullen de foto's komen van de verschillende fotografen die wij langs deze weg danken, evenals de RTP voor de ASP14.

Bijlagen:
http://competitie.dewielerbond.be/Nieuwsbericht.aspx?Categorie=7&NieuwsberichtID=287   

Stekene
Op het industrieterrein in Stekene wordt jaarlijks op een biljartvlakke omloop een mooie wielerdag voor de jeugd georganiseerd. Nadat 's morgens enkele miniemen er aan de slag waren tekenden in de namiddag 8 aspiranten present, en of wij aanwezig waren, met 3 podiumplaatsen geef je een visitekaartje af.
De ASP12 stonden met 22 aan de start voor hun 10 ronden. Daarbij Fleur en Fabrice die met een brede glimlach hun wederoptreden maakten. Ondanks hun maandenlange afwezigheid wegens ziekte toonden ze zich sterk. Van bij de start werd er duchtig de pees opgelegd. Fleur haakte snel af maar wist zich in het gezelschap van enkele jongemannen die bereid waren om er samen met haar voor te gaan. Artuur en Fabrice bleven mooi vooraan, in de derde ronde waren ze even niet bij de les toen de groep scheurde en moesten ze met nog enkelen een ronde lang jagen om terug aansluiting te krijgen. Daarna viel het vooraan wat stil waardoor Fleur en haar gezellen héél dicht naderden, maar net toen ze aansluiting zouden krijgen brak de hel weer los vooraan. Voor Fabrice en Artuur was het zaak aandachtig te blijven. Bij het ingaan van de laatste ronde schoof Artuur vlot naar voor en daar hield hij stand, maar in de laatste km ontsnapte een renner van het lokale team en Artuur kreeg de kloof niet meer dicht, maar de tweede plek ontglipte hem niet meer. Ook Fabrice sprintte dapper mee en kon zo de 12^de plaats op zijn naam zetten. Even later kwam Fleur binnen met haar groep en zij werd 18^de en eerste meisje. Broer en zus kunnen dus van een geslaagd wederoptreden spreken en Artuur van een mooi succes.
Bij de ASP13 moest de groep van 22 het rondje 13 keer afmalen. Katrijn stond naast Sophie aan de start en Isaak en Senne tekenden eveneens present. De 2 dames hadden duidelijk een goede opwarming achter de rug want ze vertrokken als een pijl uit een boog om te beginnen aan een heuse koppeltijdrit. De jongens raakten niet dadelijk georganiseerd en zo konden de ladies hun voorsprong handhaven. Senne moest het peloton laten rijden en vond enkele strijdmakkers om een groepje te vormen, Isaak bleef mooi in het peloton. Toen in het begin van de 4^de ronde één van de favorieten een aanval opzette smolt de voorsprong van de 2 vriendinnen weg en bij het ingaan van de 5^de ronde werden ze bijgehaald. Voor Isaak was deze ruk er teveel aan en hij reed op zijn eentje dapper verder. Eens de meisjes bijgehaald keerde vooraan de rust even terug. Er kwamen zelfs nog enkele renners terug aansluiten, maar toen wat later er terug werd aangevallen werd de kopgroep uitgedund tot 10 renners, waarbij nog steeds de 2 dames. Enkele ronden voor het einde vertrok in 2 schuifjes een drietal dat niet meer werd bijgehaald. In de sprint voor de 4^de plaats ging Katrijn vol de strijd aan met de groep en kon zo winnen van Sophie, meteen de elfde van het seizoen. Isaak werd voor zijn doorzetting beloond met de 15^de plaats en Senne kreeg de 19^de op zijn naam.
Bij de ASP14 stonden er 29 namen op het blad waarbij Matthias en Casper onze kleuren verdedigden. De oudste groep wou duidelijk het snelheidsrecord verbreken want ze gingen er als een raket vandoor, alsof ze waren vergeten dat ze 18 ronden moesten fietsen. Verbrokkeling alom dus van bij het begin en vooraan bleef het maar aanvallen regenen. Casper en Matthias moesten vrij snel de rol lossen en zochten elk het gezelschap van één van de aanwezige rensters op in een groepje waarin ze gaven wat ze konden. Vooraan bleven ze rijden alsof een groep wespen achter hen aan zat waardoor de eerste groep veel van de deelnemers dubbelde. Het groepje met Matthias moest daardoor ook vroeger spurten en daar toonde hij zijn snelle benen want hij won deze eresprint met brio, goed voor de 23^ste plaats. Casper had stand gehouden in de eerste achtervolgende groep die nog voor de 10^de plaats mochten sprinten. Het vet was echter van de soep bij onze vriend, maar hij kon zich toch als 16^de plaatsen.

