1857 staat er in een gevelsteen gegraveerd. We zijn precies 150 jaar verder als eind 2007 duidelijk wordt dat dit mijn toekomstige stulpje mag worden. Een huis dus met een lang verleden dat grotendeels ook ongekend is. De plek waar het huis staat zou volgens het stadsarchief al 500 jaar Guldenboom genoemd worden wat zoveel wil zeggen als “vruchtbare bodem”.

Misschien was het huis de laatste jaren wel een beetje miskend, een verborgen juweeltje of een ongekende schoonheid? Maar niet voor mij! Tijd om oude lagen af te schillen en dit huis dat nu eventjes van mij is een nieuw leven te geven. Dankbaar dat ik deze volgende levensfase mag invullen!

Deze week bij een ijzige Noord-Oostenwind sleuven zitten graven voor de afvoer van regenwater en riolering. Afzien!


Zo buizen leggen is echt veel moeilijker dan ik dacht !!


Harde kei grond !!


Ook van ons tweede huisje gaan we het regenwater al aftakken voor de regenwaterput.


Ons tweede huisje in de voorjaarszon.

Er even tussenuit: Op familiebezoek in Engeland en daarna naar Wales.


The New Bath Hotel. De vloeren kraken nog even hard als 8 jaar geleden toen ik er voor het laatst was.


Lekker Engels eten! Spijtig genoeg heb ik geen foto van mijn bonen in tomatensaus ontbijt!


Even in de tuin wandelen van Chatsworth Castle


Wales


Wales met op de achtergrond de hoogste toppen




Voormiddagje bergbeklimmen: Zoek de steencirkel !


Eindelijk gevonden!

Met behulp van Hans die ons op weg heeft geholpen gedurende een dag, hebben we nu ook al alle buizen voor de radiators gelegd! Beneden komt vloerverwarming dus het was alleen boven te doen. In totaal heb ik 12 radiators besteld.
In de slaapkamers en één badkamer komt er ook wandverwarming. Hiervoor hebben we ook al profielen  tegen de muur geschroefd.


De buizen voor de chauffage zijn dezelfde die we straks gaan moeten gebruiken voor de waterleiding.


Met bandijzer op de vloer vastmaken.


Op deze muur komt wandverwarming.

Half januari zijn we begonnen met het leggen van de elektriciteit. Ortwyn zijn specialiteit dus dat ging redelijk goed vooruit, hij deed dat zonder plan en precies ook zonder nadenken, en toch is het allemaal goed gekomen! In totaal hebben we een kilometer buis gelegd door heel het huis. Polle heeft geholpen met het inplakken van de pottekes en het vastleggen van de buizen op de grond.


Die dingetjes daaraan noemen ze blijkbaar lasdoppen.


Het uitsnijden in de isolatie heb ik gedaan, hier voor de wandlampjes van de tweede slaapkamer.

De tempel van de Godin

Als in ’t kleinste klein het grootste zien,

In ’t diepste innerlijke het uiterlijk verwerkelijkt,

Zo bouwen de kleinen aan goden gelijk,

Het mystieke verleden nu aan het oog verschijnt,

’t Ziele ik in deze wereld naar buiten schijnt,

Op ’t plekje waar ‘k leef,

Mijn eigen paradijsje creëer,

Waar ik aan het altaar eer,

Mezelf als tempelier,

Van mijn occulte tempel gebeeldhouwd hier,

Alzo in mijn eigen gebouwde huis,

Mijn open hart vindt een thuis,

Waar ik al ontvangen kan,

Als samen één,

En in Eden mijn tuin heden,

‘k Vele met vruchten verleiden mag,

Met ‘t zoete uit de gulden bodem,

Harten met wijsheid voeden zal,

Zo allen zien,

De Godin woont hier.

 (Ortwyn)

Hier enkele mooie foto's van het stille, witte, soms mistige landschap.




Huis in de mist


Sami in de mist


Tuin in de mist

Leemers

Zij die uit alle machten bouwen aan muren,

Dragers van ’t huis,

Materiaal gewonnen uit moeder aarde,

Binnenste geelbruin,

’t Gewas erop gevoed door vader zon,

Gesponnen tot wol,

Samen gebracht om te bewaren ’t innerlijke,

De haard in ’t hart verwarmt,

Zo zij werken met natuur krachten,

Als waren zij de grote bouwers van ’t al,

Uit de oer gesprongen werkers,

Vrij naar ’t plan van de meester,

Aan eind van hun levenswerk gekomen,

Zij bereiken de torenkamer en overschouwen,

’t Is af.

