Na ruim drie jaar dagelijks mijn blog te hebben verzorgd voor de welwillende lezer, denk ik dat de tijd is gekomen op zoek te gaan naar nieuwe ideeën.
Ik doe deze mededeling met pijn in het hart, want tot op de dag van vandaag heb ik mijn blog met het grootste plezier gemaakt en vond bloggen een sociaal netwerk.
Ook ben ik niet uitgekeken op internet en wil nieuwe dingen ontdekken en de beide combineren kan niet. Maar mijn gevoel 'dat er iets moet gebeuren' houdt aan. Het bedenken van nieuwe plannen vraagt enige afstand en weinig tijd. Die ga ik de komende maanden dus nemen.
Betoverend veelzijdig wordt gesloten, maar ik blijf bezig met 'wat zich aandient of in me opkomt' en wanneer ik iets kwijt wil aan de media komt het in 't Blogkrantje te voorschijn.
Kuurne; 18 december. Het Lachmuseum van Nesten verdwijnt na negen jaar uit Café Leffe op de Grote Markt in Kortrijk en wordt volgend jaar heropend in de brouwerij St-Bernardus in Watou.
Het Lachmuseum van karikaturist Nesten (62) werd in de jaren negentig in het leven geroepen. Het bevatte van bij de start een tachtigtal karikaturen van Nesten, maar ook boeken en illustraties, altijd getekend door Nesten.
Eerst was het de bedoeling om het museum in Kuurne te houden, waar Nesten nog altijd woont, maar dat lukte niet. Vanaf 1999 kreeg het Lachmuseum een plaats in het Café Leffe op de Grote Markt waar het grotendeels op de bovenverdieping is ondergebracht.
Daar komt nu eerstdaags een eind aan. 'Twee schilderijen van Nesten blijven nog hangen', zegt Fernand Spreutels. 'De rest gaat weg. We hebben het café gemoderniseerd waardoor het museum er nu minder goed in past. Bovendien hadden de klanten het inmiddels ook wat gezien. Vooral in de beginjaren was er heel veel interesse voor.'
De inboedel verhuist een dezer dagen naar het huis van Nesten in Kuurne en daar blijft alles staan tot de artiest het Lachmuseum kan herinrichten in de brouwerij St-Bernardus in Watou, een heel eind weg van zijn heimat. 'Het gaat daar heel goed tot zijn recht komen', zegt Nesten. 'Hans Depypere, uitbater van St-Bernardus, is bijzonder enthousiast dat het Lachmuseum daar komt en hij vraagt nu al een jaar wanneer het zover is.'
'Hij wil van de aanwezigheid van het Lachmuseum gebruik maken om meer toeristen te lokken. De bedoeling is dat hij het Lachmuseum als pakket met een bezoek aan de brouwerij aanbiedt aan het verenigingsleven in Vlaanderen. Een prima idee toch voor die vele organisaties die hun jaarlijkse uitstap maken naar de Westhoek.'
Een precieze datum van de opening van het Lachmuseum op de nieuwe locatie is er nog niet. Uitbater Hans Depypere is in het buitenland en was niet te bereiken. Volgens een van zijn personeelsleden zal het toch niet te lang duren. 'Ik schat nog in het voorjaar van 2009.'
Nesten is inmiddels 32 jaar bezig als karikaturist. Zijn debuut als tekenaar dateert van 1976 en viel samen met de zege van Lucien Van Impe in de Ronde van Frankrijk. Sedertdien ontwerpt hij affiches, postkaarten en beschildert hij muren en vitrines. Ook in de wielrennerij duikt hij regelmatig op als karikaturist.
16 december: De komende weken en maanden zal het risico op griep aanzienlijk stijgen. Vaccinatie tegen griep in december en januari blijft dus belangrijk om zichzelf te beschermen tegen de komende epidemie. Men verwacht dat de epidemie, die seizoensgebonden is, haar traditionele piek zal bereiken tussen januari en maart. Het duurt twee tot drie weken vooraleer het vaccin tegen griep bescherming biedt, dus er is nog tijd om zich te laten vaccineren. Dat meldt vaccinatieleverancier Sanofi Pasteur MSD in een persbericht.
Vaccinatie "Een matige griepactiviteit op dit moment van het seizoen is normaal, maar we moeten niet denken dat alles voorbij is tegen Kerstmis. Wij verwachten wel degelijk dat het seizoen snel zal intensiveren en mensen moeten zich blijven laten vaccineren in december en begin januari om zichzelf en hun familie te beschermen. Dit is vooral belangrijk voor bejaarden aangezien ze bijzonder gevoelig zijn voor griep en haar ontwikkelingen", aldus professor Koos van der Velden van het European Centre for the Disease Control en Prevention (ECDC).
Piek in januari en februari Ook Marc Van Ranst, viroloog aan de Katholieke Universiteit Leuven, is het daarmee eens. "Op dit moment zijn er nog te weinig gevallen van griep bekend om van een epidemie te spreken. Zoals elk jaar wordt de piek verwacht in januari en zelfs in februari. Tijdens de feestdagen komen de mensen meer met elkaar in contact waardoor de griep zich makkelijker kan verspreiden".