Gistel
Willem trok richting Vlaamse kust en bond de strijd aan met 31 lotgenoten voor 20 rondjes over een zeer bochtig parkoers in de dorpskern van Gistel. Daar Willem veel familie heeft in onze kustprovincie was de lokale supportersclan ook weer present. Na 5 ronden kwam het sein dat de snelheid omhoog mocht en sloeg de vlam in de pan, enkele ronden verder was er een kopgroep van 16 met daarbij onze rode ridder. De supporters gaven hem (over)moed en hij trok ten aanval maar door de hoge snelheid vooraan werd hem niet meer dan een halve ronde glorie gegund. Op dus naar de streep, Willem spurtte vlot mee en hield nog 2 renners van de kopgroep achter zich wat dus recht gaf op de 14^de plaats. Maar de wind en de hoge snelheid had de jury parten gespeeld want een vijftal gedubbelde renners waren ondanks de oproep om uit koers te stappen toch doorgereden en werden in de groep geklasseerd, waardoor onze vriend administratief op plaats 19 werd ingeschreven. Er zijn weliswaar erger zaken in het leven, maar bij gebruik van transponders, zoals dit seizoen in Vlaamse Brabant en reeds jaren bij onze noorderburen, zijn deze vergissingen uitgesloten. Laat ons hopen dat het gebruik van dit betaalbaar kleinood snel verder wordt ingeburgerd.

Van harte proficiat aan de renners die vandaag hun koersschoenen aanbonden om onze kleuren te verdedigen.

In Ottergem is het parkoers niet lang (1,5km) maar het is een kuitenbijterke met een lange straat bergop en een afdaling met enkele verraderlijke bochten. Ideaal dus om er een harde koers van te maken.

Bij de ASP12 stonden er 24 renners aan de start waarbij 3 rode musketiers om 13 ronden te strijden voor de bloemen. Na een korte verkenning ging het tempo omhoog en Arno liet het peloton rijden waar Timon en Milan aanwezig waren. Deze laatste wou het eens proberen zonder zijn spurterskwaliteiten aan te spreken en 4 ronden voor het einde verhoogde hij het tempo zodanig dat niemand hem nog kon volgen. De rest van het peloton verhoogde toen ook even de snelheid en dat was er net te veel aan voor Timon die toen de groep liet rijden. Milan peddelde intussen rustig verder en kwam met bijna een halve minuut voorsprong over de streep. Timon haalde de 14^de plaats en Arno die dapper en aan een mooi tempo was blijven rijden klokte een plaatsje verder af.
Bij de ASP13 telde men 26 inschrijvingen waaronder terug 5 van ons rode leger. Na de eerste ronde zette Jordy een eerste aanval in maar hij werd terug tot de orde geroepen door het peloton. Bij het ingaan van de tweede ronde begon het te regen en toen bleek dat het niet dadelijk zou stoppen was dit voor Ryan Seghers het signaal om de snelheid op te drijven om zo de wedstrijd sneller te beëindigen en wat eerder uit de regen te zijn. En die poging deed hij met succes, maar wat te heftig voor de rest. Het peloton probeerde er achteraan te gaan maar tevergeefs, hij was solo de pijp uit, m.a.w. de vogel was gaan vliegen. Door deze versnelling viel het peloton in verschillende groepjes. Jordy, Jarno en Jonas zaten in de eerste achtervolgede groep. Jelle en Gilles in groep 2. Er kwamen verscheidene aanvallen waaronder 2 van Jonas maar telkens zonder resultaat. De groep kreeg zich niet echt georganiseerd en verloor meer en meer terrein op de koploper. Jarno moest door deze tempowissels wel lossen en belandde zo in de groep van Jelle en Gilles. Eén ronde voor het einde moesten ze spurten voor hun plaatsen. En dat hebben ze zeker gedaan. Jelle werd 17^de, Jarno 20^ste en Gilles 22^ste. In de laatste ronde wist Jordy zich goed te plaatsen en zo haalde hij in de sprint een mooie 7^de plaats. Jonas zat iets verder en kreeg plaats 11 toegewezen.
Voor de weergoden was dit het teken om te stoppen met regenen.
Bij de ASP14 werden er 33 rugnummers uitgedeeld, daaronder twee aan het duo Tomas en Josse. De eerste 3 ronden werd er zeer snel gekoerst waardoor er een kopgroep ontstond van een 10-tal renners waaronder Josse. Tomas moest even passen en zat in een achtervolgende groep. De ene ontsnappingspoging volgde de andere op, het ging ook voor Josse iets te snel en hij liet zich wijselijk afzakken naar het peloton. De vele ontsnappingspogingen en het hoge tempo eisten iets voor halfweg hun tol op dit parkoers en de kopgroep nam wat gas terug. Dat was het moment waarop Tomas, opnieuw kon aansluiten. Alles was opnieuw te doen. De volgende ronde demarreerde een groepje van 3 met daarbij de Belgische kampioen, die er op het einde van de wedstrijd nog alleen van doorging. Ook Josse en Tomas kozen voor de aanval en sprongen tijdens de laatste ronde op de klim weg uit het uitgedunde peloton , net genoeg om in de eindsprint met enkele meter voorsprong over de streep te bollen. Tomas eindigde zo 4^deen Josse 5^de wat een prachtprestatie is.    