 (Ortwyn)

Al de muren zijn nu geïsoleerd langs binnen. Hiervoor werden de bakstenenmuren eerst uitgevlakt met leem om een vlakke muur te krijgen. In totaal is hiervoor 8 ton leem gebruikt. Dit hebben we gelukkig niet allemaal zelf met de hand moeten maken en aanbrengen, maar we hebben twee aannemers laten komen van de firma www.natuurlijkbouwen.be . Zij hadden een spuitmachine die de leem mengde en via een slang op de muur kon spuiten. Dit werd dan met de rei vlakgestreken, waarna we onmiddellijk de houtvezelplaten er tegen hebben geschroefd. De isolatie is erop gezet in twee lagen geschrankt van elk 4 cm dus 8 cm dik in totaal. Hiervoor hadden we ook hulp van de aannemers. Op deze isolatie kan nu later rechtstreeks de bezetting worden aangebracht , dit zal eveneens in leem zijn.


Hierin werd de leem gemengd met water.


Het aanbrengen van de leem op de muur.


Het recht maken van de muren.


Een geleemde muur.


De isolatie werd vastgezet met oranje pluggen.



Zo ziet dat er dan uit in doorsnede.

Het opvoegen van de ramen was ook weer een heel gedoe. Normaal doen ze dat met mastiek oftewel silicone, maar omdat bij mij de afstand tussen raam en muur zo groot was, was silicone geen optie wegens lelijk. Gelukkig hebben we uiteindelijk een uitstekende voeger gevonden die dit op twee dagen voor ons gefixed heeft. Ook de kleur valt heel goed mee, want dat weet je nooit op voorhand. Zelf zijn we ter voorbereiding van het voegen ook nog enkele dagen zoet geweest met het uitkrabben van het isolatieschuim en de kleefband die ze op de ramen hadden geplakt. Dit was echt een geprul en op het einde had ik bijna geen vel meer op mijn vingers van langs die stenen te schuren!

Een gespecialiseerde firma is de houten balken komen zandstralen zodat die er terug properder uitzien. Dit was op één dag gebeurd: de 3 dakspanten op zolder, een draagbalk in de slaapkamer en ééntje in de eetkamer. De bedoeling was dat we tijdens de afwerkingsfase ook de trap volledig zouden laten doen, maar ik ben eigenlijk niet zo tevreden over deze firma. Ze hebben ons uren laten wachten en toen ze eindelijk daar waren kon het niet snel genoeg gedaan zijn. Ze hebben ook bij wijze van voorbeeld al een trede en een spijl van de trap gedaan, maar ik vind dat het er niet goed uitkomt. Dus misschien gaan we de trap gewoon afschuren of afbeitsen. Als iemand suggesties heeft die zijn altijd welkom, want onder de dikke lagen verf, het tapijt en de colle zit er een hele mooie oude trap!! Hoe kan ik deze ongeschonden terug te voorschijn toveren?

Gouden Ring

Alleen en in stilte dwaalt hij door lege straten,

’t Is de bij dag verborgen paladijn die daar bij nachte gaat,

Roerloos voorbij emoties maar zeker niet doelloos vervolgt hij,

Bij tijden verhalend over verslagen draken aan zij die horen kunnen,

Doch nimmer versagend laat hij zich niet verleiden langer dan nodig te blijven,

Hij die weet dat men wacht op zijn reisverslag is niet gebonden aan plichtplegingen.

De paladijn leeft de stilte die hem verbind,

Schijnbaar altijd alleen maar nooit eenzaam loopt hij,

Zijn zwaard veilig geborgen in zijn diepste centrum ik,

Het hart behoedend als de schede die voorkomt dat hij zich verwond,

Van verloren tijden heeft hij geen weet de paladijn die in het nu leeft,

Hij die onderweg de dingen aanschouwt als ware erin geheimen geschreven.

Zo dan gekomen aan ’t einde van zijn verborgen Queeste,

Het licht van de nacht overgaat in de zon die schijnt tijdens de dag,

De paladijn eerlangs aankomt bij het huis gebouwd op gouden grond,

Hier waar hij planten zal zijn boom die paladijn’s zoete vruchten draagt,

Waar plaats vind de ontmoeting met de vrouwe die hier thuis is als in zichzelf,

Hij die door haar met een open hart ontvangen is kan hier zijn leven neerschrijven.

