Ik ben nogal een fan van Michiel Hendryckx, niet perse omwille van zijn fotobeelden maar vooral om zijn manier van doen, zijn inzichten in de fotografie, zijn filisofie. Het is ne "pipo". Wie is Michiel ?
Hendryckx bracht zijn jeugd door in het kuststadje De Panne. Sinds 1969 woont hij in Gent. Na de humaniora ging hij aan de Gentse Academie fotografie studeren. Reeds tijdens zijn opleiding was hij actief als persfotograaf voor de krant De Gentenaar. In 1978 kwam hij in vaste dienst bij de Vlaamse Uitgevers Maatschappij (VUM). In hetzelfde jaar kreeg hij een parttimeopdracht als docent fotografie aan de Gentse Academie.
Gedurende de jaren 80 was hij een centrale figuur in het Gentse wereldje van vernieuwende kunst en cultuur. Hij maakte theaterfoto's voor onder meer het Nieuwpoortteater en Etherisch Strijkensemble Parisiana, de performancegroep rond Eric De Volder. In 19861987 begon de samenwerking met de grafisch kunstenaar en illustrator Gert Dooreman, die mede dankzij Hendryckx kennismaakte met de basisprincipes van de typografie en snel zou uitgroeien tot een van Vlaanderens belangrijkste grafisch ontwerpers. Ook vormde Hendryckx een kunstenaarsduo met de barkeeper-kunstenaar (en latere theatermaker) Johan Dehollander; als Hendryckx & Dehollander exposeerden zij rond 1990 conceptuele fotowerken in onder meer galerie Foncke en het Museum van Hedendaagse Kunst in Gent. Enkele jaren later introduceerde Dehollander, die inmiddels als acteur-regisseur voor de Blauwe Maandag Compagnie werkte, Hendryckx bij dit theatergezelschap. Dat leidde tot een reeks opmerkelijke affiches en programmaboekjes, gemaakt in samenwerking met ontwerper Gert Dooreman en gebaseerd op meer dan levensgrote portretten van de acteurs van de Blauwe Maandag Compagnie.
In 1991 nam Hendryckx een sabbatjaar. Over de voetreis die hij tijdens dat jaar maakte, deels in gezelschap van een ezel, verscheen in 1992 het 'jongensboek' Twee Ezels. In 1992 verliet hij de redactie van De Gentenaar en ging voor de VUM-krant De Standaard werken. Gedurende bijna tien jaar was hij fotoredacteur (en zelfs even redactiechef) van het DS-magazine. Sinds 2001 werkt hij als gewoon fotograaf voor De Standaard.
In het VRT-programma De bende van Wim maakte Michiel Hendryckx met musicus Jean Blaute en plastisch kunstenaar/acteur Wim Opbrouck als motard een ronde van Europa. Drie entiteiten die samen op reis gaan en vrienden worden.
Vanaf 7 januari 2005 presenteerde hij het 10-delige reisprogramma Het Bourgondisch complot op Canvas, waarin hij met een schip vanuit Gent over de binnenwateren naar Bourgondië voer. Enige tijd schreef hij voor de website van De Standaard een blog getiteld Boeketje Michiel, dat in januari 2007 werd stopgezet; het archief lijkt verdwenen. In 2007 publiceerde hij in "Het mooiste licht is tegenlicht" een keuze uit eigen fotowerk.