Drie nieuwe stammen Voor het eerst in twintig jaar bevat het griepvaccin voor dit seizoen drie nieuwe stammen in vergelijking met de vaccins van de vorige jaren. Dat komt omdat de dominante virusstam een H3N2-griepvirusstam uit Australië is. Dat virus veroorzaakte, in 2007 in Australië, een ernstige epidemie met een meer dan drievoudige stijging van het aantal gevallen. De samenstelling van het griepvaccin van dit jaar werd aangepast om de H3N2 stam mee op te nemen. De eigenschappen van het griepvirus veranderen frequent, een jaarlijkse vaccinatie is dus aanbevolen. (belga/ka)
BV's op veggie kerstlunch tegen klimaatverandering
Nieuws op zaterdag 13 december: Op donderdag 18 december trakteert de vzw EVA (Ethisch Vegetarisch Alternatief) Martin Heylen, Alain Grootaers, Nic Balthazar, Martine Prenen en de dames van Laïs in Gent op een gastronomisch vegetarische kerstlunch. Daarmee wil de organisatie aantonen dat de kerstperiode geen vreselijke tijd hoéft te zijn voor kalkoenen, kreeften, ganzen en vegetariërs. EVA wijst er ook op dat de milieu-impact van een vegetarisch feestmaal tot tien keer kleiner is dan die van de klassieke feestdis.
Lees meer: over topkok Philippe Van den Bulck en de feestmenu en restauranttips hier
De Rode Duivels zitten op schema om een ticket te behalen voor het WK 2010 in Zuid-Afrika, en dat heeft ons land mede te danken aan Wim Casteleyn. De Bruggeling is al 8 jaar de vaste kok van onze voetbalhelden. 'Elke interland in het buitenland is een nieuw keukenavontuur', zegt Wim. Zijn ervaringen inspireerden de nationale voetbalkok tot een nieuw boek. 'Scoren aan Tafel' brengt de eetgewoontes en lievelingsgerechten van 11 voetbaliconen en richt zich zowel op de keuken- als de voetballiefhebber.
Jongensdroom Met 7 op 12 punten doen de Rode Duivels het beter dan verwacht in de kwalificatiewedstrijden voor het wereldkampioenschap over twee jaar in Zuid-Afrika. 'Het vertrouwen en het geloof in een goed resultaat is terug', zegt Wim Casteleyn. De West-Vlaming is al 8 jaar de vaste kok van de Rode Duivels. Je hoort het hem zelf niet zeggen, maar vraag het bondscoach René Vandereycken, kapitein Timmy Simons of bondsdokter Marc Goossens en allen zullen ze beamen dat het steentje dat Wim bijdraagt aan de resultaten heel belangrijk is. 'Ik stel de menu's voor de Rode Duivels samen in nauw overleg met de bondsdokter.
Gezond eten wil niet zeggen minder eten, want het is wat je op je bord krijgt dat belangrijk is. De nadruk bij de Rode Duivels ligt op lichte voeding.' Wim Casteleyn heeft naast zijn werk bij de Rode Duivels ook zijn eigen traiteurs zaak in Sint-Michiels en geeft les in de Oostendse hotelschool. De drie jobs combineren is geen probleem. 'Als ik weg ben voor een interland is mijn traiteurszaak dicht en de lessen halen we op een later tijdstip in. Ik heb vroeger zelf altijd gevoetbald bij Gistel. Zoals bij veel jongeren was profvoetballer worden ook voor mij een jongens-droom. Dat ik nu als kok van de nationale voetbalploeg mijn twee passies kan combineren is een droom die uitkomt.'
Geen plezierreisjes Toch durft Wim de trips naar het buitenland geen plezierreisjes noemen. Zodra ik uit het vliegtuig stap ben ik bezig met de keuken en de gerechten die op tafel moeten komen. Als we in het buitenland zijn eten de spelers de Belgische keuken op basis van ingrediënten die daar ter beschikking zijn. Japan is een droomland om te werken. Het personeel is gedisciplineerd en alles wordt vakkundig en tijdig geleverd. In andere landen is het soms veel moeilijker werken doordat bestellingen niet toekomen of doordat we moeten samenwerken met personeel dat geen woord Engels spreekt.
In Spanje had ik ook eens voor dat midden de voorbereidingen van het eten het plaatselijke personeel de siësta nam. Niet zo leuk, als je bedenkt dat het eten van de Rode Duivels op de minuut geserveerd wordt. Het ergste wat ik ooit meegemaakI heb was in Algerije. waar ze niet eens over potten en pannen beschikten maar het vlees bakten met een soort strijkijzer. Sindsdien heb ik altijd een eigen hulpkeukentje mee (lacht).