Proficiat aan de 10 roodhemden voor hun puike prestaties.

Onze aspiranten waren ondanks het nachtelijk onweer en de middaghitte met velen actief op verschillende fronten.

Nukerke
Het leeuwenaandeel trok naar Nukerke, waar in totaal liefst 11 leden van onze renstal aan de start verschenen, waar zij ook allen het einde haalden ondanks het loodzware parkoers en wat onheil. In putteke Vlaamse Ardennen is het niet meer dan logisch dat er stevig moet geklommen en gedaald worden en dat hardt een renner wel.
Bij de ASP12 stonden er 27 handtekeningen op het wedstrijdblad, daaronder 3 van de onzen. Zij kregen 8 ronden van 2,5 km op hun bord. Na een verkenningsronde aan een eerder voorzichtig tempo werd de snelheid opgedreven en de achterdeur werd opengezet. Arno moest al vlug de hoofdmacht laten rijden maar bleef zoals steeds moedig en karaktervol verder rijden. Enkele ronden verder moest ook Artuur de groep onverwacht laten rijden. Milan bleef mooi vooraan en zoals hij vorige week reeds liet zijn heeft hij zijn beste sprintersbenen teruggevonden want in de laatste hectometers sloeg zijn turbo aan en stond er terug geen maat op waardoor hij de eindsprint won met ruim verschil. Wat later kwam Artuur met zijn groepje aan en hij bleek duidelijk nog over reserves te beschikken want hij knalde in de sprint zijn gezellen naar de achtergrond, zo kreeg hij plaats 13 op zijn naam, maar er zat duidelijk meer in. Arno bleef sterk doorrijden en kwam als 22^ste over de streep.
Bij de ASP13 zoals steeds de hoofdmacht van onze renners, onder de 34 vertrekkers 5 van onze rode brigade. Deze groep kreeg 10 keer het parkoers van 2,5 km geserveerd. Na enkele rustige ronden, de 3 meisjes reden 2 ronden voruit, werd de gas stilaan opengedraaid door de jongens met de al iets zwaardere motoren en ging ook hier de achterdeur open. De onzen reden wat ze konden, Jelle en Isaak moesten snel passen maar reden toch sterk verder op dit veeleisende parkoers. Jordy, net terug van vakantie raakte even later ook licht achterop, hij bleef lang vechten om terug te keren, maar telkens hij bijna aansluiting kreeg versnelde men terug vooraan terwijl hij alleen reed. Iets na halfkoers moest ook Katrijn de rol lossen, samen met de Belgische kampioene had ze het zo lang uitgezongen in het peloton, maar toen ging langzaam haar lichtje uit, Jonas bleef nog even vooraan maar wat later moest ook hij de eersten laten rijden om tenslotte als 17^de te eindigen. Jordy haalde Katrijn nog bij in de laatste ronde en kon haar nog verslaan in een eresprint voor de 23^ste plaats, Katrijn werd zo wel 2^de bij de meisjes. Isaak kwam als 32^ste en Jelle als 34^ste over de streep. Onze renners dankten wat graag enkele barmhartige Samaritanen die nu en dan wat water in hun gezicht en nek spoten, het was echt nodig om niet oververhit te raken en de koers gezond te houden.
De ASP14 moesten ook 10 ronden afwerken, maar dan wel over een ronde van 4,75 km, bij dergelijke temperaturen wordt vanwege de afgevaardigden dan gelukkig extra bevoorrading toegelaten. Dit was echt nodig om te voorkomen dat renners over hun toeren gaan en hun gezondheid zouden schaden. De 56 starters waren er meer dan dankbaar voor, zo ook onze drie musketiers die aan de veldslag deelnamen. Ondanks enkele aanvalspogingen raakte hier niemand weg, er werd wel een deel van het peloton gelost, maar onze drie ridders bleven mooi in de voorwacht meestrijden. In de laatste ronde rook Tomas zijn kans om mee te strijden voor een dichte plaats en hij wrong zich naar de tweede rij, in de voorlaatste bocht sloeg het onheil echter opnieuw toe en raakte hij betrokken in een valpartij. Dag ereplaats, plaats 45 werd zijn deel, jammer want hij voelde zich echt sterk. Josse en Casper zaten iets verder in de groep en reden als 27^ste en 34^ste over de streep.

