Wel en wee van een pelgrim tijdens zijn eerste camino.
31-08-2013
Heenreis naar St Jean Pied de Port
Ondanks de start van de kermis op Hijfte met KLJ fuif in de tent met bijhorende zware bassen die door merg en been dringen, toch behoorlijk geslapen. Bij het opstaan wel een eigenaardig gevoel. Al 2 jaar kijk ik naar deze trip uit en denk ik automatisch aan iets groots en bijzonder en aan Compostela. Nu dacht ik gewoon aan een vliegreis en de trein, en niet aan de 'grote tocht' die er op volgt. Heel bijzonder.
De chauffeurs naar Wetteren en Charleroi waren goed op tijd, dank Frans en Hugo. De vlucht naar Biarritz is goed verlopen en tussen het vliegtuig en de trein hadden we net de tijd om een croque te eten in Bayonne. De trein naar St Jean was een verschrikking, in die zin dat we opeengepakt als haringen en bijna zonder verluchting anderhalf uur moeten uitzweten hebben. Dan te voet (4 km) naar St Michel, naar ons hotel. Een goede test met de zware rugzak. Het is hier prachtig weer en we hebben onszelf beloond met een frisse pint op het terras van ons hotel Xoko Goxoa. Een frisse douche en dan een lekkere maaltijd, of vinden jullie melklam niet lekker soms?
Morgen trekken we de bergen in, maar eerst om onze stempel in St Jean.
Dit takkenbosje als symbool van sterkte en verbondenheid met het thuisfront, heb ik gekregen ter gelegenheid van de pelgrimszegen in de kathedraal van Mechelen op 23 feb 2013.
Zondag 25 augustus zijn de kinderen en kleinkinderen mij komen 'uitwuiven'. De kleinkinderen (8 en 5 jaar oud) hadden een tekening mee met hun visie van de camino. Pépé was zo blij en fier dat de tekeningen een plaats verdienen op de weblog. Bedankt Pauline en August!
Vandaag hebben we afscheid genomen van André Lybaert. Kort na mijn beslissing om naar Compostela te gaan, hoorde ik van enkele kennissen dat ik zeker eens tot bij André moest gaan, want die kon mij zeker veel vertellen uit zijn eigen ervaringen. Begin vorig jaar maakte ik een afspraak met hem. Als ik binnen kwam lag de tafel reeds vol met documentatie en voorwerpen die hij tijdens zijn tochten gebruikt had. Veel vragen heb ik niet moeten stellen, die man was zo begeesterd en zijn hart zo vol van de camino dat al zijn ervaringen er uitrolden. Na 4 uren moest ik vragen om eens te onderbreken en volgende week verder te doen. Zo veel informatie en emoties kon ik niet op één dag verwerken! Tussen 1988 en 2010 is hij 13 keer op stap geweest naar Compostela. Alles werd nauwkeurig bijgehouden in een notitieboekje en later werd dit verwerkt tot een voordracht, presentatie of zelfs een heus boek. De uitspraak die me het meest is bijgebleven is zijn antwoord op mijn vraag of het soms geen probleem is om telkens een slaapgelegenheid te vinden. Zijn antwoord was spontaan en overtuigend: "Ik zei elke dag tegen Sint Jakob dat hij mij voor een bed moest zorgen, en dat heeft hij altijd gedaan". Niet dat André wereldvreemd of naïef was, want wie verwacht van een tachtigjarige een discours over Best Available Technology! "Koop het beste van kledij en uitrusting wat er vandaag op de markt te verkrijgen is" drukte hij mij op het hart. Hij toonde mij zijn kledij, gaf mij de nodige technische uitleg en voegde er aan toe dat er nu zelfs al veel beter te verkrijgen was. Als afscheid gaf hij mij zijn Jacobsschelp. André, ik zal ze met waardigheid dragen ter uwer eer!