Het enige ontspannende moment op een interland of op een kampioenschap is vaak de voetbalmatch zelf. Al hoor je me zeker niet klagen. Het is een eer dat ik voor de nationale voetbalploeg kan koken, en het COD tact met de spelers is altijd leuk. Ik kijk nu al uit naar de volgende inter land, besluit Wim Casteleyn. DJ
In de regio rond de centrumstad Roeselare hebben de Provincie en 9 gemeenten (Ardooie, Hooglede, Ledegem, Lichtervelde, Moorslede, Ingelmunster, Izegem, Roeselare en Staden) de krachten gebundeld om op het vlak van landschapsopbouw, attractiviteit en belevingswaarde in de regio samen te werken.
De Provincie en de 9 gemeenten hebben hiervoor op 25 november een samenwerkingsovereenkomst ondertekend.
Het gebied heeft een oppervlakte van 30.612 ha en er wonen ongeveer 153.000 mensen. Voor deze vorm van samenwerking werd de werknaam "Stad-Land-schap" uitgedacht.
Het concept Stad-Land-schap is een (voorlopige) werknaam maar wordt gebruikt omdat het begrip toch wel goed weergeeft dat het - voornamelijk gaat over landschappelijkheid (in zijn meest brede betekenis) - zowel in de stad als op het platteland - dat er een onderlinge koppeling/partnerschap is tussen stad en platteland
Het concept wil een ruime samenwerking opzetten, niet alleen tussen overheden maar ook met private partners. Dergelijke samenwerking moet leiden tot een efficiëntere besteding van publieke en eventuele private middelen. Er zullen ook bijzondere communicatie-initiatieven ondernomen worden om het Stad-Land-schap beter kenbaar te maken bij het bredere publiek.
Het Stad-Land-schap is één van de strategische projecten in de streekwerking Midden-West-Vlaanderen die ervoor moet zorgen dat de regio zich op een duurzame wijze verder ontwikkelt.
Bijna 40 procent van de Belgische internetgebruikers zoekt op internet naar informatie voordat ze een product kopen. Vier op de tien van die Belgische internetgebruikers kopen vervolgens op internet en zes op tien doen dat buiten internet. Dat zijn enkele conclusies uit een onderzoek van Google naar het zoek- en koopgedrag online van internetgebruikers in België.
Echte wereld Uit de studie, die TNS Infratest in opdracht van Google uitvoerde bij meer dan 2.000 internetgebruikers in België, blijkt dat internet als informatiebron niet enkel de verkoop via internet stimuleert, maar ook die buiten internet. Van de Belgische internetgebruikers die informatie zoeken op het internet voordat ze overgaan tot een aankoop, koopt 39 procent op het net en 61 procent in "de echte wereld".
E-commerce "Van een zogenaamd kannibalisatie-effect van e-commerce op de handel buiten het internet is er dus geen of weinig sprake", stelt Google.
De gebruikers blijken vooral reizen online te verkennen. Liefst 72 procent van de ondervraagden die een reisaankoop deden, hadden zich vooraf geïnformeerd op internet. Toch kocht 28 procent van hen nadien niet online.
Zoekmachines Wie voor zijn aankoop online op zoek gaat naar informatie, gaat het vaakst langs bij zoekmachines. Zo duidt drie kwart van de ondervraagden de zoekmachine aan als de meest gebruikte online-informatiebron, voordat ze overgaan tot de aankoop van een product.
Prijzen Wanneer men online op zoek gaat naar informatie over specifieke producten, surft men vaak naar websites met prijsvergelijkingen (33 procent). Opvallend is ook dat de Belgische internetgebruikers vaker websites bezoeken waarop andere consumenten hun mening geven over de producten (27 procent) dan websites met professionele recensies (23 procent).
Mensen weten niet wat reuma en artrose betekenen. Een kwart kent het verschil niet en de helft schat verkeerd in wat de ziektes inhouden.
"Ze gebruiken de termen door elkaar, ze hebben geen kennis over de aandoeningen en dat leidt tot onbegrip." Dat concludeert de socialistische vrouwenvereniging VIVA-SVV uit een bevraging van 4211 voorbijgangers.
Reuma vs artrose Reuma en artrose zijn niet dezelfde ziekte. Reuma is een vaak erfelijke ziekte waardoor gewrichten spontaan ontsteken, terwijl artroseklachten het gevolg zijn van slijtage door slecht of overmatig gebruik van gewrichten.
"Reuma heb je of heb je niet.", zegt projectverantwoordelijke Suzy Schorrewegen, "Artrose is deels bepaald door hoe je zorg draagt voor je lichaam."
Kwart heeft beide De helft van de ondervraagden denkt dat reuma een ziekte is die enkel stijve gewrichten en misvormde handen veroorzaakt. Nochtans blijkt uit de ondervraging dat één op drie ondervraagden artrose heeft en één op de zes reuma, wat maakt dat één op de vier kampt met een van beide problemen.
Warmte versus ijs Toch kent een kwart van de ondervraagden het verschil niet tussen reuma en artrose, weet amper de helft dat reuma ongeneeslijk is en hospitalisatie en verlies van onafhankelijkheid veroorzaakt, en is amper één op de zeven zich ervan bewust dat reuma ook andere organen dan de gewrichten kan treffen. Voorts blijkt nog dat 2 op de 3 mensen eerder warmte dan ijs gebruiken bij spier- en gewrichtsklachten, hoewel ijs ontzwellend en pijnstillend is.