Uitgebreide fotoreportage van Nukerke op de galerij

Veldegem.
In het Westvlaamse Veldegem weten ze van aanpakken. Na de nachtelijke doortocht van een windhoos wisten ze toch nog alles tijdig klaar te krijgen voor de wedstrijd.
Bij de ASP12 werden 28 vertrekkers geteld waarbij Timon. Hij wou zijn lekke band van vorige week zo snel mogelijk wegfietsen. Hij hield mooi stand in het peloton. Halfweg was er een zware valpartij van enkele renners, maar Timon deelde gelukkig niet in de brokken. Na 21 km aan een gemiddelde van 31km/u stormde het peloton naar de meet. Timon zat er midden in en kon beslag leggen op een mooie 15^de plaats.
Bij de ASP13 waren er 30 vertrekkers waaronder onze Senne. Hij startte sterk en kwam zelfs door op kop van het peloton. Even later sloeg ook hier het noodlot toe, een renner net voor hem kwam ten val en Senne moest alles dicht gooien, hij ging over kop en landde onzacht op zijn schouder, hij werd afgevoerd met de ambulance, maar na verzorging bleek de schade toch nog mee te vallen. Kneuzingen aan heup, rug en schouder zullen hem enkele pijnlijke nachten bezorgen en ook de fiets zal even moeten opgelapt worden, maar na de eerste schrik lijkt het dat Senne snel weer op zijn pedaalpaard zal kunnen rijden, dat wensen wij hem in elk geval van harte toe.