Met de vrouwe van het Huis Guldenboom zal hij bouwen duizend kamers tot één,

Waar ’t open en stil is om te ontvangen zij die ook pelgrim zijn van het Leven,

Sober zal deze gastenkamer zijn maar vol van gouden dromen en verlangens,

Maagdelijke muren vol van de hier gezongen vreugdevolle levenliederen,

Trillende vloer van de innerlijke ritmisch gedanste hartecadans,

Gevuld met gebolde zwangere sferen in baringsvreugde.

Daar in de tuin van paladijntjes geboortehuis omringt door ’t geurend gouden koren,

Waar de verborgen waterval klatert in het door het zonlicht beschenen kleurenpalet,

En al overspoelen die vreugdevol het bloemenlied dansen en zingen van ’t leven,

Waar de bergwind die langs de heuvel het park in glijd levensadem is,

Alzo in ’t éne velen in hemelse aarde verbinden zal,

Het leven wonder is.

(ortwyn)

Vrijheidsdans

Het is 's nachts dat zij tevoorschijn komen,
hun hart zingend het lied van oude bomen,
dansend hun dromen.

                    Met hun armen gespreid,
                     hun vingertoppen rakend,
                     in vrijheid.


                                                             (Vero)

Zonnebloem

De Zonnebloem groeit,

Versluierd is de weg,

wie ik ben komt tot bloei,

alleen zichtbaar in het heden,

vloeit samen,

NU

Mijn leven.

Ik ben zij die bloemen schenkt,

Ik ben zij die leidt haar eigen leven.

Ik ben zij die de weg kan gaan,

Stil is het water dat voorbij glijdt onder de buik van de Grote Zwaan.

Donker is de nacht waar maïs- en dennentoppen samenvloeien,

tot een geruisloze donkerblauwe aanwezigheid,

die raakt de ziel.

Helder is de maan die schenkt zilver aan de grasvlakte.

Onbeweeglijk zijn de paarden die eten zilver gras.

Bezield is de Aarde.

In het volle schijnsel staat zij daar,

Overschouwend,

Hem voelend in haar rug.

Het huis waakt.

                                                                          (Vero)

De jongste tijd zijn we bezig geweest met het leggen van een plankenvloer op de zolder. Was zeker niet gemakkelijk! Maar ik ben blij dat er nu eindelijk een stukje aan mijn huis is dat er afgewerkt uitziet! Deze grote open ruimte zal verder heel ‘zen’ worden ingericht, wat evenveel wil zeggen als ‘niet’ worden ingericht, met de bedoeling dat het een “Stille Ruimte” wordt. Maar eerst nog isoleren van dak en muren en het afwerken ervan!

Ik wilde al heel lang eens naar Bokrijk gaan, dus hebben Ortwyn en ik er dit jaar op mijn verjaardag een uitstapje van gemaakt. Ik heb er helemaal gefascineerd rondgelopen zo mooi vond ik het! Heb veel inspiratie kunnen opdoen op vlak van tuin en landschap. Zoveel prachtige moestuintjes ook! Er was ook een huis dat heel erg op het mijne leek (zie foto). Op de andere foto sta ik naast een traditionele bakoven, zoiets ga ik ooit ook bouwen.

Na 2 weken hard zwoegen en veel stof vreten is het ons op het nippertje gelukt om alles klaar te krijgen voor de nieuwe ramen!! Het is nu heel proper binnen en het meeste afbraakwerk is achter de rug. Het enige wat we nog moeten afbreken is een deel van de planché op zolder en een stuk buitenmuur daar waar de veranda zal komen. Vanaf nu zal het dus ook vanbinnen meer en meer op een huis gaan lijken.  En vanbuiten is het nu al een terug een echt huis!! De ramen staan er sinds gisteren allemaal in, het glas komt vrijdag. Het dak is af, behalve de toren binnenkort nog en de kroonlijst. Momenteel zijn we buiten aan het opruimen, want we hadden de laatste weken al het puin gewoon door de ramen naar beneden gegooid :) , ook de moestuin vraagt nu ook een beetje aandacht. Daarna beginnen we op zolder planché te leggen.

De broers zijn komen helpen ramen uitdoen. Elk raam woog meer dan 100kg, dus moesten we ze ter plaatse nog eens in stukken slijpen om naar buiten te kunnen dragen!


Middagpauze, onze dagelijkse picnic. Mama was ook komen helpen.


Zonder raam


Huis zonder ramen


De zoldering is hier al afgebroken.


En er wordt direct een nieuwe gestoken door de dakwerkers. De oude ramen liggen er nog.


Nieuwe zoldering, de planken liggen er al bovenop klaar.