200 aandoeningen Er bestaan zowat 200 reumatische aandoeningen, zegt Schorrewegen nog. Allerlei woorden worden echter door elkaar gebruikt: artrose, artritis, reuma, reumatis, reumatoïde artritis... "Er is onvoldoende kennis over reuma en artrose en dat leidt tot onbegrip voor mensen met een reumatische aandoening", concludeert Schorrewegen.
Daarom lanceert VIVA-SVV een campagne met muismatjes die je er attent op maken dat je je lichaam met zorg moet behandelen, en een informatieboekje "Krakende knoken", dat dieper ingaat op reuma en artrose. Meer informatie op www.viva-svv.be. (belga/edp)
Om tien minuten voor elf in de avond van 8 december 1980, wordt poplegende John Lennon voor zijn huis in het Dakota gebouw aan 72nd Street New York vermoord door ... Mark David Chapman.
Chapman verklaarde later dat hij al eerder naar New York was gereisd met de bedoeling Lennon te vermoorden. Tijdens de rechtzitting wilde hij, ondanks een zwaar psychiatrisch verleden, niet ontoerekeningsvatbaar worden verklaard en werd veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf.
De maretak (Viscum album) is een wintergroene plant die in bomen leeft. Het is een halfparasiet: voor water en zouten is hij afhankelijk van zijn gastheer. De maretak wordt ook "mistletoe", "mistel" of "vogellijm" genoemd.
Wat is de betekenis van de maretak?
Met name ten tijde van de jaarwisseling wordt maretak als versiering opgehangen. Het gebruik wil dat je iemand die er onder staat ongestraft mag kussen.
Bij de Kelten en Germanen was de maretak een heilige plant, die in hun magische vruchtbaarheidsrituelen een belangrijke rol speelde.
Volgens Plinius de Oudere sneed een in wit geklede druïde in de midwinterceremonie met een gouden sikkel de maretak uit de heilige eik.
De afgesneden plant mocht de grond niet raken en werd in witte doeken opgevangen. Daarna slachtte hij de offerdieren en dompelde de maretak in water dat dan als bescherming tegen ziekten en onheil werd gebruikt.
De offergaven waren bestemd voor de geesten van de vruchtbaarheid, zoals de godin Freya.
In de Scandinavische mythologie werd Balder gedood door een pijlpunt gemaakt van maretak.
De maretak stond als geneesmiddel bekend in de kruidengeneeskunde (Hippocrates, Dodoens).
In de antroposofie en de volksgeneeskunde worden de medicinale eigenschappen van de maretak nog altijd gebruikt.
De maretak wordt aan de balken van stallen gehangen; het diende om de mare (wat heks, spook of nachtmerrie betekent) weg te jagen en zo het vee vruchtbaar te houden.
6 december 2008. De kerst- en eindejaarsperiode in Kortrijk heeft dit jaar als thema 'Mystiek Licht'.
De winkelstraten, de Grote Markt, de Sint-Maartenskerk, de omgeving van Foruminvest (nieuw winkelcentrum) en de deelgemeenten worden origineel en speels aangekleed. Er zijn ook een aantal leuke happenings waaronder het eerste Schlagerfestival en een optreden van Chris Lomme.
Wie houdt van liefdesgedichten en vocaal-instrumentale muziek, kan op zaterdag 13 december (om 18 en 20 uur) naar de Sint-Maartenskerk voor een lichtconcert van het Kortrijks Vocaal Ensemble. Chris Lomme treedt er op in een regie van Piet Arfeuille. Het KVE staat onder de leiding van Wim Verdonck. Voor Silence my soul reserveer je tickets via 056-23.98.55 (6 euro).
Van 18 tot 28 december is er een tiendaags klank-, beeld- en lichtspektakel rond de Sint-Maartenskerk. Deze belevenis herhaalt zich elke avond tussen 17 en 22 uur. Er worden onder meer Kortrijkse koppen geprojecteerd op de kerkgevel.
Een lichtkunstenaar van ACT Lighting & Production Design die jarenlang op tournee ging met Franco Dragone (Cirque du Soleil en Céline Dion) werkte dit evenement uit.
Vitoparade De kleurrijke Vitoparade trekt op zondag 21 december door de stad om te eindigen op het Schouwburgplein. Daar zijn meerdere verrassingen te beleven, zegt Griet Goossens van de dienst communicatie van de stad Kortrijk. 'De parade wordt op gang getrokken door een groepje wierook-dragers die de slechte en boze geesten verdrijven en de grond zuiveren met grote doeken. De kinderen stappen mee op in felgekleurde kleren en met zelfgeknutselde instrumenten.