Saint Ghislain
Matthias en Willem trokken naar het Waalse Saint-Ghislain. De organisatoren waren er heel blij mee want slechts 9 ASP14 namen de start en het organisatorisch werk voor 9 is even veel als voor 50. Daar er bij de ASP13 enkele renners medische verzorging nodig hadden ten gevolge van de hitte besliste de jury hier om de wedstrijd in te korten van 40 naar 30km, andere bazen, andere wetten, maar even goed met het oog op de gezondheid van deze jonge snaken. Willem was nog maar terug van chirokamp en wou eens zien of er al dan niet roest op zijn gewrichten zat. In de eerste 5 ronden werden enkele aanvalspogingen genoteerd, zo ook van Matthias, maar men liet hem niet rijden. In de 6^de ronde knalde Willem op zijn beurt weg uit de groep en hij kreeg het gezelschap van 3 stevige bonken. Daar zij zich allen zeker wisten van podium was de samenwerking perfect en het trio reed zich de ziel uit het jonge lijf. Zij reden echter te snel want dubbelden de andere 6 renners. Met de meet in zicht voelde Willem de benen leeglopen en hij stelde zich tevreden met de derde plaats, meteen zijn eerste podium. Matthias was met een andere renner wat achterop geraakt, hij wilde wel terugkeren op het pelotonnetje maar kreeg geen steun van zijn gezelschap die echter wel de lef had om Matthias in de sprint te verslaan, waardoor hij vrede moest nemen met de 9^de plaats.

Een dikke proficiat aan al onze helden die de loden zon trotseerden om onze truien te laten schitteren in de verschillende wedstrijden en op 3 podia. De slachtoffers van de valpartijen wensen wij spoedig herstel.

De vakantie loopt op zijn einde, de renners gaan terug aan de slag en wat een WE voor onze rode brigade met 3 podiumplaatsen en nog enkelen in de top-10.

Wilrijk
Timon trok naar Wilrijk om zich eens met de Antwerpenaren te meten. Hij trok met een goed gevoel naar het oosten, maar kende mega-pech. Een lekke band in de tweede ronde sloeg snel alle ambities stuk. Volgende week nieuwe kans met nieuwe band.

Beernem.
Net over de provinciegrens in Beernem was er afspraak op een mooi parkoers met een licht hellende aankomst. Tal van rode ridders trokken dan ook oostwaarts met hun stalen ros om er een steekspel aan te gaan met hun leeftijdsgenoten onder het goedkeurend oog van hun trainers.
Bij de ASP12 meldden zich 34 renners en daarbij stonden Milan en Artuur. De wedstrijd werd gekruid met verscheidene aanvallen, maar deze werden stuk voor stuk geneutraliseerd waardoor het tot een pelotonspurt kwam. Onze strijders bleken beiden hun beste sprintersbenen teruggevonden te hebben want Milan kon als eerste de streep overschrijden en Artuur als tweede. Meteen een droomstart voor een superdag van de onzen.
Dit resultaat inspireerde duidelijk onze ASP13, bij 38 starters 5 renners van de Gentse nl. Senne, Jarno, Isaac, Tjebbe en Jonas. Op het einde van de eerste ronde was er reeds een onverlaat die aan ontsnappen dacht maar Tjebbe was heel alert, sprong direct in het wiel riep hem tot de orde. Bij het einde van de 2de ronde een nieuwe poging en nu was het Jarno die erachteraan ging. Toen wisten ze in het peloton reeds dat ze met die rode krijgers moesten rekening houden. Het werd daardoor rustiger waardoor de hele groep lang samenbleef. Twee ronden voor het einde speelden de weergoden spelbreker, het begon te regenen waardoor de weg gevaarlijk glad werd en een valpartij bleek onvermijdelijk. Tjebbe en Jonas konden deze nog ontwijken en slaagden er in vooraan in het peloton te blijven. Isaac, Senne en Jarno hadden minder geluk. Zij moesten voet aan de grond zetten en zagen het peloton van hen wegrijden. Het werd ook hier een mooie sprint waarbij Tjebbe vol het gevecht aanging voor de 3de plaats en hierin slechts nipt de duimen moest leggen en dus met de 4de stek net naast het podium tuimelde. Jonas gaf ook plankgas en eindigde op de 6de plaats. Jarno, Senne en Isaac volgden kort erna het peloton mooi samen op resp. plaatsen 24, 25 en 26.
Bij de ASP14 stonden er 49 namen op het wedstrijdblad met daarbij Josse en Casper, deze laatste hernam de competitie na 5 weken. Het peloton zat vol met kleppers maar dat is voor iemand als Josse een extra stimulans. Het peloton raakte systematisch uitgedund, maar hij hield mooi stand. In de voorlaatste ronde raakte een renner voorop en dat werkte inspirerend op hem. In de laatste ronde achtte Josse zijn moment gekomen en koos op zijn beurt het hazenpad. Hij schraapte eens goed in zijn krachtenarsenaal wat volstond op het peloton voor te blijven en zo een mooie tweede plaats op zijn naam te zetten. Zo veel moois maakt indruk en het bloemenmeisje koos dan ook zonder aarzelen zijn kant van het podium. Casper had het wat lastiger en liet het peloton rijden en vocht in de achtergrond stevig door en kon zo nog op de 30^ste plaats eindigen, wat zeker mooi is na een competitiestop van 5 weken.