Alles mooi opgekuist.

Het dak ligt er al half op en het ziet er echt heel mooi uit met die natuurleien!! Ik heb er echter nog geen foto's van getrokken omdat het druk, druk, druk is voor het moment!! Volgende week komen ze de nieuwe ramen erin zetten en daarvoor moeten de oude er natuurlijk uit. Dit laatste is echter een zeer moeizame klus omdat deze loodzware, metalen ramen erin zijn gemetst met keiharde beton!! In de jaren '50 dachten ze waarschijnlijk dat die ramen er nooit meer moesten uitkomen, of dat den oorlog terug ging uitbreken!? Pech voor ons, want nu is het oorlog met de ramen! Gewapend met pikeur en slijpschijf, drilboren wij er al een hele week op los. Dankzij Ortwyn zijn zachte kracht en mijn goede assistentie gebeurt dit zonder veel schade aan den aanslag! Maar leuk is wat anders! Morgen komen de broers helpen de ramen eruit te heffen, redders in nood, want voor de nieuwe ramen komen, moet er ook nog een heel plafond worden afgebroken en moet alles opgekuist worden. Er staat ons dus nóg een drukke week voor de boeg. Foto's van deze helse karwei volgen later. Wel nog enkele andere foto's van begin deze week:



Deze week is Ortwyn zijne vader ook komen helpen en heeft voor ons nen hele muur afgebroken. De muur van baksteen was niet meer stabiel en zwabberde als je er tegen kwam. Er komt een houten muur in de plaats.


Muur weg


Muur weg


Nieuwe bewoner: links is Tarpan, paard van Nele.

Eerst wordt een onderdak gelegd met Celit 4D onderdakplaten.





Hout klieven in het geurige meiklokjes bos.


"Camping Kriekeboom"

Mijn zoektocht naar het verleden van de Guldenboom heeft vandaag voor een verrassing gezorgd. Een hele tijd geleden al had ik via via te horen gekregen dat er nog een zeer oud dametje in Brussel leefde die tot haar 20 jaar in mijn huis zou hebben gewoond. Ze noemde De Bry, maar meer wist ik er ook niet van!! Ik had toen ook een telefoonnummer gekregen, maar kreeg nooit antwoord aan de lijn.

Eerder deze week, ik lees altijd de overlijdensberichten in de krant, ontdekte ik dat ene Jean De Bry was overleden, woonachtig te Florida, en dat deze in Diest zou worden begraven. Uit het rouwbericht  kon ik afleiden dat hij ook nog een zus had die nog leefde. Ik dacht misschien is dat wel die mevrouw die in mijn huis heeft gewoond!! Ik had echt het gevoel van wel, dus ik vandaag naar die begrafenis. Toen de mis gedaan was, heb ik even geïnformeerd en het oude dametje De Bry dat ik al een heel jaar wou spreken, was dus werkelijk daar!! Zo werd ik uitgenodigd op de koffietafel, heeft men mij aan haar voorgesteld, hebben we adressen en telefoonnummers uitgewisseld en afgesproken dat ze eens op bezoek zou komen. Het dametje wist me te vertellen dat ze in het huis geboren is. We waren allemaal zeer blij elkaar gevonden te hebben en hopelijk kan ik binnenkort nog veel van haar te weten komen over het verleden en de Guldenboom!!  

De luie tuinman

Op een avond was ik aanwezig op een samenkomen van mensen op zoek naar de ware opvoeding van kinderen, van alle mensen, maar in de eerste plaatst van hun zelf. Er was daar ook een oude bekende, ik had hem al tal van keren ontmoet in het verleden, had hem zelfs al bij mij thuis ontvangen. Een lach een woord, over de tuin ging het gesprek, er was blijkbaar een begin gemaakt aan een tuin, een opvoedingstuin, waar ze die dag samen in gewerkt hadden.

En toen ik bij hem ging staan vertelde, hij, die oude bekende, aan wie het horen wilde dat ik een beetje lui ben, dat hij mij maar niet aan het werken krijgt, dit alles doelende op mijn tuin die volgens mijn vriend de oude bekende niet is zoals een tuin hoort te zijn, alle groentjes netjes op een rijtje bij elkaar, weg onkruid, grasperkjes mooi kort gemaaid, hagen en bomen netjes gesnoeid,………….. .

Ik liet hem maar verhalen, ik zie ook wel dat hij nog niet door mijn ogen zien kan, hoe kan hij dan vertalen dat mijn tuin ik is, en ik mijn tuin ben, ik die mijn tuin opvoed naar een beeld van mezelf en mijn tuin die me voed met wat ik nodig heb om mezelf te kunnen en blijven zijn.