Wil je de stad Kortrijk op een andere manier verkennen dan kan dat met een fakkelwandeling op maandag 22 december. Een gids loodst je door het historische hart van de stad. Onderweg krijg je een borrel, een gebakje en een glühwein op speciale locaties. Goossens:
Op de zondagen 14, 21 en 28 december zijn er kerstkoopjes. De lijnbus is op die zondagen ook gratis in Groot¬Kortrijk. En dan is er op zaterdag 10 januari een primeur. Dan wordt de nieuwe Collegebrug (Diksmuidekaai) inaewandeld. Een stoet vertrekt om 17 uur op de Grote Markt om met de bewoners van Kortrijk voor de eerste maal over de S-brug te wandelen en daarna het glas te heffen aan de Leieboorden.
Nieuwe test borstkanker kan onnodige chemo vermijden
Het Jules Bordet Instituut heeft een test voor de diagnose van borstkanker ontwikkeld waarmee de graad van de tumor kan worden gemeten. Uit de graad kan afgeleid worden of een agressieve behandeling al dan niet nodig is. De test is meer verfijnd en meer betrouwbaar dan de test die tot dusver wordt gebruikt. Dat is bekendgemaakt op een persconferentie in dit Brusselse ziekenhuis, dat zich uitsluitend op kankeraandoeningen toespitst.
Verfijnen Het Franse bedrijf Ipsogen Cancer Profiler denkt dat met de testkit 50.000 chemotherapieën per jaar vermeden kunnen worden in Europa en de Verenigde Staten. Ipsogen brengt de test sinds de zomer op de markt. "Met deze test kan beslist worden of een agressieve behandeling nodig is of niet. Nadien kan de behandeling nog verfijnd worden met de test. Vandaag worden nog te veel agressieve behandelingen onnodig toegepast", zei dokter Christos Sotiriou van het Bordet Instituut.
Andere kankers "Het komt erop aan het type van behandeling in functie van elke patiënt te bepalen. Er is meer dan één type van borstkanker. Wij hebben ondertypes kunnen definiëren". Dokter Sotiriou denkt dat de test in de toekomst ook voor een meer betrouwbare diagnose van andere kankers zal kunnen dienen. (belga/kh)
Het leven van Evert als boek. Hij leeft met zijn dieren op de Veluwe. Leeft er bijzonder en in de goede zin van het woord, eigenzinnig. Hij leeft zijn leven pal naast een autosnelweg, dicht bij en toch ver weg van de moderne mensen met haast, tijdgebrek en gewichtige zaken aan hun hoofd.
Overdaad kent Evert niet, maar hij geniet elke dag van zijn maaltijden en krant lezen, gaat prima samen.
Het graan dat Evert oogst, deelt hij met zijn gevleugelde vrienden.
In Everts eigen ogen maakt niets zijn leven erg bijzonder. Hij leeft zoals zijn ouders en zijn grootouders leefden. De crisis van de jaren dertig, de Tweede Wereldoorlog, de welvaartstijd en de nieuwe crisis hebben hier geen verandering in gebracht. Althans nauwelijks. Want toen door de welvaart de olieman niet meer op een bakfiets met blikken langs de deuren kwam, maar met een tankauto, was Evert wel gedwongen zijn olielamp te vervangen door een elektrisch peertje en zijn petroleumstel door een tweepits gasstel. Ongevraagd kreeg hij bovendien waterleiding, hoewel de pomp bij het huis het nog prima doet. Verder bleef alles bij het oude.
Handbediening Evert heeft geen elektrische apparaten, geen radio en tv en ook geen telefoon. Koffie maalt hij met een koffiemolen, brood snijdt hij met een broodmes en hij verstelt zijn kleren met een handnaaimachine. Wassen doet hij met een boender en een wasplank. Op zijn erf vind Je geen maai- en zaai-, sproei- en snoei- graaf- en zaagmachines. Evert heeft twee handen aan zijn lijf, waarmee hij de eg trekt en de kruiwagen duwt. Hij poot met een pootstok en zaait uit de hand, om vervolgens te maaien met de zeis of de zicht. Dorsen gebeurt met de dorsstok.
Evert graaft met een schop en giert met een emmer. Hij neemt kennis van het nieuws via de plaatselijke krant; hij is geen zappende kijk-luisteraar, maar een aandachtig lezer. Het leven van Evert kent orde en regelmaat. Niet omdat hij deze zaken als zodanig verheerlijkt, maar omdat zijn leefwijze dat vraagt. Evert is geen vagebond die wel ziet wat de dag van morgen zal brengen: hij bereidt zijn zaken terdege voor.
Natuurlijke cycli De dag-, week-, maand- en jaarindeling staan bij een man als Evert bij voorbaat vast, en zijn uiteraard geënt op de seizoenen. Een agenda of kalender heeft hij niet nodig. Omdat zijn concrete dagelijkse bezigheden direct afhankelijk zijn van de weersomstandigheden, observeert en bestudeert Evert het weer. De langetermijnvoorspellingen haalt hij uit de Enkhuizer Almanak, die voor de korte termijn uit de Barneveldse Krant. De belangrijkste verwachting verkrijgt hij door eigen observatie van lucht, natuurverschijnselen en weerglas. Evert is overigens niet naïef of on-wetend. Hij heeft een nuchtere kijk op de buitenwereld. Zo spelt hij de krant iedere dag en weet hij wat er ver weg en dichtbij gaande is. Maar hij laat zijn leven er niet door beïnvloeden en gaat zijn eigen, vaste gang.