Meer foto's te bekijken op de galerij.

Bij de ASP12 waren er tussen de 29 starters 3 van de onzen te vinden. Bij aankomst werd Artuur op de 19de plaats geklokt, Timon op de 25ste met in zijn spoor Arno op de 26ste plaats.

Merchtem
Twee rode ridders zijn naar Merchtem getrokken, of beter gezegd een ridder en "ene jonkvrouwe". 25 rondjes van 1 km kregen de 26 vertrekkers voorgeschoteld. Lichtjes glooiend over brede betonwegen. Jarno komt in de eerste ronden op kop en zet er meteen vaart achter, nadien pendelt hij de ganse koers tussen staart en kop van het peloton, Katrijn weet zich steeds in de eerste gelederen te handhaven. Van de 24 jongens zijn er liefst 10 van de organiserende club Noord-West Brabant. Deze hebben duidelijk een tactiek afgesproken, reeds voor halfkoers valt elk om beurt aan terwijl de rest in het peloton de snelheid drukt. Na telkens ongeveer een ronde wordt de renner ingehaald en even verder springt de volgende renner van de "gele club" weg. De overige jongens weten zich niet echt te organiseren, maar Katrijn biedt een helpende hand en trekt tot 3x toe het peloton terug bij de vluchter van dienst. De club heeft echter zijn zwaarste troef achter de hand gehouden tot 3 ronden voor het einde, nu volgt er geen reactie en in de laatste ronde springt nog een clubmakker weg. Daar haar enige concurrente nog in het peloton zit spaart Katrijn nu haar krachten voor de spurt, zij wordt 5^de in de pelotonspurt, wordt zo zevende en winnares bij de meisjes. Jarno zat ook klaar om een mooie plaats te rijden, maar 3 ronden voor de finish begeeft zijn achterband het en dus einde verhaal voor onze pedaalridder.

Michelbeke
In putteke Vlaamse Ardennen werd over een lastig parkoers gereden met daarbij 4 renners van onze ploeg aan de start. Het parkoers was niet alleen lastig maar was op een aantal plaatsen ook gevaarlijk wat aanleiding gaf tot enkele valpartijen, de regen maakte daarenboven zebrapaden en putdeksels extra glad, het was dus opletten geblazen.
Bij de ASP12 werden er 20 vertrekkers genoteerd. Milan reed mooi mee, maar toen een aantal renners net voor hem vielen moest hij in de remmen en waren er 5 foetsie. Milan probeerde met enkele gezellen nog aansluiting te vinden, maar dit lukte hem niet dels ook omdat er geen onnodige risico's werden genomen. Hij kon wel de 8^ste plaats op zijn naam schrijven.
Bij de ASP13 slechts 17 vertrekkers met daarbij Gilles die na een zware wedstrijd als 15^de over de streep bolde.
Bij de ASP14 waren er 28 starters met daarbij Tomas en Josse beiden net terug uit vakantie en aan hun wederoptreden toe. Er kwam vrij snel afscheuring en er vormde zich een kopgroep van een 12-tal renners waarbij onze beide vrienden. Halfkoers viel ook deze groep uiteen en moest Tomas hen laten rijden, wat later moest ook Josse buigen en deze groep verlaten. Tomas vond op het einde nog wat energie in een verloren hoekje van zijn koerstrui en hij snelt nog enkele renners voorbij waaronder Josse. Onze renners konden zo finaal beslag leggen op respectievelijk de 13^de en 18^de plaats.