En ik heb hem nog even nodig mijn tuin, ik ben hem of hij is mij nog niet helemaal geworden, de vorm en de inhoud is klaar, maar voor wij elkaar kunnen loslaten moet ik nog even leren mij in mijn tuin vrij te bewegen, onbedachtzaam vol verwondering dansen en zingen in mijn tuin, weten en laten zien dat hij is zoals ik ben, dat hij die groene liefdevolle speeltuin is van een gemiste kindertijd.

Net zoals de bomen en struiken boven de hagen uitgroeien, de poort van mijn tuin altijd openstaat, zodat iedereen inkijk heeft in mijn tuin, zo ook groei ik mee met mijn tuin, mijn hart laten groeien zodat de banden in het verleden om mijn hart gesmeed, breken of overgroeid worden, de poort naar mijn hart open zetten, en ook tonen dat ze openstaat, en dat mijn beste oude bekende is het werken dat ik doe in mijn tuin van verwondering.

Dan ben ik voor jou, mijn bekende oude vriend, maar die luie tuinman die niet graag werkt, maar wie mijn tuin met een open blik betreed ziet het werk dat hier gebeurt, en ik hou van mijn tuin en ben dankbaar voor de vruchten die hij me schenkt, voor de bessen en kersen in de vroege zomer, de bramen wat later, het fruit de druiven in de zomer en nazomer, de noten die me voeden in de winter.

            De weinige groenten, maar genoeg voor mij, zijn dan niet zo groot en mooi als bij de buren, maar zijn juist voor mij, het perfecte voedsel voor mij. En al staat er dan veel onkruid in mijn tuin, dit zijn mijn groenten tijdens de winter en lente.

            En al deze mooie aardekrachten zijn niet voor mij alleen, maar ik deel ze met al die wezentjes in mijn tuin want ook zij zijn deel van mij, zij werken ook in mijn tuin van verwondering, mijn kleine tuinmannetjes met wie ik samen tuinfeest.

En zo kan ik elk jaar weer, het ganse jaar door, met een nimmer uitputtende geweldige overvloed oogsten de vruchten die voeden mijn binnenkant, die vruchten die mijn geliefde tuinmannetjes en de luie tuinman, liefdevol laten groeien zoals ze groeien willen, ze koesteren zoals ze zijn en er verwonderd van kunnen zijn. En zo mijn oude bekende vriend teel je de vruchten die voeden het hart, hartsvruchten.

            Dat is het werk van luie tuinmannen, lieve mensenkinderen, het verbouwen van hartsvruchten om allen te voeden die ernaar hongeren.

(Ortwyn)

O

O gij zonnestraalvanger in een nieuw lente ochtendgloren,

Jij die jezelf opent voor vernieuwde aardekrachten,

Jij wedergeborene bij elk nieuwe dag ontwaken,

Jij bouwmeestertje van je eigen microkosmos,

Jij spiegel van stralende zachte kracht,

Jij die gaat je eigen weg.

O gij schoonheidvanger in de knop die barst van het leven,

Jij die het wezen ervaart in het hart van de steen,

Jij die stil spreekt met natuurtaal woorden,

Jij gardeniertje van een godinnen tuin,

Jij die huist in bomen en dieren,

Jij die verlicht je eigen weg.

O gij wijsheidvanger in een liefdevol ontvangend hart,

Jij sleuteldraagster van de poort gelukzaligheid,

Jij die in je draagt een puur liefdeskind,

Jij werkstertje van zelf koningin zijn,

Jij die draagt de vrouwentroon,

Jij die Leeft je eigen weg.

(Ortwyn)

Het is Lente

Zonnige zonnestralen

komen ’s morgens de slaapkamer binnen dwalen

doen mijn ogen met vreugde ontwaken.

Een popelend hart gooit de dekens van zich af

enthousiast om weer een mooie dag.

Werken aan mijn ware hartdroom

elke dag meer vormgeven mijn verlangen.

Vreugde en blijheid in de achtergrond muziek van ons werk.

De bouwmeester van het hart

ziet de schoonheid reeds in dat wat nog niet is af.

Joepie, het is Lente !

Zwier ramen en deuren wijd open

laat warme stralen binnen stromen

verwarm onze arbeid

laat bloeien onze vreugde en blijheid.

Werken aan onze hartdroom

de schoonheid vorm geven

genieten van het leven.

 ( Vero )