Bejaardentehuis Everts gezonde, in onze ogen bijna spartaanse leefwijze, kon niet verhinderen dat zijn chronische ziekte op den duur zijn krachten ondermijnde. Zijn controlebezoekjes aan het ziekenhuis werden frequenter - waarbij hij zich overigens keurig in het pak stak. Zijn naaste omgeving beschikte uiteindelijk dat Evert zijn sobere huishouding beter kon verruilen voor een wat comfortabeler verblijf in een bejaardentehuis.
Evert liet het zich ogenschijnlijk welgevallen, maar waarschijnlijk dacht hij wat een van de buren hardop zei: Het is het beste, maar het is niks!
Op zijn begrafenis waren er twee sprekers: een rechtschapen predikant, die hoopte dat Evert zich in Gods genade mocht verheugen, en de auteur van dit boek, die Everts bijzondere leven als rentmeester van de schepping in herinnering wilde brengen.
Evert paart een grote kennis van natuur, milieu en huis, tuin, keuken en erftechniek aan een ontwapende natuurlijkheid.
Eerst praten dan kiezen De tijd dat vrouwen na elk seksueel contact "op een goede afloop" baden ligt, althans in de westerse wereld, ver achter ons. Vandaag hebben vrouwen de keuze uit een ruime waaier aan voorbehoedsmiddelen met elk hun specifieke kenmerken. Wat is voor wie het meest geschikt? Een goed gesprek met de arts kan klaarheid brengen.
Dokter, ik wil de pil, staat bovenaan het lijstje van veelgehoorde vragen in het dokterskabinet. Maar de eenvoud van de vraag is bedrieglijk. Achter deze vier simpele woorden gaat immers een veel complexere wens schuil: die van een vrouw op zoek naar een voorbehoedsmiddel dat niet alleen doeltreffend en gebruiksvriendelijk is, maar ook aangepast aan haar specifieke wensen en noden. Met deze stelling oogste dokter Inaki Lete van het Hospital Santiago Apostol (Vitoria-Gasteiz, Spanje) veel succes tijdens het laatste congres van de European Society for Contraception. Voor dokter Lete begint het voorschrijven van een voorbehoedsmiddel steeds met een goed gesprek. Zo kan de arts peilen naar de denk- en leefstijl van zijn patiënte en haar het middel voorschrijven dat hierbij het beste aansluit.
Tijd voor een goed gesprek Ook voor dokter Anne Loccufier, hoofd van de afdeling gynaecologie en verloskunde van het AZ Sint-Jan te Brugge, is praten de eerste stap. Met de huidige waaier aan voorbehoedsmiddelen is het beslist mogelijk om voor elke vrouw het middel of de methode te vinden die het beste bij haar past. Maar dat betekent wel dat je de tijd moet nemen om al deze verschillende mogelijkheden op een rijtje te zetten en de voor- en nadelen uit te leggen.
In mijn praktijk tracht ik die theorie vervolgens te vertalen naar de dagelijkse realiteit, door middel van vragen naar ondermeer levensstijl, levens-visie en cycluscontrole. Daarnaast zijn er ook een aantal medische criteria die de keuze voor het ene of andere middel mee bepalen: voor een vrouw ouder dan 35 die rookt, die een verhoogde bloeddruk heeft of die met ernstig overgewicht kampt, is de pil een minder goede kezue en zelfs af te raden.
Trouw aan de therapie Artsen zijn goed geplaatst om een vrouw op zoek naar een geschikte anticonceptie te horen, te informeren en te adviseren. « Councelling » heet deze werkwijze in medische termen, en het belang ervan kan niet genoeg worden onderstreept . Hoe beter een voorbehoedsmiddel bij de vrouw past, en hoe meer ze zelf mee kan kiezen, hoe groter de kans op een correct gebruik en dus een goede therapietrouw, zo stelt dokter Lete. Hoe belangrijk die therapietrouw wel is, werd aangetoond in een studie waabij 26250 vrouwe betrokken waren.
Maar liefst 71% van de pilgebruiksters bleek één of meerdere keren per cyclus een pil tevergeten of te laat in te nemen en ook bij 32% van de patchgebruiksters (een pleister die je wekelijks op de huid kleeft) liep het wel eens mis. In de groep vrouwen met de vaginale ring (een flexibele ring die je zelf in de vagina inbrengt en na drie weken verwijdert) was 21,6% van de vrouwen niet altijd even therapietrouw. Bij lange termijn-methoden zoals het spiraaltje of het implant is vergeten uiteraard niet mogelijk.