Vandaag trokken Katrijn en Willem naar de piste in Rumbeke om deel te nemen aan de meeting. Voor Willem zowaar zijn vuurdoop in de pistemeetings en dat dadelijk op de kleine (166m) en vooral technische piste van Rumbeke, dat kan tellen. Onze beide vertegenwoordigers hebben hun aanwezigheid echter niet ongemerkt gelaten.
Daar er in totaal bij de aspiranten slechts 4 meisjes kwamen opdagen verspreid over de 3 leeftijden werden ze bij de jongens in hun leeftijdscategorie ingedeeld, wel met apart klassementen zoals op de weg gebruikelijk is. Aldus rijden de ASP13 met 4 jongens en 2 meisjes en de ASP14 met 7 jongens en 1 meisje.
Eerste nummer is de baanronde wat op zo'n kleine piste extra explosief is. Katrijn klokt 12,80", het had beter gekund want ze miste wat de start, maar het blijft ruim de beste tijd bij de meisjes en bij de jongens zou dit ook de 4^de tijd geweest zijn.
Voor Willem is dit de eerste keer dat hij een baanronde rijdt, snel nog wat raad gevraagd links en rechts, technisch niet de perfecte start, maar dan er alles uitgeperst en hij zet 12,73" neer, 6^de tijd.
In de scratch plaatst Katrijn halverwege een vlijmscherpe aanval waarmee ze de groep helemaal openrijt. Enkel de 3 sterkste jongens benen haar nog bij en het kwartet raast verder over de piste en zet de rest op een ronde. In de sprint moet ze haar meerdere erkennen in de jongens maar ze wint zo toch opnieuw bij de meisjes.
Voor Willem is het terug uitkijken hoe hij de koerstaktiek zal verteren. Tweemaal zit hij achteraan in de groep als vooraan de sterksten wegrijden, maar tweemaal rijdt hij op zijn eentje het gat dicht en verovert zo heel wat respect bij het talrijke publiek, waaronder Patrick Sercu. In de sprint wordt hij zo 4^de wat hem toelaat wat op te schuiven in de stand.

Na een korte break wordt het derde nummer afgewerkt, opnieuw een tijdrit, dit keer 500m uit stilstand, 3 rondjes dus. Katrijn doet er 46,58" over, een pak sneller dan haar concurrente en terug 4^de tijd van alle ASP13. Willem perst er ook alles uit en komt binnen na 45,62", 5^de tijd. Daarmee schuift hij op naar de 4^de plaats in de tussenstand van het omnium, ex-aecquo met 2 anderen, de puntenkoers wordt dus beslissend.
In de afsluitende puntenkoers klinkt "renner van de Gentse Velosport" wel heel frequent door de speakers want zowel Katrijn als Willem laten zich opmerken. Katrijn mengt zich in elke sprint en vergaart zo telkens punten, zij zet ook een aanval op die enkele renners een verliesronde kost en samen met de 3 sterksten gaat ze de finale ronden in en wil ze van geen plooien weten, sterker nog ze wordt derde in de laatste sprint, resultaat is een nieuwe bloemtuil voor de overwinning in dit omnium en veel respect van het publiek dat haar aanvalslust wist te waarderen. Willem weet wat hem te doen staat: de top-3 van het pak zijn doorwinterde pistiers, iets te sterk voor hem en vooral reeds op een onoverbrugbare puntenkloof voor hem. Maar de rest achter zich houden betekent toch de beste zijn van de rest en dus de 4^de stek. Hij moet 4 klassementsprinten afwerken en mengt zich snel in de debatten. Bij de eerste sprint wordt hij 5^de en valt buiten de punten, dan laat hij zich even verrassen door een aanval maar weet het gat te dichten kort voor de tweede sprint waarin hij als 4^de 1 puntje mee graait. Dat herhaalt hij in de 3^de sprint en heeft zo volop uitzicht op de geviseerde 4^de plaats. Wanneer de groep nog even bekomt van deze sprint acht hij zijn moment gekomen, onder het motto "de aanval is de beste verdediging" plaatst hij een vlijmscherpe aanval. De concurrentie aarzelt even en hij slaat een mooie kloof. Vol in de verzuring blijft hij alles geven en bij de tegenaanval op enkele ronden van het einde valt de rest in stukken uit elkaar, in de laatste ronde gaan eerst de latere winnaar en dan de tweede nog over hem maar mits een finale krachtinspanning weet hij toch de derde achter hem te houden en zo 2 punten aan zijn totaal toe te voegen. De 4^de plaats in de totaalstand is daarmee een feit. Een glimlacht van oor tot oor bij Willem en zijn entourage want dergelijk resultaat op een eerste meeting was zeker niet verwacht. Dit rondjes draaien en aanvallen ligt onze Mellenaar duidelijk wel en smaakt zeker naar meer.
Resultaat van een namiddag in Rumbeke: veel fietsplezier voor de aanwezige jonge renners dankzij een perfecte piste en een even perfecte en bovenal sympathieke organisatie. Volgende week sluit men in Rumbeke de zomer af met een vierde meeting. 

