Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Wij zijn 3 studenten lerarenopleiding (lager onderwijs) aan de Erasmushogeschool Brussel.
Wij zitten in ons 3de opleidingsjaar en kregen hierbij de kans om in Gambia een stage te lopen!!! Gambia is het kleinste land in Afrika, gelegen aan de westkust in Senegal.
We verblijven in het dorp Gunjur, een vissersdorpje ten zuiden van Banjul, bij de lokale bevolking. Zo zullen we telkens per twee in een gezin verblijven.
De eerste week van ons verblijf zullen we vooral besteden aan het observeren van de school, de klassen en de leerlingen. Daarna is het onze beurt!
Aan de hand van deze blog proberen we jullie op de hoogte te houden van ons doen en laten in het verre Gambia. Het zal niet altijd even makkelijk zijn om een computer te vinden, maar we zullen ons best doen om regelmatig iets van ons te laten horen!
Gambia (officieel: Republic of The Gambia) ligt op de uiterste westpunt van Afrika aan de Atlantische Oceaan. Het is een zeer smal land, wiens grenzen de meanders van de Gambia-rivier, bijna perfect, spiegelen. Het land is minder dan 48 km breed en ongeveer 320 km lang, met een totale oppervlakte van 11,300 km². De huidige landsgrenzen werden in 1889 vastgelegd, na een overeenkomst tussen Groot Brittanië en Frankrijk. Gambia is bijna een enclave van Senegal en is het kleinste land op het Afrikaanse continent. Het hoogste punt van Gambia ligt op 40 meter boven de zeespiegel. Dit maakt Gambia tot één van de platste landen ter wereld.
We logeren bij gastgezinnen in het dorpje Gunjur. Dit ligt ongeveer 20 km ten Zuiden van de hoofdstad Banjul, in het Zuid-Westen van Gambia. Het centrum van het dorp ligt op twee kilometer van de zee (Atlantische Oceaan). Veel inwoners van Gunjur leven dan ook van de visvangst. Drie keer raden wat we daar op ons bord gaan krijgen.
Gunjur en het schooltje waar we gaan lesgeven is zeer goed te zien op Google Earth. Even inzoomen en je hebt een mooi beeld van waar wij een maand gaan vertoeven.
We zijn nu een nachtje slapen verwijderd van ons vertrek naar Gambia! Spannend...!
We hebben wel een beetje minder goed nieuws, we hebben nl net vernomen dat het erg moeilijk zal worden om onze blog up to date te houden omdat de internetverbinding amper werkt in Gunjur (ons dorp)...
Het eerste dorp waar dan weer wel internetverbinding is, ligt 25 km verderop...
Maar ja, we zullen toch ons best doen jullie op de hoogte te houden!
Vandaag ben ik niet op school omdat ik een afspraak heb op het departement ondewijs in Banjul... maar eerst heb ik een tussenstopje gemaakt in Seerekumda om jullie een berichtje te sturen (lief he...)
Met ons gaat alles goed. We hebben gisteren onze eerste lesjes gegeven (maandag was een vrije dag...) en het is voor ons alledrie heel goed verlopen. De verschillen met ons onderwijssysteem zijn al bij al niet zo groot, maar het tekort aan middelen is hier indrukwekkend. De kinderen hebben hier tevens geen schoolse houding, waardoor lesgeven niet altijd even gemakkelijk is... maar door hen op de juiste manier te motiveren lukt heel wat in de klas! Het contact met de overige leerkrachten verloopt zeer goed en we worden gezien als volwaardige leden vamn het schoolteam. Volgemde weeek gaan wij les geven met een student uit de Gambia College... ben benieuwd wat dat zal geven...
In onzo families verloopt alles vlotjes... zowel Karen als Jona en mezelf komen heel goed overeen met de familieleden.
Bon... ik weet eigenlijk al niet meer wat te vertellen... ben daar nooit echt goed in geweest... maar wees gerust, binnen eem paar dagen volgt er nog een berichtje. Ik zal dan wel Karen of Jona aan het woord laten, die hebben altijd iets te vertellen.
Dag beste vrienden, familie, klasgenootjes en anderen,
het is voor mij een vreselijke dag vandaag... na 4 fantastische weken in Gambia zit ik hier achter mijn computer in Sint-Pieters-Leeuw...
Deze morgen zijn wij in Zaventem tegekomen en na een laatste groepsfoto heeft iedereen zijn eigen leventje hervat. Ik weet niet hoe de confrontatie met belgisch leventje voor mijn twee klasgenootjes verloopt, maar ik moet eerlijk toegeven dat het voor mij niet eenvoudig is. Al die drukte die mij zij zo evident leek voor ik vertrok, zorgt momenteel voor heel wat ongemak en stress...
Amai amai... wat mis ik de rustige leven in Gunjur. Maar ja... het leven gaat verder en ik vrees dat ik de dagelijkse sleur weer snel gewoon zal worden.