Moeders wil is (geen) wet Voor wat de keuze van een voorbehoedsmiddel betreft, blijken vrouwen behoorlijk conservatief. Vrouwen grijpen makkelijk naar wat ze goed kennen en waarover ze via hun moeder en vriendinnen hebben gehoord. De pil, met haar intussen halve eeuw geschiedenis, komt dan ook vaak als eerste ter sprake zo stelt dokter Loccufier vast. Maar dat betekent niet dat je als arts geen tijd meer moet nemen om ook de andere methoden toe te lichten. Onbekend maakt immers onbemind, maar met goede informatie kan je heel veel vragen en ongerustheid wegnemen.
Vrouwen zijn ook conservatief als het om een eventuele verandering van anticonceptiemethode gaat. Het lijkt soms of ze eeuwige trouw aan hun eerste voorbehoedsmiddel hebben gezworen, terwijl veranderingen in bijvoorbeeld leeftijd, leefstijl of hormonale huishouding een verandering van voorbehoedsmiddel zeker rechtvaardigen, zo stelt dokter Lete. Ook hier komt het erop aan samen de voor- en nadelen af te wegen. Of anders gezegd: informeren en adviseren! Als je de tijd die vrouwen aan de keuze van hun contraceptie besteden zou vergelijken met de tijd die mannen spenderen aan het kiezen van een wagen, kom je vreemd uit! Terwijl die eerste keuze toch wel van levensbelang mag worden genoemd!
Eén op drie werknemers slachtoffer van 'e-mailterreur.
E-mail, het communicatiemiddel bij uitstek op de werkvloer, zorgt voor heel wat frustraties bij Vlaamse werknemers. Dertig procent zegt dat lezen en beantwoorden van e-mails hen van ander, belangrijk werk afhoudt. Dat blijkt uit een bevraging van Jobat en onderzoeksbureau Profacts bij meer dan 1.400 Vlaamse werknemers.
Slaaf van mailbox Uit het onderzoek blijkt dat twee derde van de werknemers de dag beginnen met het lezen van nieuwe e-mails. Bij kaderleden loopt dat percen-tage op tot 85 procent. "Dat we een slaaf van onze mailbox geworden zijn, blijkt duidelijk uit het onderzoek", aldus Jobat.
Ook thuis Ontvangen mails worden zeer vaak (89 pct) nog dezelfde dag beantwoord. Iets meer dan de helft van de ondervraagden (55 pct) antwoordt zelfs onmiddellijk op een nieuw bericht. Ook buiten het kantoor blijven veel Vlaamse werknemers bereikbaar. Een derde controleert thuis 's avonds zijn professionele mail. Extralegaal voordeel Voor zowat vijftien procent van de werknemers is e-mail zelfs een extralegaal voordeel. Zij krijgen hun internetverbinding gedeeltelijk of helemaal terugbetaald door hun werkgever.
Vandaag wordt de eerste e-mailloze dag in België en Nederland georganiseerd, een initiatief van communicatieconsultant Gunnar Michielssen. Hij roept op die dag geen gebruik te maken van e-mail. (belga/lb)
Single zijn tijdens de feestdagen heeft zo zijn voordelen. Geen discussies over families, budgetbepalingen of cadeaus. Lycos Europe wilde weten hoe singles het liefst de winter- en feestmaanden door brengen?
Wandeling Singles schuwen de romantiek niet, zeker niet tijdens de feestdagen. Een romantisch diner met een of andere date of een wandeling in de sneeuw lijkt hen de ideale manier om een koude winteravond door te brengen. Hebben ze een date en kunnen ze deze tijdens de feestdagen niet meebrengen bij familie, lossen ze dit op door aan te schuiven bij de vrienden.
Diner Favoriete bezigheid tijdens de wintermaanden is een lekker diner. Uit eten gaan scoort bij zowel mannen als vrouwen bovenaan. Meer dan de helft van alle ondervraagden opteert voor lekker eten, rustig praten en een goed glas wijn.
Complimentjes Hebben ze een date, lijkt de winter de ideale tijd om elkaar goed te leren kennen. Mannen laten opdringerigheid beter achterwege, aldus 47 % van alle vrouwen. Complimentjes op de eerste date daarentegen mogen wel. Liefst 69 procent van de vrouwen is daar gevoelig voor.
Stopzetting eendagstiercés betekent start van een actieplan. De eendagstiercés in Kuurne worden niet langer georganiseerd. Voor de hippodroom betekent dat een verdere verschraling van het aanbod dat al geruime tijd vermindert. 'De gemeente moet mee helpen om de mensen weer naar de renbaan te lokken', zegt burgemeester Carl Vereecke.
De drafrennen zijn niet meer wat ze geweest zijn. De populariteit ervan is al geruime tijd aan het afnemen en die dalende trend komt maar niet tot stilstand. De beslissing over de eendagstiercés komt van de Belgische collector van paardenweddenschappen PMU, die deze wedstrijden sponsort en die daar nu mee stopt omdat er minder inzet is. Nu is er alleen nog koers op zondag in Kuurne.
