Iets waar ik al jarenlang mijn hoofd over breek, is licht.
Bijvoorbeeld het fenomeen dat het licht van de sterren, dat ze in een sfeer rondomrond uitstralen, enkel zichtbaar is wanneer het loodrecht op ons schijnt. Ook met het weerkaatst licht van de maan is dit het geval.
Vind je het niet vreemd: overal waar we zijn, of het nu ergens op het aardoppervlak is of op een willekeurige plaats in het luchtledige, altijd en alleen zien we enkel dát licht dat loodrecht op ons schijnt.
Hoe zit het met sterrennevels dan? Die gigantische wolkachtige substanties die duizenden sterren bevatten en vele lichtjaren 'breed', 'hoog' en 'diep' zijn? Kunnen we hun lichtschijnsel op één of andere manier vergelijken met dat van een projector in een bioscoop toen daar nog gerookt mocht worden? Welke straling zien we in beide instanties feitelijk, wanneer we bij wijze van spreken vanop het gangpad aan de wand, dwars op het schijnsel kijken? Zien we werkelijk hoe het schijnsel van het spotlight van de projector doorheen de rook snelt; zien we werkelijk het schijnsel van de sterren dat doorheen de nevels boort, of zien we iets anders, namelijk: het licht dat van (sterren)stofdeeltjes weerkaatst en loodrecht op onze ogen valt?
Feitelijk is dit een eenvoudige vraag en het antwoord geeft licht zelf. We weten dat het licht dat onze ogen bereikt, ons visuele informatie verschaft over de bron, op het moment dat het daar vertrekt. In het geval van door stof weerkaatst licht, is die bron dat stof, en niet de ster of projector waaruit het licht aanvankelijk vertrekt. Het bewijs hiervoor? We zien geen ster of geen spotlight wanneer we in de stofnevel kijken, we zien stofnevel.
Moest er iemand zich halverwege tussen die sterrennevel en onszelf bevinden, niet in die straal maar hier een stevig aantal kilomters vandaan, zeg 1miljoen of zo, dan zou die van de lichtbaan die wij loodrecht waarnemen, niets kunnen zien. Hij zou de sterrennevel zien, hij zou ook het (weerkaatst) licht van de aarde zien, maar de lichtbaan die wij van de sterrennevel zien, ziet hij niet. Dit kan toegeschreven worden aan de snelheid van het licht: de fotonen razen zo snel voorbij dat het oog ze alleen kan waarnemen wanneer het er zich recht onder bevindt.
Onze steden worden leefbaarder als de verkeerssituatie wijzigt. Enkele verregaande -maar op zichzelf eenvoudige- ingrepen volstaan:
Het inkomend verkeer wordt ter hoogte van de uitritten op de ring in bewaakte parkeerfuiken opgevangen. Van daar is de stad bereikbaar via het openbaar vervoer dat met kleine busjes tussen het centrum en de parkeerfuik pendelt. De frequentie van de busjes is om de 10 minuten of eerder, telkens wanneer een busje vol is. Het openbaar vervoer heeft naast dit "straal"net ook een "radiaal"net. De 2 netten samen zijn zo opgezet, dat ze een groot deel van de stad bestrijken (Alleen wegen van type A en B (zie lager)). Er zijn ook riksja's. Deze hebben het voordeel dat ze elk adres kunnen bereiken. Het gebruik van de parkeerfuiken, het openbaar vervoer, en de riksja's is gratis voor mensen die in de stad hun domicilie hebben, maar betalend voor bezoekers.
Bij sommige uitritten van de ring is er mogelijkheid om met eigen vervoer verder de stad in te rijden. Dit wordt op de ring aangegeven. Wie deze optie kiest betaalt een tol die automatisch geheven wordt, en die duurder wordt naarmate het verkeer in de stad drukker is. Voor stadsbewoners is deze tol goedkoper. Tussen bepaalde uren in de ochtend en de avond is er goederenvervoer mogelijk om de winkels te bevoorraden. Winkelaars kunnen ten alle tijden beroep doen op een kruier die hun aankopen tot aan één van de opslagplaatsen brengt die in elke parkeerfuik voorzien is. In de parkeerfuiken is 24/24 personeel aanwezig om de aankopen van de opslagruimte tot in de wagen te brengen.
De steden hebben 3 soorten wegen; A: doorstroomwegen in en uit de stad. Alle gewoonlijke mogelijkheden van vervoer zijn er toegelaten en de voorrang is: 1 openbaar vervoer, 2 ander gemotoriseerd vervoer, 3 andere weggebruikers (fietsers, voetgangers, ander-validen, ...) B: kruiswegen. Deze wegen zijn alleen toegankelijk voor het openbaar vervoer en voor andere weggebruikers. Openbaar vervoer heeft voorrang. C: gewone wegen. Deze wegen zijn alleen voor fietsers, voetgangers, ander validen, ... dus voor de zogenaamde andere weggebruikers. Omdat er op dit soort wegen geen apart voet-, of fietspad is, wordt een deel van het verharde wegdek over de hele straatlengte vervangen door aanplanting / speeltuinen / volkstuintjes / petanquebanen / ....
De nooddiensten kunnen elk adres bereiken. Op de wegen van type A en B verplaatsen zij zich met zwaailicht en sirene zoals vandaag het geval is. Op de wegen van type C hebben zij geen van beide nodig omdat hun aankomst en doortocht op niveau van de straat zelf wordt aangegeven. Aangezien op dit type wegen geen gecapsuleerde weggebruikers zijn kan het geluid tot op draaglijk niveau teruggebracht worden.
Het inkomend verkeer wordt ter hoogte van de uitritten op de ring in bewaakte parkeerfuiken opgevangen. Van daar is de stad bereikbaar via het openbaar vervoer dat met kleine busjes tussen het centrum en de parkeerfuik pendelt. De frequentie van de busjes is om de 10 minuten of eerder, telkens wanneer een busje vol is. Het openbaar vervoer heeft naast dit "straal"net ook een "radiaal"net. De 2 netten samen zijn zo opgezet, dat ze een groot deel van de stad bestrijken (Alleen wegen van type A en B (zie lager)).