Bij deze zou ik iedereen willen bedanken die eens een kijkje is komen nemen op onze blog. Het was voor ons zeer leuk om jullie reacties te kunnen lezen in het verre Gambia. Ik vind het spijtig dat wij niet wat vaker onze blog hebben kunnen bijwerken, maar ik beloof dat wij onze best hebben gedaan... héhé!
Er werden heel wat foto's getrokken van ons verblijf in Gambia! Indien jullie eens een persoonlijke uiteenzetting willen over onze avonturen, mogen jullie steeds iets laten weten. Maar opgepast... ik vrees dat ik uren zou kunnen blijven vertellen!!
!! Jawadde !! Meer dan 1600 bezoekers op onze blog!
Het doet deugd om te zien dat zoveel mensen onze avonturen hebben gevolgd. Ik vind het ontzettend spijtig dat we niet meer posts hebben kunnen doen, om de informatiehonger van onze vrienden/famillie te stillen. Je moet weten dat het namelijk niet evident is om een internetverbinding, die naam waardig, te vinden in een land waar het drinkwater met een emmer uit de put gehaald wordt. We hebben echt ons best gedaan, maar het is bij die twee posts gebleven.
Ondertussen zit ik reeds elf uur op belgische bodem, steeds meer kleren aandoend. De sandalen en de korte broek met T-shirt moesten op Zaventem snel plaats maken voor mijn Afrikaanse kledij met lange broek en lange mouwen. (foto's volgen nog, wees gerust) Die kledij volstond om naar de auto te stappen en de mémé een bezoekje te brengen. Daarna werden de sandalen snel ingeruild voor een paar kousen. Zelfs de broek bleek niet dik genoeg en een fléce-pull was hier zeker geen overbodige luxe. Dit om te illustreren hoe een klein aspect uit het dagelijks leven op enkele uren helemaal moet aangepast worden. Het ging net zo met de drukte, het eten, de eerste trappen oplopen, de pc aanzetten, het licht aandoen, een douche nemen,...
Voor de mensen die me nog niet in levende lijve zagen, een korte samenvatting van de Gambia-ervaring. (één in puntjes): - De zondag voor vertrek liet mijn evenwicht het afweten en viel ik, mezelf opvangend door mijn pols die bezweek onder het gewicht; - Maandag constateerde de dokter dat het bot verschoven was en een operatie noodzakelijk; - Ik kon de chirurg, voor ik onder narcose ging, uitleggen dat ik naar Gambia wou en hij ging er rekening mee houden. - Dinsdag krijg ik een plaaster. (heelp, met een plaaster kan ik niet naar Gambia) - Met een smile wist te verpleegster te vertellen dat ik een beetje testpersoon ging spelen. Ik kreeg een plaaster met een rits. - Ik zou mijn eigen wonden kunnen verzorgen en mag naar gambia vertrekken! - De voorbereidingen die ik in drie dagen ging doen zijn nu allemaal op die ene woensdag thuis gebeurt. - Donderdagochtend stonden de 13 'gambianen' op het appél en vertrokken we samen naar een ander stukje wereld. - Na een omweg naar Liberia werden we rond 22u door mevr. Biesmans opgewacht in Banjul (waar het al snikheet was) - We werden bij onze gastgezinnen gedropt en kropen in bed. Ik ben duidelijk té gedetailleerd aan het gaan. Nu de samenvatting van de samenvatting: - We hebben eerst drie dagen tijd gehad om kennis te maken met de gemeenschap waar we in terecht komen en de nodige contacten gelegd om onze stage aan te vangen; - De eerste werkweek ben ik in verschillende klasjes gaan observeren; - De twee daaropvolgende weken werd er alle dagen les gegeven; - Buiten het lesgeven werkte ik aan mijn uitdieping van een literatuuronderzoek en kreeg ik de kans om met enkele interessante mensen te spreken; - De hele groep heeft ook enkele buitenschoolse activiteiten begeleid in de lower-basic-school en de preschool; - Tijdens de weekends bezochten we wel eens een marktje of gingen naar het strand; - We zijn twee keer vroeg opgestaan om apen te spotten (wat de tweede keer daadwerkelijk lukte); - 's Avonds werd er al eens samengekomen op de markt om iets te drinken en de ervaringen van de dag uit te wisselen; - De laatste dinsdag brachten we een bezoek aan de Gambia College (lerarenopleiding aldaar); - Vanaf dan was het rustig reflecteren over ons verblijf en het vliegtuig nemen (via Dakar) naar Brussel.
Ziezo, nu hebben jullie toch al een idee van waar ik me de laatste maand mee bezig heb gehouden. Ik kan hier uren over vertellen en dagen beeldmateriaal tonen. Niets zal echter kunnen tippen aan de ervaring zelf, maar ik wil ze toch proberen te delen met al wie het interesseerd. Eén dezer dagen zal ik wel een selectie van de gemaakte foto's op mijn msn-space plaatsen, zodat jullie toch nog wat meer kunnen meegenieten. (http://jonajonavdb87.spaces.live.com/)