'De achteruitgang begon begin jaren negentig', zegt André Vandenheede, secretaris van de hippodroom. 'De opkomst van de Lotto bleek toen meer en meer een nadeel en de drafwedrennen kwamen vanaf toen niet langer op tv. Het leidde tot minder opkomst en minder weddenschappen, niet alleen bij ons, maar ook bij de hippodrooms van Waregem, Oostende en Tongeren.'
'Wij staan dus niet alleen met die problemen', gaat hij verder. 'Wij krijgen echter het eerst met die maatregel te maken omdat wij een winterpiste hebben, de andere drie hebben zomerpistes. De vier hippodrooms trekken aan hetzelfde zeel en vragen daarom subsidies aan die een stuk tegemoet komen aan de vermindering van inkomsten.'
Carl Vereecke (Kartel) wil meer. Hij voelt zich niet alleen als voorzitter van de Vlaamse federatie van paardenwedrennen betrokken bij de hippodroom, maar ook als burgemeester van Kuurne. 'Ik wil initiatieven nemen die de aantrekkelijkheid van de renbaan weer verbeteren en ik wil dat de gemeente Kuurne, als eigenaar van een groot stuk van de hippodroom, daarin een rol speelt. We moeten er weer een feest van maken om opnieuw naar de hippodroom te komen.'
'Ik verwijs daarbij graag naar Marq-en-Baroeuil bij Rijsel. De renbaan daar telt 35 koersdagen maar ook 200dagen van activiteit zonder dat er paarden aan te pas komen. Daar moeten we eens goed over nadenken en de hippodroom bij wijze van spreken beter aan de man brengen. Ik denk aan de promotie van onze feestzaal, maar ook aan het restaurant in onze hippodroom, voorts aan bezoekjes van de renbaan, de organisatie van ponykoersen, enzovoort. Het doel moet zijn om meer mensen naar de renbaan te lokken.'
De renbaan lokt op zondagen tot 500 betalende toeschouwers. De hippodroom is in 1962 opgericht in Kuurne. Voordien was ze gevestigd in de buurt van de Sint-Ritakerk in Kuurne.
Hebben we een verkoudheid, dan kussen we minder. Ook gaan we vroeger naar bed en oma's raad om een warm drankje met citroen te drinken, wordt nog steeds opgevolgd. Eén en ander blijkt uit een grootschalig Vicks-onderzoek bij 500 landgenoten.
Bedoeling is te weten hoe de Belg zijn verkoudheid ondergaat. Een ding is duidelijk: we zijn niet tuk op verkoudheden.
Daarbij storen een loopneus of verstopte neus het meest. Een kwart vindt het lastig om te werken bij een verkoudheid. Ook het kussen moet eraan geloven. 85 procent van de Walen en 75 procent van de Vlamingen laten al het zoen- en knuffelgedrag achterwege. Ergernis Loopt een ander te snotteren, ergeren we ons vooral aan het niezen of hoesten zonder hand voor de mond. Neus ophalen, afvegen van de neus in de mouw of handen storen evenveel. Volgens meer dan de helft van de Belgen overdrijven mannen veel meer dan vrouwen als ze verkouden zijn. Middeltjes Walen zullen een dikke trui dragen om een verkoudheid te bestrijden, terwijl Vlamingen extra vroeg naar bed gaan. Vlamingen verdenken bovendien kinderen en collega's voor het aansteken van een verkoudheid, terwijl onze buren kinderen, collega's en reizigers in het openbaar vervoer met de vinger wijzen.
Oma Grootmoeders raad werkt bij beide taalgebieden. Een warm drankje met citroen is de ideale oplossing. Ook geneesmiddelen worden frequent gebruikt.
Onderzoek Het Vicks Nationaal Verkoudheidsonderzoek werd dit jaar voor de eerste keer uitgevoerd naar aanleiding van de lancering van Vicks' First Defense Beschermende Handschuim. Dit product beschermt tegen besmettingen via de handen, waardoor de kans op verkoudheid aanzienlijk afneemt. De handen zijn een bron van virussen. (lvl)
Gestolen gouden bladwijzer Hitler in VS teruggevonden
Adolf Hitler had de bladwijzer cadeau gekregen van Eva Braun.
De Amerikaanse autoriteiten hebben een gestolen achttien karaats gouden bladwijzer teruggevonden die ooit aan Adolf Hitler toebehoorde. Een Roemeense verdachte is aangehouden. Christian Popescu, had een clandestiene ontmoeting geregeld om de boekenlegger te verkopen. Popescu wilde naar verluidt 100.000 dollar (bijna 80.000 euro) voor de boekenlegger ontvangen. Het kleinood werd zes jaar geleden gestolen, vlak voor het in Spanje geveild werd.
Waarschijnlijk heeft Hitlers maîtresse Eva Braun de dictator de bladwijzer bladwijzer in 1943 geschonken. Volgens de Amerikaanse douane staan de woorden "Mijn Adolf, maak je geen zorgen" in het voorwerp gegraveerd. Daarnaast zei ze hem dat een recente nederlaag "slechts een ongemak is, die je niet van de zekerheid van de overwinning zal afhouden". (novum/kh)