Een verschroeiende hitte (28°C) en een parkoers met het label "Vlaamse Ardennen" meer moet dat niet zijn om eens goed af te zien op de fiets. Wie al eens de wedstrijd in Maarkedal-Kerkem heeft bijgewoond weet dat de helling waarop de eindstreep ligt niet van de poes is. Wie niet over én klimmersbenen én superconditie beschikt krijgt het zwart voor de ogen want het is echt afzien om bij deze hitte op een dergelijk parkoers de door de groep opgelegde snelheden te realiseren.

Bij de ASP12 stonden er 28 moedigen aan de start waaronder onze Arno. Hij reed zoals steeds voor wat hij waard is, hij had echter tot 3x toe kettingpech en dan is het moeilijk om de plaats te halen die je echt verdient. Toch moedig blijven strijden en finaal als 24^ste afgeklokt.
Bij de ASP13 stonden er 34 namen op het wedstrijdblad waaronder 4 van onze club. Voor Senne was het zijn eerste koers, geef toe: zo'n wedstrijd er uitpikken als vuurdoop, dit getuigt van de nodige lef en vooral gedrevenheid. Reeds in de eerste ronde werd de gashendel opengedraaid en viel de groep in stukken uit elkaar. Vooraan voerde Robin O. zijn gekende solo op achterna gezeten door nog twee solisten en daarna een groep van 16 met daarin Tjebbe en Jonas. Zij konden bij deze groep de aansluiting behouden en trokken er mee naar de streep, in de sprint haalden ze alles uit de kast, wat op deze helling sowieso nodig is om boven te raken, en zij konden beslag leggen op resp. de 15^de en 17^de plaats. Wat meer naar achter hadden Isaac en Senne elkaar gevonden en besloten "partners in crime" te worden en trokken samen naar de streep om zo de plaatsen 32 en 33 op hun naam te laten schrijven.
Bij de ASP14 een totaal van 48 vertrekkers waarbij Willem als enige vertegenwoordiger van onze club. Hij reed de laatste maand geen wedstrijd en moest een 3-tal weken van de fiets wegens ziekte waarbij hij antibiotica heeft moeten nemen, toch moedig dat hij dan net in deze wedstrijd de competitie wil hervatten, zeker omdat vanaf nu op deze grote parkoersen bij de ASP14 de lengte mag worden opgedreven tot max. 50km, hier trok men de af te leggen afstand op tot 45km, zijnde 14 ronden. De eerste 4 ronden bleef de wedstrijd gesloten maar dan sloeg het vuur in de pan en werd het peloton in stukken uit elkaar geslagen. Eerst in enkele grote groepen, nadien in steeds kleinere groepjes en solisten. Willem had nog niet de kracht om de eerste groepen te volgen en raakte wat verderop verzeild, hij maalde eerst nog 4 ronden alleen af om zich dan te laten uitzakken bij een kwartet. Hij trok met hen naar de streep en wist nog de 36^ste plaats op zijn naam te schrijven.

Proficiat aan deze 6 rode ridders die hun pedalen lieten spreken en hun fietsros de sporen gaven.